Θα μπορούσε η απώλεια όσφρησης από τον COVID-19 να δημιουργήσει ένα μελλοντικό «κύμα άνοιας»;

Περίληψη: Η μελέτη διερωτάται εάν η απώλεια όσφρησης που σχετίζεται με τη μόλυνση από τον COVID-19 μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας αργότερα στη ζωή.

πηγή: APS

Μια ανασκόπηση μελετών σχετικά με την επίδραση του SARS-CoV-2 – του ιού που προκαλεί το COVID-19 – στο οσφρητικό σύστημα εγείρει ερωτήματα σχετικά με το εάν η απώλεια όσφρησης που σχετίζεται με τη μόλυνση από τον COVID-19 μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο άνοιας αργότερα στη ζωή.

Η κριτική δημοσιεύτηκε πριν από την εκτύπωση στο Journal of Neurophysiology (JNP).

Η απώλεια όσφρησης (ανοσμία) είναι ένα από τα χαρακτηριστικά συμπτώματα που σχετίζονται με το πρώτο κύμα του COVID-19 το 2020, με το 77-85% των ατόμων που έχουν μολυνθεί από τον ιό να αναφέρουν απώλεια ή αλλοίωση της όσφρησής τους (παροσμία). .

Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι αναρρώνουν γρήγορα από αυτή τη δυσλειτουργία, εκτιμάται ότι 15 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως θεωρούνται «φανατικοί οσμή μεγάλων αποστάσεων» μετά την ανάρρωσή τους από τον COVID-19. Υποφέρουν από επίμονη απώλεια όσφρησης ή παροσμία.

Μελέτες έχουν δείξει ότι το οσφρητικό αισθητήριο επιθήλιο – που βρίσκεται στην άνω περιοχή της μύτης, κοντά στο σημείο όπου το οσφρητικό νεύρο εισέρχεται στον οσφρητικό βολβό στον εγκέφαλο – φέρει υψηλό ιικό φορτίο σε άτομα που έχουν μολυνθεί με SARS-CoV-2.

Ο οσφρητικός βολβός είναι η δομή του εγκεφάλου που διαχειρίζεται την αίσθηση της όσφρησης και στέλνει αισθητηριακές πληροφορίες σε άλλες περιοχές του εγκεφάλου για επεξεργασία. Αυτές οι άλλες περιοχές του εγκεφάλου εμπλέκονται στη μάθηση, τη μνήμη και το συναίσθημα.

«Όλα αυτά σημαίνουν ότι [olfactory bulb] Εμπλέκεται σε πολλά περισσότερα από τη μυρωδιά. Εμπλέκεται στην αίσθηση του τόπου, της μνήμης, του πλαισίου, του συναισθήματος, της ανταμοιβής και πολλών άλλων διαδικασιών, δήλωσε η Leslie M.K., Ph.D., συγγραφέας της κριτικής.

Λόγω της εγγύτητας του οσφρητικού αισθητηρίου επιθηλίου με τον οσφρητικό βολβό, η λοίμωξη από τον COVID-19 μπορεί να επηρεάσει τη γνωστική λειτουργία ακόμη και μετά την ανάρρωση. Έχει επίσης βρεθεί μια σχέση μεταξύ της διαταραγμένης όσφρησης και της άνοιας σε ορισμένα άτομα με νευροεκφυλιστικές παθήσεις όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ και η νόσος του Πάρκινσον. Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι η βλάβη στο κρεμμύδι οδηγεί σε άγχος και κατάθλιψη.

Προηγούμενες επιδημίες υποστηρίζουν επίσης τη θεωρία ότι η «ιική εισβολή του [central nervous system] Μπορεί να είναι ένα έναυσμα για νευροεκφυλισμό που οδηγεί σε επακόλουθα νευρολογικά ελλείμματα», εξήγησε ο Kay. Η πανδημία της ισπανικής γρίπης του 1918 οδήγησε σε ένα κύμα ανθρώπων που ανέπτυξαν νόσο του Πάρκινσον και τα δεδομένα από τη Δανία διαπίστωσαν ότι τα άτομα που είχαν γρίπη είχαν 70% κίνδυνο να αναπτύξουν Η νόσος του Πάρκινσον μετά από μια δεκαετία.

Η ανασκόπηση παρέχει στοιχεία ότι η φλεγμονή στο οσφρητικό νεύρο, η βλάβη στον οσφρητικό βολβό από λοίμωξη COVID-19 και η ανοσολογική απόκριση μπορεί επίσης να προκαλέσουν εκφυλισμό των δομών του εγκεφάλου που σχετίζονται με το οσφρητικό σύστημα και γνωστική εξασθένηση.

«Χρειάζεται περισσότερη έρευνα και είναι δυνατή λόγω των τεχνολογικών προόδων που είναι διαθέσιμες στους επιστήμονες κατά τη διάρκεια της τρέχουσας πανδημίας», είπε ο Kay.

«Ενώ μια καταστροφή σε πολλά επίπεδα, η πανδημία COVID-19 παρουσιάζει μια ευκαιρία για τη βελτίωση της ανθρώπινης υγείας».

Σχετικά με αυτά τα νέα έρευνας για τον COVID-19 και την άνοια

συγγραφέας: γραφείο Τύπου
πηγή: APS
Επικοινωνία: Γραφείο Τύπου – ΑΠΣ
εικόνα: Η εικόνα είναι δημόσια

αρχική αναζήτηση: ανοιχτή πρόσβαση.
“COVID-19 και η αίσθηση της όσφρησης: Ένα διαφαινόμενο κύμα άνοιας;Γράφτηκε από τους Leslie MK et al. Journal of Neurophysiology

Περίληψη

δείτε επίσης

COVID-19 και η αίσθηση της όσφρησης: Ένα διαφαινόμενο κύμα άνοιας;

Η εξασθενημένη όσφρηση είναι ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα του COVID-19 που προκαλείται από τον ιό SARS-CoV-2.

Η αιτία της ξαφνικής, συνήθως προσωρινής απώλειας της όσφρησης που αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι με τον COVID-19 είναι πιθανότατα εξ ολοκλήρου περιφερειακή – η φλεγμονή και άλλες βλάβες που προκαλούνται από τον ιό στο αισθητήριο επιθήλιο στην άνω ρινική κοιλότητα μπορεί να βλάψουν τις χημικές ουσίες ή να τις εμποδίσουν να ενεργοποιηθούν σωστά κύτταρα Οσφρητικός αισθητήριος νευρώνας.

Ωστόσο, η επίμονη οσφρητική δυσλειτουργία που προκαλείται από τον COVID-19, με τη μορφή υποσμίας και παρσωμίας (μειωμένη ή αλλοιωμένη οσμή) μπορεί να επηρεάσει έως και 15 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.

Ως εκ τούτου, η επιδημία της οσφρητικής δυσλειτουργίας είναι μια συνεχής ανησυχία για τη δημόσια υγεία. Όλο και περισσότερα στοιχεία υποδηλώνουν ότι ο ίδιος ο SARS-CoV-2 ή φλεγμονή που προκαλείται από μια ανοσολογική απόκριση στο ρινικό αισθητήριο επιθήλιο μπορεί να εισβάλει στον οσφρητικό βολβό, πιθανότατα από μη νευρωνική μετάδοση. Ο COVID-19 που σχετίζεται με μακροχρόνια οσφρητική δυσλειτουργία και πρώιμη βλάβη στις οσφρητικές και μεταιχμιακές περιοχές του εγκεφάλου υποδεικνύει ένα μοτίβο εκφυλισμού παρόμοιο με αυτό που παρατηρείται στα πρώιμα στάδια της νόσου του Αλτσχάιμερ, της νόσου του Πάρκινσον και της άνοιας του σώματος Lewy.

Έτσι, η μακροχρόνια οσφρητική δυσλειτουργία σε συνδυασμό με τη γνωστική και συναισθηματική δυσφορία από τον COVID-19 μπορεί να είναι τα πρώτα σημάδια καθυστερημένης εμφάνισης άνοιας από νευροεκφυλισμό.

Λίγες θεραπείες είναι γνωστό ότι είναι αποτελεσματικές για την πρόληψη περαιτέρω επιδείνωσης, αλλά η πρώτη γραμμή άμυνας ενάντια στον εκφυλισμό μπορεί να είναι ο εμπλουτισμός της όσφρησης και του περιβάλλοντος.

Υπάρχει επείγουσα ανάγκη για περισσότερη έρευνα σχετικά με θεραπείες για την οσφρητική ανεπάρκεια και διαχρονικές μελέτες, συμπεριλαμβανομένης της γνωστικής και οσφρητικής λειτουργίας από ασθενείς που έχουν αναρρώσει από ακόμη και ήπιας μορφής COVID-19.