Σε βάθη από 13.000 έως 16.000 πόδια κάτω από τη θάλασσα, ερευνητές βιοποικιλότητας προσπάθησαν να καταγράψουν τη νέα και εξωτική θαλάσσια ζωή πριν ξεκινήσουν ένα έργο εξόρυξης πράσινης ενέργειας.
Οι πιο πρόσφατες ανακαλύψεις τους περιλαμβάνουν το έντονο ροζ Barbie Pig, ένα θαλάσσιο αγγούρι Empirima με πολλά πόδια που καθαρίζει για νεκρό πλαγκτόν κατά μήκος του πυθμένα της θάλασσας, που ονομάζεται «θαλάσσιο χιόνι».
Άλλα δείγματα περιλαμβάνουν έναν εξωγήινο, εντελώς διαφανή φώκαινα, που ονομάζεται unicumber, και ένα από τα βαθύτερα σπονδυλωτά βαθέων υδάτων που είναι σήμερα γνωστά στην επιστήμη, το ψάρι rattail.
Το έργο ελπίζει να αναπτύξει μια περιβαλλοντική απογραφή αυτής της περιοχής βαθέων υδάτων που ονομάζεται Ζώνη Clarion-Clipperton (CCZ), η οποία τυχαίνει να έχει ένα μεγάλο απόθεμα πολυμεταλλικών οζιδίων μεγέθους πατάτας, πλούσιων σε ορυκτά στοιχεία απαραίτητα για προηγμένες μπαταρίες.
«Μπορούμε να υποθέσουμε ότι πολλά από αυτά τα είδη θα είναι νέα στην επιστήμη», εξηγεί ένας θαλάσσιος βιολόγος που εργάζεται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Λονδίνο (NHM).
«Μερικές φορές, έχουν δει/παρατηρηθεί/γνωστεί στο παρελθόν, αλλά ποτέ δεν έχουν συλλεχθεί ή περιγραφεί επίσημα», πρόσθεσε.
Οι τελευταίες ανακαλύψεις που έγιναν από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου σε συνεργασία με τη μελέτη επιπτώσεων εξόρυξης βυθού SMARTEX περιλαμβάνουν το ροζ «Barbie Pig» – ένα αγγούρι της θάλασσας που τρέφεται κατά μήκος του πυθμένα του ωκεανού αναζητώντας νεκρό πλαγκτόν, που ονομάζεται «θαλάσσιο χιόνι» ή « phytodetritus».
Ενώ η εντελώς διαφανής φώκαινα που μοιάζει με εξωγήινους, που ονομάζεται unicumber, έχει απεικονιστεί στο παρελθόν σε προηγούμενες «έρευνες απεικόνισης του πυθμένα της θάλασσας», ένα φυσικό δείγμα αυτού του είδους δεν έχει ακόμη συλλεχθεί – ούτε το πλάσμα έχει απεικονιστεί σε υψηλή ανάλυση. πριν
«Για παράδειγμα», συνέχισε ο θαλάσσιος βιολόγος Ρετζίν Ντρέναν, «μια φώκαινα με το παρατσούκλι «unicumber» έχει δει σε προηγούμενες φωτογραφικές έρευνες στον πυθμένα της θάλασσας».
“Αλλά δεν έχει συλλεχθεί ή φωτογραφηθεί σε υψηλή ανάλυση από όσο γνωρίζουμε.”
Ομοίως, οι ερευνητές γνωρίζουν ελάχιστα για τον κύκλο ζωής του ραβδίου, καθώς μόνο μερικά παραδείγματα νεαρών προνυμφών του πλάσματος έχουν βρεθεί να μελετηθούν.
Αλλά οι αρουραίοι, με τα μεγάλα μπλε μάτια τους, είναι γνωστό ότι έχουν έντονες αισθήσεις για να κυνηγούν τροφή στα μαύρα βάθη του ωκεανού.
«Έχει μύτη για σάπια πτώματα», σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ Monterey Bay Aquarium Research Institute, «Οι ευαίσθητες βελόνες στο πηγούνι του ανιχνεύουν μικρά καρκινοειδή ή σκουλήκια που στριμώχνονται στη λάσπη από κάτω».
«Μπάρες» είναι αυτό που οι επιστήμονες της θάλασσας αποκαλούν τις τρίχες κλωστές που προεξέχουν από το στόμα ορισμένων ψαριών.
Όπως εξήγησε ο Drennan στο ειδησεογραφικό site IFLScienceΗ αναζήτηση τροφής στα 3 μίλια βάθη του CCZ είναι ιδιαίτερα δύσκολη επειδή η ζωή είναι ευρέως διαδεδομένη και αραιή σε αυτή τη βαθιά, σκοτεινή, αφιλόξενη περιοχή του Ειρηνικού Ωκεανού.
Τμήματα του CCZ, μεταξύ της Χαβάης και του Μεξικού, εκτείνονται σε εκπληκτικά 18.000 πόδια – ή σχεδόν τόσο βαθιά όσο η κορυφή του όρους Κιλιμάντζαρο.
Η χαμηλή πυκνότητα πληθυσμού στο CCZ έκανε επίσης πιο δύσκολη την έρευνα στο NHM του Λονδίνου, είπε.
«Η κατανομή αυτών των ζώων φαίνεται να είναι αρκετά αποσπασματική και σε ένα από τα ROV κυριαρχούν τα θαλάσσια αγγούρια», εξήγησε ο Drennan [remotely operated vehicle] Η κατάδυση μπορεί να απουσιάζει εντελώς αλλού, με μια διαφορετική τοποθεσία να είναι πιο συνηθισμένη.
«Όσον αφορά την πυκνότητα που έχουμε συνηθίσει, για παράδειγμα στη Γη ή [in] «Στα ρηχά θαλάσσια συστήματα, η βαθιά θάλασσα γενικά (και αυτή η περιοχή του CCZ) έχει πολύ χαμηλή πυκνότητα πληθυσμού, σε μεγάλο βαθμό λόγω του περιορισμού των τροφίμων», είπε.
Ένα από τα βαθύτερα σπονδυλωτά που είναι γνωστά στην επιστήμη, το “ψάρι rattail” που βρίσκεται επίσης στο CCZ δεν είναι ακόμα καλά κατανοητό λόγω της δυσκολίας απόκτησης δειγμάτων από σπάνιες προνύμφες ψαριών.
Το καμπαναριό, με τα μεγάλα μπλε μάτια του (στη φωτογραφία), είναι γνωστό ότι έχει έντονες αισθήσεις για το κυνήγι τροφής στα σκοτεινά βάθη του ωκεανού, όπου, όπως σημείωσε ένας θαλάσσιος βιολόγος, «το φαγητό είναι πολύ περιορισμένο».
Αρκετοί ερευνητές στο NHM του Λονδίνου, με επικεφαλής τον ερευνητή βαθέων υδάτων Dr Adrian Glover, είδαν για πρώτη φορά καλά το μυθιστόρημα «Barbie Pig» ενώ επανεξετάζονταν τα πλάνα ROV τους στο ταξίδι πίσω ανατολικά στην Κόστα Ρίκα.
Το όνομα για το πλάσμα εμπνευσμένο από το ροζ προτάθηκε από τη διδακτορική φοιτήτρια Bethany Fleming από το Εθνικό Ωκεανογραφικό Κέντρο του Ηνωμένου Βασιλείου στο Σαουθάμπτον.
Αν και χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να είμαστε σίγουροι, η φώκαινα φαίνεται να εμφανίζεται για πρώτη φορά ως ένα εντελώς νέο είδος που απεικονίζεται από την έρευνα απεικόνισης υψηλής ανάλυσης της ομάδας.
Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο τα πλάσματα των βαθέων ωκεανών, όπως η Barbie Pig, μπορεί να είναι δύσκολο να αποκτήσουν και να μελετήσουν είναι η ευθραυστότητά τους.
Έξω από το κρύο, σκοτεινό περιβάλλον τους, όπου η πίεση του νερού φτάνει τα εκπληκτικά 7.200 λίβρες ανά τετραγωνική ίντσα, τα σώματα των φώκαινων θα διαλυθούν και θα διαλυθούν στον «θαλάσσιο πάγο».
Ωστόσο, η ομάδα NHM του Λονδίνου ελπίζει να συγκεντρώσει αρκετά δείγματα για να κατανοήσει το αραιό και μοναδικό οικοσύστημα του CCZ.
«Πολλά από τα δείγματα θα χρησιμοποιηθούν για έρευνα, εξετάζοντας μοτίβα ποικιλομορφίας στον πυθμένα της θάλασσας σε αυτήν την περιοχή», δήλωσε η υποψήφια διδάκτορας Eva Stewart στο IFLScience.
«Όλα τα συλλεγέντα δείγματα θα επιστραφούν στο μουσείο».
Οι επιστήμονες στο Μουσείο του Λονδίνου πραγματοποίησαν την έρευνά τους στο πλαίσιο ενός έργου που ονομάζεται smartex, «Εξόρυξη βυθού και ανθεκτικότητα σε πειραματικές επιπτώσεις».
Η προσπάθεια υπό την ηγεσία του Ηνωμένου Βασιλείου ελπίζει να καθορίσει (μεταξύ των πιο «καθαρών επιστημονικών» ανακαλύψεων) τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο εάν η εξόρυξη στον βυθό της θάλασσας απελευθερώσει γιγάντια λοφία βρωμιάς στη βαθιά θάλασσα εν μέσω των προσπαθειών της να συλλέξει τη μεγάλη κρύπτη ορυκτών οζιδίων του CCZ.
Στην πραγματικότητα, πολλά οζίδια έχουν παραμείνει στον πυθμένα του ωκεανού χωρίς να κινούνται για εκατομμύρια χρόνια.
Ωστόσο, οι ανησυχίες εξόρυξης και ορυκτών επιβεβαίωσαν ότι οι προγραμματισμένες εργασίες τους στο CCZ θα έχουν μικρό αντίκτυπο.
'[90] «Ένα ποσοστό των παγκόσμιων συμβολαίων εξερεύνησης οζιδίων βρίσκεται στην περιοχή Clarion-Clipperton, η οποία αντιπροσωπεύει λιγότερο από το μισό του 1% του παγκόσμιου θαλάσσιου πυθμένα», δήλωσε στο IFLScience ο Rory Asher, διευθυντής δημοσίων σχέσεων και μέσων ενημέρωσης της Metals.
«Αλλά αυτό αντιπροσωπεύει τη μεγαλύτερη πηγή μαγγανίου, νικελίου και κοβαλτίου οπουδήποτε στον πλανήτη», συνέχισε ο Asher, «και αυτό ξεπερνά τα πάντα στη Γη κατά πολλές τάξεις μεγέθους».
Αυτά τα βαρέα μέταλλα είναι πολύ επιθυμητά απαραίτητα συστατικά των μπαταριών που τροφοδοτούν smartphone, φορητούς υπολογιστές και ηλεκτρικά οχήματα. Θεωρούνται σε μεγάλο βαθμό ως απαραίτητα για τη μετάβαση της ανθρωπότητας μακριά από τα ορυκτά καύσιμα.
«Υπάρχουν αρκετά ορυκτά in situ σε δύο τοποθεσίες που θα κάλυπταν τις ανάγκες 280 εκατομμυρίων ανθρώπων [electric, battery-powered] Τα αυτοκίνητα, είπε ο Asher, «που αντιπροσωπεύουν κάθε αυτοκίνητο στην Αμερική ή το ένα τέταρτο του παγκόσμιου στόλου οχημάτων».