Αμερικανοί εκκενώθηκαν από το Αφγανιστάν από την ομάδα κτηνιάτρων JFK

Ο ερχομός του στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν μια χαρούμενη αλλά επικίνδυνη στιγμή για τον Mojtaba Ebadi, έναν από τους 50 Αμερικανούς πολίτες και νόμιμους κατοίκους που έχουν εκτοπιστεί από το Αφγανιστάν που έφτασαν στο αεροδρόμιο JFK το πρωί του Σαββάτου.

Ο Εμπαντί, οικονομικός σύμβουλος που εργάστηκε στον αμερικανικό στρατό και έπρεπε να… Αφήνοντας τον μικρότερο αδερφό και τους γονείς του Στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο και οικονομικά κατεστραμμένη χώρα. «Βρίσκονταν σε σοβαρό κίνδυνο, γιατί υποστήριζα τον αμερικανικό στρατό στην πατρίδα», είπε.

Το Project Dynamo, μια εθελοντική πολιτική ομάδα υπό την ηγεσία πρώην στρατιωτικού προσωπικού και νυν μελών των εφεδρειών, διέσωσε τον Ιντάντι και τους εκτοπισμένους, μεταξύ των οποίων περισσότερα από δώδεκα παιδιά, από την ελεγχόμενη από τους Ταλιμπάν χώρα.

Η ομάδα ισχυρίζεται ότι κατέχει Βοήθησε περισσότερους από 2.000 Αμερικανούς Έκτοτε, οι νόμιμοι μόνιμοι κάτοικοι εγκαταλείπουν το Αφγανιστάν Επικρίνετε έντονα την αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών τον Αύγουστο. Αυτό είναι πολύ υψηλότερο από τις μερικές εκατοντάδες που η κυβέρνηση Μπάιντεν είπε ότι έμεινε στη χώρα μετά την αποχώρησή της.

Υπό τους Ταλιμπάν, η οικονομία στο Αφγανιστάν επιδεινώθηκε γρήγορα, προκαλώντας μια παρατεταμένη ανθρωπιστική κρίση Σχεδόν 9 εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν από την πείνα Αυτό το χειμώνα.

ένα. Ο Khan, ο οποίος ζήτησε να μην χρησιμοποιηθεί το πλήρες όνομά του για λόγους ασφαλείας, μπόρεσε να φύγει με τη σύζυγό του και τα τρία παιδιά του. Όμως ο πρώην υπάλληλος της Παγκόσμιας Τράπεζας, ο οποίος υπηρέτησε ως οικονομικός υπάλληλος στην υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ αφγανική κυβέρνηση, έπρεπε να αφήσει πίσω τον 70χρονο πατέρα του.

Όταν έμαθε ότι οι Ταλιμπάν είχαν εισέλθει στην Καμπούλ, τον πήγε πίσω στο 1994, την πρώτη φορά που ισλαμιστές φονταμενταλιστές μαχητές είχαν πάρει τον έλεγχο της χώρας, αναγκάζοντάς τον να καταφύγει στο Πακιστάν.

«Ήθελα να εκκενώσω νωρίς, αλλά δεν μπορούσα να φέρω τα παιδιά μου, ο κίνδυνος ήταν πολύ υψηλός», είπε ο Καν, υπενθυμίζοντας τον αριθμό των ανθρώπων που έχουν εξαφανιστεί από τότε που έφυγαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες. «Κατά τη διάρκεια αυτών των πέντε μηνών, άνθρωποι βγήκαν από τα υπόγειά τους και εξαφανίστηκαν. Ακόμα τώρα, δεν μπορείτε να βρείτε τα πτώματα».

Η φωνή του είναι γεμάτη συγκίνηση, θυμάται περισσότερα από 10 χρόνια φιλανθρωπικού έργου στη χώρα.

«Βοήθησα εκατοντάδες ανθρώπους στην προηγούμενη ζωή μου και τώρα όλα έχουν τελειώσει», είπε κλαίγοντας. «Οι Ταλιμπάν έχουν πάρει τον έλεγχο της κοινωνίας και έχει ανατραπεί».

Αν και ο Khan ήταν χαρούμενος που ήταν έξω, η οικογένειά του εξακολουθούσε να αντιμετωπίζει πολλές ερωτήσεις. «Χαίρομαι που βρίσκομαι εδώ», είπε, «αλλά όταν ξεκινάς με τα πάντα και μετά παίρνεις το μηδέν, δεν ξέρεις πού να πας». Πρέπει να αγοράσω μοντέρνα ρούχα ή φαγητό για τα παιδιά μου; Αυτά είναι τα ερωτήματα που πρέπει να αντιμετωπίσω».

Οι δύο εκτοπισμένοι το Σάββατο σηματοδότησε την πρώτη φορά που οι εκτοπισμένοι δεν χρειάστηκε να περάσουν από καταυλισμό προσφύγων για να φτάσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά την απόσυρση, ισχυρίζεται το Dynamo Project.

«Είμαστε η μόνη ομάδα που έχει βρει έναν τρόπο να πάει η Καμπούλ στις Ηνωμένες Πολιτείες», δήλωσε ο Μπράιαν Στερν, βετεράνος και ένας από τους ηγέτες του έργου Dynamo. Η Berry Aviation και η Acorn Growth κάλυψαν το μεγαλύτερο μέρος του κόστους.

Τις στιγμές μετά την προσγείωση του αεροπλάνου, ο Στερν μιλούσε ήδη με έναν από τους εκτοπισμένους για την οργάνωση άλλης πτήσης για να μεταφέρει περισσότερα μέλη της οικογένειας στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο Αμερικανός πολίτης και πρώην στρατιωτικός μεταφραστής Mohamed Mojadidi, 40 ετών, ήταν μεταξύ εκείνων που προσγειώθηκαν το Σάββατο με τη σύζυγό του και τα τέσσερα παιδιά του, συμπεριλαμβανομένου του 15 μηνών γιου τους, Yassin.

Η οικογένεια, που ζει στο Τζάκσονβιλ της Φλόριντα, πήγε στο Αφγανιστάν για την κηδεία του πεθερού του Μοτζαντίντι στα τέλη Ιουλίου και κατέληξε εκεί παγιδευμένη όταν ξεκίνησε η αποχώρηση των ΗΠΑ.

“Σκεφτήκαμε να εκκενώσουμε νωρίς, αλλά το αεροδρόμιο δεν ήταν καθόλου ασφαλές, γιατί εκεί ήταν η σύγκρουση. Έτσι απλά μείναμε μακριά από τα μάτια μας για να αφήσουμε τα πράγματα να ηρεμήσουν”, είπε ο Μουτζαντίντι, ο οποίος γεννήθηκε στο Αφγανιστάν και κατέφυγε στο Πακιστάν. σε ηλικία 14 ετών.

Είπε ότι οι εμπορικές πτήσεις από την Καμπούλ είχαν κρατηθεί μήνες νωρίτερα και ότι ο ξάδερφός του τον είχε βοηθήσει να συνδεθεί με το έργο Dynamo. «Τους πήρα τηλέφωνο και μου είπαν ότι θα μας βγάλουν σε τρεις μέρες και δεν το πίστευα».