ΡΩΜΗ — Από την άποψη των μέσων ενημέρωσης, η μεγάλη εστίαση κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας 2023 ήταν η υγεία του Πάπα Φραγκίσκου, αφού η Κυριακή των Βαΐων ξεκίνησε λιγότερο από 24 ώρες αφότου ο πάπας έφυγε από το νοσοκομείο Gemelli στη Ρώμη μετά από τρεις νύχτες εκεί για να θεραπεύσει μια περίοδο βρογχίτιδα.
Η αντοχή που έδειξε αυτή την εβδομάδα ο Φραγκίσκος, παρακάμπτοντας τον εορτασμό της Via Croese μόνο την Παρασκευή το βράδυ λόγω του ασυνήθιστα κρύου καιρού στη Ρώμη και επιδεικνύοντας έντονη φόρμα κατά τη διάρκεια μακρών και απαιτητικών λειτουργιών, έχει προχωρήσει πολύ, μιλώντας ήσυχα για Fin du καθεστώς Κλίμα εντός του Βατικανού.
Ωστόσο, η μεγάλη προσοχή στη φυσική κατάσταση του Πόουπ σήμαινε ότι άλλες ιστορίες πέρασαν σε μεγάλο βαθμό απαρατήρητες. Περιλαμβάνουν το γεγονός ότι αυτή είναι η πρώτη Μεγάλη Εβδομάδα στη βασιλεία του Φραγκίσκου απουσία του προκατόχου του, Βενέδικτου XVI, ο οποίος πέθανε στις 31 Δεκεμβρίου. Στην πραγματικότητα, είναι η πρώτη Μεγάλη Εβδομάδα εδώ και σχεδόν έναν αιώνα χωρίς τον αείμνηστο Πάπα, ο οποίος γεννήθηκε το 1927.
Για όσους μπορούσαν να το δουν, υπήρχαν μερικές υπενθυμίσεις του Βενέδικτου XVI διάσπαρτες όλη την εβδομάδα.
Πρώτα απ ‘όλα, κάθε πασχαλινή αγρυπνία, κατά μία έννοια, προκαλεί σκέψεις του αείμνηστου Πάπα, από τη γέννησή του το Μεγάλο Σάββατο, έως την είσοδο στον κόσμο στις 4:45 π.μ. μια παγωμένη ανοιξιάτικη μέρα της Βαυαρίας.
Καθώς ήταν Μεγάλο Σάββατο, ο μελλοντικός πάπας βαφτίστηκε αμέσως με πρόσφατα ευλογημένο Πασχαλιάτικο νερό στη μικρή ενοριακή εκκλησία στο χωριό Marktl am Inn, γεγονός που αργότερα οι πάπες θεώρησαν συμβολικό της ανθρώπινης κατάστασης και «όχι ακριβώς» τη σχέση με τον πλήρης πασχαλινή υπόσχεση.
Κατά την παράδοση, οι πάπες βαφτίζουν πάντα μια χούφτα νέα μέλη της πίστης κατά τη διάρκεια της Πασχαλινής Λειτουργίας, όπως έκανε φέτος ο Πάπας Φραγκίσκος με οκτώ άτομα από την Αλβανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Νιγηρία, την Ιταλία και τη Βενεζουέλα.
Δεδομένης της προσωπικής ιστορίας του Βενέδικτου, μπορεί να ειπωθεί ότι η βάπτιση στην αγρυπνία του Πάσχα δημιουργεί μια ιδιαίτερη σχέση με τον αείμνηστο Πάπα.
Σε άλλη υπενθύμιση, ο 88χρονος Ιταλός καρδινάλιος Ρανιέρο Κανταλαμέσα, ιεροκήρυκας του παπικού οίκου, έκανε ομιλία κατά τη Λειτουργία της Μεγάλης Παρασκευής στο Βατικανό, όπως αρμόζει στον ίδιο τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ’.
Ο Cantalamessa, ο οποίος υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας της παπικής οικογένειας από το 1980, άσκησε μια κριτική στον σχετικισμό και την έννοια του Νίτσε για τον «θάνατο του Θεού», που όπως είπε είχε γίνει εξέχουσα θέση «στο δυτικό κόσμο μας που έχει αναπτυχθεί από τον Χριστιανισμό».
Αναφερόμενος στην έννοια του Νίτσε για το «πέρα από το καλό και το κακό», όπου ο Νίτσε υποστηρίζει ότι η ηθική πρέπει να εγκαταλειφθεί εάν η ανθρωπότητα θέλει να αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητές της, ο Cantalamessa υποστήριξε ότι όταν κάθε αίσθηση του καλού και του κακού έχει εξαλειφθεί, «η θέληση για δύναμη». είναι το μόνο που μένει..
Αυτό το επιχείρημα ήταν επίσης βασικό στοιχείο της σκέψης του Βενέδικτου. Μεταξύ άλλων παραδειγμάτων, είδε την αχαλίνωτη θέληση για εξουσία, χωρίς ηθική εκτίμηση, πίσω από την άνοδο του εθνικοσοσιαλισμού στη γενέτειρά του Γερμανία κατά τη δεκαετία του 1930.
Ο Κανταλμέσα είπε ότι η σκέψη του Νίτσε είχε μεγάλη επιρροή, σε βαθμό που έγινε μόδα και ατμόσφαιρα που κυριαρχούσε στους πνευματικούς κύκλους του «μεταμοντέρνου» δυτικού κόσμου. Ο «κοινός παρονομαστής» σε όλα, είπε, είναι «ο πλήρης σχετικισμός σε κάθε τομέα — ηθική, γλώσσα, φιλοσοφία, τέχνη και, φυσικά, θρησκεία».
Αξιομνημόνευτη, φυσικά, είναι η τελευταία ομιλία που εκφωνήθηκε πριν εκλεγεί Πάπας, στη συνέχεια ο καρδινάλιος Τζόζεφ Ράτζινγκερ στη Λειτουργία του 2005. pro eligendo romano pontifice Προειδοποίησε ενάντια στη «δικτατορία του σχετικισμού» στη σύγχρονη ζωή που δεν αναγνωρίζει τίποτα ως τελικό και της οποίας ο τελικός στόχος είναι μόνο η «ικανοποίηση» των επιθυμιών του ίδιου του εγώ.
Για όσους γνωρίζουν τη σκέψη του Βενέδικτου, η ομιλία του Κανταλαμέσα τη Μεγάλη Παρασκευή, παρουσία του Πάπα Φραγκίσκου, έμοιαζε σχεδόν με φόρο τιμής.
Τέλος, μια εν πολλοίς ακούσια υπενθύμιση της λειτουργικής θεολογίας του Βενέδικτου ήταν το γεγονός ότι ο Πάπας Φραγκίσκος προήδρευσε, αλλά δεν τελούσε, των λειτουργιών της Μεγάλης Εβδομάδας.
Η λειτουργία ήταν μια ιδιαίτερη ανησυχία του αείμνηστου πάπα, και ένα από τα κατοικίδια ζώα του ήταν αυτό που περιέγραψε ως η υπερβολική «δημιουργικότητα» από την πλευρά πολλών εορταστών κατά τη διάρκεια της Λειτουργίας, αφαιρώντας το επίκεντρο από τα Ιερά Μυστήρια και τοποθετώντας το πάνω τους. .
Για να καταδείξει αυτό το σημείο, ο Βενέδικτος ΙΣΤ’ επέμενε πάντα να τοποθετείται ένας σταυρός στο βωμό κατά τη διάρκεια της Λειτουργίας. Μαζικό πνεύμα Περιφρονούσε ανοιχτά εκείνους που παραπονέθηκαν ότι εμπόδιζε την άποψή τους για τον ιερέα.
Έγραψε: «Η κίνηση του σταυρού του βωμού στην άκρη για να δώσει ένα συνεχές βλέμμα στον ιερέα είναι κάτι που θεωρώ ως ένα από τα πραγματικά παράλογα φαινόμενα των τελευταίων δεκαετιών». “Είναι ο σταυρός κατά τη διάρκεια της Λειτουργίας; Είναι ο ιερέας πιο σημαντικός από τον Κύριό μας;”
Αν και μπορεί να μην ήταν ακριβώς αυτό που είχε στο μυαλό του ο Βενέδικτος, η αλήθεια είναι ότι λόγω της έντονης εστίασης στον Πάπα, οι εορτάζοντες των Θεών της Μεγάλης Εβδομάδας σίγουρα δεν ήταν τα αστέρια της παράστασης.
Δείτε ποιοι τίμησαν τη λειτουργία αυτή την εβδομάδα:
- Κυριακή των Βαΐων: Καρδινάλιος Leonardo Sandri, Αντιπρύτανης του Κολλεγίου των Καρδιναλίων
- Λειτουργία του Χριστού τη Μεγάλη Πέμπτη: Καρδινάλιος Angelo De Donatis, Εφημέριος της Αρχιεπισκοπής Ρώμης
- Μεγάλη Πέμπτη Λειτουργία του Δείπνου του Κυρίου: Μονσινιόρ Ντιέγκο Ραβέλι, Ποντιφικός Λειτουργικός Προϊστάμενος του Ποντιφικού Τελετουργικού
- Προσευχή Μεγάλης Παρασκευής: Καρδινάλιος Mauro Gambetti, Αρχιερέας της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου
- Πασχαλινή Λειτουργία: Καρδινάλιος Arthur Roche, Πρόεδρος της Θείας Λατρείας και του Κανονισμού των Μυστηρίων
- Πασχαλινή Λειτουργία: Καρδινάλιος Giovanni Battista Re, Κοσμήτορας του Κολλεγίου των Καρδιναλίων (προγραμματισμένο)
Δώστε του ένα μήνα και σας εγγυώμαι ότι θα χρειαστεί ένας αληθινός μανιακός του Βατικανού για να μπορέσει να αναγνωρίσει σωστά τους έξι κληρικούς και ποιες τελετές τελούσαν.
Αν και αυτή ήταν σε μεγάλο βαθμό η Μεγάλη Εβδομάδα του Πάπα Φραγκίσκου, η εβδομάδα κατά την οποία ο πάπας έδειξε για άλλη μια φορά την ευελιξία και την αποφασιστικότητα που ήταν πάντα καθοριστικές ιδιότητες, αυτά τα λείψανα του προκατόχου του παρέχουν μια υπενθύμιση ότι οι δύο «πάπες» θα είναι για πάντα συνδεδεμένοι ΖΩΗ. Και μάλιστα στον θάνατο.