Ταινία: Μια νέα γενιά: Κάννες κριτική | Κριτικές

dir / scr: Mark Cousins. Ηνωμένο Βασίλειο. 2020. 160 λεπτά

Ποιοι ήταν οι δημιουργοί και πρωτοπόροι της τελευταίας δεκαετίας του κινηματογράφου; Ο ακαταμάχητος σκηνοθέτης Mark Cousins ​​προσφέρει τις προτάσεις του Κινηματογραφική ιστορία: Μια νέα γενιά. Η συνέχεια της σειράς-ορόσημων του, η οποία διήρκησε δεκαπέντε ώρες το 2011, εντοπίζει τον ιστό της αράχνης των συνδέσεων, των σχολίων και της ανάλυσης, καθώς οι αντανακλάσεις των ξαδέλφων στον κόσμο κυμαίνονται από τα κορυφαία του Χόλιγουντ έως τους χορούς του Μπόλιγουντ. Η ενημέρωση είναι η τέλεια αποκάλυψη για τις Κάννες και θα πρέπει να καλωσορίζεται από τους οπαδούς των ξαδέλφων, των φεστιβάλ και άλλων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, αν και πολλά από τα επιλεγμένα κομμάτια φωνάζουν για να προβληθούν σε μια μεγάλη οθόνη.

Είμαστε πραγματικά η τελευταία γενιά δεσμευμένη να βιώσουμε τη μεγάλη οθόνη και να μοιραστούμε συναισθήματα σε έναν κινηματογράφο γεμάτο από αγνώστους;

Κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας και ως αναγνώριση της αύξησης των υπηρεσιών ροής, Νέα γενιά Έχει ένα επίθετο. Είμαστε πραγματικά η τελευταία γενιά δεσμευμένη να βιώσουμε τη μεγάλη οθόνη και να μοιραστούμε συναισθήματα σε έναν κινηματογράφο γεμάτο από αγνώστους; Οι ξάδελφοι δεν σκέφτονται και παραμένουν αληθινοί πιστοί στη δύναμη του κινηματογράφου.

Ο συγγραφέας / σκηνοθέτης ξεκινά τη διάλεξή του χρησιμοποιώντας δύο σκηνές για να τονίσει τις ομοιότητες μεταξύ τους κλόουν (2019) και παγωμένος (2013). Εξηγεί ότι και οι δύο πρόκειται για “έναρξη”. Ειδικεύεται στη συγγραφή βιβλίων και είναι ιδιαίτερα καλός στην εύρεση συνδέσεων που εκτείνονται σε δεκαετίες. Παρακολουθώντας τον Έντγκαρ Ράιτ οδηγός μωρού (2017) βρίσκει παραλληλισμούς με τον Robin Mamulian αγάπησε με τον ΤόνιR (1932), βλέπει τη Lorraine Scafaria απατεώνες (2019) και σκέφτεται την αγαπημένη του κοπέλα Jane Jane Γαλλική γραμματοσειρά (1953), δείχνει ότι ο Τζορτζ Μίλερ Mad Max Fury Road (2015) οφείλει ένα τεράστιο χρέος στον Buster Keaton Το Γενικό (1926) και ότι ο Αλί Αμπάς σύνορο (2015) αντικατοπτρίζει τα στοιχεία του Todd Browning Φρικ (1932).

Μπορεί ή όχι να συμφωνείτε, μπορεί να αναρωτιέστε τι επιλέγει να καλύψει ή να παραλείψει. Μπορείτε να αμφισβητήσετε τις επαναλαμβανόμενες κλήσεις του να κρίνουν – Κάτω απότο δέρμα (2012) “Μία από τις πιο καινοτόμες ταινίες της εποχής μας”, Είναι δύσκολο να είσαι θεός (2013) είναι “το πιο πολυόροφο μέρος της εποχής μας” κ.λπ., αλλά οι ξάδελφοι είναι πάντα ενθαρρυντικοί. Αυτό είναι ένα πολύ προσωπικό άρθρο όσον αφορά το περιεχόμενο και τη δομή. Το ένστικτο των ξαδέλφων είναι να φωτίζεται πάντα στον δρόμο (κίτρινο τούβλο;) λιγότερο ταξίδια. Η φοβερή φωνή του ισχυρίζεται ότι οι ταινίες δοκίμιου “παίρνουν ιδέες για μια βόλτα” και αυτό ακριβώς κάνει εδώ.

Μέρος 1 του Α Νέα γενιά Με τίτλο “Επέκταση της γλώσσας του κινηματογράφου”, ξεκινά με την αναζήτηση ταινιών που έχουν περάσει τα όρια ή “δείξτε μας πράγματα που δεν έχουμε ξαναδεί.” Οι ξάδελφοι επιλέγουν ΡΚ (2014) και Box Mart (2019) Μεταξύ των αξιοσημείωτων κωμωδιών του είναι, Συμμορίες του Wasipur (2012) και καλη ωρα (2017) ως εξαιρετικές ταινίες δράσης. Τα μουσικά έργα οδηγούν σε προβληματισμούς για τα ανθρώπινα σώματα, εμπνέοντας ιδέες σε ταινίες τρόμου και ταινίες αργής κίνησης. Περιγράφει λήψεις, περικοπές, παλέτες χρωμάτων, διαθέσεις και συναισθήματα, αλλά εξακολουθεί να βρίσκει χρόνο για ένα νεύμα στο τραγικό ελληνικό κύμα και τη χρυσή εποχή των ντοκιμαντέρ.

Το δεύτερο μέρος έχει τον τίτλο “Για τι ψάχναμε;” Γιορτάζει τις τεχνολογικές εξελίξεις (συμπεριλαμβανομένης της απόδοσης επιδόσεων, της ψηφιακής απογύμνωσης του ιρλανδικός το 2019) και ταινίες που προσφέρουν νέους τρόπους προβολής και ταινίες που αποκαλύπτουν ποιοι είμαστε παράσιτο (2019), εμείς (2019) και Δεν με νοιάζει αν πηγαίνουμε στην ιστορία ως βάρβαροι (2018).

αλληλένδετες με συμμετοχές που γυρίστηκαν σε όλο τον κόσμο (Μινσκ, Νέα Υόρκη, κ.λπ.) και φωτογραφίες μεμονωμένων ονειροπόλων (αποστέλλονται ως απάντηση στην πρόσκληση του Cousins ​​για υλικό), Νέα γενιά Δεν παρέχει εκπληκτικά συμπεράσματα. Δεν υπάρχει πρόθεση να καλύψει τα πάντα, απλώς μια ευκαιρία να κολυμπήσει στο απέραντο πάθος των ξαδέλφων για τον κινηματογράφο και να απαντήσει στο κάλεσμά του να διατηρήσει την πίστη.