Το 2015, ο David Hall έκανε ανασκαφές στο Maryborough Provincial Park κοντά στη Μελβούρνη της Αυστραλίας.
Οπλισμένος με έναν ανιχνευτή μετάλλων, ανακαλύπτει κάτι ασυνήθιστο – έναν πολύ βαρύ κόκκινο βράχο που ακουμπάει σε λίγο κίτρινο πηλό.
Το πήρε στο σπίτι και δοκίμασε τα πάντα για να το ανοίξει και επιβεβαίωσε ότι υπήρχε ένα ψήγμα χρυσού μέσα στον βράχο – άλλωστε, το Maryborough βρίσκεται στα Goldfields, όπου ο Αυστραλιανός Χρυσός Rush έφτασε στο αποκορύφωμά του τον 19ο αιώνα.
Για να αναλύσει το εύρημα του, ο Χολ χρησιμοποίησε ένα πριόνι βράχου, έναν γωνιακό μύλο, ένα τρυπάνι, ακόμη και περιέλουσε το αντικείμενο με οξύ. Ωστόσο, ακόμη και ένα βαρύ σφυρί δεν μπορούσε να δημιουργήσει ρωγμή. Αυτό γιατί αυτό που προσπαθούσε τόσο σκληρά να ανοίξει δεν ήταν ένα συμπαγές κομμάτι χρυσού.
Όπως ανακάλυψε χρόνια αργότερα, ήταν ένας σπάνιος μετεωρίτης.
«Είχε αυτή τη σκαλισμένη εμφάνιση που κλείνει το μάτι», είπε ο Dermot Henry, γεωλόγος στο Μουσείο της Μελβούρνης. Λέγω Sydney Morning Herald Το 2019.
“Αυτό σχηματίζεται όταν περνούν από την ατμόσφαιρα, λιώνουν έξω και σμιλεύονται από την ατμόσφαιρα.”
Ο Χολ δεν μπόρεσε να ανοίξει τον «βράχο», αλλά παρέμεινε γοητευμένος, πηγαίνοντας το ψήγμα στο Μουσείο της Μελβούρνης για να το αναγνωρίσει.
«Έχω κοιτάξει πολλούς βράχους που οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι μετεωρίτες», είπε ο Χένρι στο Channel 10 News.
Στην πραγματικότητα, μετά από 37 χρόνια εργασίας στο μουσείο και εξέταση χιλιάδων βράχων, ο Χένρι είπε ότι μόνο δύο από τις προσφορές αποδείχθηκαν πραγματικοί μετεωρίτες.
Αυτό ήταν ένα από τα δύο.
Μετεωρίτης Maryborough, με πλάκα κομμένη από το μπλοκ. (Μουσείο Μελβούρνης)
«Αν είδατε έναν βράχο στο έδαφος σαν αυτόν και τον σηκώσατε, δεν θα έπρεπε να είναι τόσο βαρύς», είπε ο γεωλόγος του Μουσείου της Μελβούρνης, Bill Birch. Εξήγησε στον Sydney Morning Herald.
Οι ερευνητές δημοσίευσαν μια επιστημονική εργασία που περιγράφει τον μετεωρίτη ηλικίας 4,6 δισεκατομμυρίων ετών, τον οποίο ονόμασαν Maryborough από την πόλη κοντά στο σημείο όπου βρέθηκε.
Ζυγίζει 17 κιλά (37,5 λίβρες) και αφού χρησιμοποίησαν ένα πριόνι διαμαντιού για να κόψουν μια μικρή φέτα, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η σύνθεσή του περιέχει υψηλό ποσοστό σιδήρου, καθιστώντας το ένα κομμάτι σιδήρου. H5 κανονικός χονδρίτης.
Μόλις το ανοίξετε, μπορείτε επίσης να δείτε μικροσκοπικά κρυσταλλικά σταγονίδια μεταλλικών ορυκτών παντού, τα οποία ονομάζονται Χοντρόλες.
“Οι μετεωρίτες παρέχουν τη φθηνότερη μορφή εξερεύνησης του διαστήματος. Μας μεταφέρουν πίσω στο χρόνο, παρέχοντας ενδείξεις για την ηλικία, τη σύνθεση και τη χημεία του ηλιακού μας συστήματος (συμπεριλαμβανομένης της Γης).” είπε ο Χένρι.
“Μερικοί προσφέρουν μια ματιά στο βαθύ εσωτερικό του πλανήτη μας. Σε ορισμένους μετεωρίτες, υπάρχει “αστρόσκονη” παλαιότερη από το ηλιακό μας σύστημα, που μας δείχνει πώς σχηματίζονται και εξελίσσονται τα αστέρια για να σχηματίσουν τα στοιχεία του περιοδικού πίνακα.”
«Άλλοι σπάνιοι μετεωρίτες περιέχουν οργανικά μόρια όπως αμινοξέα, τα οποία είναι τα δομικά στοιχεία της ζωής».
Μια πλάκα κομμένη από τον μετεωρίτη Maryborough. (Birch et al., PRSV, 2019)
Αν και οι ερευνητές δεν γνωρίζουν ακόμη από πού προήλθε ο μετεωρίτης ή πόσο καιρό πέρασε στη Γη, έχουν κάποιες εικασίες.
Το ηλιακό μας σύστημα ήταν ένας σωρός από σκόνη και πετρώματα χονδρίτη. Τελικά η βαρύτητα συγκέντρωσε μεγάλο μέρος αυτού του υλικού για να σχηματίσει πλανήτες, αλλά τα υπολείμματα κατέληξαν κυρίως σε μια τεράστια ζώνη αστεροειδών.
Ο Χένρι είπε στο Channel 10 News: «Αυτός ο συγκεκριμένος μετεωρίτης πιθανότατα βγαίνει από τη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ του Άρη και του Δία, και απωθήθηκε από εκεί λόγω σύγκρουσης ορισμένων αστεροειδών μεταξύ τους και μετά μια μέρα συγκρούστηκε με τη Γη».
Η χρονολόγηση με άνθρακα υποδηλώνει ότι ο μετεωρίτης βρισκόταν στη Γη μεταξύ 100 και 1.000 ετών πριν, και υπήρξε μια σειρά από θεάσεις του μετεωρίτη μεταξύ 1889 και 1951 που θα μπορούσαν να αντιστοιχούν στην άφιξή του στον πλανήτη μας.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο μετεωρίτης Maryborough είναι πολύ πιο σπάνιος από τον χρυσό, γεγονός που τον καθιστά πιο πολύτιμο για την επιστήμη. Είναι ένας από τους μόλις 17 μετεωρίτες που έχουν καταγραφεί ποτέ στην αυστραλιανή πολιτεία Βικτώρια και είναι η δεύτερη μεγαλύτερη μάζα χονδρίτη, μετά από ένα τεράστιο δείγμα 55 κιλών που εντοπίστηκε το 2003.
«Αυτός είναι ο 17ος μετεωρίτης που βρέθηκε στη Βικτώρια, ενώ χιλιάδες ψήγματα χρυσού έχουν βρεθεί», είπε ο Χένρι στο Channel 10 News.
«Δεδομένης της αλυσίδας των γεγονότων, είναι αναμφισβήτητα αστρονομικό ότι ανακαλύφθηκε καθόλου».
Δεν είναι καν ο πρώτος μετεωρίτης που χρειάζεται μερικά χρόνια για να φτάσει στο μουσείο. Σε μια ιδιαίτερα συγκλονιστική ιστορία που καλύφθηκε από το ScienceAlert το 2018, χρειάστηκε ένας διαστημικός βράχος 80 χρόνια, δύο ιδιοκτήτες και μια θητεία ως θυρίδα προτού αποκαλυφθεί τελικά αυτό που είναι.
Τώρα είναι πιθανώς τόσο καλή στιγμή όσο οποιαδήποτε άλλη για να ελέγξετε την αυλή σας για βαριά, δυσδιάσπαστα βράχια – μπορεί να κάθεστε σε ένα μεταφορικό χρυσωρυχείο.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Πρακτικά της Βασιλικής Εταιρείας της Βικτώριας.
Μια έκδοση αυτού του άρθρου δημοσιεύθηκε αρχικά τον Ιούλιο του 2019.