«Πατρίδα, τα λέμε»: πώς ο ελληνικός κινηματογράφος αντανακλούσε τον εικοστό αιώνα στη χώρα

Το Motherland, I See You είναι ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ αφιερωμένο στη διάσωση, τη διατήρηση, την παρουσίαση και τη μελέτη ταινιών από διαφορετικές ελληνικές κινηματογραφικές παραγωγές του εικοστού αιώνα. Το φεστιβάλ, μια πρωτοβουλία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου υπό την αιγίδα της επιτροπής «Ελλάδα 2021», είναι ένα συναρπαστικό ταξίδι στο χώρο και το χρόνο που ανακαλύπτει εκ νέου όχι μόνο την εθνική κινηματογραφική κληρονομιά, αλλά μια ολόκληρη χώρα, όπως αυτή αποτυπώνεται στα έργα. από Έλληνες κινηματογραφιστές.

Η διοργάνωση αποτελείται από 40 μικρού μήκους, μεσαίου, μεγάλου μήκους, ντοκιμαντέρ και υβριδικές ταινίες – 28 από τις οποίες έχουν αποκατασταθεί ψηφιακά υπό την επίβλεψη της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου – και θα σταματήσει σε 21 σταθμούς σε πέντε ηπείρους. Επόμενος σταθμός του φεστιβάλ είναι το Μόναχο για το Griechische Filmwoche München με προβολές στις 12, 13 και 21 Νοεμβρίου.

Οι ταινίες που επιλέχθηκαν για το «Motherland, I See You» είναι μια ομάδα εμβληματικών, κλασικών και δυσεύρετων, βραβευμένων και σκοτεινών ελληνικών παραγωγών, καθώς και γκροτέσκες, εθνογραφικές, σουρεαλιστικές, ποιητικές, ηλεκτρο και γκροτέσκες. Ταινίες – όπως και η χώρα που τους γέννησε. Μεταξύ των τίτλων του, οι θαυμαστές μπορούν να ανακαλύψουν ή να ξαναβρούν θρυλικές ταινίες μεγάλου μήκους όπως Οι ταξιδιώτες παίκτες του Θόδωρου Αγγελόπουλου, Ευδοκία του Αλέξη Δαμιανού, A Matter of Dignity του Μιχαήλ Κακογιάννη, «Z» του Κώστα Γαβρά, Νίκου «Πάτρων του Χάους» του Παπατάκη, και «Πρόβα» του Ζυλ Ντασέν, «Γιάννης ο βίαιος» της Τόνιας Μαρκτάκη, Δείμος Αβδιλιώδης «Το δέντρο που πληγώνουμε» ή «Από την άκρη της πόλης» του Κωνσταντίνου Γιάνναρη, ντοκιμαντέρ όπως ο Τάκης «Ένας Μακεδονικός Γάμος» του Κανελόπουλου. και «Αθηνά» της Εύας Στεφανή, ταινίες Δοκίμια όπως το «Idées Fixes» του Antoine Angeli και μικρού μήκους όπως η «Betty» του Δημήτρη Σταύρακα.

Το φεστιβάλ συντονίζουν οι σκηνοθέτες Ελίνα Πέσικο και Σίλας Ζουμέρκας και συνεπιμελούνται οι ακαδημαϊκοί Αφροδίτη Νικολαΐδο και Δημήτρης Παπανικολάου, οι οποίοι λειτουργούν επίσης ως επιμελητές και διδακτικό υλικό.

Διαβάστε περισσότερα: Το βιβλίο εμβαθύνει σε ζητήματα μετανάστευσης και ταυτότητας στον ελληνικό κινηματογράφο

Ο καταξιωμένος σκηνοθέτης Silas Zumerkas, του οποίου οι ταινίες περιλαμβάνουν το «Suntan» (2016) και το «The Miracle of the Sargasso Sea» (2019), μίλησε για το φεστιβάλ — τότε και τώρα.

Ποια είναι τα κριτήρια για την επιλογή αυτών των 40 ταινιών;

Είχαμε πολύωρες συζητήσεις με την Ελίνα Ψύκου, την Αφροδίτη Νικολαΐδου και τον Δημήτρη Παπανικολάου τελικά με μια λίστα, εφαρμόζοντας πολλαπλά και πολύπλοκα κριτήρια. Προσπαθήσαμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένοι, συναρπαστικοί και αντιπροσωπευτικοί, επιλέγοντας από το σώμα του ελληνικού κινηματογράφου του εικοστού αιώνα μία ταινία ανά σκηνοθέτη. Κλασικές αλλά πιο «μυστηριώδεις» ταινίες και απροσδόκητες επιλογές επίσης. ταινίες μεγάλου μήκους, μεσαίου και μικρού μήκους· ταινίες μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ και δοκιμίου· αντιπροσωπευτικούς τίτλους διαφορετικών ειδών και στυλ. Οι τίτλοι συζητούν ευρύ φάσμα θεμάτων και ιδεών, που κυμαίνονται από την κοινωνική τάξη και την ιστορία, μέχρι τη μετανάστευση και το φύλο ή το αποτύπωμα του τουρισμού και της αστικής ανάπτυξης.

Ένα άλλο κριτήριο, ήταν να επιστρέψουμε ιστορικές ταινίες όπως η Ευδοκία του Δαμιανού ή οι Ταξιδιώτες Παίκτες του Αγγελόπουλου στην ιδανική τους εικόνα για μια νέα γενιά θεατών και να σωθούν ορισμένες ταινίες που γνωρίζαμε ότι κινδύνευαν. Γενικά, τελικά, αυτό που προσπαθήσαμε να κάνουμε στη μητέρα πατρίδα, σας βλέπω είναι να σχηματίσουμε μια συνεκτική αφήγηση για το πώς ο ελληνικός κινηματογράφος αντικατοπτρίζει την εμπειρία της χώρας στον εικοστό αιώνα.

Αν έπρεπε να προτείνεις μερικές ταινίες σε έναν ξένο θεατή ως σημείο εισόδου στον ελληνικό κινηματογράφο, ποιες θα ήταν αυτές;

Ως σημεία εισόδου, η «Ευδοκία» του Δαμιανού, το «Ζήτημα αξιοπρέπειας» του Κακογιάννη και «Οι ταξιδιώτες παίκτες» του Αγγελόπουλου, θα ήταν τα καλύτερα κατά την άποψή μου. Η τελευταία είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και πιο διορατικές εικόνες της επίδρασης που είχαν στους ανθρώπους τα μεγάλα γεγονότα του εικοστού αιώνα. Η ταινία του Κακογιάννη είναι η πιο βάναυση και ακριβής απεικόνιση των ταξικών θεμάτων και νοοτροπιών που βασάνισαν και συνεχίζουν να βασανίζουν τη χώρα. Και η Ευδοκία είναι ένας κινηματογραφικός θρίαμβος περιφρόνησης, χάους, σκληρότητας και αχαλίνωτου πνεύματος όπως κανένας άλλος. Οι τρεις αυτές ταινίες είναι επίσης ταινίες, που μαζί με τους Shepherds of Turbulence του Νίκου Μπαμπατάκη είχαν τρομερή απήχηση στο ελληνικό Νέο Κύμα, τον ελληνικό κινηματογράφο την τελευταία δεκαετία.

Ποια είναι τα στοιχεία της ελληνικής κινηματογραφικής γλώσσας; Υπάρχουν κυρίαρχες διαθέσεις/θέματα;

Είναι μια πολύ ευρεία ερώτηση και, δόξα τω Θεώ, είμαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει «ελληνική κινηματογραφική γλώσσα» – αυτό θα ήταν τρομερό. Τα επαναλαμβανόμενα θέματα σε μερικές από τις ταινίες που συνδέονται και πάλι έντονα με το ελληνικό Νέο Κύμα θα είναι η οικογένεια, η τάξη, τα κατεστραμμένα πρόσωπα και οι πραγματικότητες της πατριαρχίας και οι σκληροί παραλογισμοί της καθημερινότητας και των πεποιθήσεών μας.

Διαβάστε περισσότερα: Ο ελληνικός κινηματογράφος στην εποχή του κορωνοϊού: βραβεία Ίρις και εργασίες για το «stay at homers»

ποια είναι η χώρα [the motherland] Βλέπετε να εμφανίζεστε μέσα από αυτήν την επιλογή ταινιών;

Μια πολύπλευρη ερώτηση που αναιρεί τις απαντήσεις που δεν έχουν αρκετούς τόνους.

Ένας από τους στόχους του φεστιβάλ είναι να κοιτάξει τον ελληνικό κινηματογράφο «με το βλέμμα στο μέλλον». Υπάρχουν διακριτές δημιουργικές τάσεις που διαμορφώνουν την ελληνική κινηματογραφική σκηνή τώρα;

Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή – αλλά πραγματικά μοντέρνα αυτή τη στιγμή – οι παραδόσεις, τα ήθη και τα θέματα των ελληνικών δοκιμίων επιστρέφουν με πολύ ζωντανό τρόπο.

Μετά από πλήρεις προβολές τόσο στο Φεστιβάλ Επιδαύρου Αθηνών όσο και στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Motherland, See You Travel to Munich for the 35th Annual Week of Greek Cinema ή Griechische Filmwoche München όπως είναι γνωστό, το μακροβιότερο φεστιβάλ του είδους στην Ευρώπη και σημαντικός συνήγορος και πρεσβευτής του ελληνικού κινηματογράφου στο εξωτερικό . Οι παραστάσεις θα πραγματοποιηθούν στις 12, 13 και 21 Νοεμβρίου και θα συμμετάσχουν η Maddalena για τον Ντίνο Δημόπουλο, το Kiss the Girls του Γιάννη Δαλιανίδη, το Z του Κώστα-Γαβρά, τον αρραβώνα του Παντελή Βούλγαρη, τους The Traveling Players του Θεόδωρου Αγγελόπουλου και το Loafing και του Νίκου Περάκη. Καμουφλάζ.

Τους επόμενους μήνες το «Motherland, I See You» θα συνεχίσει την παγκόσμια περιοδεία του με στάση το Βερολίνο [Greek Film Festival in Berlin], Άγγελοι [Los Angeles Greek Film Festival] και Σίδνεϊ [Greek Film Festival Australia] Μεταξύ άλλων τόπων.

Το «Motheland I See You» χρηματοδοτείται από το Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας ΕΚΟΜΕ (κύριος χορηγός), το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, το Φεστιβάλ Επιδαύρου Αθηνών και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με την υποστήριξη της Ταινιοθήκης της Ελλάδος και της Φίνος Φιλμ. .

Πηγή: Greek news table