Του Παναγιώτη Δαλαταρίωφ.
Ο Θεόδωρος Κοκινίδης είναι ένα κέρινο ομοίωμα γνωστών προσωπικοτήτων από την Ελλάδα και όχι μόνο.
Κωνσταντίνος Καραμανλής, Μελίνα Μερκούρη, Μαρία Κάλλας και Μίκης Θεοδωράκης – είναι μερικές μόνο από τις 35 προσωπικότητες που έγιναν κέρινα ομοιώματα από τα χέρια του Κοκινίδη.
Για τον εορτασμό των δύο εκατοστών από την Ελληνική Επανάσταση, πριν από δύο χρόνια, ο καλλιτέχνης μετέτρεψε έξι ήρωες και ηρωίδες του εθνικού αγώνα σε κερί – τη Μαντώ Μαυρογένη, τον Γεώργιο Καραϊσκάκη, τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, τη Λασκαρίνα Πουπουλίνα και τον Ιωάννη Καποδίστρια.
Ο Κοκινίδης γεννήθηκε στο Δυτικό Βερολίνο το 1977 από Γερμανούς μετανάστες γονείς. Έζησε και μεγάλωσε στη Γκιμπέα της Καβάλας μέχρι τα 18 του χρόνια. Έδειξε ενδιαφέρον για την τέχνη από την παιδική του ηλικία. Σπούδασε μουσική, ασχολήθηκε με το τραγούδι και τη ζωγραφική. Σε ηλικία 16 ετών, ως μαθητής Λυκείου, κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό που διοργάνωσε το Ελληνικό Τμήμα Παιδείας μεταξύ σχολείων της χώρας.
Από το 2010 διευθύνει το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων Κίμπια Καβάλας, το οποίο έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον από όλο τον κόσμο.
Με Greek HeraldΟ Κοκινίδης μιλά για τη συλλογή του Greek Revolution και δεν κρύβει την επιθυμία του να φέρει τη συλλογή στην Αυστραλία.
Πώς προέκυψε η αγάπη σας να δημιουργείτε κέρινα ομοιώματα;
Ζωγραφίζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Μου αρέσει να ζωγραφίζω πρόσωπα και πορτρέτα των αγαπημένων μου ηρώων της παιδικής ηλικίας. Μεγαλώνοντας, κάπου στην εφηβεία μου, έτυχε να δω ένα αφιέρωμα στη Madame Tussauds στο Λονδίνο σε ένα περιοδικό. Αυτή ήταν η έμπνευση για να φτιάξω ο ίδιος ένα κέρινο ομοίωμα, γοητευμένος από το πόσο ζωντανά ήταν τα πρόσωπα. Άρχισα λοιπόν να φτιάχνω το πρώτο μου κομμάτι, που ήταν ο Μάικλ Τζάκσον.
Πόσο χρονών ήσουν τότε?
Είμαι 16 ετών. Μη γνωρίζοντας πολλά για αυτό, έκανα τα πρώτα μου βήματα χρησιμοποιώντας τη φαντασία μου. Το μόνο που ξέρω είναι ότι το συστατικό πρέπει να είναι κερί. Χρησιμοποίησα λοιπόν ένα πιστολάκι για να δώσω το σχήμα του κεριού και να ελέγξω το σχήμα που ήθελα. Αυτός δεν είναι ο σωστός τρόπος. Αργότερα έμαθα τη διαδικασία ερευνώντας σε βιβλία προσπαθώντας να κατανοήσω τις οδηγίες. Δεν υπήρχε ίντερνετ εκείνη την εποχή. Αργότερα, είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ το μουσείο της Madame Tussauds και να γνωρίσω μερικούς από τους δημιουργούς, και μου εξήγησαν πώς φτιάχνεται ένα κέρινο ομοίωμα. Εκεί κατάλαβα τη διαδικασία.
Δεν είσαι απλά ένας γλύπτης. Έχετε επίσης το δικό σας μουσείο.
Εντάξει Γεννήθηκα στο Βερολίνο, αλλά οι γονείς μου επέστρεψαν στην Ελλάδα όταν ήμουν 1,5 ετών. Έμειναν στη Γερμανία για 10 χρόνια. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το κερί στην Ελλάδα. Η ιδέα εμφανίστηκε ως εξής: δημιουργούσα τις δημιουργίες μου χωρίς να σκοπεύω να τις πλασάρω ή να τις πουλήσω. Άλλωστε είναι ένα εύθραυστο και λεπτό κέρινο ομοίωμα. Έτσι, οι άνθρωποι που είχαν έρθει στο εργαστήριό μου μέχρι τότε χρειάζονταν ένα μέρος για να τους δουν. Τον Μάρτιο του 2010 έφτασε το μουσείο. Είναι μια φυσική εξέλιξη, θα μπορούσα να πω.
Το μουσείο είναι ανοιχτό στο κοινό εδώ και 13 χρόνια. Πώς υποδέχονται τα έργα σας;
Για μένα είναι υπέροχο να έχω κοινό εδώ, γιατί αυτός είναι ο στόχος: να μοιραστώ τη χαρά της δημιουργίας με τον κόσμο. Αυτός είναι ο στόχος μου όσον αφορά την τέχνη. Χαίρομαι τόσο πολύ που ακούω τα επιφωνήματα έκπληξης και εκτίμησης όταν τους βλέπουν να μπαίνουν στο μουσείο. Τους ακούω, τους μιλάω, ακούω τις απόψεις τους και προχωράμε. Ο κόσμος έχει αγκαλιάσει το πρόγραμμα και ορισμένοι επισκέπτες συνεχίζουν να επιστρέφουν με τα χρόνια.
Πρόσφατα δημιουργήσατε τους ήρωες του 1821, που αποτελούν διαχρονικό σύμβολο της πατρίδας και του πολιτισμού μας.
Εμπνέομαι από διάφορα θέματα και προσωπικότητες. Θέλω να έχω την ευκαιρία να ζήσω πολλά χρόνια για να δημιουργήσω όλα όσα θέλω και φαντάζομαι. Η δημιουργία δημιουργιών είναι αργή. Κάνω δύο γλυπτά το χρόνο, τρία το πολύ. Δύο είναι ο μέσος όρος. Επομένως, τα επόμενα χρόνια θέλω να δημιουργήσω λαβύρινθους διαφορετικών θεμάτων που μπορούν να δουν οι επισκέπτες όταν μπαίνουν στο μουσείο.
Πείτε μας περισσότερα για τα κέρινα ομοιώματα των ηρώων του 1821.
Ήταν τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, γιατί μπόρεσα να μπω στο θέμα. Κατάφερα να δημιουργήσω αυτά τα γλυπτά μόλις πριν από 200 χρόνια. Εκτός από τη σημασία αυτών των ηρώων που συνέβαλαν καθοριστικά στην εξέλιξη του τόπου, έστω και μεταφορικά, η εικόνα που δίνουν στο μουσείο είναι διαφορετική. Όλη αυτή η έρευνα που έγινε για τα ρούχα, τα όπλα τους ήταν μια καλή βουτιά στην ιστορία και εντυπωσιάστηκα πολύ με τους ήρωες εκείνης της εποχής.
Ήταν διαφορετικό να φτιάξεις τους Ήρωες του 1821;
Ήταν πολύ δύσκολο να δώσεις το στυλ της περιόδου, αλλά ήταν εύκολο να δημιουργήσεις ένα γλυπτό χωρίς να σκέφτεσαι τις απόλυτες λεπτομέρειες, όπως τα μοντέρνα πρόσωπα που γνωρίζουμε, μέχρι κάθε ρυτίδα κάθε αστεριού. Έτσι, προσπάθησα να αποδείξω την προσωπικότητά τους μέσα από την άποψή τους από τις πληροφορίες που είχα στη διάθεσή μου. Αυτό μου έδωσε περισσότερη ελευθερία να δημιουργώ με περισσότερη χαρά.
Πόσα κέρινα έργα ηρώων του 1821 έχετε;
Οι ήρωες είναι πέντε, μεταξύ των οποίων και ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Αυτή η συλλογή σας πήρε πάνω από δύο χρόνια;
Ναι, ναι… Άρχισα να το δουλεύω πριν από το 2021, ώστε να έχω σχέδια μέχρι την επέτειο.
Πώς έχεις γλυπτεί μέχρι τώρα;
Έχω 35 έργα, αλλά έχω ακόμα ένα εργαστήριο που δεν το έδωσα λόγω ενός ατυχήματος που είχα. Συνολικά λοιπόν, 36. Θα δοθούν μαζί όταν ολοκληρωθεί η επόμενη καταμέτρηση.
Εκπλήσσομαι που το Υπουργείο Πολιτισμού ή κάποιος άλλος φορέας δεν σας έχει προσεγγίσει ακόμη για να φέρετε την έκθεση του 1821 με ιππότες στην Αθήνα.
Νομίζω ότι οι λόγοι μπορεί να είναι διάφοροι. Πιστεύω ότι η επίσημη κυβέρνηση μπορεί να είναι λίγο αργή σε τέτοια θέματα. Νιώθω επίσης ότι ό,τι δεν εμφανίζεται στην Αθήνα είναι δευτερεύουσας σημασίας στα μάτια της επίσημης πολιτείας. Με λύπη λέω ότι οι άνθρωποι στις επαρχίες κάνουν πάντα ένα βήμα πίσω.
Έρχονται τουρίστες στο μουσείο σας;
Ειδικά το καλοκαίρι, υπάρχουν πολλοί τουρίστες εδώ στην Καβάλα. Ξεκινά την άνοιξη και τελειώνει τον Σεπτέμβριο. Την εποχή εκείνη η κίνηση των ξένων τουριστών είναι μεγάλη. Τους υπόλοιπους μήνες έρχονται επισκέπτες από όλη την Ελλάδα και είμαι ευγνώμων σε όλο τον Τύπο που στηρίζει και αλληλεπιδρά με το μουσείο.
Η ελληνική κοινότητα της Αυστραλίας λατρεύει εκθέσεις σαν τη δική σας. Φαντάζεστε τα κέρινα ομοιώματα σας να ταξιδέψετε στην Αυστραλία;
Στην έκθεσή μου αρέσει γενικά να ταξιδεύει – ειδικά όταν έχω να κάνω με την ελληνιστική Αυστραλία. Ωστόσο, δεδομένου ότι τα υλικά από κερί είναι πολύ εύθραυστα, τα γλυπτά είναι πολύ δύσκολο να ταξιδέψουν. Είναι επίσης ακριβά στη μεταφορά τους. Ωστόσο, μου δίνει μεγάλη χαρά να παρουσιάζω τα έργα μου σε άλλα μέρη ή και χώρες. Θα είναι επίσης μια γέφυρα για να συναντήσετε άλλους. Υπό τις συνθήκες θα ήμουν γενναίος. Αποξήλωση, μεταφορά, επανένδυση, ανακατασκευή, καύση ανάλογα, η θερμοκρασία να μην είναι υψηλή για να μην καταστρέψουμε και καταστρέψουμε τα έργα.
Αυτήν τη στιγμή αναρρώνετε από ένα ατύχημα. Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;
Ανυπομονώ να ξαναδουλέψω. Βλέπω ένα ημιτελές γλυπτό και θέλω να το τελειώσω. Μπορώ να το τελειώσω από την άνοιξη. Δύο προγράμματα θα προσφερθούν αυτό το καλοκαίρι.
*Όλες οι φωτογραφίες: Φωτογραφία: Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων / Κοκινίδης Θεόδωρος
“Εμπειρογνώμονας τηλεόρασης. Μελετητής τροφίμων. Αφιερωμένος συγγραφέας. Ανεμιστήρας ταξιδιού. Ερασιτέχνης αναγνώστης. Εξερευνητής. Αθεράπευτος φανατικός μπύρας”