Πρόσφατα, ο Big Read Lakeshore ήταν η Madeline Miller, συγγραφέας του φετινού βιβλίου Big Read, “Chirs”. Στην ομιλία του, ο Μίλερ σημείωσε πώς η ελληνική μυθολογία και ιστορία ενημερώνει την κοινωνία μας σήμερα. Ως κύριος των κλασικών σπουδών στο Hope College, δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.
Στα μαθήματα ιστορίας και κλασικών που παρακολούθησα στο Hope, έμαθα πώς το ελληνικό δημοκρατικό σύστημα έχει επηρεάσει τις τρέχουσες αντιλήψεις μας για την κυβέρνηση και την αστική ευθύνη με χρήσιμο και προβληματικό τρόπο. Αν χρειαζόσασταν άλλον έναν λόγο για να συμμετάσχετε στο πρόγραμμα Big Read φέτος, αυτός είναι!
Αναμφίβολα, η αρχαία Αθήνα και η Ελλάδα παρείχαν ένα πρότυπο για τη σύγχρονη διακυβέρνηση, αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι είχε ένα τίμημα: την αξιοπρέπεια και την ελευθερία των υποτελών πολιτών.
Εξαιτίας αυτού, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τη μόνιμη κληρονομιά που άφησαν οι Έλληνες, συμπεριλαμβανομένων των ελαττωμάτων, και να αντιμετωπίσουμε ορισμένες από τις τρέχουσες ελλείψεις μας. Η ιστορία μας δείχνει τι συμβαίνει στις κοινωνίες που αγνοούν τα προβλήματά τους: το σύστημα τελικά καταρρέει. Αντί να ακολουθούμε τη μοίρα των Ελλήνων, πρέπει να αναγνωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα στη δική μας κοινωνία για να μην κάνουμε τα ίδια λάθη.
Λοιπόν, τι μπορούμε να μάθουμε από την ελληνική ιστορία; Το αμερικανικό σύστημα διακυβέρνησης συχνά περιγράφεται ως δημοκρατία ή έμμεση δημοκρατία. Αυτό σημαίνει ότι οι αιρετοί εκπροσωπούν τον λαό. Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση ήταν μια άμεση δημοκρατία όπου ο λαός ψήφισε και συμμετείχε σε κάθε πτυχή, η πρώτη στο είδος της που ενέπλεξε τους πολίτες στην πολιτική. Λόγω των Ελλήνων έχουμε μερικά από τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που έχουμε στην αμερικανική δημοκρατία – το προνόμιο της ψήφου είναι μέρος της ελληνικής κληρονομιάς.
Ένα από τα μεγαλύτερα ελαττώματα της ελληνικής ιστορίας ήταν η στάση της απέναντι στις γυναίκες και τους σκλάβους. Μόνο ένα μικρό ποσοστό του αθηναϊκού πληθυσμού ήταν αληθινοί πολίτες: γηγενείς ελεύθεροι Αθηναίοι άντρες άνω των είκοσι ετών. Συμφωνούμε ότι στη σύγχρονη κοινωνία, οι μειονοτικές ομάδες πρέπει να εκπροσωπούνται στην κυβέρνηση για να κατανοήσουν πραγματικά «τους ανθρώπους» και τις απόψεις τους. Αυτές οι ομάδες όχι μόνο δεν εκπροσωπήθηκαν, αλλά περιθωριοποιήθηκαν. Οι γυναίκες και οι δούλοι θεωρούνταν κατώτερα όντα που εξυπηρετούσαν μόνο έναν συγκεκριμένο σκοπό που καθοριζόταν από τους υπηκόους (άντρες).
Η εικόνα της αόρατης, σιωπηλής, τρυφερής και περιμένουσας συζύγου προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα. Οι Αθηναίες από οικογένειες πολιτών θεωρήθηκαν ως ένας τρόπος για να συνεχιστεί η οικογενειακή παράδοση με την παραγωγή νόμιμων κληρονόμων. Οι μη Αθηναίες ήταν ιερόδουλες ή παλλακίδες και, όπως οι σύζυγοι, προσδιορίζονταν από τη σχέση τους με τους άνδρες. Ακόμη και οι μύθοι γύρω από τη δημιουργία των γυναικών αντανακλούν τις ανδρικές στάσεις απέναντι στο γυναικείο είδος. Ο Δίας δημιουργεί γυναίκες από άνδρες ως τιμωρία γιατί ο Προμηθέας τους έδωσε το δώρο της φωτιάς. Άρα, οι γυναίκες είναι τα δεινά των ανδρών.
Ένας σκλάβος είναι σώμα, όχι μυαλό, και επομένως μπορεί να τιμωρηθεί και να αντιμετωπιστεί ανάλογα. Τα σωματικά βασανιστήρια επιτρέπονταν επειδή οι σκλάβοι θεωρούνταν λιγότεροι από άνθρωποι και επομένως δεν μπορούσαν να τους εμπιστευτούν τη διάνοιά τους – είτε δεν είχαν καθόλου είτε την έχασαν όταν έγιναν σκλάβοι. Αυτή είναι μια σαφής αντανάκλαση της δυναμικής εξουσίας στην αθηναϊκή κοινωνία.
Σε αντίθεση με την αμερικανική σκλαβιά, οι Έλληνες δεν καθορίζονταν από το καθεστώς του χρώματος του δέρματος, αλλά από Έλληνες έναντι μη Έλληνες. Ξεκίνησε στο τέλος των Περσικών Πολέμων, όταν οι Έλληνες απεικόνισαν τον εχθρό τους, τους Πέρσες, ως αδύναμους στο σώμα, το μυαλό και το πνεύμα, και αυτή η ιδέα εξαπλώθηκε σε άλλους πολιτισμούς και λαούς μέχρι να τους δουν «μη Έλληνες» ή “οι υπολοιποι.” Το Έλληνα αρσενικό υπολείπεται του ιδανικού.
Η ελληνική κληρονομιά της υψηλής πολιτισμικής σκέψης και ορθολογισμού μας χρωστάει μόνο σκλαβιά. Οι περισσότεροι από τους αγροτικούς εργάτες στην Αττική ήταν δούλοι. Έτσι, οι Έλληνες άνδρες μπόρεσαν να ασχοληθούν με θέματα όπως η φιλοσοφία, η ποίηση και άλλη υψηλή κουλτούρα, καθώς οι σκλάβοι έκαναν όλη την ταπεινή δουλειά που θα μπορούσε να τους αποσπάσει από τέτοιες αναψυχές. Η Madeline Miller στο βιβλίο της “Curses” εξετάζει μερικά από τα ελαττώματα της κοινωνίας μέσα από το πρίσμα της ελληνικής μυθολογίας. Άλλα βιβλία όπως το “Last Stop on Market Street” του Matt de la Peña κάνουν το ίδιο μέσα από άλλους φακούς.
Το πρόγραμμά μας Big Read Lakeshore ενθαρρύνει τη συγκέντρωση γύρω από ένα κοινό βιβλίο για να μάθουμε περισσότερα για τον εαυτό μας, τους άλλους και τον κόσμο. Η φετινή βαθιά βουτιά στην ελληνική μυθολογία μας βοηθά να συνειδητοποιήσουμε καλύτερα ορισμένα από τα ελαττώματα της δικής μας κοινωνίας και κοινωνίας, ενώ μαθαίνουμε περισσότερα για την ελληνική ιστορία και τον πολιτισμό. Ελπίζουμε ότι αυτή η συνειδητοποίηση θα μας ωθήσει σε δράση και θα μας εμπνεύσει να σκεφτούμε κριτικά για την ευθύνη του πολίτη, την κυβέρνηση και τι σημαίνει για όλους μας να ευημερούμε.
– Η Addie Wilcox είναι φοιτήτρια που ειδικεύεται στη Δευτεροβάθμια Αγγλική Εκπαίδευση, τις Δημιουργικές Τέχνες και τις Κλασικές Σπουδές στο Hope College.
“Εμπειρογνώμονας τηλεόρασης. Μελετητής τροφίμων. Αφιερωμένος συγγραφέας. Ανεμιστήρας ταξιδιού. Ερασιτέχνης αναγνώστης. Εξερευνητής. Αθεράπευτος φανατικός μπύρας”