Η αποχώρηση της Ρωσίας από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για την έναρξη του διαστημικού σταθμού ROSS μπορεί να βυθίσει τον κόσμο σε μια σκοτεινή εποχή του διαστήματος

Το πρώτο κομμάτι του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού που εκτοξεύτηκε σε τροχιά δεν προήλθε από τη NASA – στην πραγματικότητα ήρθε από τη Ρωσία. Η μονάδα 41,2 ποδιών – που ονομάζεται “Zarya”, η ρωσική λέξη για την ανατολή του ηλίου – απογειώθηκε Λέγεται ζοφερή μέρα από μια εγκατάσταση εκτόξευσης στο Καζακστάν στις 20 Νοεμβρίου 1998. Όταν έγινε, ήταν το αποκορύφωμα σχεδόν μιας δεκαετίας γεωπολιτικών συναλλαγών που ξεκίνησαν με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου το 1989 και τελείωσαν με μια συνεργασία μεταξύ δύο πρώην εχθρών που θα διαρκούν περισσότερα από 30 χρόνια.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεσμεύτηκαν να συνεργαστούν με τη Μόσχα για το έργο του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, όχι μόνο επειδή αντιπροσώπευε την ειρήνη μεταξύ δύο πρώην ανταγωνιστών εθνών, αλλά και επειδή θα μπορούσε να βοηθήσει στην προώθηση της δημοκρατίας στη Ρωσία. Αρκετές φορές όλα αυτά τα χρόνια, αντιπροσωπείες και από τις δύο χώρες έχουν συναντηθεί σε σιωπηρές και αδιαφανείς συναντήσεις για να διερευνήσουν τις λεπτομέρειες. Όταν η σκόνη έχει καθαρίσει, η Ρωσία θα είναι αυτή που οδήγησε τον κόσμο σε μια νέα εποχή διαστημικών ταξιδιών.

Έτσι, η εκτόξευση του Zarya δεν ήταν απλώς η αυγή μιας νέας διαστημικής εποχής για τη μελέτη του σύμπαντος. Ήταν ένα κλαδί ελιάς – το κλαδί ελιάς που έβαλε τέλος σε δεκαετίες εντάσεων, κοντά στην πυρηνική σύγκρουση και την πλήρη αλλαγή των παγκόσμιων δυνάμεων όπως τις ξέραμε. Εάν τα έθνη δεν γνωρίζουν την ειρήνη στη γη, τουλάχιστον μπορούμε να τη βρούμε ανάμεσα στα αστέρια.

Και τώρα, λίγο περισσότερο από είκοσι χρόνια αργότερα, μπορεί να τελειώσουν όλα και με τη Ρωσία.

Στις 26 Ιουλίου, ο Γιούρι Μπορίσοφ, ο νέος επικεφαλής της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας Roscosmos, ανακοίνωσε επίσημα ότι Η χώρα θα αποσυρθεί από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μετά το 2024 να φτιάξουν τον δικό τους διαστημικό σταθμό. μετά από μια μέρα, Η Ρωσία διευκρίνισε με τη NASA Θα παραμείνει με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τουλάχιστον μέχρι το 2028 – το οποίο, ενώ Τεχνικά Μετά το 2024, η αρχική ανακοίνωση διαστρεβλώθηκε.

“«Αν δεν αποσυρθούν μέχρι το 2028, κατά μία έννοια, δεν είναι μεγάλη υπόθεση», δήλωσε στο The Daily Beast ο Τζον Λόγκσντον, πρώην διευθυντής του Ινστιτούτου Διαστημικής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσιγκτον. Το εργοστάσιο υποτίθεται ότι θα τελειώσει το 2030 ούτως ή άλλως. Οι εταίροι πιθανότατα θα συμφωνήσουν σε μια ημερομηνία καταγγελίας λίγο πριν το 2030».

Ωστόσο, η χώρα εξακολουθεί να σχεδιάζει να εκτοξεύσει μια νέα τροχιακή θέση έως το 2030. Σε α πρόσφατη συνέντευξηΟ Vladimir Solovyev, διευθυντής πτήσης για το ρωσικό τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, έδωσε κάποιες ενδείξεις για το μέλλον ενός ρωσικού σταθμού που ονόμασαν Ρωσικό Τροχιακό Σταθμό Εξυπηρέτησης (ROS). Για παράδειγμα, θα λειτουργούσε ως επί το πλείστον ανεξάρτητα χωρίς μόνιμο πλήρωμα στο πλοίο – κάτι που τόνισε ότι θα ήταν «ένα βήμα προς τα εμπρός, όχι προς τα πίσω» για την ανθρωπότητα, Σύμφωνα με μια μετάφραση.

Ωστόσο, αυτό θα ήταν ένας σαφής διαχωρισμός από ένα ή περισσότερα φουτουριστικούς εμπορικούς διαστημικούς σταθμούς που η NASA σχεδιάζει να υποστηρίξει. Είναι επίσης μια αναχώρηση από τον νέο κινεζικό διαστημικό σταθμό Tiangong, στον οποίο εργάζονται επί του παρόντος οι αστροναύτες.

Roscosmos

Υπάρχει λόγος που αυτά τα πάρτι προσκολλώνται στους ανθρώπους περισσότερο από τις έξυπνες μηχανές. Άλλωστε, η παρουσία ανθρώπων σε αυτά τα τροπικά φυλάκια επιτρέπει πιο πρακτική έρευνα. Επιπλέον, εάν κάτι πάει στραβά με το τερματικό (Πράγμα που κάνει συχνά), κάποιος μπορεί να είναι εκεί για να το διορθώσει αμέσως.

Ο προγραμματισμένος ρωσικός σταθμός θα έχει επίσης μια ηλιακή-σύγχρονη τροχιά, που σημαίνει ότι θα περνά πάνω από τη Γη κατά τις τοπικές ώρες της ημέρας. Αυτό θα επιτρέψει στο ROSS να μελετήσει εύκολα τους πόλους της Γης. Θα πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι υπάρχουν πολλοί ερευνητικοί δορυφόροι σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη που στην πραγματικότητα κάνουν ακριβώς αυτό.

Ενώ το ROSS είναι σίγουρα λιγότερο περίπλοκο από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ή την Τιανγκόνγκ, εξακολουθεί να είναι ένα τεράστιο έργο – ειδικά δεδομένου του φιλόδοξου στόχου να εκτοξεύσει ένα τμήμα του σε τροχιά έως το 2030.

Και αυτό δεν λαμβάνει καν υπόψη την ερειπωμένη κατάσταση του Roscosmos.

Το καθημερινό θηρίο, είπε η Wendy Whitman Cope, εμπειρογνώμονας διαστημικής πολιτικής στη Σχολή Προηγμένων Αεροδιαστημικών και Διαστημικών Σπουδών της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ. Πρόσθεσε ότι ακόμη και η NASA, η οποία είναι καλύτερα χρηματοδοτούμενη και εξοπλισμένη από τη Roscosmos, θα δυσκολευτεί να τηρήσει την προθεσμία του 2030. «Έτσι το γεγονός ότι η Ρωσία θα προσπαθήσει να επινοήσει ένα εντελώς νέο σύστημα από μόνη της φαίνεται αμφισβητήσιμο».

«Πρέπει να ξεκινήσουν τώρα», εξήγησε ο Λόγκσντον. «Και δεν μπορούν να ξεκινήσουν τώρα γιατί τα χρήματά τους είναι πολύ περιορισμένα και οι επιχειρήσεις στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό είναι πολύ ακριβές».

Φυσικά, η Μόσχα θα μπορούσε να συνεργαστεί με εταιρείες όπως η Κίνα για να αποκτήσει έναν σταθμό σε τροχιά. Αλλά ο Cobb είπε ότι το Πεκίνο δεν έχει κανένα πραγματικό κίνητρο να τους βοηθήσει. Αν μη τι άλλο, η κρατική συνεργασία σε κάτι όπως το Tiangong θα μπορούσε να υπονομεύσει τα επιτεύγματα της Κίνας, σύμφωνα με αυτήν. Η Ρωσία θα πρέπει επίσης να χρωστάει πρωτίστως στο κινεζικό διαστημικό πρόγραμμα την πλειονότητα της τεχνολογίας, όπως τα οχήματα εκτόξευσης – κάτι που πιθανότατα θα προτιμούσαν να ελέγξουν.

Ωστόσο, τα σχέδια είναι σημαντικά καθώς αποτελούν την πιο σαφή ένδειξη μέχρι τώρα ότι η Ρωσία σχεδιάζει να ακολουθήσει αυτό που μόνο ο πρώην επικεφαλής της Roscosmos Ντμίτρι Ρογκόζιν θα μπορούσε να πειράξει: η χώρα έβαλε τέλος σε μια δεκαετίες πρακτική διεθνούς συνεργασίας και συνεργασίας στο διάστημα. Η ειρήνη έχει χαθεί στο σύμπαν. Οι εντάσεις είναι και πάλι σε τροχιά και μπορεί να μείνουν για λίγο… σωστά;

εμείς θα, Μπορώ. Το διάστημα πιθανότατα θα συνεχίσει να βρίσκεται σε δεύτερη μοίρα για τις συνέπειες της γεωπολιτικής σύγκρουσης σε ένα στατικό έδαφος. «Η ύπαρξη μιας τροχιακής θέσης έχει χάσει την πολιτική της σημασία», είπε ο Λόγκσντον. Η NASA θα έχει τους δικούς της εμπορικούς σταθμούς. Αυτό δεν είναι υψηλό γεωπολιτικό. Εάν η Ρωσία κατασκευάσει αυτήν την εγκατάσταση, κάνει τα τροπικά φυλάκια τόσο κοινά που είναι ασήμαντα».

Αντηχούσε το φλιτζάνι των συναισθημάτων. Στην πραγματικότητα, πιστεύει, όσο περισσότερα φυλάκια, εργαστήρια και αστροναύτες βρίσκονται σε τροχιά, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να κλιμακώσουν τις εντάσεις – τουλάχιστον στο διάστημα.

«Μπορεί να σκεφτείτε τους αστροναύτες ως σύρμα σκοντάφτοντας», είπε ο Cobb. “Ξέρω ότι δεν είναι καλή ιδέα να το σκεφτείς με αυτή την έννοια. Αλλά το να υπάρχουν άνθρωποι εκεί, των οποίων η ζωή θα μπορούσε να απειληθεί, δυσκολεύει να κάνουν επικίνδυνα πράγματα που μπορεί να τους βλάψουν. Γι’ αυτό Ρωσική αντιδορυφορική δοκιμή Η περσινή χρονιά ήταν πολύ ανησυχητική. Το έκαναν κοντά στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά κομμάτια συντριμμιών που απειλούν ενεργά τους αστροναύτες».

Σκεφτείτε το σαν μια θεωρία πυρηνικής αποτροπής. Εάν έχετε ρωσικούς, κινέζους και αμερικανικούς διαστημικούς σταθμούς εκεί, ο καθένας έχει το δικό του δέρμα στο παιχνίδι – έτσι όλοι έχουν κάτι να χάσουν. Ο Cobb είπε ότι η διαστημική ηλικία ισοδυναμεί με αμοιβαία εξασφαλισμένη καταστροφή, οπότε «όλοι αυτοί οι ηθοποιοί σκέφτονται δύο φορές πριν κάνουν κάτι πραγματικά τρελό».

Roscosmos

Για τον Logsdon, ωστόσο, η απόσυρση της Ρωσίας και οι στόχοι της να την επιτύχει μόνη της είναι ένα ζοφερό παράδειγμα μιας από τις μεγάλες απογοητεύσεις της εποχής του διαστημικού σταθμού: απέτυχε κάπως — τουλάχιστον όταν πρόκειται για την αρχική της υπόσχεση να ενώσει όλους. Ο κόσμος βρίσκεται σε μεγαλύτερη αποστολή από οποιαδήποτε χώρα.

«Ο αντίκτυπος του ISS στις σχετικές με τη Γη πολιτικές που ήλπιζε ήταν πολύ περιορισμένος», είπε ο Logsdon. Δεν έχουμε δημοκρατική Ρωσία. Έχουμε τον Πούτιν. Έχουμε την εισβολή στην Ουκρανία. Η πολιτική σημασία της διεθνούς συνεργασίας στον σταθμό έχει χάσει τη δύναμή της – αν μάλιστα υπήρχε».

Αλλά ίσως είναι μια χαρά. Η Ρωσία εξακολουθεί να σχεδιάζει να βρίσκεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για τα επόμενα έξι χρόνια. Επιπλέον, το εργαστήριο σε τροχιά δεν έπρεπε να διαρκέσει για πάντα. Ακόμη και πριν από τη χαοτική διάλυση από τη Ρωσία, ζούσε τον χαμένο χρόνο καθώς πέρασε πλήρως την αρχική του 15ετή ημερομηνία λήξης σε λειτουργία (αν και η Η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει παρατείνει τη διάρκεια λειτουργίας της έως το 2030).

Ίσως λοιπόν είναι σκόπιμο η χώρα που έριξε το πρώτο της κομμάτι σε τροχιά -μια μονάδα που ονομάστηκε έτσι από την αυγή- να είναι παρούσα όταν ο ήλιος δύει σε αυτήν για τελευταία φορά.