Σκοπός της έκθεσης ήταν να ταξιδέψει τους επισκέπτες στην αρχαία Ελλάδα, εξερευνώντας «πώς το εμπόριο ιδεών και αγαθών επηρέασε τον ελληνικό πολιτισμό και κατ’ επέκταση τον αρχαίο κόσμο». [National Archaeological Museum]
Open Horizons – Ancient Greek Journeys and Connections, μια έκθεση με μερικά από τα πιο σημαντικά αντικείμενα από το διάσημο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας που αφηγείται την ιστορία των ιδεών, των επιρροών και των συνδέσεων που διαμορφώνουν και οικοδομούν κοινωνίες, παρουσιάστηκε πρόσφατα στο Μουσείο της Μελβούρνης . Σκοπός της έκθεσης ήταν να ταξιδέψει τους επισκέπτες στην αρχαία Ελλάδα, εξερευνώντας «πώς το εμπόριο ιδεών και αγαθών επηρέασε τον ελληνικό πολιτισμό και κατ’ επέκταση τον αρχαίο κόσμο».
Είναι σημαντικό εμείς ως Έλληνες Αυστραλοί μέσω των κοινοτήτων μας να συμβάλλουμε στη μετάδοση αυτών των ιδεών στην επικρατούσα αυστραλιανή κοινωνία, ειδικά καθώς ζούμε σε έναν κόσμο που αντιμετωπίζει προκλήσεις των οποίων η κλίμακα και η κλίμακα είναι συγκλονιστικές για τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο που βρίσκονται σε αχαρτογράφητα νερά. , συμπεριλαμβανομένης της πρόσφατα εκλεγμένης ομοσπονδιακής κυβέρνησής μας. Στην καρδιά της Αναγέννησης βρίσκεται το εμπόριο ιδεών και αγαθών όπως αναδύθηκε κατά μήκος του αρχαίου Δρόμου του Μεταξιού, μιας εμπορικής οδού που συγκέντρωσε την αλληλεπίδραση των συναρπαστικών πολιτισμών της Κίνας, της Ινδίας, της Περσίας, της Αραβίας, της Ελλάδας και της Ρώμης.
Όταν κάποιος περιηγηθεί στις οικονομικές αρχές των φιλοσόφων που παρείχαν αυτά τα θεμέλια, ο Πλάτων φαίνεται να υποστηρίζει ότι ο καταμερισμός της εργασίας είναι ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους των συνδεδεμένων κοινωνιών καθώς και ένα από τα θεμέλια της επιστημονικής ανάλυσης μιας κοινωνίας που επιθυμεί να αξιοποιήσει στο έπακρο τις δυνατότητές του. την ευημερία της με το να είναι μια ανοιχτή κοινωνία. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Πλάτωνας υποστήριξε ότι οι πολίτες πρέπει να συνεργάζονται όχι μόνο μεταξύ τους μέσω εξειδίκευσης και ανταλλαγής, αλλά και με ανθρώπους από άλλες πόλεις. Έτσι, τάχθηκε υπέρ του ελεύθερου εμπορίου λέγοντας ότι για να αποκτήσει κανείς αγαθά (των οποίων η πόλη ήταν σε έλλειψη) από άλλους, έπρεπε να τα πληρώσει για ένα εμπόρευμα που δεν ήταν διαθέσιμο στη θέση τους, και επομένως ήταν είναι απαραίτητο για τους πολίτες μας να παράγουν πέρα από τις δικές τους ανάγκες. Η συνεισφορά του στον τομέα αυτό ήταν σε μεγάλο βαθμό πρωτόγνωρη μέχρι τον δέκατο όγδοο αιώνα (Guang-Zhen Sun, J. G. Hulsmann).
Ομοίως, ο Πλάτωνας υποστηρίζει στη Δημοκρατία ότι ο πλούτος είναι σημαντικός για τα άτομα και τις κοινωνίες, επειδή δίνει στους ανθρώπους την ελευθερία να επιλέξουν να ζήσουν μια «δίκαιη» ζωή και διευκολύνει, αλλά δεν εγγυάται, υψηλότερα επίπεδα ευημερίας και ευτυχίας. Αυτός ο εθισμός ή η ακατάλληλη προσκόλληση στον πλούτο θα προκαλούσε εκφυλιστική και ληθαργική συμπεριφορά απουσία ισχυρής αίσθησης ηθικής. Είναι δίκαιο να πούμε ότι η εγκράτεια ήταν επίσης κεντρική στη σκέψη του και ότι η σοφία παρέχει πληροφορίες για την ανάγκη να ζούμε σε αρμονία διατηρώντας παράλληλα την οικονομική ευημερία. Ο Αριστοτέλης, μαθητής του Πλάτωνα, είδε την ευτυχία ως τη συνειδητοποίηση όλων των αγαθών -υγείας, πλούτου, γνώσης, φίλων κ.λπ.- κατά τη διάρκεια μιας ζωής- που οδηγούν στην τελειοποίηση της ανθρώπινης φύσης και στον εμπλουτισμό της ανθρώπινης ζωής. Αυτό φαίνεται να έρχεται σε αντίθεση με τον ορισμό μας για την ευτυχία σε μια σύγχρονη οικονομία που είναι κυρίως υλιστική, ειδικά στις δυτικές χώρες, και καθορίζει τις περισσότερες αποφάσεις για τη λήψη οικονομικών πολιτικών. Με τη σειρά του, ο Μέγας Αλέξανδρος επηρεάστηκε επίσης πολύ από τις διδασκαλίες του Πλάτωνα και του μέντορά του Αριστοτέλη – τόσο πολύ που στην αρχαιότητα ο Δρόμος του Μεταξιού έγινε ένας από τους ισχυρότερους πολιτιστικούς δεσμούς μεταξύ Ανατολής και Δύσης.
Στο επίκεντρο της Αναγέννησης βρίσκεται το εμπόριο ιδεών και αγαθών όπως αναδύθηκε κατά μήκος του αρχαίου Δρόμου του Μεταξιού, ο οποίος μαζί συγκέντρωσε μια αλληλεπίδραση των πολιτισμών της Κίνας, της Ινδίας, της Περσίας, της Αραβίας, της Ελλάδας και της Ρώμης
Στην αρχαιότητα, πολλοί Έλληνες μετανάστευσαν στις νέες ελληνιστικές πόλεις που ιδρύθηκαν στον απόηχο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η δύναμη αυτών των πόλεων βασιζόταν περισσότερο στην ικανότητά τους να συνδέονται με τη γλώσσα, τον πολιτισμό και την ιστορία παρά με νόμο ή ιεραρχική σχέση (Burn, 1948, και Plutarch, “Life of Alexander” and “Arian, Book II”) και την Homonoia, η Η επιδίωξη της τάξης και της ενότητας, είναι γνωστό, που ήταν μια αυξανόμενη ανησυχία μεταξύ των Ελλήνων για αρκετό καιρό και σύμφωνα με τη δήλωση του Ξενοφώντα ότι η Ομονοία ήταν η μεγαλύτερη αρετή στην πόλη, ώθησε τον Ισοκράτη να χρησιμοποιήσει τη λέξη για να προτρέψει τον Φίλιππο Β’ της Μακεδονίας. Να ενωθούν οι Έλληνες ενάντια στους «βαρβάρους» (De Mauriac, 1949). Ο Αλέξανδρος, γιος του Φιλίππου, γενίκευσε τη σημασία της λέξης Ομόνοια. Αυτή η προσέγγιση συνέβαλε σημαντικά στις ελληνιστικές πόλεις της αρχαιότητας στη δημιουργία κοινωνικής συνοχής και στην κινητοποίηση της διαφορετικότητας και άνοιξε το δρόμο για την παγκοσμιοποίηση.
Για το σκοπό αυτό, ο Αλέξανδρος ενημερωνόταν συνεχώς από τους μελετητές που τον ακολουθούσαν για όλες τις νέες εθνογραφικές, γεωγραφικές, ζωικές και φυτικές συναντήσεις που είχαν συναντήσει κατά την εκστρατεία στην Ανατολή. Το ενδιαφέρον του για τη σημασία της οικονομίας ως μέσου αγώνα για οικονομική ενότητα καταδεικνύεται από το ενδιαφέρον του για τα οικονομικά προβλήματα της νέας αυτοκρατορίας, όσον αφορά τη χωριστή αντιμετώπιση της φορολογίας και των οικονομικών ως «μια εντελώς πρωτότυπη ιδέα του Αλέξανδρου». (Wilken, 1967). Έκανε περαιτέρω προσπάθειες για να τυποποιήσει την οικονομία της αυτοκρατορίας διατηρώντας για τον εαυτό του το δικαίωμα νομισματοκοπίας τόσο σε χρυσό όσο και σε ασήμι. Στην πορεία διεθνοποίησε το εμπόριο, γιατί πίστευε ότι το εμπόριο ενώνει τους ανθρώπους, γι’ αυτό η χρήση κοινού νομίσματος έγινε μέσο εμπορίου μεταξύ εθνών και λαών. Αυτές οι οικονομικές εξελίξεις, μαζί με την εμφάνιση δικτύων συγγένειας που οδήγησαν στο ασφαλές εμπόριο εντός της αυτοκρατορίας, αποτέλεσαν τη βάση της ελληνιστικής περιόδου και αναπόσπαστο μέρος της προσπάθειας του Αλέξανδρου να εκλαϊκεύσει την έννοια της λέξης Homonoia.
Αυτά είναι μερικά από τα βασικά μηνύματα που μεταφέρει (μεταξύ άλλων) η έκθεση στη Μελβούρνη, που τυχαίνει να είναι η αυστραλιανή πρωτεύουσα της ελληνικής διασποράς.
Ο Δρ. Steve Bakalis είναι επισκέπτης ερευνητής στο Central University of Finance and Economics στο Πεκίνο.
“Ερασιτέχνης διοργανωτής. Εξαιρετικά ταπεινός web maven. Ειδικός κοινωνικών μέσων Wannabe. Δημιουργός. Thinker.”