Η ζωή κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας “σαν έναν ξηρό ωκεανό”

Γράφτηκε από τον Stephan Pisa
Υπηρεσία ειδήσεων του Κάνσας

Η κολεγιακή ζωή στα δημόσια πανεπιστήμια στο Κάνσας είχε ένα καθοριστικό χαρακτηριστικό του τελευταίου εξαμήνου: απομόνωση.

Ναι, οι μαθητές επέστρεψαν στην πανεπιστημιούπολη αφού η επιδημία τους έφερε στο σπίτι στις αρχές της περασμένης άνοιξης. Αλλά πολλά μαθήματα παρέμειναν στο Διαδίκτυο. Ακόμα και οι προσωπικές αίθουσες διδασκαλίας έχουν γραφεία έξι πόδια. Οι καναπέδες έχουν κολληθεί κυριολεκτικά σε φοιτητικά σωματεία για να διαχωρίσουν τους μαθητές μεταξύ τους. Τα συσκευασμένα περίπτερα ποδοσφαίρου και τα πολυάσχολα πάρτι κολεγίου έχουν μετατραπεί από τα βασικά κολέγια σε ταμπού.

Με αυτό το ζοφερό εξάμηνο και μόνο στα βιβλία, τέσσερις μαθητές σκέφτονται πώς να καθορίσουν την απόσταση από την πανεπιστημιούπολη κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Οι συνεντεύξεις έχουν επεξεργαστεί για μεγάλη διάρκεια και σαφήνεια.

Ο Tony Ibarra είναι πεντάχρονος πρεσβύτερος στο Wichita State University και μέλος της αδελφότητας με έδρα το Λατίνο

“Η ελληνική ζωή είναι πολύ κοινωνική. Είναι πολύ συνυφασμένη μεταξύ των εποχών και μεταξύ των ανθρώπων μέσα στις εποχές. Υπάρχουν όλα αυτά τα είδη δραστηριοτήτων, κοινωνικές πρωτοβουλίες, προγράμματα και τι όχι.”

«Αυτό το έτος δεν μοιάζει με τίποτα. Είναι σαν ο ωκεανός να είναι ξηρός.

«Οι άνθρωποι δεν είναι πλέον τόσο παθιασμένοι με αυτό. Το να είσαι σε αδελφική ζωή είναι ένα εντελώς διαφορετικό πράγμα.

Είναι το ίδιο για την εκπαίδευση και την ποιότητα της εκπαίδευσης – δεν έχει πλέον την ίδια ποιότητα κοινωνικής ζωής με αυτήν την επιδημία. …

“Παρακολουθώντας βίντεο ελληνικής ζωής σε όλη τη χώρα όπου οι μαθητές αγνοούν τις οδηγίες (Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων) και συγκεντρώνονται μαζικά και έχουν όλα αυτά τα πάρτι. … Είναι πολύ ενοχλητικό για τους υπόλοιπους από εμάς, επειδή γνωρίζουμε ότι μας επικρίνονται σε μικροσκοπικό επίπεδο περισσότερο από Ορισμένες άλλες πτυχές της κοινωνίας μόνο και μόνο επειδή ήμασταν ήδη στο προσκήνιο εκ των προτέρων. Και έτσι χρειάζεται ένα απλό λάθος να διαλύσουμε τα θεμέλια για την υπόλοιπη ελληνική ζωή.

Έλενα Χάρτμαν, Κρατικό Πανεπιστήμιο Εμπορίας, φοιτητής παίκτης μπάσκετ

“Είναι περίεργο ως πρωτοεμφανιζόμενος γιατί συνήθως αυτή είναι η χρονιά που συναντάς μια ομάδα νέων ανθρώπων. Γνώρισα την ομάδα (γυναικείο μπάσκετ) και ίσως τέσσερις άλλους νέους ανθρώπους. …

“Δεν είναι απαραιτήτως απογοήτευση γιατί εξακολουθώ να κατέχω την ομάδα και όλους. Είναι περίεργο μόνο επειδή βλέπεις ότι μερικά από τα κορίτσια της ομάδας έχουν φίλους έξω από αυτό και όταν επιστρέφεις από την προπόνηση στο σπίτι σου, συνήθως μόνο εγώ και οι άλλοι δύο μαθητές, έτσι δεν μιλάμε σε κανέναν άλλο.” Είναι μόνο οι ίδιοι άνθρωποι, κάτι που είναι χρήσιμο, ωστόσο, όταν λέει ο προπονητής, κρατήστε τον κύκλο σας μικρό. …

“Αθλήματα, αν είστε αθλητής, παίρνουν το Coronavirus στα σοβαρά γιατί αν δεν το κάνετε, μπορείτε να σας απενεργοποιήσετε. Όπως, για παράδειγμα, είμαι και πάλι σε καραντίνα για δεύτερη φορά … ακόμα κι αν υπάρχουν πάρτι, δεν το κάνουμε Παρακολουθούμε οτιδήποτε ή βγαίνουμε πολύ έξω. Προσπαθούμε απλώς να μείνουμε με την ομάδα των κοριτσιών μας. “

Ο Kyle Carr, κατώτερος στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, είναι εκλεγμένος πρόεδρος της Μαύρης Φοιτητικής Ένωσης

“Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η συμμετοχή. Δεν συμμετείχαν πολλοί άνθρωποι στις εκδηλώσεις. Και αυτό ισχύει για όλους τους οργανισμούς γενικά. Γιατί όταν πήγαινα να δοκιμάσω να πάω σε εκδηλώσεις οργανώσεων άλλων ανθρώπων – απλά πήγα να δω τον εαυτό μου και να το ελέγξω. Είμαστε μόνο εμάς; Ή αγωνίζονται με αυτό επίσης;” Αυτό.

«Δεν θέλουν πολλά άτομα να κάνουν πράγματα με μια υποθετική αιτία, είμαστε όλοι κουρασμένοι από το Zoom. Και κάνουμε πράγματα προσωπικά – νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν να φύγουν από το σπίτι.

“Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος αν αυτό συμβαίνει γιατί δεν μου είπαν πραγματικά. Αλλά μερικοί άνθρωποι απλά δεν θέλουν να βγουν έξω και να ασχοληθούν με το να φορούν μάσκες ή να τους πάρουν – δεν θέλω να πω ότι φωνάζω σε μένα, αλλά απλώς τους επιπλήττωσαν επειδή δεν φορούσαν τις μάσκες τους ή έκαναν κάτι λάθος Δεν θέλουν όλοι να ακολουθούν αυτούς τους κανόνες. “

Η Carly Rodaway, φοιτητής στο Fort Hays State University, φοιτητής παίκτης βόλεϊ

«Πέρασαν μία ή δύο εβδομάδες πριν πάμε στο Hayes, πριν αναφερθούμε. Είχαμε μια πλήρη κλήση Zoom με ολόκληρη την ομάδα βόλεϊ και ο προπονητής μας μας είπε ότι η σεζόν μας ακυρώθηκε.

«Ήταν πολύ συναισθηματικό για όλους. Και νομίζω, ως πρωτοεμφανιζόμενος, δεν κατάλαβα πραγματικά τι σήμαινε να ακυρώσει τη σεζόν μας … Οι άνθρωποι φώναζαν για την κλήση Zoom. Δεν με συγκλόνισε πραγματικά.

«Αρχικά, δυσκολεύτηκα να μείνω στο δωμάτιό μου και να παρακολουθήσω τα μαθήματά μου εκεί. Αλλά, τελικά, το πήρα έξω από τον κοιτώνα μου. Πήγα σε καφετέριες για να κάνω την εργασία μου ή στην ένωση για να κάνω την εργασία μου γιατί δεν μπορούσα να μείνω πολύ στο δωμάτιό μου. Αλλά σε οποιαδήποτε τάξη. Μπορώ να τον ενώσω προσωπικά, φροντίσω να τον πάω …

“Έχω αγωνιστεί με την πλευρά των κινήτρων. Αλλά νομίζω ότι βγαίνω από το δωμάτιό μου, πηγαίνω σε εξωτερικούς χώρους και πραγματικά τηλεφωνώ στα μαθήματά μου γιατί είχα την ευκαιρία να ακυρώσω τη σεζόν μου για να επικεντρωθώ πραγματικά στο σχολείο – γιατί συνήθως πρέπει να εξισορροπήσω το βόλεϊ, το βόλεϊ, το σχολείο και μόλις τώρα ασκώ Τα βάρη που μπορώ να καλέσω στο πρώτο εξάμηνο της εργασίας μου στο κολέγιο. “

Ο Stefan Bessaha αναφέρει σχετικά με την εκπαίδευση και τη ζωή των νέων στο Kansas News Service. Μπορείτε να τον ακολουθήσετε στο Twitter Ενσωμάτωση Tweet Ή στείλτε με email στο [email protected]