Απεικονίζοντας τους Έλληνες στο Thor: Love and Thunder

του Μιλτιάδη Παϊκόπουλου

Σύμφωνα με τα τελευταία στατιστικά στοιχεία, Thor: Love and Thunder Κέρδισε πάνω από 601 εκατομμύρια δολάρια στο διεθνές box office και είναι η έβδομη ταινία με τις υψηλότερες εισπράξεις του 2022. Είναι η τέταρτη ταινία του βόδι σειρά και 29^{Το δέκατο} Μια ταινία στο διαρκώς διευρυνόμενο Κινηματογραφικό Σύμπαν της Marvel, ή MCU, που έχει παρακολουθηθεί συλλογικά από αμέτρητα εκατομμύρια και έχει εισπράξει πάνω από 27 δισεκατομμύρια δολάρια στο διεθνές box office.

Thor: Love and Thunder Επικρίθηκε από κάποιους για την ασυνέπεια του σεναρίου και της σκηνοθεσίας του. Αυτή η τελευταία προσθήκη στο MCU είναι γνωστή για τη χαρακτηριστική κωμική μορφή της και είναι σίγουρα στιγμές που το κοινό ξεσπά σε γέλια στον κινηματογράφο. Όπως συχνά έπρεπε, αυτή η ταινία έπρεπε να εξισορροπήσει τα κλιπ δράσης με γρήγορο ρυθμό, το περιστασιακό χιούμορ και το σοβαρό θέμα της ασθένειας και του θανάτου του κύριου χαρακτήρα. Εναπόκειται στους θεατές σε ποιο βαθμό πιστεύουν ότι αυτή η ισορροπία έχει επιτευχθεί αποτελεσματικά.

Όμως, όσον αφορά την αντίληψη των Ελλήνων, σίγουρα υπάρχουν κάποιες επικρίσεις πρέπει Ακολουθηστε.

Χωρίς να χαλάσει πολλά για όσους δεν τον έχουν δει ακόμα, το μεσαίο τρίτο της ταινίας επικεντρώνεται στον Thor, «τον θεό της βροντής» και τη συνοδεία του που αναζητά βοήθεια από άλλες θεότητες για να νικήσει τον κακό. Συγκεκριμένα, πρέπει να εντοπίσουν τις μοναχικές θεότητες που κατοικούν στην Πόλη της Παντοδυναμίας, οι οποίες, όπως αποδεικνύεται, οδηγούνται από τις μούσες του Θορ και τον «ήρωα» Δία, τον Έλληνα «θεό του κεραυνού».

Ο Ράσελ Κρόου κάνει το ντεμπούτο του ως Δίας #ThorLoveAndThunderpic.twitter.com/kfJPXPBxvL

– Marvel Stans Telugu ❤️⚡️ (@Marvel_Stans) 18 Απριλίου 2022

Τώρα, όχι μόνο αυτό το μεσαίο τρίτο της ταινίας καταλήγει να μην παράγει καρπούς, όσον αφορά την πλοκή (από την άποψη ότι είναι περιττό για το τελευταίο τρίτο της ταινίας), αλλά είναι και η πηγή των πόνων μου. Στην πραγματικότητα, φαίνεται να έχει εμφυτευτεί μέσα στο φιλμ για να χρησιμεύσει ως έναυσμα για πέντε βόδι Η ταινία, όπως σχεδόν σίγουρα επιβεβαιώθηκε από μια σκηνή μεσαίας απόδοσης. Έτσι, εκτός από την επανάληψη, ως προς την πλοκή, είναι το θεματικό περιεχόμενο αυτού του μεσαίου τρίτου που είναι προβληματικό. Οι δύο συγγραφείς, η Taika Waititi και η Jennifer Kaytin Robinson, καθιερώνουν τον Δία ως ένα είδος doppelgänger σε σχεδόν πλήρη αντίθεση με τον Thor.

Πριν εμφανιστεί στην οθόνη, ο Δίας, τον οποίο υποδύεται ο Ράσελ Κρόου, παρουσιάζεται ως κλειδί για τα σχέδια του Θορ και ως η αρχική «έμπνευση» του νεότερου ήρωα. Όταν τελικά αποκαλύπτεται στην οθόνη, οι ομοιότητες μεταξύ των θεών εξαφανίζονται γρήγορα. Εκτός από την επιφανειακή ηλικία, το βάρος και την αισθητική διαφορά μεταξύ των δύο, ο Δίας αποδεικνύεται ότι είναι όλα όσα δεν κάνει ο Thor. Ο Δίας απεικονίζεται ως επιφανειακός, αλαζονικός, διεφθαρμένος και ασυμπαθής, που ενδιαφέρεται περισσότερο για τα «όργια» και τη δειλή απομόνωση στο παντοδύναμη πόλη. Από την άλλη πλευρά, ο Thor εμφανίζεται σε μεγάλο βαθμό ως ιδεαλιστής, συμπονετικός, γενναίος και συμπαθητικός.

Αυτή η απεικόνιση του Δία ανταποκρίνεται μόνο στις πιο άκριτες και βαθύτερες εξηγήσεις της ελληνικής θεότητας που μπορούμε να συλλέξουμε από τις πηγές, και ακόμη και τότε είναι αμφίβολο. Όσο κι αν αυτός ο «Δίας» προορίζεται να αντανακλά τον Δία στην ελληνική αρχαιότητα, υστερεί θλιβερά. Ενώ η ταινία μπορεί να ήταν σωστή γράφοντας τον Δία ως πραγματιστή και κάπως αλαζονικό, οι εικόνες από τα πολλά έπη “σπαθί και σανδάλι” των δεκαετιών του 1950 και του 1960 κάνουν πολύ καλύτερη δουλειά αναπαριστάνοντας σχεδόν όλες τις άλλες πτυχές του. Ο Δίας σε αυτή την ταινία μου φαίνεται σαν κάποιος να ψάχνει στις μαζικές πηγές για μια θεότητα, σταματώντας μόνο για να διαβάσει τις μυθικές του περιπέτειες με μερικές νύμφες και ανθρώπινες ομορφιές.

Ο Δίας, τον οποίο οι Έλληνες τιμούσαν ως φύλακα των όρκων τους, και που τον κοίταξε στον συννεφιασμένο ουρανό, και που στο όνομα του κρατούσε τους επισκέπτες ασφαλείς υπό τους κανόνες της ξενίας, που υπάκουσε σε ίδρυση πόλεων σε μακρινές χώρες και στον οποίο τιμήθηκε οι Ολυμπιακοί Αγώνες κάθε 4 χρόνια, και δεν βρίσκεται σε κανένα μέρος αυτής της ταινίας. “Ο Δίας” Thor: Love and Thunder Στην καλύτερη περίπτωση, πρόκειται για μια ρηχή ψευδαίσθηση, έναν θολό, τριπλάσιο «Δία» που θα μπορούσε κανείς να γνωρίζει αφού ακούσει έναν φίλο ενός φίλου να αφηγείται τι μπορεί να θυμάται από τους μύθους του Δία και της Λήδας ή της Ευρώπης.

Ο Δίας, που τιμάται από τους Έλληνες για χιλιάδες χρόνια ως ο «βασιλιάς των θεών», ουσιαστικά δεν μπορεί να ταυτιστεί με τον «Δία» σε αυτήν την ταινία. Αυτό που λαμβάνουμε, αντί αυτού, είναι ένας τυχαία γραμμένος κακός, που φαινομενικά αναγκάστηκε να σχεδιάσει για να παράσχει στο MCU ένα πέμπτο βόδι Ταινία. Ειλικρινά, η μετακίνηση του στάνταρ «εξαργύρωσης» ή του τόξου «Old Landmark» από την ιστορία της ταινίας θα ήταν μια βελτίωση. Βλέποντας την ταινία, δεν μπορούσα παρά να σκεφτώ πόσο καλύτερη (και ακριβής) θα ήταν η απεικόνιση του Δία, αν ακολουθούσε τις γραμμές του χαρακτήρα «Doc Hudson» από την ταινία του 2006 αυτοκίνητα!

Την περίοδο που έλειπα από το σινεμά με τους φίλους μου, είχε ήδη διατυπωθεί στο μυαλό μου μια εναλλακτική. Ο γέρος Δίας, συντετριμμένος, απογοητευμένος από την καταπολέμηση του κακού, επικεντρώθηκε περισσότερο στη διαχείριση των μοναχικών παντοδύναμη πόληΣτην αρχή διαφωνεί με τον Thor και μετά επιστρέφει στο τελευταίο τρίτο της ταινίας για να σώσει τον παγιδευμένο ήρωα, να απεγκλωβιστεί και να διδάξει στον νεότερο ήρωα μερικά πράγματα στην πορεία. Έχει δοκιμαστεί και είναι αλήθεια, δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό. Μοναδική και αυθεντική εφαρμογή στο αυτό είναι Η ταινία θα μπορούσε εύκολα να αναμένεται από τον Waititi και τον Crowe.

Τώρα, σκέφτηκα μήπως ήταν ο “Δίας” Thor: Love and Thunder Ο Δίας υποτίθεται ότι ήταν πραγματικά στην ελληνική αρχαιότητα. Ίσως ήταν ακριβής λήψη, όχι φωτογράφηση ποιος – ποιος Ο Δίας, αλλά ο «Ζευς» που είναι χαρακτήρας στα κόμικς της Marvel από το 1949; Για να το θέσω απλά και συνοπτικά, από ό,τι μπορώ να πω, ούτε αυτό ήταν μια ειλικρινής ενσάρκωση αυτού του χαρακτήρα. Έτσι, έχουμε διαπιστώσει ότι η ταινία απεικονίζει άσκοπα τον Δία ως μη αξιαγάπητο και απεχθές. Τώρα, λοιπόν, ποιος είναι ο έλεγχος μου σε αυτό;

Μου είναι ξεκάθαρο ότι ο Δίας σε αυτή την ταινία αναπόφευκτα θα συνδεθεί από ανθρώπους, όσο λίγοι και πόσοι κι αν είναι, τόσο με τους Έλληνες του παρελθόντος όσο και του σήμερα. Και πάλι, ο Δίας όπως είναι σε αυτή την ταινία θα ήταν αντιπροσωπευτικός των Ελλήνων και των Ελλήνων στα μάτια πολλών, όσο επιφανειακά και να διαφωνήσει κανείς. Αυτό δεν σημαίνει τίποτα για την προσπάθεια του Κρόου για μια «ελληνική διάλεκτο». Κάποιοι μπορεί να υποθέσουν, “Κανένα πρόβλημα! Η Ελλάδα έχει τελειώσει με θεούς και ήρωες, και ο Δίας δεν παίζει κανένα ρόλο στο ποιοι είμαστε σήμερα!” θα έκαναν λάθος.

Σήμερα, εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες εκπροσωπούμαστε στη συντριπτική τους πλειοψηφία από τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, αλλά αυτό το ζήτημα δεν είναι απλώς θρησκευτικό, αλλά πολιτιστικό. Είναι θέμα ταυτότητας και εμείς στην Αυστραλία θα πρέπει να το γνωρίζουμε καλά. Η σημαντική και ανεξίτηλη σχέση που σχηματίστηκε εδώ και χιλιάδες χρόνια μεταξύ Ελλάδα Δίας και το Η Ελλάδα σήμερα δεν μπορεί να αναθεωρηθεί. Οι Έλληνες της διασποράς, βομβαρδισμένοι από όλες τις πλευρές με μια επικείμενη αφομοίωση, πρέπει να κατανοήσουν τη σημασία αυτών των πολιτιστικών δεσμών, Πολλά Μορφές και όψεις στον Ελληνισμό.

μετά την παρακολούθηση Thor: Love and ThunderΔεν μπορεί κανείς να μην αναρωτηθεί αν αυτή η ανακριβής και διεστραμμένη απεικόνιση του Δία, όσο συμβολική και αν είναι της Ελλάδας, και του κεραυνού του παρελθόντος μας, είναι κάτι που μπορούμε να παραβλέψουμε ως Έλληνες. Γιατί τελικά και ο Δίας δεν είναι Έλληνας;