Η εκπληκτική αληθινή ιστορία της εποχής που ένας αστροναύτης έπαιζε γκολφ στο φεγγάρι

CNN
–

Η 6η Φεβρουαρίου 1971 ήταν μια σχετικά ήσυχη μέρα για τα αμερικανικά αθλήματα.

Οι Milwaukee Bucks του Larry Costello σάρωσαν τους San Francisco Warriors στο NBA, οι Boston Bruins νίκησαν τους Buffalo Sabers για να συνεχίσουν το αήττητο σερί οκτώ αγώνων NHL και nltec Πέταξε ένα 68 για να ισοφαρίσει το προβάδισμα στο Hawaii Open.

Τίποτα έξω από αυτόν τον κόσμο μπορεί να πεις, λανθασμένα. Επειδή περίπου 230.000 μίλια μακριά, έπαιζε ο Άλαν Σέπαρντ γκολφ πάνω στο φεγγαρι.

Επιστρέφοντας στις τηλεοπτικές συσκευές στη Γη με κοκκώδεις εικόνες, τα κατορθώματα του Shepard στο Apollo 14 -την όγδοη επανδρωμένη αποστολή Apollo και μόλις την τρίτη που προσγειώθηκε στο φεγγάρι- άφησαν τους θεατές έκπληκτους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στο Mission Control στο Χιούστον.

Ένας άπληστος παίκτης του γκολφ, ο Sheppard αναζήτησε τον Jack Harden, επαγγελματία στο River Oaks Country Club στο Τέξας, για να του φτιάξει ένα τροποποιημένο κλαμπ. Η δημιουργία που προκύπτει, μια σιδερένια κεφαλή Wilson Staff Dyna-Power 6, είναι κρυμμένη στη διαστημική στολή του Shepard για εκτόξευση, με μερικές μπάλες κρυμμένες σε μια κάλτσα.

Τίποτα από αυτά δεν ήταν στο απόθεμα της NASA. Το πρόγραμμα Apollo κόστισε σχεδόν 25 δισεκατομμύρια δολάρια — περίπου 246 δισεκατομμύρια δολάρια σήμερα σύμφωνα με ένα ανάλυση 2019 By The Planetary Society – Φέρνοντας νέο νόημα στη φράση “ο χρόνος είναι χρήμα”. Με λεπτά αξίας εκατομμυρίων, τα προγράμματα περιπάτου στο φεγγάρι έχουν σχεδιαστεί σχολαστικά για να διασφαλίζουν τη μέγιστη απόδοση.

Φημολογείται ότι μόνο ο Διευθυντής της Αποστολής Μπομπ Γκίλρουθ γνώριζε το σχέδιο του αστροναύτη και ο Σέπαρντ πήρε την άδεια της απρόθυμης Γκίλρουθ μόνο αφού υποσχέθηκε ότι οποιοδήποτε γκολφ θα διασωθεί για το τέλος των εξωοχηματικών δραστηριοτήτων (EVA) και μόνο αν υπήρχε χρόνος.

Μετά από εννέα ώρες περπάτημα στην επιφάνεια και πολλά επιστημονικά πειράματα, ο Shepard επέστρεφε στη σεληνιακή μονάδα όταν είδε την ευκαιρία του. Προσαρμόζοντας μια τροποποιημένη κεφαλή σε ένα εργαλείο σχεδιασμένο για τη συλλογή σεληνιακών δειγμάτων βράχου, ο διοικητής ετοιμάστηκε να αναλάβει ένα από τα μεγαλύτερα καταφύγια στο σύμπαν – με το ένα χέρι.

“Χιούστον…μπορεί να συνειδητοποιήσεις ότι αυτό που έχω στο χέρι μου είναι η λαβή για την επιστροφή του δείγματος έκτακτης ανάγκης. Τυχαίνει να έχεις ένα αυθεντικό εξάρι στο κάτω μέρος του”, είπε ο Σέπαρντ, μιλώντας απευθείας στην κάμερα.

“Στο αριστερό μου χέρι έχω ένα μικρό λευκό σφαιρίδιο γνωστό σε εκατομμύρια Αμερικανούς… Δυστυχώς το κοστούμι είναι τόσο δύσκαμπτο, δεν μπορώ να το κάνω με τα δύο χέρια, αλλά θα δοκιμάσω μια μικρή παγίδα άμμου να πυροβοληθεί εδώ.”

Μετά από δύο αποτυχημένες προσπάθειες, η πρώτη βολή του Shepard χτύπησε έναν κοντινό κρατήρα, προς μεγάλη χαρά του υπεύθυνου επικοινωνίας Capsule με έδρα το Χιούστον, Fred Hayes.

«Μου φαινόταν σαν τσιπ», είπε ο Χέις, «αλλά ο πρώτος παίκτης γκολφ στο φεγγάρι είχε μόνο μία μπάλα για να παίξει».

Πλούσια σεληνιακής σκόνης εξερράγησαν, ο δεύτερος πυροβολισμός χτυπήθηκε με μια πιο γλυκιά γροθιά και ο Σέπαρντ εντυπωσιάστηκε από αυτό που είδε.

«Μίλια και μίλια και μίλια», είπε ο ενθουσιασμένος αστροναύτης καθώς η μπάλα έπλεε από το οπτικό του πεδίο, καταβροχθισμένη από το ατελείωτο σκοτάδι του διαστήματος. Περιττό να πούμε ότι η τεχνολογία shot-tracking δεν ήταν διαθέσιμη και έτσι ο Shepard επέστρεψε στο έδαφος χωρίς να ξέρει πού ήταν η δεύτερη βολή του.

Τρία χρόνια αργότερα, ο Andy Saunders γεννήθηκε στα βορειοδυτικά της Αγγλίας. Μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο Loughborough με πτυχίο στη Φωτογραφία, εργάστηκε σε ανακαινίσεις ακινήτων.

Τι σχέση έχουν όλα αυτά με έναν αστροναύτη που παίζει γκολφ στο φεγγάρι; Σχεδόν 50 χρόνια αργότερα, ο Σάντερς ήταν ο άνθρωπος που έδειξε ότι η δεύτερη βολή ενός αστροναύτη ταξίδεψε μόλις 40 γιάρδες – περίπου στο μήκος μιας αίθουσας μπόουλινγκ 10 ακίδων.

Ο Σάντερς δεν ξεκίνησε να βρέχει στην αυτοκινητοπομπή του Σέπαρντ. Αντίθετα, ξεκίνησε με μια γκρίνια επιθυμία να διορθωθεί μια ισόβια απογοήτευση, διατυπωμένη τακτοποιημένα σε ένα αρχείο 2012 κομμάτι σε Ατλαντικός Ωκεανός Με τίτλο «Δεν υπάρχουν καλές φωτογραφίες του Νιλ Άρμστρονγκ στη Σελήνη».

Γιατί ενώ ο Άρμστρονγκ μπορεί να ήταν ο αστροναύτης που είχε επιφορτιστεί να κάνει τον άνθρωπο ένα μικρό βήμα, ήταν επίσης ο αστροναύτης στην αποστολή της κάμερας. Ως αποτέλεσμα, όλες οι εμβληματικές φωτογραφίες των αστροναυτών που τραβήχτηκαν στην επιφάνεια κατά τη διάρκεια του Apollo 11 είναι ουσιαστικά του Buzz Aldrin.

«Αν σκεφτείτε στον σημερινό κόσμο πόσο γελοία είναι αυτή η ιδέα, οι πρώτοι άνθρωποι σε έναν άλλο κόσμο, αλλά πήραν μόνο μία κάμερα», είπε ο Σάντερς στο CNN.

«Δεν έβγαλαν selfie όπως θα κάνουμε τώρα».

Χρησιμοποιώντας μια τελευταίας τεχνολογίας τεχνική ψηφιακής βελτίωσης γνωστή ως στοίβαξη, όπου τα καρέ διαχωρίζονται και στη συνέχεια στοιβάζονται και συνδυάζονται για να αναδείξουν περισσότερες λεπτομέρειες, ο Σάντερς δημιούργησε την πιο καθαρή εικόνα του Άρμστρονγκ στη σεληνιακή επιφάνεια.

Όταν κυκλοφόρησε τη φωτογραφία για την 50ή επέτειο του Apollo 11 τον Ιούλιο του 2019, έγινε παγκόσμια είδηση. Αμέσως μετά, η NASA άνοιξε την πρόσβαση σε μια μεγάλη βιβλιοθήκη με φιλμ πτήσης του Απόλλωνα—κλειδωμένη εδώ και καιρό σε ένα παγωμένο θησαυροφυλάκιο στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον στο Χιούστον—και ο Σάντερς εφάρμοσε τις τεχνικές του μαζικά.

Αντιμέτωπος με 35.000 ακίνητες εικόνες και περισσότερες από 10 ώρες κινηματογραφικών πλάνα, τα επόμενα δύο χρόνια έβαλε την καριέρα του σε αναμονή για να αφιερώσει περισσότερες από 10.000 ώρες επαναφοράς κάθε καρέ. Το αποτέλεσμα ήταν “Apollo Remastered” Ένα βιβλίο με 400 εκπληκτικές φωτογραφίες, αγαπημένες του Saunders, που δείχνουν το διαστημικό πρόγραμμα με πρωτοφανή σαφήνεια.

Το εξώφυλλο του βιβλίου, μια φωτογραφία του αστροναύτη του Apollo9 Jim McDevitt, είναι η τέλεια ενθυλάκωση της γοητείας νερό σε κρασί των τεχνικών αποκατάστασης του Saunder. Προηγουμένως μια εικόνα σχεδόν απόλυτης μαύρης, εκτός από το αχνό περίγραμμα του κράνους του McDevitt, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι η φωτεινή κινηματογραφική εικόνα θα μπορούσε να αντληθεί από το πρωτότυπο.

Ο αστροναύτης του Apollo 16, Charlie Duke, χαρακτήρισε τις φωτογραφίες μια «ακριβή αναπαράσταση» των αναμνήσεων του στη Σελήνη, «το επόμενο καλύτερο πράγμα για να είσαι εκεί». Για τον Σάντερς, δεν υπάρχει καλύτερη αξιολόγηση.

«Θέλω οι άνθρωποι να αισθάνονται ότι είναι όσο πιο κοντά μπορούν να περπατήσουν στο φεγγάρι οι ίδιοι», είπε.

«Σκέφτεσαι το θέμα οποιουδήποτε φωτογράφου — έχεις συνανθρώπους να κάνουν αυτά τα απίστευτα ασυνήθιστα πράγματα σε ένα εξαιρετικό σκηνικό με φόντο κυριολεκτικά απόκοσμο.

«Κάθε αρκετές εκατοντάδες φωτογραφίες που δείχνω, υπάρχει κάτι ενδιαφέρον, κάτι ενδιαφέρον ή κάτι που φαίνεται εκπληκτικό».

Όταν έφτασε στο Apollo 14, ο Σάντερς ανέθεσε στον εαυτό του να βρει τη άπιαστη δεύτερη μπάλα του Σέπαρντ. Ο εκλεκτικισμός του στα ασαφή πρωτότυπα πλάνα – όπου σχεδόν τα πάντα στην επιφάνεια έμοιαζαν με μικρά βράχια – δημιούργησε ένα αδύνατο διαστρικό παιχνίδι του Where’s Waldo, αλλά με μια σειρά από κόλπα του Saunders, βρήκε γρήγορα το βραβείο του.

Ο προσδιορισμός της απόστασης που διένυε η μπάλα ήταν πολύ πιο δύσκολος, αφού δεν υπήρχε αναφορά σε κλίμακα. Η λύση του Saunders ήταν να τοποθετήσει τις εικόνες σε πλάνα που τραβήχτηκαν από το Lunar Reconnaissance Orbiter, έναν δορυφόρο που περιφέρεται γύρω από τη Σελήνη το 2009.

Χωρίς άνεμο ή διάβρωση στο παιχνίδι, τίποτα δεν κινήθηκε. Τέλεια διατηρημένο για 38 χρόνια, το θέαμα ήταν η απάντηση του Saunders: 40 γιάρδες. Περίπου 318 γιάρδες μακριά από τη μέση απόσταση οδήγησης του PGA Tour του 2022, ακόμη και οι απλοί παίκτες του γκολφ θα έγραφαν μια τέτοια αρχική βολή ως καταστροφή.

Αλλά οι απλοί παίκτες του γκολφ δεν παίζουν με στενή διαστημική στολή και χοντρά γάντια, δεν κουνούν ένα ελαφρύ ρόπαλο στο ένα έκτο της βαρύτητας της Γης, βλέπουν μετά βίας τα πόδια τους και – Εκτός από μερικά αστέρια Tik-Tok – Μην ταλαντεύεστε με το ένα χέρι.

«Δεν του άρεσαν αγαπημένα ψέματα, απλώς άφησε την μπάλα -γεμάτη πέτρες και πατημασιές και σαν ακάλυπτη πιρόγα- οπότε νομίζω ότι ήταν εντυπωσιακό ακόμα και η επαφή», είπε ο Σάντερς.

Ο Σάντερς πιστεύει ότι η παρατήρηση «μίλια και μίλια» του Σέπαρντ μετατράπηκε σε μια αυθόρμητη, σχεδόν ενστικτώδη αντίδραση στην υπερ-ανταγωνιστική «μαχητική» φύση του. Το γεγονός ότι ο Shepard, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 74 ετών το 1998, μείωσε αργότερα την εκτίμησή του σε ακόμα γενναιόδωρα 200 γιάρδες φαίνεται να υποστηρίζει αυτή την εκτίμηση.

Ωστόσο, κατά ειρωνικό τρόπο, υπήρχε κάποια ενστικτώδης αλήθεια πίσω από τον τολμηρό ισχυρισμό του αστροναύτη. Με τους υπολογισμούς του Saunder, αν ο μεγάλος χτυπητής είναι διάσημος Μπρισσόν Ντεσαμπώ Αν μπορούσε να αντιγράψει την ταχύτητα εδάφους της λέσχης του σε γωνία 45 μοιρών ως προς το φεγγάρι, θα έβγαζε την οδήγησή του 3,41 μίλια.

«Στην πραγματικότητα, αρκετά αστείο, αυτό είναι μίλια και μίλια και μίλια όπως είπε ο Shepard», πρόσθεσε ο Saunders.

“Είναι δυνατό, δεδομένου ότι το κοστούμι είναι αρκετά εύκαμπτο… επειδή δεν υπάρχει αντίσταση αέρα, επειδή υπάρχει το ένα έκτο της βαρύτητας, μπορείτε να το χτυπήσετε σχεδόν σε όλο το μήκος του γηπέδου του γκολφ.”

με εκτόξευση Άρτεμις Ι Νωρίτερα αυτό το μήνα, η NASA προσέγγισε την πολυαναμενόμενη επιστροφή στη σεληνιακή επιφάνεια, ανέγγιχτη από τους ανθρώπους από τα τελευταία βήματα του αστροναύτη του Apollo 17 Gene Cernan τον Δεκέμβριο του 1972.

Θεωρητικά, θα μπορούσε να κάνει τον Σάντερς εκατομμυριούχο. Ένα άρθρο του ESPN το 2021 όρισε την αξία δημοπρασίας κάθε σφαίρας σε τουλάχιστον 10 εκατομμύρια δολάρια και ο Σάντερς αστειεύτηκε ότι θα κυνηγούσε τη NASA για το 10% της αμοιβής των ανακαλύψεων, εάν ανακτηθούν.

Αν και ο Σάντερς δεν σχεδιάζει ακόμη πρόωρη συνταξιοδότηση. Είναι ικανοποιημένος με την πεποίθηση ότι η τοποθεσία των κατορθωμάτων του Shepard δεν θα διαταραχθεί ποτέ, μια πεποίθηση που επικυρώθηκε από τον επικεφαλής ιστορικό της NASA, Brian Odom.

«Ίσως μια μέρα θα έχουμε αποικίες στο φεγγάρι και αυτό είναι σαν το Στόουνχεντζ — δεν θέλουμε να μπλέξουμε με τις τοποθεσίες προσγείωσης του Απόλλωνα», είπε ο Όντομ.

«Θέλουμε να διασφαλίσουμε ότι αντιμετωπίζουμε αυτές τις τοποθεσίες προσγείωσης ως εθνικά ορόσημα, να βεβαιωθούμε ότι διατηρούνται, να βεβαιωθούμε ότι δεν έχουν μολυνθεί, να βεβαιωθούμε ότι θα είναι εκεί για πάντα.

«Νομίζω ότι αυτές (οι μπάλες) είναι εκεί που πρέπει να μείνουν και πρέπει να φροντίσουμε να τις κρατήσουμε όπως ήταν».

Οι ελπίδες του ζευγαριού αγγίζουν κάτι που συνέβαλε στη διαρκή κληρονομιά των πλάνων του Shepard: όχι την απόσταση ή τη χρηματική αξία, αλλά την ανθρώπινη απήχηση.

Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, μέχρι την εποχή του Apollo 14, εξήγησε ο Odom, το αμερικανικό κοινό είχε αναπτύξει μια αναίσθητη στάση «ήταν-εκεί, έγινε-αυτό» απέναντι στο διαστημικό πρόγραμμα και η προοπτική μιας επιστημονικής ερευνητικής αποστολής δεν είχε αλλάξει. πολύ. η διάθεση.

Όλα άλλαξαν καθώς τα νέα για το γκολφ πάνω από το φεγγάρι, ειδικά λόγω του τύπου που κρατούσε το κλαμπ. Ως ο πρώτος Αμερικανός αστροναύτης στο διάστημα το 1961, ο βετεράνος του Πολεμικού Ναυτικού του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου Shepard γίνεται εθνική διασημότητα, μια θεραπεία για τη δυσφημία του Γιούρι Γκαγκάριν για τη Σοβιετική Ένωση καθώς οδηγεί τις Ηνωμένες Πολιτείες στο διάστημα.

«Οι άνθρωποι αγαπούν τον Shepherd, γνωρίζουν τον Shepherd», εξήγησε ο Odom.

«Φαίνεται ότι ίσως πολλοί άνθρωποι θέλουν να βλέπουν τον εαυτό τους ως Άλαν Σέπαρντ μερικές φορές.

«Άνθρωποι που γνώριζαν τον Shepard, με τον οποίο μίλησα—είχε αυτό το κέφι για ζωή. Είχε αυτή την εκτίμηση που έκανε τη δουλειά σου αλλά και διασκέδαζε… Αυτά τα δύο πράγματα ενώνονται σε εκείνη τη φεγγαρόλουστη στιγμή που χτυπάει τις μπάλες του γκολφ τριγύρω. ”

Η μεγαλύτερη βόλτα στην ιστορία ή όχι, το Shepherd’s Moon Golf Show έχει αιχμαλωτίσει τη φαντασία εδώ και μισό αιώνα, και όχι μόνο όσους ενδιαφέρονται για το γκολφ.

«Μιλάμε πάντα για το φεγγάρι, την προσγείωση στο φεγγάρι, την επιστροφή στη Γη — έτσι σκεφτόμαστε το φεγγάρι», είπε ο Odom.

«Όμως όταν πρόκειται για μια ανθρώπινη δραστηριότητα, κάτι που γίνεται μόνο για να απολαύσουμε τη ζωή, είναι κάτι που οι άνθρωποι μπορούν να εκτιμήσουν».

Ο Σάντερς συμφωνεί. Είπε, «Πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν ότι κάποιος έπαιζε γκολφ στη Σελήνη, αλλά όχι πολλοί από αυτούς γνωρίζουν ότι ήταν στο Apollo 14, ότι υπήρχε ακόμη και το Apollo 14.

«Αυτές οι ανθρώπινες στιγμές αντηχούν για πάντα».