Το σπίτι πιθανότατα χρονολογείται από το 1860. Ανακαινίστηκε με αγάπη τη δεκαετία του 1990 και στη συνέχεια ανακαινίστηκε από έναν προγραμματιστή πέρυσι.
Φωτογραφία: Liz Glasgow/Town & Country Real Estate
Το σπίτι στην οδό Suffolk 85 έμοιαζε βικτωριανό όταν ο George και η Valerie Justin το αγόρασαν το 1995. Καθώς οι Τζάστιν ξεφλούδιζαν πίσω τα πελεκημένα έρπητα ζωστήρα, βρήκαν κάθετες γραμμές σανίδας και σανίδες. Τα στρώματα βαφής αποκάλυψαν αποχρώσεις από καλούπια οδοντοστοιχιών, ροζέτες και ελληνικά σχέδια μοτίβων. Ένα άλλο σπίτι ήταν κρυμμένο μέσα και το έβγαλαν. Ως Valerie είπε Sag Harbour Express Τότε, «από κάτω βλέπαμε μια ελληνική αναβίωση».
“Κανείς δεν παρενέβη πραγματικά σε αυτό το σπίτι, και ως αποτέλεσμα” είπε ο Ντάρεν Γουότερστον, ένας φίλος που τους βοήθησε να μετακομίσουν και θυμόταν τα παλιά φωτιστικά, ήταν μια κατάφυτη αυλή. Ο αριθμός 85 εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε χάρτη της πόλης το 1873. Πήρε το όνομά του από το σπίτι του David Porter Weil. Καπετάνιος είπε ο Richard Doctorow πριν οι δύο φάλαινες προσγειωθούν στο δέντρο Sag Harbour Whaling & History Museum. Μετά τους Βάλες, μόνο δύο άλλες οικογένειες το κατείχαν πριν φτάσουν οι Τζάστιν. Η ανακαίνισή τους, η οποία κέρδισε ένα τοπικό βραβείο, αποκάλυψε φαρδιά δάπεδα από σανίδες και τοίχους από τούβλα μέσα στο διώροφο σπίτι με ξύλινο σκελετό. Έβαψαν ένα παλιό κάγκελο έντονο κόκκινο. Μετατράπηκε σε μεγάλο στούντιο, κουζίνα και μπάνιο και η κουζίνα του κυρίως σπιτιού έμεινε ανοιχτή, δημιουργώντας έναν ευάερο, κοινωνικό χώρο.
Andrea, Valerie και George Justin.
Φωτογραφία: Ευγενική προσφορά της Susan Fellman
Το ζευγάρι ήρθε εδώ για να συνταξιοδοτηθεί σε μια πόλη με τα πόδια, μόλις μια βόλτα jitney από την πόλη που ερωτεύτηκαν πριν από 40 χρόνια. Ο Valery Sharaf ήταν εκεί Ένας δραπάτης από τη μεσαία τάξη του Κονέκτικατ ήταν ο πρώτος που ήρθε στη Νέα Υόρκη Εικόνα μελέτης. Ο Τζορτζ Τζάστιν ήταν ντόπιος Λόουερ Ιστ Σάιντερ που πέρασε τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στο Signal Corps, το τμήμα επικοινωνιών του Στρατού, και επέστρεψε στο σπίτι για να δουλέψει σε τοπικά γυρίσματα, σύμφωνα με ένα επερχόμενο ντοκιμαντέρ για τη ζωή του. Σε προετοιμασία: Η ζωή και η καριέρα του Τζορτζ Τζάστιν, Από τη Susan Fellman και τη Hannah Shikle. Το 1953, τη χρονιά που γνωρίστηκαν, ο Έλια Καζάν διαχειρίστηκε την παραγωγή του Γιώργου στην προκυμαία – Μια εξαντλητική εργασία που περιλαμβάνει δεκάδες πρόσθετους ντυμένους μακρινούς, που γυρίστηκε σε μια αποβάθρα που εργάζεται τον παγωμένο χειμώνα. Η ταινία κέρδισε οκτώ Όσκαρ, ενισχύοντας τη δημοτικότητα του Τζορτζ Ένας παραγωγός Ποιος δεν θα προσπαθήσει να σκουπίσει. Ο Sidney Lumet τον προσέλαβε για να οργανώσει 12 Angry Men; Ο Μάικ Νίκολς τον έβαλε επικεφαλής αποφοιτώ; Έγινε στέλεχος παραγωγής στην Paramount όταν δημιουργήθηκε το στούντιο Chinatown. Ο σκηνοθέτης Ρομάν Πολάνσκι τον όρισε ως τον έμπιστο κουρέα του Τζακ Νίκολσον.
Ο Valery ήταν απασχολημένος με την ανατροφή της κόρης τους Andrea, αλλά κατέληξε σε μια νέα ζωή έξω από την ταινία. Μια δουλειά αγοράζοντας ένα χαλί για το διαμέρισμά τους στο Upper East Side την τράβηξε στον κόσμο των υφασμάτων. Αυτή έγινε Ενας ειδικός Τα χαλιά κιλίμι είναι επίπεδα υφαντά υφάσματα που κατασκευάζονται από γυναίκες σε όλη τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και την Κεντρική Ασία. αυτή Έγραψε ένα βιβλίοεπιμελημένες εκθέσεις, και Μετατράπηκε σε έμποροΤαξιδέψτε στον κόσμο ως κομμάτια ηθικής προέλευσης Έχει ξεπουλήσει σε εκθεσιακούς χώρους στο Μανχάταν και στο Λος Άντζελες.
Η Valerie Justin πούλησε επίπεδα υφαντά χαλιά με έναν συνεργάτη με το όνομα The Pillory. Αργότερα το πούλησε με το όνομα Vanishing Textiles.
Φωτογραφία: Ευγενική προσφορά της Susan Fellman
Όταν οι Τζάστιν αποσύρθηκαν στο Σαγκ Χάρμπορ, τα χαλιά της Βάλερι κατέληξαν παντού — σε πατώματα, πάνω από τζάμια, κρεμασμένα στους τοίχους. Και οι αφίσες των ταινιών του Τζορτζ διακοσμούσαν το γραφείο του κάτω ορόφου, όπου εκτέθηκαν φωτογραφίες του με τον Καζάν, τον Μάρλον Μπράντο και τον Πάντι Τσαγέφσκι. Άλλοι τοίχοι παρουσίαζαν φιγούρες φυλών σε μέγεθος κούκλας, ιαπωνικές ξυλομπογιές και μια πανύψηλη στάμπα του Robert Rauschenberg. Κεραμικά Picasso αναμεμειγμένα με αντίκες πορσελάνη. «Το σπίτι ήταν πάντα ντυμένο όπως ντυνόταν η ίδια — με έναν αέρα», θυμάται ο ανιψιός τους Τζον Φέλεμαν. “Αυτή η απίστευτα εκλεκτική συλλογή ήταν, σε μεγάλο βαθμό, δουλειά των φίλων τους. Και δεν είμαι σίγουρος ότι η εύρεση μιας φιλίας για τη δουλειά οδήγησε σε μια φιλία.”
Ο Γουότερστον, ο φίλος που τους βοήθησε να μετακομίσουν, ήταν επίσης ζωγράφος και τα έργα τέχνης του κατέληξαν στην τραπεζαρία του 19ου αιώνα. «Με πρόταση του Valery, θα ανταλλάξαμε όμορφα υφάσματα για πίνακες», θυμάται, κάτι που του έδωσε εκπαίδευση στον τομέα σπουδών του. Και στο Sag Harbor, η Valerie παρέμεινε ασχολούμενη με τις τέχνες – ενεργή στο Ίδρυμα Pollock-Krasner, την τοπική κινηματογραφική εταιρεία και έτρεχε έξω για να κάνει τακτικά check-in. Ο γείτονάς της, Ο ζωγράφος Vija Celmins. «Ήταν πάντα καλεσμένη στα πράγματα», θυμάται η ανιψιά της, Σούζαν Φέλμαν. «Ήταν πρόωρα αρραβωνιασμένος, πολύ περίεργος, με μεγάλα ενδιαφέροντα».
Η Valerie Justin στην ανακαινισμένη βεράντα της το 2015.
Φωτογραφία: Susan Fellman
Γεώργιος Πέθανε το 2008 91 και Valerie Πέθανε το 2023 Το 97. Η διαθήκη της περιελάμβανε μια αποποίηση ευθυνών για τα προσωπικά της υπάρχοντα – “Κανένα από αυτά τα αντικείμενα δεν έχει εγγενή αξία. Είναι πολύτιμα μόνο στο πλαίσιο αυτού του σπιτιού. Τα αντικείμενα τέχνης είναι άκρως συλλεκτικά, αλλά είναι επίσης λίγο αληθινό: η θεία της μαμά είχε επίσης έναν τρόπο να προσθέτει αξία σε αυτό που παρατήρησαν – μια αποβάθρα Hoboken, ένα χαλί αντίκα, ένα σπίτι της δεκαετίας του 1860, η Valerie «είχε έναν απίστευτο τρόπο να πάρεις ένα αντικείμενο που φαινόταν χωρίς ενδιαφέρον και ξαφνικά έγινε κάτι εκπληκτικό».
Ένας προγραμματιστής που ειδικεύεται σε ιστορικά σπίτια στο Hamptons είδε τις δυνατότητές του και αγόρασε το κτήμα του Justin πέρυσι. Μια μεγάλη ανακαίνιση περιελάμβανε ενημερωμένα ηλεκτρικά και υδραυλικά, προσθήκη κεντρικού αέρα, ανακαινισμένες κουζίνες και μπάνια και ανανέωση κάθε ίντσας παλιού δαπέδου. Ο παλιός αχυρώνας έχει τώρα ακόμη και πισίνα και διατίθεται στο εμπόριο ως μπιλιάρδο ή γραφείο στο σπίτι. Η φρέσκια, νέα εμφάνιση καθιστά εύκολο να δεις τις ιδιότροπες μικρές λεπτομέρειες που ανακάλυψε ο Justin το 1995 – τις ροζέτες και τα μοτίβα που αποκαλύπτουν μια κρυμμένη ελληνική αναβίωση. «Προσπάθησε να τα κρατήσει όλα, και το έκανε», είπε η χρηματίστρια Linda Patiensela. “Αυτοι ειναι Ομορφοι.”
είσοδος. Το πανό και η μπροστινή πόρτα είναι πρωτότυπα και σχολαστικά ανακαινισμένα, λέει η μεσίτρια Linda Patiensela. «Δεν μπέρδεψαν και έβαλαν μια μοντέρνα πόρτα ή τίποτα άλλο».
Φωτογραφία: Liz Glasgow/Town & Country Real Estate
Το φουαγιέ ανοίγει στο σαλόνι και στον κάτω χώρο μελέτης. Σύμφωνα με άρθρο του 1996, το σπίτι πιθανότατα χτίστηκε το 1860, σύμφωνα με σχέδια του αρχιτέκτονα Minard Lafevre. Ανατολικό Χάμπτον Αστέρι.
Φωτογραφία: Liz Glasgow/Town & Country Real Estate
«Δεν υπάρχουν άλλες πόρτες σαν αυτή στο Sag Harbour», λέει ο Patiensela.
Φωτογραφία: Liz Glasgow/Town & Country Real Estate
Οι Justins απόλαυσαν την ανοιχτή κουζίνα τους, η οποία έλαβε μια σύγχρονη ενημέρωση με προσαρμοσμένα ντουλάπια από ξύλο βελανιδιάς και σειρά Thermador.
Φωτογραφία: Liz Glasgow/Town & Country Real Estate
Η East & Home σχεδίασε το εσωτερικό. Ο νεροχύτης είναι μάρμαρο Calacatta και οι τοίχοι αποκτούν υφή από βαφή ορυκτών πλύσης.
Φωτογραφία: Liz Glasgow/Town & Country Real Estate
Ένα υπνοδωμάτιο στον επάνω όροφο βλέπει απέναντι σε έναν πολύ πιο ήσυχο γείτονα: ένα νεκροταφείο του 19ου αιώνα που περιλαμβάνει τους τάφους των George Balanchine, Spalding Gray, William Gaddis, Gordon Matta-Clark, James Salter και Lanford Wilson.
Φωτογραφία: Liz Glasgow/Town & Country Real Estate
Υπνοδωμάτιο ενός ορόφου. Το σπίτι έχει τέσσερα υπνοδωμάτια και πέντε μπάνια. Οι Τζάστιν είχαν ο καθένας ένα γραφείο και μετέτρεψαν το τέταρτο δωμάτιο σε δωμάτιο επισκεπτών.
Φωτογραφία: Liz Glasgow/Town & Country Real Estate
Ένα πίσω αίθριο αντικατέστησε το παλιό ξύλινο κατάστρωμα όπου φαινόταν η Valerie Justin να διαβάζει την εφημερίδα. Το νέο αίθριο οδηγεί σε μια ολοκαίνουργια πισίνα.
Φωτογραφία: Liz Glasgow/Town & Country Real Estate
Η ανακαίνιση επαναχρησιμοποίησε έναν παλιό αχυρώνα, δημιουργώντας ένα εξάρτημα 560 τετραγωνικών ποδιών ιδανικό για ένα ήσυχο γραφείο στο σπίτι. «Είναι πολύ σπάνιο να έχεις ένα σπίτι αυτού του μεγέθους σε ένα ακίνητο αυτού του μεγέθους σε ένα ιστορικό χωριό με πισίνα αυτού του μεγέθους και ένα βοηθητικό κτίριο αυτού του μεγέθους», λέει ο Patiensela. Και, «Δεν είναι στριμωγμένο σε ένα μικρό χώρο όπου δεν υπάρχει πουθενά μια ουγγιά γρασίδι.
Φωτογραφία: Liz Glasgow/Town & Country Real Estate
“Εμπειρογνώμονας τηλεόρασης. Μελετητής τροφίμων. Αφιερωμένος συγγραφέας. Ανεμιστήρας ταξιδιού. Ερασιτέχνης αναγνώστης. Εξερευνητής. Αθεράπευτος φανατικός μπύρας”