Εσύ και η κοινωνία | το σημειωματάριό σας
20 Οκτωβρίου 2021
Το Continental Greek Restaurant & Sweets, οικογένεια που ανήκει στον Tasso Lagos στο Jackson School, έχει καθίσει στο δρόμο του πανεπιστημίου για σχεδόν 40 χρόνια.
Το 2013, η U District στο Σιάτλ έχασε μια από τις πιο αγαπημένες του επιχειρήσεις. Το Continental Greek Restaurant and Pastry Shop βρισκόταν στην University Road, δύο τετράγωνα από την πανεπιστημιούπολη του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ, για σχεδόν 40 χρόνια πριν κλείσει τις πόρτες του τον Ιούνιο του ίδιου έτους. Η είδηση του κλεισίματος έγινε γνωστή Μαρτυρίες – Συστάσεις Από τους πελάτες, πολλοί από αυτούς άρχισαν να χορηγούν την επιχείρηση ως φοιτητές, καθηγητές ή υπάλληλοι και επέστρεφαν χρόνο με το χρόνο.
Το εστιατόριο ήταν οικογενειακό και λειτουργούσε Τάσο ΛαγόΕίναι λέκτορας στο Jackson School of International Studies στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον. Τώρα ανατρέχει στην επιχείρηση της οικογένειάς του -καθώς και στο να μοιράζεται συνταγές- στο ημερολόγιό του».Greek Cooking, Becoming American: Forty Years in a Seattle Continental Restaurant», πρόκειται να εκδοθεί αυτό το φθινόπωρο από την McFarland.
Η μητέρα του Λάγκος, η Έλεν, σηκώνεται στις 2 τα ξημερώματα κάθε πρωί, επτά ημέρες την εβδομάδα, για να ξεκινήσει τη μέρα της στον Κόντε.
Ο πατέρας και η μητέρα του Λάγκος μετανάστευσαν από την Ελλάδα το 1967 και έγιναν συνιδιοκτήτες της Continental το 1974, αποκτώντας την πλήρη ιδιοκτησία δύο χρόνια αργότερα. Ο αδελφός του Δήμητρα άρχισε να το διαχειρίζεται μετά το κολέγιο. Εργάζονταν 12 ώρες την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα, με μόνο ρεπό όταν το εστιατόριο είναι κλειστό την Ημέρα των Ευχαριστιών, τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Όταν ήρθαν σε επαφή για την πώληση της εταιρείας, ο πατέρας και ο πατέρας του Λάγκος, ηλικίας 82 και 75 ετών αντίστοιχα, αποφάσισαν ότι ήρθε η ώρα να αποσυρθούν.
Στο βιβλίο του, ο Λάγκος μοιράζεται πώς η Continental, την οποία αποκαλεί με αγάπη «Κόντε», ήταν κάτι περισσότερο από μια απλή επιχείρηση για την οικογένειά του.
«Αυτό το βιβλίο είναι μια απόδειξη της δύναμης της κοινότητας που βρήκαμε και του πώς άλλαξε την οικογένειά μας», είπε. “Ο Κόντι βοήθησε την οικογένειά μου να γίνει Αμερικανίδα. Μας μύησε στην αμερικανική κοινωνία και κουλτούρα, και ως αποτέλεσμα, άλλαξε και προσαρμόστηκε στη νέα μας κοινωνία με τρόπους που δεν θα είχαν συμβεί διαφορετικά.”
Το UW Notebook ζήτησε από τον Λάγκος να μοιραστεί περισσότερα σχετικά με το τι σημαίνει Continental για την οικογένειά του.
Τα προηγούμενα βιβλία σας περιλαμβάνουν μια αυτοβιογραφία του μεγιστάνα του θεάτρου Alexander Pantages και μια ματιά στην αντιπαλότητα μεταξύ δύο συγγραφέων στις αρχές της δεκαετίας του ’20.NSΥπερασπιστές του αιώνα. Γιατί αποφασίσατε να τα ακολουθήσετε με σημειώσεις για το οικογενειακό σας εστιατόριο;
Βρήκα αυτό το βιβλίο. Μόλις είχα τελειώσει το πρώτο μου βιβλίο Pantages και οι δημιουργικοί μου χυμοί έτρεχαν, οπότε αποφάσισα να τα χρησιμοποιήσω γράφοντας ένα ημερολόγιο. Δεν είχα ιδέα ότι θα γινόταν βιβλίο. Στην πραγματικότητα, αυτό ήταν ένα βιβλίο που δεν ήθελα να δημοσιεύσω, γιατί το κλείσιμο του αγαπημένου μου Κόντε ήταν πολύ οδυνηρό για μένα. Η συγγραφή του χειρογράφου των απομνημονευμάτων προοριζόταν να είναι ένα καθαρτήριο ή ένα συμπέρασμα για μένα – ένας τρόπος να φιλτράρω την ψυχή μου και όχι να το διαβάζουν άλλοι. Αφού λοιπόν το έγραψα, το έκρυψα σε ένα αρχείο στην επιφάνεια εργασίας μου και σκοπεύω να το ξεχάσω.
Εν τω μεταξύ, είχα συμβόλαιο με τον McFarland για τη διεξαγωγή μιας ιστορικής έρευνας στα ελληνικά εστιατόρια στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία θα περιλάμβανε προσωπικές σκέψεις για την επιχείρηση της οικογένειάς μου. Ο COVID-19 χτύπησε και δεν ήταν δυνατό να γίνει η έρευνα για τους συγγραφείς της έρευνας, γι’ αυτό ρώτησα τον εκδότη αν θα ενδιαφερόταν για το χειρόγραφο των απομνημονευμάτων. Τόσο αναρτήθηκαν.
Τι έκανε το Conti έναν ιδιαίτερο χώρο συγκέντρωσης για την κοινότητα;
Έμοιαζε πολύ με ένα τυπικό ελληνικό χωριό, το “Kavignon”, όπου μαζεύονται όλοι και λειτουργεί ως κοινωνικό περίβλημα για την κοινότητα. Αυτό έκανε η οικογένεια της κομητείας μου – έφεραν ένα μικρό μέρος του χωριού στην κομητεία Yue. Οι πελάτες μας έγιναν φίλοι. Γι’ αυτό ήταν τόσο λυπηρό για εμάς όταν οι γονείς μου αποφάσισαν να συνταξιοδοτηθούν και να κλείσουν το κατάστημα. Αυτό δεν ήταν το τέλος μιας φιλίας, ήταν το τέλος κυριολεκτικά εκατοντάδων.
Τι μπορούν να μάθουν οι άνθρωποι για την εμπειρία της μετανάστευσης διαβάζοντας το βιβλίο σας;
Η Δήμητρα, αδερφός του Λαγού, έδινε πάντα το φιλικό του χέρι και το χαμογελαστό πρόσωπο στους πελάτες.
Υπάρχουν μέρη όπως το Conte εξαπλωμένα σε όλη τη χώρα που βοηθούν τους μετανάστες να ενσταλάξουν τον αμερικανικό πολιτισμό. Στην πραγματικότητα, δεν μπορώ να σκεφτώ πιο ισχυρό ίδρυμα που να τους βοηθά να το κάνουν αυτό από τα εστιατόρια. Τέτοια είναι η σημασία του Conti και των εθνοτικών εστιατορίων γενικά. Όχι μόνο εισάγουν νέες κουζίνες στην αμερικανική κοινωνία, από τις οποίες όλοι επωφελούμαστε, αλλά και οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες εισάγουν και αλληλεπιδρούν με τους Αμερικανούς με βαθύ και αυθεντικό τρόπο.
Είναι η κοινωνικοποίηση, το είδος που αλλάζει τις ζωές. Ένας πελάτης μπορεί να μπει στο Conti και η μαμά ξέρει αμέσως τι θέλει να φάει. Ήταν μια «δανεική» μαμά σε όλους, από μουσικούς grunge μέχρι άλλες διασημότητες, όπως ο Bill Russell, η Gloria Steinem και η Mary Gates, η μητέρα του Bill, που κάποτε είπε στον πατέρα μου ότι ο γιος της θα μεγάλωνε για να γίνει διάσημος ηλεκτρολόγος μηχανικός. Οι μετανάστες εστιάτορες παρέχουν υπηρεσίες στην κοινότητα, αλλά σε αντάλλαγμα γίνονται μέρος του αμερικανικού ιστού.
Είναι περίπλοκο γιατί οι μετανάστες διαπραγματεύονται συνεχώς την ταυτότητά τους. Δεν έχει υπάρξει στιγμή στις δεκαετίες που είμαστε εδώ που να μην έχουμε αναρωτηθεί: Πότε και πού θα σταματήσουμε να είμαστε Έλληνες και να γινόμαστε Αμερικανοί; Δεν είναι εύκολο, όμως, καθώς ο Κόντε μας βοήθησε να γίνουμε Αμερικανοί με όσμωση. Οι φιλίες με πελάτες μας έκαναν να νιώσουμε σαν στο σπίτι μας στις ΗΠΑ, αλλά χρειάστηκε πολύς χρόνος. Δεν νομίζω ότι το καταλάβαμε αυτό παρά μόνο μετά το κλείσιμο του εστιατορίου.
Ποιοι είναι ακόμα οικογενειακοί και κοινοτικοί χώροι όπως η κομητεία στην κομητεία U, το Σιάτλ και άλλες περιοχές που αλλάζουν γρήγορα λόγω της ανάπτυξης και του αυξανόμενου κόστους ζωής;
Ήταν όνειρο του πατέρα του Λάγκος, Τζορτζ, να κάνει τον Κόντε κοινό τόπο.
Ελπίζω ότι οι κοινοτικοί χώροι έχουν μια θέση στη ζωή μας. Εάν αυτοί οι χώροι έσβηναν εντελώς, οι νέοι μετανάστες και η κοινωνία συνολικά θα ήταν πολύ φτωχότεροι. Δεν είναι εύκολο να έχεις και να λειτουργείς μια μικρή επιχείρηση. Αλλά οι φιλίες και οι αλληλεπιδράσεις – το να βλέπουμε τους πελάτες μας να μεγαλώνουν, να κάνουν παιδιά, τα παιδιά τους να κάνουν παιδιά κ.λπ. – πάνω από 40 χρόνια είναι ανεκτίμητες. Όταν σταματήσει αυτό, δεν είμαστε πλέον κοινότητα. Οι γειτονιές έχουν γίνει αεροδρόμιο, από όπου περνάει κόσμος.
Mark(s): The Jackson School of International Studies • ΤΑΣΟ ΛΑΓΟΣ
“Ερασιτέχνης διοργανωτής. Εξαιρετικά ταπεινός web maven. Ειδικός κοινωνικών μέσων Wannabe. Δημιουργός. Thinker.”