ΑΡΧΕΙΟ – Σε αυτήν τη φωτογραφία αρχείου που τραβήχτηκε στις 27 Ιανουαρίου 1968, τα παιδιά του Έλληνα συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, η Μαργαρίτα, έφυγε και ο Γεώργιος, αγκαλιάζονται μετά την αποφυλάκισή του στην Αθήνα, Ελλάδα. Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο αγαπημένος Έλληνας συνθέτης του οποίου η ξεσηκωτική μουσική και η πολιτικά προκλητική ζωή κέρδισαν αναγνώριση στο εξωτερικό και ενέπνευσαν εκατομμύρια στο εσωτερικό, πέθανε την Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2021. Ήταν 96 ετών. (Εικόνα/Αρχείο AP)
ΑΘΗΝΑ, Ελλάδα (AP) — Ο Μίκης Θεοδωράκης, ένας αγαπημένος Έλληνας συνθέτης του οποίου η ξεσηκωτική μουσική και η πολιτικά προκλητική ζωή κέρδισαν αναγνώριση στο εξωτερικό και ενέπνευσαν εκατομμύρια στο εσωτερικό, πέθανε την Πέμπτη. Ήταν 96 ετών.
Η κρατική τηλεόραση ανακοίνωσε τον θάνατό του στο σπίτι του στο κέντρο της Αθήνας και αυτό ήρθε αφού είχε νοσηλευτεί πολλές φορές τα τελευταία χρόνια, κυρίως για καρδιακή θεραπεία.
Η γόνιμη καριέρα του Θεοδωράκη, που ξεκίνησε σε ηλικία 17 ετών, έχει δημιουργήσει ένα εξαιρετικά ποικιλόμορφο σύνολο έργων που ποικίλλει από σκοτεινές συμφωνίες και τον εθνικό ύμνο της PLO μέχρι δημοφιλή τηλεοπτική και κινηματογραφική μουσική για τον Serpico και τον Zorba the Greek.
Αλλά ο ψηλός άνδρας, φορώντας επαγγελματικά κοστούμια σήμα κατατεθέν, με γεροδεμένη φωνή και κυματιστά μαλλιά, θυμάται επίσης οι Έλληνες για την πεισματική αντίθεσή του στα μεταπολεμικά καθεστώτα που τον καταδίωξαν και απαγόρευσαν τη μουσική του.
Η ελληνική σημαία κατέβηκε μεσίστι στην Ακρόπολη καθώς κηρύχθηκε τριήμερο εθνικό πένθος.
Η Πρόεδρος της Ελλάδος Κατερίνα Σακελλαροπούλου δήλωσε: «Έζησε με πάθος, μια ζωή αφιερωμένη στη μουσική, τις τέχνες, τη χώρα μας και τους ανθρώπους της και αφοσιωμένος στις ιδέες της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της ισότητας και της κοινωνικής αλληλεγγύης».
«Έγραψε μουσική που συνυφάστηκε με τις ιστορικές και κοινωνικές εξελίξεις στην Ελλάδα στα μεταπολεμικά χρόνια, μουσική που πρόσφερε ενθάρρυνση, παρηγοριά, διαμαρτυρία και υποστήριξη στις σκοτεινές περιόδους της πρόσφατης ιστορίας μας».
Ο Μιχαήλ Θεοδωράκης γεννήθηκε στο νησί της Χίου στο ανατολικό Αιγαίο στις 29 Ιουλίου 1925 και εκτέθηκε στη μουσική και την πολιτική από νεαρή ηλικία.
Άρχισε να γράφει μουσική και ποίηση στην εφηβεία του, καθώς η Ελλάδα μπήκε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατά τη διάρκεια του πολέμου συνελήφθη από Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές για τη συμμετοχή του σε ομάδες της αριστερής αντίστασης.
Μερικές από αυτές τις ίδιες ομάδες αντιτάχθηκαν σθεναρά στην κυβέρνηση και τη μοναρχία που οδήγησαν την Ελλάδα αμέσως μετά τον πόλεμο, οδηγώντας σε έναν εμφύλιο πόλεμο μεταξύ 1946 και 1949 στον οποίο οι υποστηριζόμενοι από τους κομμουνιστές αντάρτες τελικά έχασαν.
Ο Θεοδωράκης φυλακίστηκε και στάλθηκε σε απομακρυσμένα ελληνικά νησιά, συμπεριλαμβανομένου του περιβόητου στρατοπέδου «επανεκπαίδευσης» στο μικρό νησί της Μακρόνησου κοντά στην Αθήνα. Ως αποτέλεσμα των σκληρών ξυλοδαρμών και βασανιστηρίων, ο Θεοδωράκης υπέστη σπασίματα άκρων, αναπνευστικά προβλήματα και άλλα τραύματα που ταλαιπώρησαν την υγεία του για το υπόλοιπο της ζωής του. Έπασχε από φυματίωση, τον πέταξαν σε ψυχιατρείο και υποβλήθηκε σε εικονικές εκτελέσεις.
Παρά τις δυσκολίες, κατάφερε να καθιερωθεί ως ένας σεβαστός μουσικός. Αποφοίτησε από τη Μουσική Σχολή Αθηνών το 1950 και συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι με υποτροφία το 1954.
Ξεκίνησε την καριέρα του ως συνθέτης στα σοβαρά, δουλεύοντας σε ένα ευρύ φάσμα ειδών από μουσική κινηματογράφου και μουσική μπαλέτου έως όπερα, καθώς και μουσική δωματίου, αρχαίες ελληνικές τραγωδίες και ελληνικό λαϊκό, μελοποιώντας τα έργα σημαντικών ποιητών. Ανάμεσά τους ο Ισπανός Φεντερίκο Γκαρσία Λόρκα και ο Έλληνας νομπελίστας Οδυσσέας Ελύτης. Μια μουσική σειρά βασισμένη σε ποιήματα του επιζώντα του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης Jakovos Campanellis, με τίτλο «The Song of Mauthausen», περιγράφει τη φρίκη της ζωής στο στρατόπεδο και το Ολοκαύτωμα.
Αλλά ήταν η βραβευμένη με Όσκαρ το 1964 κινηματογραφική μεταφορά του «Zorba the Greek» του Νίκου Καζαντζάκη και η αργή έως φρενήρης μουσική του Θεοδωράκη που τον έκαναν γνωστό.
Η ταινία, με πρωταγωνιστές τους Άντονι Κουίν, Άλαν Μπέιτς και Ειρήνη Παππά, κέρδισε τρία βραβεία Όσκαρ.
Καθώς η φήμη του Θεοδωράκη μεγάλωνε, οι πολιτικές αναταραχές συνεχίστηκαν στην Ελλάδα και οι συνθέσεις του απαγορεύτηκαν από τη στρατιωτική δικτατορία που κυβέρνησε τη χώρα μεταξύ 1967 και 1974 – μετατρέποντας τη μουσική του σε σάουντρακ για εορτασμούς για την αποκατάσταση της δημοκρατίας και της αντίστασης που θα παίζονταν παντού . Πορεία διαμαρτυρίας για δεκαετίες.
Οι θαυμαστές της μουσικής του ήταν τόσο διαφορετικοί όσο και τα έργα του: Οι Beatles τραγούδησαν μια διασκευή του τραγουδιού του και του απονεμήθηκε το Βραβείο Ειρήνης Λένιν από τη Σοβιετική Ένωση.
Μετά την ανακοίνωση του θανάτου του, διεθνή αφιερώματα υπενθύμισαν τους πολλούς σκοπούς που υποστήριξε. Ο Εκρέμ Ιμάμογλου, δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, τον ευχαρίστησε σε ένα tweet για τις προσπάθειές του στην οικοδόμηση φιλίας μεταξύ των παλιών αντιπάλων Ελλάδας και Τουρκίας. Ο πρεσβευτής της Χιλής στην Αθήνα επισκέφθηκε το σπίτι του στην ελληνική πρωτεύουσα για να ευχαριστήσει την οικογένειά του που μίλησε εναντίον του πρώην δικτάτορα Αουγκούστο Πινοσέτ.
Η Ελληνίδα υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη έγραψε: «Η Ελλάδα έχει χάσει μέρος της ψυχής της σήμερα», επαινώντας την ικανότητα του Θεοδωράκη να μεταμορφώνει τα έργα των ποιητών σε τραγούδια που οι Έλληνες θα τραγουδούν για γενιές.
Ακούραστα στη μετέπειτα ζωή του, ο Θεοδωράκης συνέχισε να εργάζεται με ανερχόμενους καλλιτέχνες και συνθέσεις που περιελάμβαναν μουσική για την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Βαρκελώνης το 1992, και διατήρησε ενεργό ενδιαφέρον για την πολιτική.
Διετέλεσε βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του 1980, αλλά αργότερα υπηρέτησε στο υπουργικό συμβούλιο της συντηρητικής κυβέρνησης. Μίλησε σε συγκεντρώσεις υπέρ της ίδρυσης παλαιστινιακού κράτους, ενάντια στον πόλεμο στο Ιράκ και πιο πρόσφατα κατά της συμφωνίας για τον τερματισμό της διαφωνίας ονόματος μεταξύ Ελλάδας και Βόρειας Μακεδονίας.
Οι υπερασπιστές του τον έβλεπαν ως ενοποιητή, πρόθυμο να πάρει τολμηρές αποφάσεις για να προσπαθήσει να θεραπεύσει τις πικρές, μακροχρόνιες πολιτικές διαιρέσεις της χώρας, πολλές από τις οποίες είχαν ρίζες στον Ψυχρό Πόλεμο. Οι θαυμαστές που διαφωνούσαν μαζί του έβλεπαν πέρα από την πολιτική του και αφιερώματα στον Θεοδωράκη ήρθαν την Πέμπτη από όλα τα πολιτικά κόμματα της Ελλάδας καθώς και από τους συναδέλφους του καλλιτέχνες.
«Ήταν ένας γίγαντας και ήμασταν όλοι περήφανοι για αυτόν, ήταν μοναδικός στο είδος του, η μουσική του και η ζωή του ήταν μοναδική», είπε ο τραγουδιστής Μανώλης Μητσιάς, ο οποίος συνεργάστηκε εκτενώς με τον Θεοδωράκη.
Τριήμερο εθνικό πένθος κήρυξε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και δημοσίευσε φωτογραφία με τον Θεοδωράκη στο σπίτι του μετά την πρόσφατη νοσηλεία του.
«Είχα την τιμή να τον γνωρίζω εδώ και πολλά χρόνια… και οι συμβουλές του ήταν πάντα πολύτιμες για μένα, ειδικά όσον αφορά την ενότητα του λαού μας και την υπέρβαση των διχασμών», έγραψε ο Μητσοτάκης.
“Ο καλύτερος τρόπος να τον τιμήσουμε, έναν κοσμοπολίτη Έλληνα, είναι να ζήσουμε με αυτό το μήνυμα. Ο Μίκης είναι η ιστορία μας”.
Από τον Θεοδωράκη έμεινε η 68χρονη σύζυγός του Μυρτώ Αλτίνογλου, η κόρη του Μαργαρίτα Θεοδωράκη και ο γιος του Γιώργος Θεοδωράκης. Οι ρυθμίσεις για την κηδεία δεν ήταν άμεσα διαθέσιμες. Η σορός του έχει προγραμματιστεί να κοιμηθεί για τρεις ημέρες την επόμενη εβδομάδα στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών.
___ Η Έλενα Μπεκατώρος, η Θεοδώρα Τόνγκα και ο Ραφαήλ Κομίνης στην Αθήνα, Ελλάδα συνέβαλαν.
“Φανταστική τηλεόραση. Αναγνώστης. Φιλικός επίλυσης προβλημάτων Hipster. Πρόβλημα προβλημάτων. Εξαιρετικά ταπεινός διοργανωτής.”