Ένα υπέροχο αρχαίο ελληνικό μωσαϊκό που βρέθηκε στον Άδη της Τουρκίας, συνεχίζει να εκπλήσσει τους αρχαιολόγους και τους ιστορικούς που προσπαθούν να βρουν το ακριβές νόημα των εικόνων και των επιγραφών του.
Το μωσαϊκό εδάφους, που βρέθηκε στην επαρχία Χατάι στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας, χωρίζεται σε τρία μέρη, δύο από τα οποία είναι σε άψογη και σχεδόν τέλεια κατάσταση. Το τρίτο μέρος καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό, αλλά το νόημά του έγινε κατανοητό από αρχαιολόγους και ιστορικούς.
Το μωσαϊκό, που πιστεύεται ότι χρονολογείται από τον 3ο αιώνα π.Χ., πιστεύεται ότι χρησίμευε ως το περίτεχνο κέντρο μιας τοποθεσίας που βρισκόταν στην τραπεζαρία του σπιτιού ενός πλούσιου άνδρα.
Αρχαίο ελληνικό μωσαϊκό που βρέθηκε στην Τουρκία προβληματίζει τους αρχαιολόγους
Η πρώτη εικόνα από τα αριστερά, και η πιο πολυσυζητημένη μεταξύ των ειδικών, δείχνει έναν σκελετό ξαπλωμένο και να απολαμβάνει μαζί του μια κανάτα κρασί και ένα καρβέλι ψωμί. Από πάνω του, το αρχαιοελληνικό κείμενο: «Να είσαι ευτυχισμένος, απόλαυσε τη ζωή σου» («ΕΥΦΡΟΣΥΝΟΣ»).
Στη μεσαία σκηνή, ένας άντρας με ηλιακό ρολόι και φόρεμα τρέχει πίσω του με έναν υπηρέτη ξυπόλητο. Το ηλιακό ρολόι δείχνει την ώρα από τις 21:00 έως τις 22:00, με την επιγραφή στη μία πλευρά να αναφέρει ότι ο άνδρας έφτασε αργά για φαγητό και από την άλλη υπάρχει αναφορά σε εκείνη την ώρα («ΠΕΧΕΔΙΠΝΟΣ-ΑΚΑΙΡΟΣ»).
Το μόνο που απομένει στην τρίτη σκηνή του ψηφιδωτού είναι το κεφάλι και τα χέρια του υπηρέτη που κουβαλά τη φλόγα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, θερμαίνει το νερό του κύριου μπάνιου πριν από το δείπνο. Το μπάνιο και το δείπνο ήταν δύο από τα πιο σημαντικά μέρη της καθημερινής ζωής στην ελληνική και τη ρωμαϊκή εποχή.
Ωστόσο, ορισμένοι άλλοι ιστορικοί και αρχαιολόγοι διαφωνούν ως προς το νόημα της απεικόνισης του σκελετού.
Αν διαβάσετε τη σειρά τριών εικόνων από δεξιά προς τα αριστερά, ο άντρας που έσπευσε να φάει και να πιει (δηλαδή δίνει μεγαλύτερη έμφαση στο φαγητό και το αλκοόλ) βιάζεται στον πρόωρο θάνατο – έτσι η εικόνα στην τρίτη εικόνα είναι ένας σκελετός.
Η περιοχή του Άδη είναι διάσημη για τις πολλές εφευρέσεις ελληνικών και ρωμαϊκών ψηφιδωτών.
Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, το συγκεκριμένο μωσαϊκό χρονολογείται στον τρίτο αιώνα π.Χ., και είναι τεχνούργημα από την αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή πόλη της Αντιόχειας, που ιδρύθηκε στα τέλη του τέταρτου αιώνα π.Χ.
Η Αντιόχεια ιδρύθηκε από τον Σέλευκο Α’ Νικάτορα, έναν από τους στρατηγούς υπό τον Μέγα Αλέξανδρο. Σημαντική στο εμπόριο μπαχαρικών ήταν και η γεωγραφική θέση της πόλης. Χρησιμοποίησε επίσης ως στάση στον περίφημο Δρόμο του Μεταξιού και στον Βασιλικό Δρόμο.
Η πόλη της Αντιόχειας ευημερούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω της μεγάλης στρατιωτικής της δύναμης, κάνοντας τελικά την Αλεξάνδρεια την κύρια πόλη της Εγγύς Ανατολής. Η πόλη χρησίμευσε ως πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών μέχρι το 63 π.Χ., όταν κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους.
“Εμπειρογνώμονας τηλεόρασης. Μελετητής τροφίμων. Αφιερωμένος συγγραφέας. Ανεμιστήρας ταξιδιού. Ερασιτέχνης αναγνώστης. Εξερευνητής. Αθεράπευτος φανατικός μπύρας”