Τέλος, οι ερευνητές λένε ότι βρήκαν έναν τρόπο για τους εργαστηριακούς αρουραίους να χρησιμοποιούν εύκολα ακουστικά εικονικής πραγματικότητας. Αυτή η ασυνήθιστη διάταξη έχει πρακτικές εφαρμογές, γιατί θα διευκόλυνε τους επιστήμονες να μελετήσουν πώς ανταποκρίνονται τα ποντίκια σε πράγματα που συνήθως συναντούν στη φύση, όπως τα αρπακτικά πουλιά.
Η αποστολή ποντικιών στην εικονική πραγματικότητα δεν είναι νέα ιδέα. Στην ιδανική περίπτωση, η εικονική πραγματικότητα επιτρέπει στους επιστήμονες να προσομοιώνουν το φυσικό περιβάλλον των ποντικών κάτω από πιο ελεγχόμενες συνθήκες. Αλλά ακόμη και τα πιο προηγμένα συστήματα του σήμερα είναι ξεπερασμένα. Τα ποντίκια θα τοποθετηθούν σε διάδρομο ενώ περιβάλλονται από οθόνες υπολογιστών ή οθόνες, για παράδειγμα, αλλά αυτές οι οθόνες δεν μπορούν να καλύψουν ολόκληρο το εργαστήριο και συνήθως χρειάζεται λίγος χρόνος για να εστιάσουν τα ποντίκια στο περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Northwestern λένε ότι έχουν τώρα σχεδιάσει μια αρχιτεκτονική εικονικής πραγματικότητας που θα πρέπει να είναι πιο ζωντανή για τους αρουραίους εργαστηρίου, που εύστοχα ονομάζεται σύστημα iMRSIV (προφέρεται «εμβυθιστικό»). Αυτή η ρύθμιση λειτουργεί πολύ όπως το Oculus Rift και άλλα δημοφιλή ακουστικά VR, αν και τα τρωκτικά δεν φορούν στην πραγματικότητα φακούς μεγέθους ποντικιού. Αντίθετα, τα γυαλιά είναι προσαρτημένα στη βάση του συστήματος και τα ποντίκια τοποθετούνται αρκετά κοντά σε αυτά ώστε να καλύπτουν ολόκληρο το οπτικό πεδίο. Τα ποντίκια μπορούν επίσης να τρέχουν στη θέση τους χάρη στον διάδρομο.
Σε χαρτί δημοσίευσε Αναφέροντας την Παρασκευή στο περιοδικό Neuron, η ομάδα διαπίστωσε ότι τα ποντίκια φαινόταν να εμπλέκονται με το σύστημα iMRSIV πολύ πιο γρήγορα από ό,τι στις παραδοσιακές ρυθμίσεις εικονικής πραγματικότητας.
«Περάσαμε από το ίδιο είδος εκπαιδευτικών παραδειγμάτων που κάναμε στο παρελθόν, αλλά τα ποντίκια με τα γυαλιά έμαθαν πιο γρήγορα», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Daniel Dombeck. δήλωση από το Πανεπιστήμιο. “Μετά την πρώτη συνεδρία, μπορούσαν ήδη να ολοκληρώσουν την εργασία. Ήξεραν πού να τρέξουν και έψαξαν στα σωστά μέρη για να λάβουν τις ανταμοιβές. Πιστεύουμε ότι στην πραγματικότητα μπορεί να μην χρειάζονται τόση εκπαίδευση επειδή μπορούν να εμπλακούν με το περιβάλλον με πιο φυσικό τρόπο τρόπος.”
Ο Ντόμπεκ και η ομάδα του δοκίμασαν επίσης αν τα γυαλιά μπορούσαν να προσομοιώσουν με ακρίβεια φυσικές απειλές όπως τα πουλιά, κάτι που δεν ήταν δυνατό στο παρελθόν. Για να γίνει αυτό, δημιούργησαν μια προβολή ενός επεκτεινόμενου σκούρου δίσκου που θα αναδυόταν από την κορυφή των γυαλιών. Όταν τα ποντίκια είδαν αυτή την προβολή, έτειναν είτε να παγώνουν είτε να τρέχουν πιο γρήγορα, αποκρίσεις που παρατηρούνται συνήθως στη φύση.
Οι ερευνητές ελπίζουν στη συνέχεια να μιμηθούν άλλα κοινά γεγονότα στη φύση, όπως σενάρια στα οποία τα ποντίκια κυνηγούν μικρά πιθανά θηράματα. Αν και εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένα πράγματα στα οποία θα ήθελαν να εργαστούν, η ομάδα πιστεύει ότι η εγκατάσταση τους μπορεί να προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με άλλα συστήματα που είναι διαθέσιμα αυτήν τη στιγμή.
«Τα παραδοσιακά συστήματα VR είναι πολύ περίπλοκα», είπε ο Dombeck. “Είναι ακριβό, και είναι μεγάλο. Απαιτεί ένα μεγάλο εργαστήριο με πολύ χώρο. Επιπλέον, εάν χρειάζεται πολύς χρόνος για να εκπαιδεύσετε ένα ποντίκι για να κάνει μια εργασία, περιορίζει τον αριθμό των πειραμάτων που μπορείτε να κάνετε. Είμαστε ακόμα εργαζόμαστε για βελτιώσεις, αλλά τα γυαλιά μας είναι μικρά.» Είναι επίσης σχετικά φθηνό και εύκολο στη χρήση, γεγονός που θα μπορούσε να κάνει την τεχνολογία VR πιο προσιτή σε άλλα εργαστήρια.