Ένα ζευγάρι από τη Μελβούρνη μετατρέπει μια ελληνική οικογενειακή συνταγή των αρχών του 19ου αιώνα σε ένα βραβευμένο επιχειρηματικό εγχείρημα

Πόσες οικογενειακές συγκεντρώσεις μπορείτε να θυμηθείτε με ούζο και μεζέ στο τραπέζι;

Οι σύντροφοι της ζωής Τζιμ Κοτσούκιρας και Ελένη Λαμπροπούλου μπορούν να μετρήσουν δεκάδες από αυτούς.

«Το ούζο ήταν στο τραπέζι μας για πάντα και είναι μέρος της ζωής μας, ξέρεις», λέει ο Τζιμ. News Cosmoμικρό.

«Από την άποψη της απόσταξης, ήταν ένα χόμπι για μένα και την οικογένειά μου και τότε ήταν που γνώρισα την Ελένη […] Οι γονείς της επίσης απόσταξαν τσίπουρο και ούζο και όταν μαζευτήκαμε συνέχισε να είναι χόμπι, ξέρεις να μοιράζεσαι νότες και τεχνικές και νομίζω ότι έχει εξελιχθεί από τότε.

Αφού μετακόμισε στο Macedon Ranges, το ζευγάρι άρχισε να παίζει με την ιδέα να δημιουργήσει κάτι που θα συνέχιζε να υφαίνει τις ίδιες συνδέσεις με τις οποίες μεγάλωσαν για τις επόμενες γενιές.

«Είναι πολύ συγκινητικό», λέει η Ελένη για την κληρονομιά της οικογένειάς της να αποστάζει ούζο χρησιμοποιώντας συνταγές που χρονολογούνται από τις αρχές του 19ου αιώνα στην Ελλάδα.

“Δεν θέλουμε να χάσουμε τα ίχνη αυτών. Αλλά λέγαμε: “Ας σκεφτούμε να κάνουμε τη δική μας υπόθεση ως παιδιά Ελλήνων μεταναστών που γεννήθηκαν στην Αυστραλία που έχουν μια κάπως διαφορετική άποψη για το τι αρέσει στους ανθρώπους σήμερα”.

Αφού πέρασε από την εταιρική του δουλειά για να επενδύσει τον χρόνο και την ενέργειά του στο έργο, το 2019 ο Jim άρχισε να σχεδιάζει να δημιουργήσει αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως Macedon Distillery.

«Αποκτήστε τις σχετικές άδειες και τον κατάλληλο εξοπλισμό για επιχειρηματική χρήση για να την αναβαθμίσετε και να την εγκαταστήσετε. Χρειάζεται πολύς προγραμματισμός για να ξεκινήσετε μια επιχείρηση».

Τα επόμενα χρόνια ήταν γεμάτα εξελίξεις, νέα ξεκινήματα και μεγάλες απώλειες, με τον πατέρα του Τζιμ να πεθαίνει, το αγοράκι του ζευγαριού, Παναγιώτη, να γεννιέται λίγους μήνες αργότερα και τον Τζιμ να ολοκληρώνει ένα μάθημα απόσταξης στο Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας.

“Ήξερα πώς να αποστάζω από τότε που ήμουν παιδί, αλλά η απόσταξη είναι τέχνη. Δεν είναι απλώς μια συνταγή. Δεν είναι σαν να μαγειρεύεις ένα ψητό στο φούρνο και ξέρεις ότι βάζεις όλα τα υλικά μαζί και με κάποιο τρόπο το παίρνεις σωστά. Υπάρχει όλη αυτή η επιστήμη που εμπλέκεται στην απόσταξη».

«Ήθελα να έχω και τη θεωρία πίσω από αυτό».

Ο Jim το αφηγείται αυτό ως μια μετάβαση από ένα χόμπι που του άρεσε στην απόσταξη σε επίπεδο ποιότητας.

«Αν ο πατέρας μου είχε τις ίδιες ευκαιρίες, λόγω της όλης σκληρής δουλειάς που έκανε, νομίζω ότι ήμουν αρκετά τυχερός που μπορούσα να αποκτήσω επίσημη εκπαίδευση πάνω στο θέμα».

«Πρόκειται για τη μετάβαση από ένα χόμπι σε έναν εμπορικό χώρο».

Η νέα προσέγγιση του ζευγαριού στη διαδικασία απόσταξης του ούζου είχε ως αποτέλεσμα το ελληνικό απόσταγμα γλυκάνισου.

«Δεν το λέμε ούζο, γιατί δεν φτιάχνεται στην Ελλάδα, το λέμε γλυκάνισο.

Αν και η συνταγή του Annison βασίζεται στις οικογενειακές συνταγές τους που χρονολογούνται από τις αρχές του 1800, έρχεται με μια ανατροπή “για να ταιριάζει και στη γενιά μας”, λέει ο Jim.

«Έτσι, κρατάμε τη συνταγή μας όσο το δυνατόν πιο κοντά στην παραδοσιακή συνταγή, αλλά αν δεν αμφισβητήσουμε το status quo, δεν θα μάθουμε διαφορετικές προσεγγίσεις και προσεγγίσεις για το πώς να κάνουμε πράγματα».

Το ζευγάρι έχει δημιουργήσει μια πελατειακή βάση για την προμήθεια εστιατορίων, αλλά και την αγορά των κοκτέιλ.

«Ο τρόπος που δημιούργησα αυτό το προϊόν ήταν να δώσω στους ανθρώπους την ευκαιρία να δοκιμάσουν ένα ποτό υψηλής ποιότητας που ταιριάζει πολύ με κοκτέιλ», λέει ο Jim.

«Έτσι ταιριάζει πολύ με τα μοχίτο και άλλα είδη κοκτέιλ, έτσι ώστε τα μπαρ και τα εστιατόρια να έχουν κάτι διαφορετικό στο μενού τους, και όχι απλώς τα τυπικά κοκτέιλ που υπάρχουν σε όλο τον κόσμο.

«Είναι νωρίς, αλλά είμαστε πολύ χαρούμενοι με την αναγνώριση μέχρι στιγμής».

Το αποστακτήριο του ζευγαριού κέρδισε πέντε βραβεία βιομηχανίας τον περασμένο χρόνο.

“Ξεπερνούσε τις προσδοκίες μας. Εννοώ ότι ξέραμε ότι ήταν καλό, αλλά ποτέ δεν πιστεύαμε ότι θα είχαμε κριτές του κλάδου σε μεγάλους διαγωνισμούς που θα εκπροσωπούνται από μερικούς πολύ μεγάλους παίκτες”, λέει ο Jim.

Η Ελένη πιστεύει ότι η εστίασή τους στην απεικόνιση του γυναικείου ρόλου στη διαδικασία της απόσταξης, κάτι που φαίνεται οπτικά στο λογότυπό τους που αντιπροσωπεύει τον ελληνικό μυθολογικό χαρακτήρα Meth, ήταν ένας από τους λόγους που τους ξεχώρισαν από το πλήθος.

«Μπορεί να είναι μια πολύ ανδροκρατούμενη βιομηχανία Όταν πήγαμε στα βραβεία, πολλοί από τους αποστακτήρες ήταν άνδρες.

«Αλλά ξέρετε για εμάς, έχει να κάνει και με το πώς οι γυναίκες παίζουν αυτόν τον σημαντικό ρόλο στη διαδικασία της απόσταξης και στο να φέρνουν κοντά τους ανθρώπους και να βάζουν φαγητό και αλκοόλ στο τραπέζι».

Αναλυτικά η συνεργασία μεταξύ ανδρών και γυναικών στη διαδικασία απόσταξης με βάση τις άμεσες οικογενειακές τους εμπειρίες και τις ιστορικές αφηγήσεις.

«Όχι μόνο στην υποστήριξη της διαδικασίας, αλλά και στην ανάληψη ισχυρού ηγετικού ρόλου, όχι απαραίτητα στην εμφάνιση».

Η Ελένη περιγράφει τον εαυτό της ως «λάτρη της ιστορίας» και λέει ότι μεγάλωσε με ιστορίες ελληνικής μετανάστευσης και ελληνικής μυθολογίας.

Όταν σκέφτονται πώς να μεταδώσουν τον πολιτισμό τους στον γιο τους και να τον μοιραστούν με άλλους, όλα μπαίνουν στο παιχνίδι, λέει. Από αυτές τις ιστορίες μέχρι τη διατήρηση της γλώσσας και την απεικόνιση των πολιτιστικών πτυχών στην επιχείρηση.

«Σε ιστορίες Ελλήνων θεών, βλέπετε το αλκοόλ να παίζει μεγάλο ρόλο από αυτή την άποψη και θέλαμε να πούμε μια ιστορία για το αλκοόλ με έναν τρόπο που είναι σημαντικός στον πολιτισμό μας».

Ο Τζιμ επαναλαμβάνει το ίδιο πράγμα όταν τον ρωτούν για το νέο ταξίδι που έχει ξεκινήσει ως αποσταγματοποιός.

«Νομίζω ότι το πραγματικό κίνητρο είναι ότι έχουμε πάθος να μοιραζόμαστε τον πολιτισμό μας.

“Και δημιουργήστε μια επωνυμία που αντιπροσωπεύει αυτό που αγαπάμε πραγματικά σε αυτό.”