Δεν γνωρίζουμε ακόμα πώς προέκυψε η πρώτη ζωή στη Γη. Μια πρόταση είναι ότι τα δομικά στοιχεία έφτασαν εδώ από το διάστημα. Τώρα, μια νέα μελέτη πολλών μετεωριτών πλούσιων σε άνθρακα έχει προσθέσει βάρος σε αυτή την ιδέα.
Χρησιμοποιώντας νέες και εξαιρετικά ευαίσθητες τεχνικές ανάλυσης για αυτούς τους μετεωρίτες, μια ομάδα με επικεφαλής τους επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Hokkaido στην Ιαπωνία ανακάλυψε οργανικές ενώσεις που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά των μορίων DNA που είναι κοινά σε όλη τη ζωή όπως τη γνωρίζουμε – DNA και RNA.
Οι ερευνητές ανέλυσαν τρεις μετεωρίτες πλούσιους σε άνθρακα: Μετεωρίτης Murchison που προσγειώθηκε στην Αυστραλία το 1969, Μετεωρίτης Murray που προσγειώθηκε στο Κεντάκι το 1950 και Μετεωρίτης της λίμνης Tagish που έπεσε στη Γη το 2000 και προσγειώθηκε στη Βρετανική Κολομβία.
Ενώ οι μετεωρίτες έχουν επηρεάσει τον πλανήτη μας πρόσφατα, είναι πραγματικά αρχαίοι διαστημικοί βράχοι, πιθανώς παρόντες στα πρώτα στάδια του ηλιακού συστήματος ή ακόμα και νωρίτερα.
Πλούσιοι σε άνθρακα μετεωρίτες Είναι ένας θησαυρός οργανικών ενώσεων. Όταν πρόκειται για την εμφάνιση μορίων DNA και RNA στη Γη, οι ενώσεις που μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα είναι οι νουκλεοβάσεις – τα κομμάτια που συγκεντρώνονται, σχηματίζοντας μακριές αλυσίδες γενετικών πληροφοριών.
Υπάρχουν δύο κύριες κατηγορίες νουκλεοβάσεων: οι πυριμιδίνες και οι πουρίνες. Χάρη στην εκπληκτική ευαισθησία των τεχνικών ανάλυσής τους, οι συγγραφείς της νέας μελέτης εντόπισαν αρκετές πυριμιδίνες σε δείγματα μετεωριτών από τους οποίους διέφυγαν προηγουμένως.
«Εντοπίσαμε ένα ευρύ φάσμα νουκλεοβάσεων πυριμιδίνης και τα δομικά τους ισομερή από εκχυλίσματα Murchison, τα περισσότερα από τα οποία δεν είχαν ανιχνευθεί προηγουμένως σε μετεωρίτες». Η ομάδα γράφει στο χαρτί της.
(Chromatos/Getty Images)
Πειράματα που προσομοιώνουν το περιεχόμενο του διαστημικού υλικού πρότειναν ότι πολλές πυρηνικές βάσεις βρίσκονταν “εκτός”, “δείχνοντας ότι αυτές οι κατηγορίες οργανικών ενώσεων είναι πανταχού παρούσες σε εξωγήινα περιβάλλοντα τόσο εντός όσο και εκτός του ηλιακού συστήματος”. Γράφει η ομάδα.
Γιατί είναι τόσο σημαντικές αυτές οι ενώσεις; Οι κλώνοι DNA και RNA διαθέτουν μια δομική «ραχοκοκαλιά» που αποτελείται από την αλυσίδα φωσφορικού σακχάρου. Οι πυρηνικές βάσεις κολλάνε σε αυτά τα σάκχαρα. Στο DNA, ζευγαρώνουν με συγκεκριμένους τρόπους, σχηματίζοντας τα «σκαλοπάτια» της ελικοειδής σκάλας.
(Wikimedia Commons / CC BY-SA 3.0)
Οι πυρηνικές βάσεις των πουρινών και των πυριμιδινών συνδέονται πάντα μεταξύ τους στο DNA λόγω της δομής τους και των τύπων δεσμών υδρογόνου που μπορούν να σχηματιστούν. Αυτό σημαίνει ότι η αναλογία των πυρηνικών βάσεων πουρίνης και πυριμιδίνης είναι πάντα σταθερή εντός του μορίου DNA.
Αυτές οι πυρηνικές βάσεις είχαν προκύψει μέσω φωτοχημικών αντιδράσεων μεταξύ διαφορετικών υλικών που κυκλοφορούσαν στο διάστημα, ακόμη και πριν από το σχηματισμό του ηλιακού συστήματος.
Οι συγγραφείς προτείνουν ότι κατά τη διάρκεια του Ύστερου Βαρύ Βομβαρδισμού της πρώιμης Γης, περίπου 4 έως 3,8 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, μια ποικιλία από αυτά τα δομικά στοιχεία θα μπορούσε να είχε παραδοθεί στον πλανήτη μας μέσω συγκρούσεων μετεωριτών.
«Ως εκ τούτου, η εισροή αυτών των οργανικών ουσιών θεωρείται ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στη χημική εξέλιξη της πρωτόγονης φάσης της Γης». γράφουν.
Θα αποκτήσουμε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτήν την ιδέα καθώς οι δειγματοληπτικές αποστολές στους αστεροειδείς Ryugu και Bennu μας παρέχουν περισσότερο εξωγήινο υλικό για μελέτη.
Τα μη μολυσμένα δείγματα θα επιτρέψουν στους ερευνητές να προσδιορίσουν εάν αυτά τα σωματίδια θα μπορούσαν να είχαν φερθεί εδώ από μετεωρίτες. Δεν μπορούμε να περιμένουμε.
Η αναζήτηση δημοσιεύτηκε στο Επικοινωνίες για τη φύση.
“Ερασιτέχνης διοργανωτής. Εξαιρετικά ταπεινός web maven. Ειδικός κοινωνικών μέσων Wannabe. Δημιουργός. Thinker.”