ΛΟΝΔΙΝΟ (AP) — Υπάκουος, διοικητικός, λίγο βαρετός — Keir Starmer Δεν υπάρχει ιδέα κανενός για έναν αμφιλεγόμενο πολιτικό.
Οι Εργατικοί ελπίζουν ότι αυτό ακριβώς χρειάζεται η Βρετανία. Ο Στάρμερ, ο 61χρονος ηγέτης του κεντροαριστερού κόμματος, είναι ο πιο πιθανός υποψήφιος για να κερδίσει τις εκλογές στη χώρα. Εκλογές 4 Ιουλίου.
Περισσότερες από 50 χώρες θα προσέλθουν στις κάλπες το 2024
Ο Στάρμερ πέρασε τέσσερα χρόνια ως ηγέτης της αντιπολίτευσης τραβώντας το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα του από τα αριστερά προς το πολιτικό κέντρο. Το μήνυμά του προς τους ψηφοφόρους είναι ότι μια κυβέρνηση των Εργατικών θα φέρει αλλαγές, του είδους που είναι καθησυχαστική παρά τρομακτική.
«Η ψήφος των Εργατικών είναι ψήφος για τη σταθερότητα – οικονομική και πολιτική», δήλωσε ο Στάρμερ μετά τον πρωθυπουργό Ρίσι Σουνάκ. Προκήρυξε εκλογές Τετάρτη.
Εάν οι Εργατικοί κερδίσουν τις εκλογές, ο Στάρμερ θα γίνει ο πρώτος πρωθυπουργός των Εργατικών από το 2010.
Δικηγόρος που υπηρέτησε ως Γενικός Εισαγγελέας της Αγγλίας και της Ουαλίας μεταξύ 2008 και 2013, ο Στάρμερ έχει παρουσιαστεί από τους αντιπάλους ως «αριστερόχειρας δικηγόρος από το Λονδίνο». Έχει χριστεί ιππότης για τον ρόλο του που ηγείται της Εισαγγελικής Υπηρεσίας του Στέμματος και οι αντίπαλοι των Συντηρητικών αρέσκονται να χρησιμοποιούν τον τίτλο του, Sir Keir Starmer, για να τον παρουσιάζουν ως ελιτίστα και άσχετο.
Παντρεμένος με δύο έφηβα παιδιά, ο Στάρμερ τονίζει τα διαπιστευτήριά του ως συνηθισμένος άνδρας, ιδιαίτερα την αγάπη του για το ποδόσφαιρο, την υποστήριξή του στην ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ Άρσεναλ και τις ρίζες του από την εργατική τάξη. Είναι γιος ενός οργανοποιού και μιας νοσοκόμας που πήρε το όνομά του από τον Keir Hardie, τον πρώτο ηγέτη του Εργατικού Κόμματος.
Η μητέρα του υπέφερε από μια χρόνια ασθένεια που την οδήγησε στον πόνο και ο Στάρμερ είπε ότι το να την επισκέφτηκε στο νοσοκομείο και να τη φροντίσει άφησε ένα ανεξίτηλο σημάδι πάνω του και βοήθησε να διαμορφωθεί η ισχυρή υποστήριξή του για το κρατικά χρηματοδοτούμενο NHS.
Μεγάλωσε σε μια οικογένεια χωρίς μετρητά σε μια μικρή πόλη έξω από το Λονδίνο και ήταν ο πρώτος στην οικογένειά του που πήγε στο πανεπιστήμιο, σπούδασε νομικά στο Λιντς και στην Οξφόρδη. Ασκούσε το δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προτού διοριστεί γενικός εισαγγελέας.
Ο Στάρμερ εξελέγη στο κοινοβούλιο του Κεντρικού Λονδίνου το 2015, σε εκλογές που οδήγησαν τους Εργατικούς να χάσουν από τους Συντηρητικούς. Συχνά διαφωνούσε με τον τότε ηγέτη Τζέρεμι Κόρμπιν, ένθερμο σοσιαλιστή, και κάποια στιγμή παραιτήθηκε από την κορυφαία ομάδα του κόμματος λόγω διαφωνιών, αλλά συμφώνησε να ενεργήσει ως εκπρόσωπος των Εργατικών για το Brexit υπό την ηγεσία του Κόρμπιν.
Ο Στάρμερ ήταν σθεναρός αντίπαλος της απόφασης της Βρετανίας να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αν και τώρα λέει ότι η κυβέρνηση των Εργατικών δεν θα επιδιώξει να ανατρέψει αυτήν την απόφαση.
Οι επικριτές λένε ότι αυτό δείχνει έλλειψη πολιτικής αρχής. Οι υποστηρικτές λένε ότι είναι πρακτικό και σέβονται το γεγονός ότι οι Βρετανοί ψηφοφόροι έχουν μικρή επιθυμία να επανεξετάσουν τη διχαστική συζήτηση για το Brexit.
Αφού ο Κόρμπιν οδήγησε τους Εργατικούς σε εκλογικές ήττες το 2017 και το 2019 –το χειρότερο αποτέλεσμα του κόμματος από το 1935– οι Εργατικοί επέλεξαν τον Στάρμερ να ηγηθεί της προσπάθειας ανοικοδόμησης.
Η ηγεσία του συνέπεσε με μια ταραχώδη περίοδο που είδε τη Βρετανία να υποφέρει από την πανδημία του Covid-19, να εξέρχεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, να απορροφά το οικονομικό σοκ της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και να υπομένει την οικονομική αναταραχή από… Liz Truss Μια ταραγμένη περίοδος 49 ημερών ως πρωθυπουργός το 2022.
Οι ψηφοφόροι έχουν κουραστεί από μια κρίση κόστους ζωής, ένα κύμα απεργιών στον δημόσιο τομέα και την πολιτική αναταραχή που ώθησε το Συντηρητικό Κόμμα να τοποθετήσει δύο πρωθυπουργούς εντός εβδομάδων το 2022 – Μπόρις Τζόνσον Και γρανάζια – πριν εγκαταστήσετε το Sunak για να προσπαθήσετε να σταθεροποιήσετε το πλοίο.
Ο Στάρμερ επέβαλε πειθαρχία σε ένα κόμμα με τη φήμη του εσωτερικού διχασμού, εγκαταλείποντας ορισμένες από τις πιο απροκάλυπτα σοσιαλιστικές πολιτικές του Κόρμπιν και ζητώντας συγγνώμη για τον αντισημιτισμό που μια εσωτερική έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είχε επιτρέψει να διαδοθεί υπό τον Κόρμπιν.
Ο Στάρμερ υποσχέθηκε μια «πολιτιστική αλλαγή στο Εργατικό Κόμμα». Το σύνθημά του τώρα είναι «Χώρα πριν από το Κόμμα».
Το σκληρό εξωτερικό του Starmer κρύβει μια ατσάλινη φιλοδοξία και αποφασιστικότητα να κερδίσει, λένε οι σύμμαχοι. Όταν ο Guardian τον ρώτησε πέρυσι ποια ήταν η χειρότερη δουλειά που είχε ποτέ, είπε: «Ηγέτης της αντιπολίτευσης».
Είπε: «Ως αρχηγός της αντιπολίτευσης, δεν είστε στην εξουσία, και αυτή είναι η πιο απογοητευτική δουλειά που είχα ποτέ, και είναι μια δουλειά στην οποία ελπίζω να μην είμαι για πολύ ακόμη».
Η πρόκληση του Starmer είναι να πείσει τους ψηφοφόρους ότι μια κυβέρνηση των Εργατικών μπορεί να ανακουφίσει τη χρόνια κρίση στέγασης στη Βρετανία και να μεταρρυθμίσει τις δημόσιες υπηρεσίες που καταρρέουν, ειδικά τις υπηρεσίες υγείας – αλλά χωρίς να επιβάλει αυξήσεις φόρων ή να εμβαθύνει το δημόσιο χρέος.
Κάποιοι στην αριστερά του Εργατικού Κόμματος έχουν παραπονεθεί για την κεντρώα προσέγγισή του και για αυτό που θεωρούν ως μη φιλόδοξες πολιτικές. Μετριάστηκε τη δέσμευσή του να ξοδέψει δισεκατομμύρια για επενδύσεις στην πράσινη τεχνολογία, λέγοντας ότι η κυβέρνηση των Εργατικών δεν θα δανειστεί περισσότερα για να χρηματοδοτήσει τις δημόσιες δαπάνες.
Αλλά το κόμμα ανέβηκε στις δημοσκοπήσεις υπό την ηγεσία του, κάτι που βοήθησε να κρατήσει στο πλευρό τους εσωτερικούς του επικριτές.
Στο συνέδριο του κόμματος τον Οκτώβριο, έδειξε κάποιο πάθος, λέγοντας στους επευφημούμενους αντιπροσώπους: “Μεγάλωσα στην εργατική τάξη. Παλεύω όλη μου τη ζωή. Και δεν θα σταματήσω τώρα”. Έδειξε επίσης αξιοσημείωτη ψυχραιμία όταν ένας διαδηλωτής όρμησε στη σκηνή και πλημμύρισε τον Starmer με γκλίτερ και κόλλα.
Κάποιοι παρομοίασαν αυτές τις εκλογές με το 1997, όταν ο Τόνι Μπλερ οδήγησε το Εργατικό Κόμμα σε μια συντριπτική νίκη μετά από 18 χρόνια Συντηρητικής διακυβέρνησης.
Ο Τιμ Μπελ, καθηγητής πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου, είπε ότι αν και ο Στάρμερ «δεν είναι μια ιδιαίτερα εμπνευσμένη φιγούρα όπως ο Μπλερ, ξεπερνά τον Ρίσι Σουνάκ σχεδόν σε κάθε δείκτη του τι θέλουν οι άνθρωποι από έναν πρωθυπουργό».
«Δεν είναι υπέροχο», είπε ο Μπελ. «Αλλά είναι αρκετά καλό».
“Ακραίος μαθητής. Επίλυση προβλημάτων. Παθιασμένος εξερευνητής. Αθεράπευτος μελετητής twitter. Λάτρης του καφέ.”