Ο πλανήτης μας μοιάζει περισσότερο με α σαγόνι Όσο περισσότερα γνωρίζουμε για το εσωτερικό.
Μια νέα ανάλυση του εσωτερικού της Γης δείχνει την ύπαρξη ενός εσωτερικού πυρήνα μέσα στον εσωτερικό πυρήνα – μια πυκνή σφαίρα σιδήρου στο κέντρο του πλανήτη μας.
Αυτό μπορεί να αποκαλύψει κάποιες μέχρι τώρα άγνωστες λεπτομέρειες σχετικά με την ιστορία του σχηματισμού και της εξέλιξης της Γης, υποδεικνύοντας ένα σημαντικό παγκόσμιο γεγονός στις αρχές της ιστορίας του πλανήτη μας.
Η εσωτερική δομή της Γης αποτελείται από μια σειρά ομόκεντρων στρωμάτων, από τον φλοιό μέχρι τον πυρήνα. Στη μέση, με ακτίνα περίπου 1227 χιλιόμετρα (762 μίλια) είναι ο εσωτερικός πυρήνας – το πιο πυκνό μέρος του πλανήτη μας, μια συμπαγής μπάλα που αποτελείται κυρίως από σίδηρο και νικέλιο και αποτελεί λιγότερο από το 1 τοις εκατό του όγκου της Γης.
Αυτός ο εσωτερικός πυρήνας είναι σαν μια χρονοκάψουλα από την ιστορία της Γης.
Καθώς ο εσωτερικός πυρήνας μεγαλώνει, η διαδικασία στερεοποίησης απελευθερώνει θερμότητα και φως που οδηγεί τη μεταφορά στον εξωτερικό υγρό πυρήνα – τον κινητήρα που τροφοδοτεί το δυναμό που μετατρέπει την κινητική ενέργεια σε μαγνητική ενέργεια και διατηρεί το παγκόσμιο μαγνητικό πεδίο της Γης. Αυτό το μαγνητικό πεδίο πιστεύεται ότι κρατά την επιβλαβή ακτινοβολία έξω από την ατμόσφαιρα και επιτρέπει στη ζωή να ανθίσει.
Έτσι, οι αλλαγές στον εσωτερικό πυρήνα μπορούν να οδηγήσουν σε αλλαγές στο δυναμό, το οποίο με τη σειρά του μπορεί να έχει επιπτώσεις στην κατοικησιμότητα της Γης με την πάροδο του χρόνου.
Αλλά η μελέτη του εσωτερικού πυρήνα δεν είναι εύκολη. Δεν μπορούμε απλώς να γλιστρήσουμε εκεί και να πάμε βαθιά μέσα σε αυτό. Αντίθετα, πρέπει να βασιστούμε στα σεισμικά κύματα που αναπηδούν γύρω στο εσωτερικό του πλανήτη, αλλάζουν καθώς συναντούν μεγέθη ποικίλης πυκνότητας.
Πριν από περισσότερα από 20 χρόνιαΟι επιστήμονες έχουν εντοπίσει την ύπαρξη ενός άλλου εσωτερικού πυρήνα μέσα στον εσωτερικό πυρήνα. Το ονόμασαν τον πιο εσώτερο εσωτερικό πυρήνα και άλλες μελέτες έχουν επιβεβαιώσει την ύπαρξή του. Αλλά η ανακάλυψη περισσότερων για αυτό παρέμεινε δύσκολη, εν μέρει επειδή κρύβεται από τόσα άλλα στρώματα και εν μέρει επειδή η τοποθέτηση σεισμικών σταθμών στα σωστά σημεία μπορεί να είναι δύσκολο να γίνει.
Ωστόσο, ο αριθμός των παγκόσμιων σεισμικών σταθμών σε όλο τον κόσμο συνεχίζει να αυξάνεται, καταγράφοντας συνεχώς το ανεπαίσθητο τρέμουλο του πλανήτη κάτω από τα πόδια μας. Τώρα οι σεισμολόγοι Thanh Son Phum και Hrvoje Tkalic του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας (ANU) στην Αυστραλία έχουν βρει έναν τρόπο να εξαγάγουν τα δεδομένα στον βαθύτερο εσωτερικό πυρήνα από αυτές τις καταγραφές.
Αυτή η μελέτη χρησιμοποιεί ένα διαρκώς αναπτυσσόμενο παγκόσμιο σεισμομετρικό δίκτυο για την παραγωγή παγκόσμιων στοίβων ορισμένων μεμονωμένων σημαντικών σεισμικών γεγονότων. Γράφουν στα χαρτιά τους.
«Αυτή η μελέτη αναφέρεται σε μια προηγουμένως απαρατήρητη και αχρησιμοποίητη κατηγορία σεισμικών παρατηρήσεων οπισθοσκέδασης κυμάτων σε όλο το μεγαλύτερο μέρος της Γης κατά μήκος έως και πέντε φορές τη διάμετρό της… Από όσο γνωρίζουμε, οπισθοδρομήσεις περισσότερων από δύο τμημάτων δεν έχουν ακόμη αναφερθεί στη βιβλιογραφία. ” που σχετίζονται με τη σεισμολογία.
Όταν ένας τεράστιος σεισμός χτυπά τη Γη, το γεγονός δημιουργεί κυματιστά κύματα σε όλο τον πλανήτη, ταξιδεύοντας μέσα και αναπηδώντας από δομές μέσα. Έτσι οι επιστήμονες απέκτησαν έναν τόσο λεπτομερή χάρτη του εσωτερικού της Γης.
Αλλά όταν τα σεισμικά κύματα χτυπούν ένα όριο, το κύμα που αναπηδά – μια αναπήδηση, όπως η «ηχώ» ενός σεισμού- είναι πολύ πιο αδύναμο. Προηγουμένως, οι επιστήμονες είχαν αναφέρει όχι περισσότερα από δύο περάσματα ενός σεισμικού γεγονότος σε ολόκληρο τον πλανήτη.
με στοίβαγμα Τα δεδομένα – προσθέτοντας μια συλλογή σεισμικών σημάτων μαζί σε ένα ενιαίο ίχνος – οι Phamm και Tkalči μπόρεσαν να ενισχύσουν το σήμα από πολλά σημαντικά σεισμικά γεγονότα, σπάζοντας έτσι αυτό το ρεκόρ. Για πρώτη φορά, εντόπισαν τριπλάσια, τετραπλάσια και πενταπλάσια σεισμικά ριμπάουντ, τα οποία με τη σειρά τους επέτρεψαν μια πιο λεπτομερή έρευνα του εσωτερικού πυρήνα από ό,τι είχε επιτευχθεί στο παρελθόν.
Οι διαφορετικοί χρόνοι ταξιδιού των ζευγών κυμάτων έχουν συμπεράνει έναν εσωτερικό πυρήνα πλάτους όχι μεγαλύτερο από 650 χιλιόμετρα (404 μίλια), Από χοντρό σίδερο. Αυτή η δομή θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα μιας θεμελιώδους αλλαγής στην ανάπτυξη του εσωτερικού πυρήνα κάποια στιγμή στο παρελθόν της Γης.
Η έρευνα, λένε οι Phạm και Tkalči, σημαίνει ότι έχουμε τώρα αρκετά στοιχεία για την ύπαρξη του πιο εσώτερου, εσωτερικού πυρήνα και ότι οι μελλοντικές προσπάθειες θα πρέπει να επικεντρωθούν στον χαρακτηρισμό του, του εξωτερικού εσωτερικού πυρήνα και του ορίου μεταξύ των δύο. Δείχνει ότι οι απαντήσεις που αναζητούμε μπορεί ήδη να περιμένουν στα δεδομένα για να τις ανακαλύψει κάποιος.
«Τα αποτελέσματα που αναφέρονται εδώ είναι αποτέλεσμα του άνευ προηγουμένου αυξανόμενου όγκου δεδομένων ψηφιακής κυματομορφής και ελπίζουμε ότι θα εμπνεύσουν περαιτέρω έλεγχο των υφιστάμενων σεισμικών αρχείων για να αποκαλυφθούν κρυμμένα σήματα που ρίχνουν φως στο βαθύ εσωτερικό της Γης». γράφουν.
Τα αποτελέσματα αναφέρονται στο Επικοινωνίες για τη φύση.
“Ερασιτέχνης διοργανωτής. Εξαιρετικά ταπεινός web maven. Ειδικός κοινωνικών μέσων Wannabe. Δημιουργός. Thinker.”