Το ΝΒΑ βρίσκεται κάπως στα μέσα της κανονικής περιόδου, με τις περισσότερες ομάδες να παίζουν κάπου κοντά σε 41 αγώνες, δίνοντας ή παίρνοντας κάποιες αναβολές. Βαθιά μέσα στην καμπάνια, η κούρσα για τα βραβεία έχει αποκρυσταλλωθεί, με τους πρωτοπόρους να αναδεικνύονται για ορισμένα βραβεία, ενώ η συζήτηση με τους κορυφαίους παίκτες του παιχνιδιού παραμένει τόσο μανιασμένη όσο ποτέ. Να ποιον θα έστελνα σπίτι με οποιοδήποτε εξοπλισμό αν τελείωνε σήμερα η σεζόν…
Πρωτάρης της χρονιάς: Evan Mobley
Αυτή είναι ίσως η πιο εύκολη επιλογή από όλες. Ο Μόμπλι είχε μέσο όρο 14,9 πόντους, 8,1 ριμπάουντ και 2,7 ασίστ ανά βραδιά για τους Καβαλίερς, που ήταν η πιο ευχάριστη έκπληξη στο πρώτο ημίχρονο. Το Κλίβελαντ έχει την καλύτερη καθαρή βαθμολογία από οποιαδήποτε άλλη ομάδα στην Ανατολή, συμπεριλαμβανομένης της τρίτης καλύτερης άμυνας στο ΝΒΑ – και ο Μόμπλι ήταν ένας τεράστιος παράγοντας στην επιτυχία τους. Τα αριθμητικά του στατιστικά δεν ξεφεύγουν από τη σελίδα (είναι τέταρτος σε σκοράρισμα και όγδοος σε ασίστ μεταξύ των juniors, παρόλο που είναι πρώτος στα ριμπάουντ). Γκάρετ Άλεν.
Ο Mobley έχει κατευνάσει τις ανησυχίες σχετικά με οποιαδήποτε άβολη συμβατότητα με τον Allen και τον συνάδελφό του επιθετικό Lauri Markannen, καθώς η αμυντική του ευελιξία του επιτρέπει να απελευθερώσει οποιονδήποτε παίκτη του NBA. Ο Mobley είναι ήδη καταξιωμένος βοηθός αμυντικός, προστατευτικός χιτώνας και ένα εκκολαπτόμενο αστέρι του ωκεανού. Το γεγονός ότι οι άνθρωποι σε όλο το πρωτάθλημα τον συγκρίνουν ελεύθερα με τον Kevin Garnett είναι εντελώς αχαλίνωτο. Και ενώ τα σουτ του έχουν περιθώρια βελτίωσης, ο Mobley παραμένει ένας εντυπωσιακός επιθετικός παίκτης χάρη στο ύψος και τον ρυθμό του. Ο Mobley ήταν τόσο καλός νωρίς στην καριέρα του, μην εκπλαγείτε αν ο Rookie of the Year δεν είναι το μόνο βραβείο που έλαβε στο τέλος της σεζόν. Το All-Defense μπαίνει στο παιχνίδι.
Προπονητής της χρονιάς: Taylor Jenkins
Αυτό είναι ένα πραγματικά ανταγωνιστικό πεδίο. Ο Jenkins, ο Eric Spoelstra και ο Billy Donovan έχουν όλοι μεγάλους ισχυρισμούς. Ο Ντόνοβαν κατατάσσει τους Μπουλς στο νούμερο ένα στην Ανατολή, μπροστά από τους ισχυρότερους παίκτες όπως οι Νετς και οι Μπακς. Ο Spoelstra πήγε 11-4 σε παιχνίδια χωρίς τον Jimmy Butler και τον Bam Adebayo, και η επιτυχία του Miami αυτή τη σεζόν είναι απόδειξη για τις ικανότητές του στην ανάπτυξη παικτών. Προς το παρόν, θα πάω με τον Τζένκινς, ο οποίος έχει οδηγήσει τους Γκρίζλις στην τρίτη θέση στη Δύση. πότε Ο Ja Morant κατέβηκε στις αρχές της σεζόν, η Μέμφις δεν έχει κλείσει μάτι, και μέχρι στιγμής έχει πάει 11-2 χωρίς το αστέρι της. Οι Grizzlies είναι πολύ μπροστά από το χρονοδιάγραμμα και ο Jenkins αξίζει τα εύσημα που ηγήθηκε μιας ομάδας που μπορεί να μείνει με όλους τους έμπειρους διεκδικητές τους κάθε βράδυ.
Πιο βελτιωμένος παίκτης: Miles Bridges
Αν και αθόρυβος από τότε που είχε κατά μέσο όρο περίπου 25 πόντους τον Οκτώβριο, ο Bridges εξακολουθεί να αξίζει πολύ το καλύτερο βελτιωμένο παιχνίδι. Ο πρώην σούπερ σταρ του Μίσιγκαν Στέιτ έχει τους καλύτερους μέσους όρους καριέρας σε πόντους, ριμπάουντ, ασίστ, μπλοκ, κλεψίματα και προσπάθειες ελεύθερων βολών, που μου λένε ότι είναι σημαντικές κατηγορίες για έναν μπασκετμπολίστα. Στο 6’7», ο Μπρίτζες έχει το μέγεθος και τις αθλητικές επιδόσεις ενός σύγχρονου σκόρερ εξτρέμ, αλλά είναι πολύ περισσότερο από αυτό, ένας επιθετικός των Χόρνετς που τα κάνει όλα. Μπορεί να ευδοκιμήσει ως προπονητής μπάλας ή τερματοφύλακας σε παιχνίδια pick-and-roll, να χτυπήσει αρκετά τρίποντα για να καθαρίσει το έδαφος και να προκαλέσει τον όλεθρο στις άμυνες ως κόφτης μπάλας, όλα αυτά ενώ αναλαμβάνει δύσκολες αμυντικές αποστολές στην άλλη άκρη του έδαφος.
Όλα αυτά προστέθηκαν στους Bridges με μέσο όρο 19,6 πόντους, 7,3 ριμπάουντ και 3,6 ασίστ ανά παιχνίδι. Το πέρασμα είναι ίσως το σημείο όπου το Bridges έχει δείξει τη μεγαλύτερη βελτίωση. Το να παίζεις δίπλα σε κυρίαρχους κατόχους μπάλας, όπως ο Terry Rozier ή ο LaMelo Ball, σημαίνει ότι ο Bridges δεν χρειάζεται να αναλάβει μεγάλο βάρος παιχνιδιού, αλλά έχει αποδείξει ότι είναι επιτυχημένος στη λήψη αποφάσεων με τη μπάλα στα χέρια του.
Ωστόσο, το Bridges δεν είναι λουκέτο για αυτό το βραβείο. Ο Ντε Τζούντε Μάρεϊ και ο Τζόρνταν Πουλ είναι μεταξύ εκείνων με καλά επιχειρήματα και θα μπορούσαν να γίνουν ακόμα πιο δυνατοί αν ο Μπρίτζες δεν βρει συνέπεια με το εξωτερικό του σουτ. (Ο Ja Morant έχει επίσης ένα πρόβλημα, αν και θα υποστήριζα ότι ήταν ήδη πολύ καλός για να είναι MIP.)
Έκτος άνθρωπος της χρονιάς: Tyler Hero
Ο Herro είναι αυτός ο νικητής του βραβείου και μπορεί να έχει ακόμη και μια οριακή τσάντα All-Star στην Ανατολή. Προηγείται όλων των παικτών του πάγκου σημειώνοντας 20,7 πόντους ανά βραδιά, ενώ σουτάρει το 38,3% των τριών. Στην πραγματικότητα, αν θέλετε να ακούσετε ένα από αυτά τα ενοχλητικά και πολύ συγκεκριμένα στατιστικά, ο Herro είναι ένας από τους τρεις παίκτες με μέσο όρο τουλάχιστον 20 πόντους, πέντε ριμπάουντ και τέσσερις ασίστ ανά βραδιά, ενώ επίσης σουτάρει τουλάχιστον το 38 τοις εκατό των τριών και τι πάνω από. Τουλάχιστον έξι προσπάθειες στο παιχνίδι. τα άλλα δύο; Devin Booker και Stephen Curry.
Ο Herro έχει ευδοκιμήσει ως Heat Man από τον πάγκο, ειδικά στον απόηχο της απογοητευτικής εκστρατείας δευτεροετών φοιτητών. Τα στατιστικά του στις μετρήσεις είχαν φτάσει σε επαγγελματικά υψηλά, και ήταν εύκολο να παρατηρήσει κανείς τη βελτίωσή του σε όλα τα επίπεδα. Ο Herro είναι ο πιο άνετος σουτέρ από τους τρεις, και έχει επίσης σουτ από 10 πόδια παραπάνω από τα δύο τελευταία χρόνια της καριέρας του. Αυτή τη σεζόν έχει έρθει σε καλύτερη φόρμα και του επέτρεψε να επιβάλει τη θέλησή του καλύτερα από ό,τι στο παρελθόν. Αν και οι ασίστ του έχουν ανέβει, το ίδιο και οι πωλήσεις του. Το επόμενο βήμα του Herro θα είναι να σφίξει τη λαβή του. Αν συνέβαινε αυτό, δεν θα καθόταν στον πάγκο για πολύ ακόμα.
Αμυντικός παίκτης της χρονιάς: Ντρέιμοντ Γκριν
Με απλά λόγια, δίνω αυτό το βραβείο στον καλύτερο αμυντικό παίκτη στην καλύτερη αμυντική ομάδα αυτή τη σεζόν. Οι Warriors μπαίνουν στις 14 Ιανουαρίου με αμυντική βαθμολογία 102,3, που θα ήταν η καλύτερη αμυντική βαθμολογία από οποιαδήποτε ομάδα στο ΝΒΑ από το 2016 η Τότεναμ. Το πράσινο είναι η Σάμη σε εκείνη την άκρη του παρκέ. Ό,τι κι αν του ζητήσετε να κάνει, θα το κάνει καλύτερα από τους περισσότερους παίκτες και θα προειδοποιήσει τους συμπαίκτες του να φροντίσουν να σηκώσουν και αυτοί το βάρος τους. Ο Γκριν είναι ο απόλυτος άσος, το ελβετικό μαχαίρι που ξεκλειδώνει την άμυνα του Γκόλντεν Στέιτ. Μπορεί να φρουρήσει τους ηλικιωμένους και να κερδίσει τον αγαπημένο συνδυασμό pick and roll της ομάδας ή να αντιμετωπίσει τον καλύτερο σκόρερ περιμετρικά του αντιπάλου και να τους κυνηγήσει τόσο σωματικά όσο και λεκτικά. Το να παρακολουθείς το πάτωμα του Draymond είναι σαν να βλέπεις να κινούνται τα μαλλιά. Είναι πάντα ένα βήμα μπροστά από τις επιθέσεις και ό,τι μπορεί να του λείπει στα κορυφαία αθλήματα το αναπληρώνει έχοντας το πιο γρήγορο μυαλό στο ΝΒΑ.
Το ότι ο Γκριν πήρε μόνο ένα από αυτά τα βραβεία είναι κάπως συγκλονιστικό. Με τους Jazz να γλιστρούν λίγο αμυντικοί ως ομάδα (και έτσι να έχουν αντίκτυπο στην αξίωση του Rudy Gobert), ο Draymond έμεινε πολύ πίσω στο δεύτερο DPOY.
Ο πιο συναρπαστικός παίκτης: Ja Morant
Peter Thomas / USA TODAY Sports
Λοιπόν, θα φτάσουμε στο MVP σύντομα. Αρχικά, θα ήθελα να κάνω ένα μικρό διάλειμμα για να γνωρίσω δύο παίκτες που μπορεί να μην κερδίσουν τον τίτλο του MVP, αλλά έχουν έρθει να καθορίσουν αυτή τη σεζόν. Πρώτον, ο Morant, ο οποίος προσφέρει μια φαινομενικά συναρπαστική στιγμή κάθε φορά που πατάει σε ένα γήπεδο μπάσκετ. Η συμπεριφορά του είναι πολύ αναζωογονητική. Από το να κοιτάζει τα παιδιά με τις φανέλες των Warriors ή τη συνήθεια του να ντριμπλάρει την μπάλα μπροστά του λίγα μέτρα μακριά για να μπορεί να πηδήξει προς το μέρος της, ο Morant δεν είναι μόνο φοβερός, αλλά και πολύ διασκεδαστικός. Α, και δεν φοβάται να προσπαθήσει να βουτήξει κυριολεκτικά κανέναν. Οι Γκρίζλις είναι μεγάλη ομάδα. Ο Μοράντ θα τους κάνει ραντεβού για παρακολούθηση ακόμα κι αν δεν κερδίσουν ένα παιχνίδι.
Η μεγαλύτερη σεζόν εκδίκησης: DeMar DeRozan
Ο DeRozan έχει βγάλει σπασίκλες ανάλυσης σε μια ντουλάπα όλη αυτή τη σεζόν. Η υπογραφή του με το Σικάγο επικρίθηκε έντονα. Γιατί του δίνουν τόσα λεφτά οι ταύροι; Ποιοι είναι οι πλειοδότες για ταύρους; Ήταν κοινά ρεφρέν για το καλοκαίρι. Ο ίδιος ήμουν δύσπιστος λόγω της ιστορίας των ομάδων DeRozan που έπαιξαν καλύτερα μαζί του στον πάγκο. Μέχρι στιγμής, ο DeRozan έχει εξαπατήσει κάθε κριτικό. Οι Ταύροι ευδοκιμούν μαζί του στο έδαφος και ο ΝτεΡόζαν κάνει την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, σκοράροντας αποτελεσματικά γκολ, εκφοβίζοντας το δρόμο του προς τη γραμμή των ελεύθερων βολών και βυθίζοντας αβίαστα τους νικητές του παιχνιδιού. Όλα είναι υπέροχα για τον DeRozan και μια υπενθύμιση σε όλους ότι οποιοσδήποτε παίκτης τόσο ταλαντούχος όσο αυτός δεν πρέπει ποτέ να μένει έξω τόσο εύκολα.
Καλύτερος παίκτης: Νίκολα Τζόκιτς
Είναι μια αδύνατη απόφαση να κάνουμε τους Jokic, Γιάννη Αντετοκούνμπο, Stephen Curry και Kevin Durant να αξίζουν να κερδίσουν το βραβείο MVP. Εν τω μεταξύ, άνδρες όπως ο DeRozan, ο Morant και ίσως ακόμη και ο Chris Paul έχουν επιχειρήματα για να συμμετάσχουν στην ψηφοφορία. Είναι από εκείνα τα χρόνια που θα επιλεχθεί πραγματικά η λέξη «αξία». Ο Jokić, ο Γιάννης, ο KD και ο Steph έχουν όλοι ανόητες γραμμές status που νομίζω ότι είναι τελικά άχρηστες σε σύγκριση. Ποιος προσφέρει τη μεγαλύτερη αξία;
Έχοντας αυτό κατά νου, εδώ είμαι με αυτό το βραβείο αυτή τη στιγμή. Ο Steph μπορεί ακόμα να κερδίσει πολλά, αλλά η επιβράδυνση των τελευταίων βολών του και η πτώση στην επίθεση των Warriors σημαίνει ότι έχει κάνει ένα βήμα πίσω προς το παρόν. Εν τω μεταξύ, ο Γιάννης και ο ΚΔ έχουν το πλεονέκτημα να παίζουν με άλλους σπουδαίους παίκτες. Ο Durant με τον James Harden και τώρα επίσης ο Kyrie Irving και ο Greek Frick με τον Chris Middleton και τον Giro Holiday. Εν τω μεταξύ, ο Jokić έπαιξε σχεδόν όλη τη σεζόν χωρίς τους καλύτερους συμπαίκτες του, Jamal Murray και Michael Porter Jr.
Παρακολουθήστε αγώνες NBA Online όλη τη σεζόν με το fuboTV: Ξεκινήστε με μια δωρεάν δοκιμή 7 ημερών!
Τα στατιστικά στα οποία επανέρχομαι είναι: Οι Nuggets είναι 22,9 πόντους ανά 100 κατοχές καλύτεροι με τον Jokić στο παρκέ παρά εκτός, στο Cleaning the Glass. Το Ντένβερ έχει καθαρή βαθμολογία 9,3 όταν παίζει τον Τζόκιτς και το Ντένβερ έχει καθαρή βαθμολογία 13,6 όταν δεν είναι. Για το πλαίσιο, η καλύτερη καθαρή βαθμολογία του Warriors League είναι 7,8 και το χειρότερο πρωτάθλημα των Pistons είναι -9,9. Αυτό σημαίνει ότι η Ντένβερ παίζει ως μία από τις καλύτερες ομάδες στο ΝΒΑ όταν ο Τζόκιτς είναι στο γήπεδο και στη συνέχεια μετατρέπεται ουσιαστικά σε ομάδα κολεγίου όταν είναι εκτός πάγκου.
Σε σχεδόν ένα βράδυ, ο Jokić φτιάχνει την ομάδα του, ενώ βήχει στον πάγκο, πρέπει να παλέψει για να την πάρει πίσω. Με όλα αυτά, το Ντένβερ εξακολουθεί να έχει ρεκόρ 20-15 στα παιχνίδια που έπαιξε ο Τζόκιτς, που ισοδυναμεί με το πέμπτο καλύτερο ποσοστό νικών στη Δύση. Ακόμα κι αν έδινες στους Νάγκετς μερικούς από τους λιγότερο γνωστούς συμπαίκτες σου Τζόκι, για παράδειγμα τον Τζόρνταν Μπαλ ή την Πάτι Μιλς, το Ντένβερ θα ήταν σε πολύ καλύτερη θέση από ό,τι είναι τώρα.
Για μένα, είναι δύσκολο να αρνηθώ την αξία που φέρνει ο Τζόκιτς στην ομάδα του και αυτό τον κάνει τον πιο σημαντικό παίκτη στο πρωτάθλημα αυτή τη στιγμή. Τη δεύτερη φορά που βγαίνει από το έδαφος, η ομάδα του μετατρέπεται σε καταστροφή. Εδώ είναι λοιπόν η δημοσκόπηση μου από τα μέσα της σεζόν.
1. Νικόλα Γιόκιτς
2. Stephen Curry
3. Γιάννης Αντετόκονμο
4. Κέβιν Ντουράντ
5. Demar DeRozan
Περισσότερες καλύψεις NBA:
• Καθημερινό εξώφυλλο: Sean Bradley’s Tall Dial
Μέσα στον εφιάλτη των Τελικών του 1994 για τον Τζον Σταρκς
• Η φωτιά που καίει μέσα στον Klay Thompson
• NBA Mock Draft: Jabari Smith Remains No. 1 Johnny Davis Rising
“Βραβευμένος μελετητής ζόμπι. Μουσικός επαγγελματίας. Εμπειρογνώμονας τροφίμων. Προβληματικός.”