Σπειροειδής γαλαξίας που καταγράφηκε με «πρωτοφανή λεπτομέρεια» από το τηλεσκόπιο James Webb

Νέο Δελχί:

Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA κατέγραψε μια εικόνα ενός σπειροειδούς γαλαξία με άνευ προηγουμένου λεπτομέρεια. ο γαλαξίαςΤο οποίο βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη από 29 εκατομμύρια έτη φωτός, ελαφρώς μεγαλύτερο από τον Γαλαξία μας.

Υπέροχη φωτογραφία που τραβήχτηκε από Όργανο μεσαίας υπέρυθρης ακτινοβολίας (MIRI), που χαρακτηρίζεται από τους σπειροειδείς βραχίονες του IC 5332. Ο γαλαξίας είχε επίσης παρατηρηθεί από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble νωρίτερα. Ενώ το τηλεσκόπιο Hubble παρείχε επίσης μια εντυπωσιακή εικόνα του IC 5332, δεν ήταν σε θέση να παρατηρήσει τις μεσαίες υπέρυθρες περιοχές του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος επειδή «οι καθρέφτες του δεν ήταν αρκετά κρύοι».

Γι’ αυτό οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν το MIRI, το μόνο όργανο JWST που είναι ευαίσθητο στην περιοχή του μεσαίου υπέρυθρου. Το MIRI είναι σε θέση να παρέχει ευκρινείς εικόνες μεσαίου υπέρυθρου και μπορεί να λειτουργήσει έως και -266 βαθμούς Κελσίου, που είναι 33 βαθμούς Κελσίου χαμηλότερο από άλλα παρατηρητήρια και μόλις 7 βαθμούς Κελσίου θερμότερο από το απόλυτο μηδέν, σύμφωνα με Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA .)).

Το MIRI βοήθησε στην καταγραφή λεπτομερειών στον σπειροειδή γαλαξία που το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble δεν μπορούσε. Το IC 5332 έχει διάμετρο περίπου 66.000 έτη φωτός, καθιστώντας το μεγαλύτερο από τον γαλαξία μας. Εξάλλου, ο γαλαξίας έχει επίσης μια στρατηγική θέση όπου είναι «σχεδόν εντελώς στραμμένος σε σχέση με τη Γη». Αυτό επιτρέπει στους αστρονόμους να παρατηρούν «συμμετρική σάρωση των σπειροειδών βραχιόνων του».

Στην εικόνα που τραβήχτηκε από το JWST, φαίνονται συνεχόμενα μπερδέματα δομών που αντανακλούν το σχήμα του σπειροειδούς βραχίονα του γαλαξία. Η εικόνα του τηλεσκοπίου Hubble του ίδιου γαλαξία δείχνει σκοτεινές περιοχές που φαίνεται να χωρίζουν τους δύο βραχίονες.

Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA), αυτή η διαφορά οφείλεται στις σκονισμένες περιοχές του IC 5332 μέσω των οποίων το περισσότερο ορατό και το υπεριώδες φως αποτυγχάνουν και καταλήγουν σε σκοτεινές περιοχές όπως φαίνεται στην εικόνα του Hubble. Αλλά το μεσαίο υπέρυθρο φως μπορεί να διαπεράσει αυτές τις περιοχές και γι’ αυτό η εικόνα JWST δεν περιέχει σκοτεινές περιοχές.

Οι δύο εικόνες περιέχουν επίσης διαφορετικά αστέρια επειδή ορισμένα αστέρια φαίνονται φωτεινότερα σε υπεριώδες, ορατό και υπέρυθρο, αντίστοιχα.