Σε συνεργασία με τους Starsem και Roscosmos, η Arianespace ξεκίνησε 34 νέους δορυφόρους επικοινωνίας μέσω Διαδικτύου στο Soyuz 2.1b για την αποστολή OneWeb 9. Η πτήση σηματοδοτεί την όγδοη επιχειρησιακή εκτόξευση των δορυφόρων OneWeb και φέρνει τον συνολικό αριθμό σε τροχιά σε 288: 48% των Απαιτούνται 600 δορυφόροι για παγκόσμια κάλυψη με 48 επιπλέον ανταλλακτικά σε τροχιά για συνολικό μέγεθος αστερισμού πρώτου σταδίου 648 δορυφόρων.
Η εκτόξευση ήταν προγραμματισμένη για την Πέμπτη 19 Αυγούστου. Ωστόσο, ένα σπάνιο scrub κλήθηκε δευτερόλεπτα πριν την απογείωση. Η δεύτερη προσπάθεια έχει προγραμματιστεί για πρώτη φορά την Παρασκευή. Η απογείωση πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 21 Αυγούστου από το 6/31st Baikonur Cosmodrome στο Καζακστάν στις 22:13:40 UTC (18:13:40 EDT).
για αυτό το έργο, Το Soyuz 2.1b είναι εξοπλισμένο με κινητήρα Fregat ανώτερου σταδίου με κινητήρα ανίχνευσης που λειτουργεί με ασύμμετρη διμεθυλοϋδραζίνη (UDMH) και τετραοξείδιο του αζώτου (N2O4). Είναι ικανό να τοποθετήσει το φορτίο των 5.518 κιλών του OneWeb στην αρχική του τροχιά 450 χιλιομέτρων περίπου με κλίση 84,7 μοίρες.
Ο δορυφορικός αστερισμός του OneWeb είναι μια παγκόσμια διαδικτυακή και ευρυζωνική πλατφόρμα σε δράση παρόμοια με αυτήν Starlink από το SpaceX Το έργο Amazon Kuiper. Ο στόχος του αστερισμού είναι να παρέχει Διαδίκτυο σχεδόν χαμηλής καθυστέρησης σε ιστότοπους όπου το επίγειο Διαδίκτυο δεν είναι διαθέσιμο ή αναξιόπιστο. Μόλις τελειώσει, Το OneWeb θα παρέχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο με ταχύτητες έως 50MB/s οπουδήποτε στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της ξηράς, της θάλασσας και του αέρα.
Αφού ολοκληρωθεί το πρώτο στάδιο, το OneWeb θα περάσει στο δεύτερο στάδιο, το οποίο θα αποτελείται από 6.372 δορυφόρους. Ο αριθμός αυτός είναι σημαντικά χαμηλότερος από την προηγούμενη πρόταση της εταιρείας, η οποία αποτελείται από περίπου 48.000 δορυφόρους.
Κάθε δορυφόρος OneWeb ζυγίζει 147 κιλά και είναι εξοπλισμένος με κεραία Ku-band. Οι δορυφόροι κατασκευάστηκαν στην εγκατάσταση OneWeb στο νησί Merritt της Φλόριντα, όπου παράγονται σε συνεργασία με την Airbus Defense and Space. Σε αυτήν την εγκατάσταση, το OneWeb παράγει σήμερα περίπου δύο δορυφόρους την ημέρα, επιτρέποντας ένα θεωρητικό μέγιστο δύο εκτοξεύσεων ανά μήνα.
Αρκετές εβδομάδες πριν από την εκτόξευση, 34 δορυφόροι στάλθηκαν στο Καζακστάν όπου ενσωματώθηκαν στον διανομέα ωφέλιμου φορτίου, Κατασκευάζεται από τη RUAG SpaceΕ Στη συνέχεια, η στοίβα ωφέλιμου φορτίου μεταφέρθηκε στο Arianespace Το Starsem είναι ενσωματωμένο με τον πύραυλο.
Αν και το Soyuz είναι πυραύλος ρωσικής κατασκευής, RoscosmosΗ Arianespace και η Starsem χειρίζονται την εμπορική πώληση και την κυκλοφορία οχημάτων για εργασίες OneWeb.
Τέσσερις ημέρες πριν από την εκτόξευση, στις 15 Αυγούστου, η Arianespace πραγματοποίησε ένα Launch Readiness Review (LRR) για να διασφαλίσει ότι το όχημα εκτόξευσης και το ωφέλιμο φορτίο είναι έτοιμα για λειτουργία και ότι ο εξοπλισμός επίγειας υπηρεσίας (GSE) και ο εκτοξευτήρας είναι έτοιμοι να παραλάβουν το Soyuz.
Μια μέρα αργότερα, το αυτοκίνητο έσπευσε στο χώρο εκτόξευσης και το GSE συνδέθηκε. Αυτή η διαδικασία περιελάμβανε ανεφοδιασμό γρήγορων αποσυνδέσεων, τερματισμό λειτουργίας του πίνακα εξυπηρέτησης του πίνακα ενεργοποιητή, εκτέλεση ελέγχων GSE πρώτου, δεύτερου και τρίτου σταδίου και βεβαιωθείτε ότι το ωφέλιμο φορτίο ήταν υγιές.
Το Soyuz είναι καθ ‘οδόν στον ιστότοπο 31/6 κατά τη διάρκεια της εκκίνησης της αποστολής OneWeb 9. (Πίστωση: Roscosmos)
Δύο ημέρες πριν από την πρώτη απόπειρα εκτόξευσης, οι ομάδες διενήργησαν υγειονομικούς ελέγχους για το τέταρτο στάδιο των ομάδων, οι οποίοι είχαν ανεφοδιασθεί περίπου δύο εβδομάδες πριν.
ελευθέρωση
Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε 5 ώρες 10 λεπτά πριν την απογείωση. Σαράντα λεπτά αργότερα, στις Τ-4 ώρες και 30 λεπτά, ο Σογιούζ άρχισε να ανεφοδιάζει την κηροζίνη RP-1 και το υγρό οξυγόνο.
Στο λεπτό Τ-35, το κέλυφος του ποδοσφαίρου της υπηρεσίας κατέβηκε στη θέση εκτόξευσης. Προς το τέλος της τελικής καταμέτρησης, δύο βραχίονες συντήρησης απομακρύνθηκαν από το Soyuz, ακολουθούμενο από ένα T-16 sec με εντολή να ανάψουν τους τέσσερις κινητήρες RD-107A του πυραύλου, έναν σε κάθε ενισχυτή και τον κεντρικό κινητήρα RD-108A Ε
Οι τέσσερις πλευρικές ενισχύσεις, γνωστές ως το πρώτο στάδιο, κάηκαν για 118 δευτερόλεπτα και στη συνέχεια χωρίστηκαν με ένα μοτίβο γνωστό ως σταυρός του Κορόλεφ.
Ο πυρήνας, γνωστός ως το δεύτερο στάδιο, συνέχισε να καίει έως και Τ+4 λεπτά 48 δευτερόλεπτα.
Η δομή ωφέλιμου φορτίου, η οποία προστατεύει τους δορυφόρους από αεροδυναμικά και θερμοδυναμικά φορτία κατά την ανάβαση, εξαλείφθηκε σε Τ + 3 λεπτά 38 δευτερόλεπτα.
Το τρίτο στάδιο υλοποίησε έναν διαχωρισμό “καυτής πυρκαγιάς” από το δεύτερο στάδιο, πράγμα που σημαίνει ότι ο μόνος κινητήρας του RD-0124 αναφλέχθηκε ενώ τα στάδια ήταν ακόμα συνδεδεμένα. Το τρίτο στάδιο στη συνέχεια κάηκε για περισσότερα από τέσσερα λεπτά.
(Σχόλιο βίντεο: Πώς οι πύραυλοι Soyuz φωτίζουν τους κινητήρες τους. Πίστωση: Scott Manley)
Μετά το κλείσιμο του τρίτου σταδίου, Η σκηνή των ομάδων έπαθε 5 λεπτά, βάζοντας τη σκηνή και το ωφέλιμο φορτίο σε τροχιά στάθμευσης. Αργότερα, η φάση της φρεγάτας θα ανάψει για να κυκλοφορήσει η τροχιά διάδοσης.
Στη συνέχεια, ο διαστημικός διανομέας ωφέλιμου φορτίου RUAG ανέπτυξε 34 δορυφόρους για αρκετές ώρες. Μεταξύ συμβάντων διαχωρισμού δορυφόρων, η Frigate πραγματοποίησε διορθώσεις θέσης, διασφαλίζοντας ότι το ωφέλιμο φορτίο αναπτύχθηκε στη σωστή θέση.
Η ονομαστική διάρκεια εργασίας για το OneWeb 9 είναι 3 ώρες και 45 λεπτά. Η Roscosmos επιβεβαίωσε την επιτυχή ανάπτυξη όλων των δορυφόρων.
Οι δορυφόροι OneWeb θα περάσουν τους επόμενους μήνες ανεβάζοντας τις τροχιές τους χρησιμοποιώντας τις ενσωματωμένες μηχανές Hall-Effect για να φτάσουν στην τελική τροχιά τους των 1.200 χιλιομέτρων.
Μετά την τελική ανάπτυξη, το στάδιο Fregat εκτελεί κάψιμο deorbit, διασφαλίζοντας ότι το στάδιο επιστρέφει με ασφάλεια στην ατμόσφαιρα της Γης.
(ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Η ομάδα της Σογιούζ εκτελεί το πρόγραμμά της στο γήπεδο και κυλά μετά την απογείωση. Πίστωση: Roscosmos)
“Ερασιτέχνης διοργανωτής. Εξαιρετικά ταπεινός web maven. Ειδικός κοινωνικών μέσων Wannabe. Δημιουργός. Thinker.”