(Reuters) – Επιστήμονες στην περιοχή της Παταγονίας της Χιλής ανακάλυψαν απολιθώματα των νοτιότερων δεινοσαύρων που έχουν καταγραφεί έξω από την Ανταρκτική, συμπεριλαμβανομένων των απολιθωμένων υπολειμμάτων γιγάντων που θα κυριαρχούσαν στην τροφική αλυσίδα της περιοχής πριν από τη μαζική εξαφάνισή τους.
Τα απολιθώματα του Megaraptor, ενός σαρκοφάγου δεινοσαύρου που έζησε σε μέρη της Νότιας Αμερικής κατά την Κρητιδική περίοδο πριν από περίπου 70 εκατομμύρια χρόνια, βρέθηκαν να μετρούν μεγέθη έως και 10 μέτρα, σύμφωνα με το South American Journal of Geosciences.
«Χάσαμε ένα κομμάτι», είπε στο Reuters ο Μαρσέλο Λίπι, διευθυντής του Χιλιανού Ινστιτούτου Ανταρκτικής. «Γνωρίζαμε πού βρίσκονται τα μεγάλα θηλαστικά, θα υπάρχουν και μεγάλα σαρκοφάγα, αλλά δεν τα έχουμε βρει ακόμα».
Τα λείψανα, τα οποία ανακτήθηκαν από την κοιλάδα Rio de las Chinas στη νότια Χιλή στη λεκάνη Magallanes μεταξύ 2016 και 2020, περιλαμβάνουν επίσης μερικά ασυνήθιστα υπολείμματα ενός ασυνήθιστου δεινοσαύρου που μοιάζει με Velociraptor που πιθανότατα ζούσε καλυμμένος με φτερά.
Τα δείγματα, σύμφωνα με τον ερευνητή του Πανεπιστημίου της Χιλής, Jared Amodio, έχουν κάποια χαρακτηριστικά που δεν βρέθηκαν στα αντίστοιχα της Αργεντινής ή της Βραζιλίας.
[1/5] Ένας άνδρας εργάζεται στην περιοχή όπου οι επιστήμονες ανακάλυψαν απολιθώματα μεγαράπτηρων στο Tell Guido στη Χιλιανή Παταγονία, κοντά στο πάρκο Torres del Paine, τα Magallanes και την Ανταρκτική της Χιλής σε αυτήν τη φωτογραφία χωρίς ημερομηνία που δόθηκε από το Chileno Antarctic Institute στις 16 Ιανουαρίου. 2023. Instituto Chileno Antarctico/Φυλλάδιο μέσω Reuters
«Θα μπορούσε να είναι ένα νέο είδος, κάτι που είναι πολύ πιθανό, ή να ανήκε σε μια άλλη στενά συγγενή οικογένεια δεινοσαύρων», είπε, προσθέτοντας ότι χρειάζονται περισσότερα πειστικά στοιχεία.
Οι μελέτες ρίχνουν επίσης περισσότερο φως στις συνθήκες της πρόσκρουσης μετεωρίτη στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού που μπορεί να προκάλεσε την εξαφάνιση των δεινοσαύρων πριν από περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια.
Ο Leppe του INACH σημείωσε μια απότομη πτώση των θερμοκρασιών στη σημερινή Παταγονία και κύματα έντονου ψύχους που κράτησαν αρκετές χιλιάδες χρόνια, σε αντίθεση με το εξαιρετικά ζεστό κλίμα που επικρατούσε στο μεγαλύτερο μέρος της Κρητιδικής περιόδου.
«Η τεράστια ποικιλομορφία που βλέπουμε, η βιοποικιλότητα, ανταποκρινόταν επίσης σε πολύ ισχυρά περιβαλλοντικά ερεθίσματα», είπε ο Λίμπι.
«Αυτός ο κόσμος ήταν ήδη σε κρίση πριν (ο μετεωρίτης) και αυτό είναι εμφανές στους βράχους της κοιλάδας του Ρίο ντε λας, στην Κίνα», είπε.
(Αναφορά από την Marion Giraldo) Γράφει η Sarah Moreland, Επιμέλεια από τον Alistair Bell
Τα πρότυπά μας: Αρχές εμπιστοσύνης της Thomson Reuters.