Το ελληνικό νησί Κυάρος, γνωστό και ως «Νησί του Διαβόλου», είναι έρημο. Αιγαίο Πέλαγος Για σχεδόν 50 χρόνια.
Το μόνο σημάδι του ανθρώπινου πολιτισμού είναι μια τεράστια εγκαταλελειμμένη φυλακή στη βραχώδη ακτή της που κάποτε στέγαζε χιλιάδες εξόριστους.
Το νησί των περίπου 9 τετραγωνικών μιλίων διαφημίζεται ως νέο hotspot διακοπών, παρά το σκοτεινό παρελθόν.
Στις πρώτες μέρες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, χρησιμοποιήθηκε ως τόπος εξορίας για τις ελίτ που αψηφούσαν τους ηγεμόνες τους.
Αργότερα χρησιμοποιήθηκε μεταξύ 1967 και 1974 από την ελληνική χούντα – μια δεξιά χούντα – για να τιμωρήσει τους πολιτικούς αντάρτες.
Ο Έλληνας ρεπόρτερ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ Το περιγράφει ως τόπο «εκτόπισης και βασανιστηρίων», με ορισμένα αρχεία να χρησιμοποιούν για τη φυλάκιση ανθρώπων για έως και 10 χρόνια.
Όσοι στάλθηκαν εκεί υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια και καταναγκαστικά έργα, με κάποιους να αναφέρουν τον Κυάρο ως «το νησί του διαβόλου».
Η κυβέρνηση το χρησιμοποιούσε για βεληνεκές στόχων με το Ελληνικό Ναυτικό μέχρι το 2000, αλλά τώρα είναι εκτός ορίων για πολίτες και σε μεγάλο βαθμό ανέγγιχτο.
Οι επισκέπτες περιορίζονται σε μέρος μιας εξουσιοδοτημένης περιήγησης και το νησί φιλοξενεί σε μεγάλο βαθμό τον μεγαλύτερο πληθυσμό φώκιας μοναχών στη Μεσόγειο.
Μια απόκοσμη φυλακή από κόκκινο τούβλο σκαρφαλώθηκε στον γκρεμό του νησιού που κρατούσε 10.000 άνδρες μεταξύ 1948 και 1953.
Βόρεια της φυλακής βρίσκονται τα ερείπια διαφορετικών καταυλισμών όπου οι άνθρωποι έπρεπε να κοιμούνται όλο το χρόνο στο νησί.
Μια φορά το χρόνο έρχονται οι φυλακισμένοι στη Γυάρο για να αποτίσουν φόρο τιμής στους εξόριστους εκεί για τα πολιτικά τους φρονήματα.
Οι σκηνές που γυρίστηκαν εκεί δείχνουν τα πέτρινα μνημεία που άφησαν οι άνθρωποι που ζούσαν εκεί.
Μερικοί στέκονται σε ένα νεκροταφείο με αρχαία πέτρινα ταφικά σημάδια και επιτύμβιες στήλες.
Τα νερά που περιβάλλουν το νησί, όχι μακριά από τη Μύκονο στις βόρειες Κυκλάδες, είναι καταγάλανα.
Οι ελληνικές αρχές εξετάζουν να το μετατρέψουν σε τουριστικό προορισμό, ένα έργο μαμούθ που περιλαμβάνει ηλεκτρισμό, νερό, αρχιτεκτονική και άλλες σημαντικές υποδομές.
Το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση ξεκίνησε μια εκστρατεία πριν από περίπου 10 χρόνια για να αποτρέψει το ψάρεμα με μηχανότρατες και τις μη αναστρέψιμες περιβαλλοντικές ζημιές στο νησί – το σπίτι πολλών ειδών ψαριών.
Είπαν: «Η Γυάρος είναι ένα μοναδικό μέρος, ένα νησί όπου η φύση συναντά την ιστορία.
«Θέλαμε να κάνουμε αυτό το νησί της εξορίας και του θανάτου νησί της ζωής και της ελπίδας».
Δεδομένης της σημαντικής ιστορίας του νησιού, ορισμένοι Έλληνες διστάζουν να το δουν να γίνεται προορισμός διακοπών.
Το 10 μ.Χ. ο βασιλεύων Ρωμαίος γερουσιαστής Σιλανός κατηγορήθηκε για προδοσία και ξυλοκοπήθηκε πίσω από τα κάγκελα στις φυλακές Γυάρου.
Τον έστειλαν όμως στο κοντινό νησί της Κύθνου γιατί το νησί θεωρούνταν «σκληρό και χωρίς ανθρώπινο πολιτισμό».
Ένας Ρουμάνος ποιητής το περιέγραψε κάποτε ως τόπο εξορίας για «ιδιαίτερα κακούς εγκληματίες» και «κλειστοφοβική φυλακή».
Πολλοί κρατήθηκαν εκεί από τη στρατιωτική χούντα για τον ρόλο τους στην πολιτική αντιπολίτευση.
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στάλθηκαν επίσης εκεί επειδή ήταν αντίθετοι στον πόλεμο.