Τρεις έννοιες της ελληνικής λέξης που κρύβονται στην Παλαιά Διαθήκη – εξάδι

Paraclete – Μια αμετάφραστη λέξη. Βρίσκεται σε ελληνικές μεταφράσεις της Εβραϊκής Βίβλου πριν από την εποχή του Ιησού, και σε αραμαϊκά μεταφράσεις από τον πρώτο αιώνα. Έτσι, όταν οι πρώτοι Εβραίοι μαθητές του Χριστού άκουσαν τη λέξη Paraclete, δεν τους ήταν άγνωστο, αλλά όλοι οι βιβλικοί συνειρμοί ακούστηκαν αμέσως μέσα τους σαν συμφωνία – πώς να κατανοήσετε αυτή την ελληνική λέξη από την οπτική της Παλαιάς Διαθήκης και γιατί. Σε ένα σχόλιο στο Heschel Centre KUL, ο εκτελεστικός διευθυντής του Ισραηλινού Κέντρου Εβραιοχριστιανικών Σχέσεων, Δρ.

Αν και το αρχικό γραπτό κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης γράφτηκε στα εβραϊκά, η λέξη parakletos εμφανίζεται ήδη στην ελληνική μετάφραση του εβραϊκού κειμένου της Βίβλου πριν από την εποχή του Ιησού και στην αραμαϊκή μετάφραση του εβραϊκού κειμένου. Πρώτος αιώνας.

«Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η ελληνική λέξη Paraclete δεν θα εξαφανιστεί στον Ιουδαϊσμό». – Ο Δρ Shapiro γράφει, “Το βρίσκουμε με κάποιους συναρπαστικούς τρόπους στη μεταγενέστερη ραβινική λογοτεχνία. Ακόμη και σήμερα, στα σύγχρονα εβραϊκά, εξακολουθούμε να χρησιμοποιούμε αυτήν την ελληνική λέξη στο Ισραήλ για να δηλώσουμε τη νομική προστασία.

Δημοσιεύουμε το κείμενο του Εβραϊκού Σχολιασμού του Ευαγγελίου για την 6η Κυριακή του Πάσχα:

Στο ευαγγελικό ανάγνωσμα αυτής της Κυριακής βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια διαφορετική κατάσταση. Διαβάζουμε και ακούμε το Ευαγγέλιο σε μετάφραση σε οποιαδήποτε γλώσσα, Γαλλικά, Πολωνικά, Αγγλικά, αλλά αυτή η λέξη συχνά δεν μεταφράζεται και τίθεται στα ελληνικά: Αλεξίπτωτο πλαγιάς.

Αν και δεν ξέρω γιατί αυτή η λέξη αφήνεται τόσο συχνά στα ελληνικά όταν μεταφράζονται όλες οι υπόλοιπες, θα ήθελα να πιστεύω ότι πρέπει να της δοθεί μια μετάφραση επειδή η λέξη είναι τόσο πλούσια και ευέλικτη. Πρέπει να είναι λεπτό και να χάνει άλλα όργανα.

Αν κοιτάξουμε μόνο την Καινή Διαθήκη, δεν θα φτάσουμε πολύ μακριά. Ο όρος «παράκλητο». παρακλητοv Εμφανίζεται μόνο λίγες φορές, όλες στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη. Αυτή είναι η πρώτη φορά που ο Ιησούς υποσχέθηκε ότι ο Θεός θα έδινε στο λαό Του άλλο παρακλητov.

Ωστόσο, η Εβραϊκή Βίβλος και οι μεταφράσεις της μπορούν να μας βοηθήσουν να πάρουμε μέρος του πλούτου αυτού του χαρακτήρα.

Κοιτάζοντας το εβραϊκό κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης, αυτή η λέξη σίγουρα δεν υπάρχει, επειδή είναι γραμμένη στα εβραϊκά. *Ωστόσο* αυτή η λέξη βρίσκεται στην πραγματικότητα στην ελληνική μετάφραση του εβραϊκού κειμένου πριν από την εποχή του Ιησού. Αυτό το βλέπουμε και στην αραμαϊκή μετάφραση του εβραϊκού κειμένου από τον πρώτο αιώνα. Επομένως, οι ακόλουθοι του Ιησού είπαν, “Μπαρά-γουαντ;” δεν θα ήταν όπως Αλλά κανείς γνωρίζει ήδη αυτή τη λέξη και τις έννοιές της.

Τι μπορεί να πει η Παλαιά Διαθήκη για αυτό το έργο του Paraclete;

ο Πρωτα απο ολα Το αντικείμενο είναι ένα αντικείμενο άνεσης. Ένα καλό παράδειγμα είναι από το Ησαΐας 40:1 – ένα κείμενο μεταφρασμένο στα ελληνικά πολύ πριν από τα Ευαγγέλια ως «Nachamu, nachamu ami» («παρηγοριά, παρηγοριά για τον λαό μου») στα εβραϊκά.Παρακαλεῖτε παρακαλεῖτε“. Για παράδειγμα, το βλέπουμε αυτό στο εδάφιο Ιώβ 16:1, όπου ο Ιώβ εκφράζει την απογοήτευσή του στους φίλους του.

ΕΝΑ Δεύτερος Στον Ιώβ, κεφάλαιο 16:20 και ξανά στο 33:23, η αραμαϊκή μετάφραση του εβραϊκού κειμένου “μελίτες” είναι פְּרַקְלִיטָא. Το νόημα εδώ δεν είναι παρηγοριά, αλλά ένα είδος εκπροσώπου που μιλά υπέρ του κατηγορούμενου και παρακαλεί εκ μέρους του «να τον ανακηρύξει δίκαιο» ενώπιον του Θεού.

Τέλος, βρίσκουμε α Τρίτος Έννοια με την ένωση. Η εβραϊκή λέξη «μελίτες» (μεταφρασμένη פְּרַקְלִיטָא στον Ιώβ) χρησιμοποιείται στη Γένεση ως μεσολαβητής ή διερμηνέας μεταξύ του Ιωσήφ και των αδελφών του.

Έτσι, όταν οι πρώτοι Εβραίοι μαθητές του Ιησού άκουσαν τη λέξη “paraclete”, δεν θα σκέφτηκαν, “Αυτό μου ακούγεται ελληνικό”, αλλά θα άκουγαν αμέσως όλους αυτούς τους βιβλικούς συνειρμούς σε ένα είδος συμφωνίας: μια φορά-σε-α- άνεση ζωής. Η αντιληπτή εγκατάλειψη συμβάλλει στην αύξηση της κατανόησης έχοντας έναν ενδιάμεσο που στέκεται ανάμεσα σε εσάς και το άλλο άτομο, κάποιον που στέκεται δίπλα σας και υποστηρίζει για λογαριασμό σας.

Ως ένα είδος υστερόγραφου, είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η ελληνική λέξη Paraclete Ο Ιουδαϊσμός δεν εξαφανίζεται. Το βρίσκουμε με κάποιους συναρπαστικούς τρόπους στη μεταγενέστερη ραβινική λογοτεχνία. Ακόμη και σήμερα, στα σύγχρονα εβραϊκά, εξακολουθούμε να χρησιμοποιούμε αυτήν την ελληνική λέξη στο Ισραήλ για να αναφερθούμε στη νομική προστασία.

Σχετικά με τον Συγγραφέα

Ο Δρ. Η Faydra Shapiro ειδικεύεται στις σύγχρονες εβραιοχριστιανικές σχέσεις και είναι διευθύντρια του Ισραηλινού Κέντρου Εβραιοχριστιανικών Σχέσεων. Έλαβε το Εθνικό Βραβείο Εβραϊκού Βιβλίου για την πρώτη του δημοσίευση (2006). Το τελευταίο του βιβλίο είναι το Contemporary Catholic Approaches to the People, Land, and State of Israel με τον Gavin D’Costa. Ο Δρ. Ο Shapiro είναι ανώτερος συνεργάτης στο πρόγραμμα Philosophies και ερευνητής στο Κέντρο Μελέτης Θρησκειών στο Tel High College στο Ισραήλ.

Κέντρο Heschel KUL