Ο τρυφερός απολογισμός της ενηλικίωσης, ο κύριος Wilder και εγώ, είναι απόλαυση

Το συγκινητικό βιβλίο του Jonathan Coe θα ενθουσιάσει τους σπασίκλες του κινηματογράφου με το συγκλονιστικό πορτρέτο του θρυλικού συγγραφέα/σκηνοθέτη Billy Wilder

ο αφέντης. Ο Wilder και εγώ από τον Jonathan Coe. Ευρωπαϊκές Εκδόσεις, 256 σελίδες. 38,50 $. εκτίμηση: NNNNNN

Ο βραβευμένος Βρετανός μυθιστοριογράφος Jonathan Coe επιστρέφει με μια τρυφερή ιστορία ενηλικίωσης για μια νεαρή γυναίκα, μια ιστορία που χρησιμεύει επίσης ως ένα διαφωτιστικό και συγκλονιστικό πορτρέτο του θρυλικού σεναριογράφου/σκηνοθέτη Billy Wilder, του ανθρώπου που μας χάρισε την τέλεια φιγούρα. Τελικές γραμμές, όπως “Nobody is perfect” και “Shu up and trade.” Ο Wilder έχει δημιουργήσει αριστούργημα μετά από αριστούργημα εδώ και χρόνια: Διπλή Αποζημίωση (1944)Και το Sunset Street (1950)Και το Πάγος στην τρύπα (1951)Και το Μερικοί το προτιμούν καυτό (1959)Και το Και το Το Διαμέρισμα (1960).

Βασιζόμενος στο ντοκιμαντέρ του Robert Fisher του 2014 Swan Song: The Billy Wilder Story Fedora ως την κύρια πηγή του, ο Coe αποτυπώνει με έλεος τη γοητεία της νοσταλγίας, την οποία ο πρωταγωνιστής Calista αναφέρει ως «μια ξαφνική, φευγαλέα αλλά συντριπτική αίσθηση απώλειας και λαχτάρας».

Η αφήγηση είναι δεσμευμένη με σκηνές στο Λονδίνο του 2013, όπου η Calista, μια συγγραφέας ταινιών που ψηφίστηκε με BAFTA τώρα στα πενήντα της, δημιουργεί ένα σύνολο σε ένα δευτερεύον κλειδί που ονομάζεται Billy για ορχήστρα δωματίου, ένα κομμάτι εμπνευσμένο από την εποχή της ως Ελληνίδα. Ο Wilder μεταφραστής στα γυρίσματα του Fedora το 1977.

Το ταξίδι της Calista ξεκίνησε τον Ιούλιο του 1976, μετά το κολέγιο και πριν ξεκινήσει την πρώιμη καριέρα της ως δασκάλα μουσικής. Στη συνέχεια πετάει από το σπίτι της στην Αθήνα για τη Νέα Υόρκη, όπου παίρνει μια σειρά λεωφορείων δυτικά στην Καλιφόρνια για την εξπρές αμερικανική περιοδεία της. Στο δρόμο, συναντά τη συνταξιδιώτη Τζιλ, η οποία την προσκαλεί να περάσει μια νύχτα στο Χόλιγουντ για να δειπνήσει με τον παλιό φίλο σκηνοθέτη του πατέρα της, τον οποίο γνώρισε στο Λονδίνο κατά τη διάρκεια του πολέμου, ένθερμο λάτρη του Σέρλοκ Χολμς.

Νεαρές γυναίκες φτάνουν στο κομψό μπιστρό κατευθείαν από την παραλία της Σάντα Μόνικα με βρώμικα ρούχα και με τα σορτς και τα μπλουζάκια τους. Είναι οι κομψοί και εντυπωσιακοί καλεσμένοι του Billy και της Audrey Wilder και των φίλων τους Eze και Barbara Diamond. Η Τζιλ σύντομα βαριέται τα κουτσομπολιά της ταινίας και οι συκοφάντες αιωρούνται δίπλα στο τραπέζι τους για να εξηγήσουν στον Γουάιλντερ πώς η φωτογραφία του άλλαξε τη ζωή τους. Αλλά η Calista γοητεύεται από την καλλιτεχνική μεταμόρφωση της βραδιάς και λύνει ένα πρόβλημα ιστορίας στο σενάριο της νέας συνεργασίας του Diamond Wilder, Fedora.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, οι παραγωγοί του Χόλιγουντ θεωρούσαν το έργο του Wilder διαχρονικό και οικονομικά επικίνδυνο, έτσι κατέληξε να κάνει αυτό το παθιασμένο εγχείρημα με χρήματα από Γερμανούς επενδυτές. Όταν ρωτήθηκε από έναν δημοσιογράφο πώς αισθάνεται να επιστρέφει στο Μόναχο όπου γυρίζει εσωτερικούς χώρους, ο Wilder αστειεύτηκε: “Νομίζω ότι αυτό με φέρνει σε μια κατάσταση win-win… Εάν αυτή είναι μια τεράστια επιτυχία, είναι η εκδίκησή μου στο Χόλιγουντ. αποτυγχάνει, αυτή είναι η εκδίκησή μου για το Άουσβιτς.» «.

Η ίδια η ταινία μιλάει για μια απομονωμένη σαν τον Garbo, την τιτλούλα Fedora, μια όμορφη γυναίκα που κανείς δεν έχει δει εδώ και χρόνια. Όταν ένας παραγωγός (την οποία υποδύεται ο αγαπημένος του Γουίλιαμ Χόλντεν) πηγαίνει να την αναζητήσει στο ελληνικό νησί όπου μένει, δεν μπορεί να πλησιάσει γιατί οι ντόπιοι φρουρούν την ιδιωτικότητά της.

Η Calista αναπολεί τις ραστικές και οδυνηρές μέρες της στις μέρες της Fedora Προσλήφθηκε όταν μετέφρασε για τον Wilder με Έλληνες δημοσιογράφους, προσέλαβε τον σπουδαίο Ούγγρο συνθέτη ταινιών Miklós Rózsa, απέφυγε τα κυνηγόσκυλα του Holden και εργάστηκε ως προσωπική βοηθός του Iz Diamond.

Σκέφτεται: «Η επιθυμία του Μπίλι να είναι δημιουργικός και να συνεχίσει να δίνει κάτι στον κόσμο – ουσιαστικά μια γενναιόδωρη παρόρμηση – ήταν τόσο δυνατή όσο ποτέ». Θυμάται επίσης με αγάπη τη συμβουλή του: «Ό,τι κι αν σου ρίχνει, η ζωή θα προσφέρει πάντα απολαύσεις. Και πρέπει να τις δεχόμαστε». Ένα διασκεδαστικό τηλεγράφημα στη σύζυγό σας, για παράδειγμα: «Δεν μπορώ να πάρω μπιντέ – προτείνω να σταθείτε στα χέρια σας ενώ κάνετε ντους».

Οι λάτρεις του κινηματογράφου θα χαρούν να υποδείξουν τον Ερνστ Λούμπιτς, ο οποίος «θα μπορούσε να κάνει περισσότερα με μια κλειστή πόρτα από ό,τι οι περισσότεροι σκηνοθέτες μπορούν να κάνουν με μια ανοιχτή μύγα» και τη νέα γενιά ανερχόμενων κινηματογραφιστών εκείνη την εποχή: Κόπολα, Σκορσέζε και Σπίλμπεργκ, «Παιδιά με γένια». Γραμμένο ως σενάριο, το τμήμα αναδρομής που καλύπτει την Pelly το 1933 στο Βερολίνο και το Λονδίνο του 1944 δεν είναι μόνο μια κατάλληλη συναισθηματική παράσταση, αλλά και ένας ταιριαστός φόρος τιμής σε έναν συγγραφέα που έχει βραβευτεί με Όσκαρ.

Επιβεβαίωση ζωής, πραγματικά συγκινητική, υπέροχη, ο κύριος Wilder και εγώ διαβάζουμε διασκεδαστικά.

Η Janet Somerville είναι η συγγραφέας του βιβλίου σας, For Maybe Always: Martha Gellhorn’s Love and War Letters 1930-1949, τώρα διαθέσιμο ως ήχο, που διαβάζεται από τη νικήτρια του βραβείου Tony Ellen Barkin.

>