Οι ξηρές συνθήκες ανησυχούν τους Έλληνες οπωροπαραγωγούς | Αρθρο

Σύμφωνα με τον Κώστα Λαγκοβάρτο, επικεφαλής μετεωρολόγο στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, η Ελλάδα βίωσε τον χειρότερο χειμώνα της ποτέ, με τις υψηλότερες μέσες θερμοκρασίες να καταγράφονται τον Δεκέμβριο, τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο.

Η ανοδική τάση της θερμοκρασίας είναι ένα ζήτημα για τους καλλιεργητές φρούτων της χώρας και ο συνεχιζόμενος ζεστός, ξηρός καιρός αποτελεί άμεση ανησυχία για τους καλλιεργητές κερασιών, ροδάκινων και νεκταρινιών που προετοιμάζονται για τη νέα σεζόν.

«Δεν είχαμε ζημιές από χαλάζι ή παγετό μέχρι στιγμής αυτή τη σεζόν, αλλά ήταν πολύ ζεστό και πολύ ξηρό ακόμη και για τα ελληνικά πρότυπα», δήλωσε ο Θάνος Οικονόμου του συνεταιρισμού παραγωγών ACN Nousa. “Δεν θέλουμε να έχουμε μια κατάσταση όπως πέρυσι στην Ισπανία, με παρατεταμένη ξηρασία. Αυτό θα επηρεάσει τα επίπεδα.”

Σύμφωνα με τον Οικονόμου, η απουσία βροχής εντυπωσίασε τους πάντες. «Όλοι περίμεναν βροχή κάποια στιγμή, αλλά φέτος δεν ήρθε πραγματικά», είπε. «Οι αρχές δεν περίμεναν ότι το νερό θα χρειαζόταν τόσο σύντομα. Αν υπάρχει έλλειψη νερού για τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια αυτή την εποχή, θα είναι η πρώτη φορά στα 20 χρόνια που είμαι στην επιχείρηση.

Ωστόσο, ένα ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα από το κλίμα, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, μπορεί να είναι η έλλειψη εργατών για να μαζέψουν στα χωράφια και να συσκευάσουν στο αρτοποιείο. «Το πρωταρχικό ζήτημα αυτή τη στιγμή είναι με τους εποχικούς εργαζόμενους», επιβεβαίωσε ο Οικονόμου. «Οι εποχιακές δουλειές καλύπτονταν κυρίως από άτομα από την Αλβανία, αλλά τώρα έχουν μετακομίσει σε άλλα μέρη, στην Ιταλία, την Αγγλία και άλλα μέρη. Προσπαθήσαμε να πάρουμε εργάτες από την Αίγυπτο και την Ασία, αλλά είναι δύσκολο έργο, διότι οι βίζες και οι άδειες εργασίας είναι απαιτείται.

Αν και οι εργαζόμενοι προσελκύονται από το αγρόκτημα, οι μισθολογικές απαιτήσεις είναι υψηλές. «Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις για τέτοιους εργαζόμενους», είπε ο Οικονόμου. «Έχουμε ένα γερασμένο εργατικό δυναμικό στην Ελλάδα, πολλοί από τους οποίους δεν θέλουν να δουλέψουν ή προτιμούν μια πιο εύκολη δουλειά από μια δουλειά αρτοποιείου, όπως το να σερβίρουν καφέ στη Μύκονο ή σε κάποιο από τα άλλα νησιά».

Φυσικά, οι Έλληνες παραγωγοί ροδάκινου και νεκταρινιού δεν είναι ξένοι σε μια πρόκληση. Η απώλεια της ρωσικής αγοράς πριν από μια δεκαετία, όταν έγινε εμφανής η μακροζωία του εμπάργκο, κατέστησε αναγκαία μια μεγάλη προσπάθεια για εναλλακτικές εξαγωγικές αγορές.

«Μετά την απαγόρευση οι Έλληνες παραγωγοί προσαρμόστηκαν, μείωσαν τις ποσότητες και επεκτάθηκαν σε διαφορετικά προϊόντα», είπε ο Οικονόμου. «Παλιά κάναμε περίπου 20.000 τόνους ροδάκινα και τώρα κάνουμε 10.000 τόνους. Εξακολουθούμε να εστιάζουμε κυρίως στα ροδάκινα ως συνεταιρισμός, αλλά κάνουμε και άλλα πράγματα. Κάνουμε πολλά ακτινίδια και έχουμε 2.000 τόνους καρπούς κερασιού. Οι αγρότες μας έχουν φυτέψει πολλά.

Τα premium ροδάκινα ΠΟΠ του συνεταιρισμού πωλούνται με το σήμα NaouGusta, ενώ άλλα φρούτα υψηλής ποιότητας, συμπεριλαμβανομένων των κερασιών, ακολουθούν την ετικέτα NaouFruta.

Η εποχή για τα ελληνικά κεράσια ξεκινά στα τέλη Μαΐου ή αρχές Ιουνίου, ένα μήνα νωρίτερα από τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια. «Το κύριο μέλημα αυτή τη στιγμή είναι η έλλειψη νερού», είπε ο Οικονόμου. «Στην Ισπανία υπάρχουν φράγματα και άλλες υποδομές αποθήκευσης νερού και έχουν ακόμα προβλήματα. Στην Ελλάδα όλο το νερό κυλάει στη θάλασσα. Μέχρι τώρα ήμασταν πάντα καλά, αλλά μια μέρα μπορεί να αλλάξει αυτό.