Ο Άγιος Βασίλειος – μια υψηλή μορφή στην ελληνική ιστορία

Η 1η Ιανουαρίου του Αγίου Βασιλείου θα μείνει για πάντα στη μνήμη του ελληνικού λαού ως ο άνθρωπος που έδωσε δώρα και βοήθησε παιδιά, φτωχούς και μη προνομιούχους τα Χριστούγεννα.

Αυτό δεν είναι τόσο δύσκολο να γίνει κατανοητό καθώς ο Άγιος Βασίλειος ήταν μια υψηλόβαθμη προσωπικότητα στις πρώτες ημέρες του Χριστιανισμού σε αυτό το μέρος του κόσμου.

Ο Άγιος Βασίλειος Καισαρείας, που έζησε από το 329 μ.Χ. έως την 1η Ιανουαρίου 379, ήταν σύγχρονος του Αγίου Νικολάου, ο οποίος πέθανε το 343.

Ο Βασίλειος υπηρετεί τώρα ως Επίσκοπος Καισαρείας Μασάκα στην Καππαδοκία, μια ελληνόφωνη επαρχία στη Μικρά Ασία στη σύγχρονη Τουρκία.

Θεολογία και κατευθυντήριες γραμμές για τη μοναστική ζωή

Ήταν θεολόγος με επιρροή που υποστήριξε το Σύμβολο της Πίστεως της Νίκαιας, το βασικό δόγμα της χριστιανικής πίστης, και αντιτάχθηκε στα αντιθρησκευτικά δόγματα της πρώιμης χριστιανικής Εκκλησίας, καθώς και στους οπαδούς του Απολλινάρη του Αρειανισμού και της Λαοδίκειας.

Η ικανότητά του να εξισορροπεί τις θεολογικές του πεποιθήσεις με τις πολιτικές του διασυνδέσεις μετέτρεψε τον Βασίλειο σε ισχυρό συνήγορο για τη θέση της Νίκαιας.

Ο Βασίλειος ήταν ο πρώτος ευαγγελιστής που καθιέρωσε οδηγίες για τη μοναστική ζωή.

Επικεντρώθηκαν στην κοινοτική ζωή, τη λατρεία και τη σωματική δραστηριότητα. Μαζί με τον Παχώμιο, τον θυμόμαστε ως πατέρα της κοινοτικής αποστασίας στον ανατολικό χριστιανισμό.

Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους αγίους από τις ανατολικές και δυτικές χριστιανικές παραδόσεις.

Ο Βασίλειος, ο Γρηγόριος του Nacionus και ο Γρηγόριος ο Νίκας αναφέρονται συλλογικά ως Καππαδόκες πατέρες.

Η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία και οι Ανατολικές Καθολικές Εκκλησίες του έχουν απονείμει τον τίτλο του «Μεγάλου Ιεράρχη» μαζί με τον Γρηγόριο και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο του Nacionus.

Ο Άγιος Βασίλειος διακρίθηκε για το ενδιαφέρον του για τους φτωχούς

Είναι επίσης αναγνωρισμένος Διδάκτωρ της Εκκλησίας στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Μερικές φορές αναφέρεται με το επίθετο «Αποκαλυπτής των Μυστηρίων του Ουρανού» (ελληνικά: Οὐρανοφάντωρ).

Ο μεγάλος μοναχός δεν ήταν μόνο διανοούμενος, αλλά ήταν γερά ριζωμένος σε αυτόν τον κόσμο και αρχικά ήταν γνωστός για το ενδιαφέρον του για τους φτωχούς και τους καθυστερημένους και για την πολύ γενναιόδωρη φύση του.

Ο μύθος λέει ότι κάποτε οι φοροεισπράκτορες έβαζαν υψηλούς φόρους στους ανθρώπους σε βαθμό που παρέδιδαν όλα τα κοσμήματά τους στις αρχές.

Δηλώνοντας άδικο, ο Βασίλειος προέτρεψε τους εφοριακούς να επιστρέψουν τα κοσμήματα στο κοινό. Βέβαια, τότε δεν ήταν δυνατό να προσδιοριστεί σε ποιον ανήκει ποιο κόσμημα.

Έτσι σκέφτηκε την καινοτόμο ιδέα να ψήσει το κέικ, να βάλει τα κοσμήματα μέσα και να μοιράσει τα κομμάτια της τούρτας στον κόσμο.

Κάθε άτομο έλαβε ένα κομμάτι κέικ, με τα ψημένα κοσμήματα μέσα, τον πλούτο που αναδιανεμήθηκε έτσι στους ανθρώπους.

Από εδώ πηγάζει η ελληνική παράδοση της «Βασιλόπιτας» που γιορτάζεται κάθε χρόνο την 1η Ιανουαρίου.

Δίνοντας το δώρο του Αγίου Βασιλείου

Το γεγονός αυτό δεν ξεχάστηκε ποτέ από τον ελληνικό λαό, που πάντα το συνέδεε με την παράδοση της δωρεάς βασιλικού.

Έτσι, στις μέρες μας οι περισσότεροι Έλληνες ανταλλάσσουν δώρα την ημέρα των Χριστουγέννων και όχι την Πρωτοχρονιά και παρόλο που γνωρίζουν περισσότερα για την εικόνα του Άγιου Βασίλη παρά για την εικόνα του Αγίου Βασιλείου, η παράδοση αυτού του μεγάλου Καππαδόκη μοναχού είναι ακόμα ζωντανή.

Σε πολλά μέρη του κόσμου μπορεί η σιλουέτα του να είχε κάπως συσκοτιστεί από τον ξεκαρδιστικό, κοκκινομάγουλο Άγιο Βασίλη, αλλά το όνομά του παραμένει, θυμίζοντας μας ότι ο Βασίλης ήταν αυτός που έκανε τις γιορτές λίγο πιο χαρούμενες για τους αληθινούς. Απαιτείται.

Η 1η Ιανουαρίου είναι η ιδανική στιγμή για τη γιορτινή του μέρα για να θυμηθεί τη ζωή του γεμάτη περισσότερη γενναιοδωρία και καλές πράξεις.

Ευτυχισμένο το νέο έτος!