Μουσείο της Βίβλου / Keith T. Knox / Emmanuel Zing
Έλληνας αστρονόμος Ίππαρχος Συχνά αποκαλείται «πατέρας της αστρονομίας». Του πιστώνεται η ανακάλυψη της κίνησης της Γης (πώς ταλαντώνεται στον άξονά της) και ο υπολογισμός της κίνησης του Ήλιου και της Σελήνης, μεταξύ άλλων επιτευγμάτων. Ο Ίππαρχος πιστεύεται επίσης ότι συνέταξε έναν κατάλογο αστεριών -ίσως την παλαιότερη γνωστή προσπάθεια χαρτογράφησης του νυχτερινού ουρανού μέχρι σήμερα- κάπου μεταξύ 162 και 127 π.Χ., με βάση αναφορές σε ιστορικά κείμενα.
Οι επιστήμονες αναζητούν αυτόν τον κατάλογο εδώ και αιώνες. Τώρα, χάρη σε μια τεχνική που ονομάζεται πολυφασματική απεικόνιση, βρήκαν αυτό που φαίνεται να είναι Ο πρώτος γνωστός Έλληνας παραμένει Από τον κατάλογο των Αστέρων του Ιππάρχου. Ήταν κρυμμένα κάτω από χριστιανικά κείμενα σε μεσαιωνική περγαμηνή, σύμφωνα με τον Α νέο χαρτί Δημοσιεύτηκε στο Journal of the History of Astronomy.
Η πολυφασματική απεικόνιση είναι μια μέθοδος που λαμβάνει ορατές μπλε, πράσινες και κόκκινες εικόνες και τις συνδυάζει με μια υπέρυθρη εικόνα και μια εικόνα ακτίνων Χ ενός αντικειμένου. Αυτό μπορεί να αποκαλύψει λεπτές νύξεις χρωστικής ουσίας, καθώς και σχέδια ή γραφές κρυμμένες κάτω από διαφορετικά στρώματα χρώματος ή μελανιού. Για παράδειγμα, οι ερευνητές έχουν χρησιμοποιήσει στο παρελθόν αυτή την τεχνική για να Αποκαλύψτε το κρυφό κείμενο Στα τέσσερα μέρη των χειρόγραφων της Νεκράς Θάλασσας πίστευαν προηγουμένως ότι ήταν άδειο. Και πέρυσι, Ελβετοί επιστήμονες χρησιμοποίησαν πολυφασματική απεικόνιση για να ανακατασκευάσουν φωτογραφικές πλάκες που δημιούργησε ο Γάλλος φυσικός Γκάμπριελ Λίπμαν, ο οποίος πρωτοστάτησε στην έγχρωμη φωτογραφία και τιμήθηκε με το Νόμπελ Φυσικής το 1908 για τις προσπάθειές του. Η μέθοδος έχει διορθωθεί για χρωματικές παραμορφώσεις που προέκυψαν ως αποτέλεσμα της τεχνικής Lippmann.
Η παρούσα εργασία προέκυψε από έρευνα στο Codex Climaci Rescriptusένα μώλωπας Προέρχεται από το μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης στη χερσόνησο του Σινά στην Αίγυπτο. Αποτελείται από 11 μεμονωμένα χειρόγραφα, με αραμαϊκά κείμενα της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης και ένα ελληνικό κείμενο της Καινής Διαθήκης, μεταξύ άλλων περιεχομένων. Αυτά τα κείμενα έχουν χρονολογηθεί στον έκτο, έβδομο και όγδοο αιώνα, αντίστοιχα. Το χειρόγραφο φυλάσσονταν στο Westminster College του Cambridge μέχρι το 2010, όταν ο Steve Green, ο πρόεδρός του, ήταν λόμπι χόμπιΤο αγόρασα από τους Sotheby’s. Είναι πλέον μέρος της πράσινης συλλογής που εμφανίζεται στο Μουσείο Βίβλου Στην Ουάσιγκτον, ωστόσο, ορισμένα χαρτιά αποθηκεύονται αλλού.
Getty Images
Ήταν μια συνηθισμένη πρακτική εκείνη την εποχή να ξύνονται καθαρά παλιά χειρόγραφα για επαναχρησιμοποίηση, και αυτό γινόταν με το χειρόγραφο. Αρχικά, οι μελετητές υπέθεσαν ότι η αρχαία γραφή ήταν περισσότερο χριστιανικά κείμενα. Αλλά όταν ο Peter Williams, ένας βιβλιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, ζήτησε από τους καλοκαιρινούς φοιτητές του να μελετήσουν τις σελίδες ως ιδιωτικό έργο το 2012, ένας εντόπισε ένα ελληνικό απόσπασμα για τον αστρονόμο Ερατοσθένη.
Αυτό περιελάμβανε περαιτέρω έρευνα, έτσι ο Williams στράφηκε σε επιστήμονες της Electronic Library of Early Manuscripts στην Καλιφόρνια και του Πανεπιστημίου του Rochester στη Νέα Υόρκη για να πραγματοποιήσουν πολυφασματική απεικόνιση των σελίδων του χειρογράφου το 2017. Η τεχνική αποκάλυψε εννέα πλήρεις εργασίες σχετικά με την αστρονομία, που χρονολογούνται μεταξύ τον πέμπτο και τον έκτο αιώνα – όχι μόνο το απόσπασμα του Ερατοσθένη για τους μύθους της προέλευσης των άστρων, αλλά και ένα διάσημο ποίημα (πρωτοφανήςγύρω στον 3ο αιώνα π.Χ.) περιγράφοντας τους αστερισμούς.
Ο Williams πέρασε μεγάλο μέρος του χρόνου του κατά τη διάρκεια του lockdown της πανδημίας μελετώντας τις εικόνες που προέκυψαν και μια μέρα παρατήρησε αυτό που φαινόταν να είναι οι συντεταγμένες του αστερισμού Corona Borealis. Επικοινώνησε αμέσως με τον ιστορικό επιστήμης Victor Jessemberg του CNRS στο Παρίσι σχετικά με την ανακάλυψή του. «Ήμουν τόσο ενθουσιασμένος από την αρχή», Jessemburg πείτε στη φύση. «Αμέσως αποδεικνύεται ότι έχουμε τις συντεταγμένες των αστεριών».
Ο Γκίσμπεργκ και ο συνάδελφός του Εμμανουέλ Ζινγκ από τη Σορβόννη μετέφρασαν το μονοσέλιδο απόσπασμα ως εξής:
Το Corona Borealis, που βρίσκεται στο βόρειο ημισφαίριο, εκτείνεται κατά μήκος 9 μοίρες ¼ της πρώτης μοίρας του Σκορπιού έως 10 μοίρες ¼ του ίδιου ζωδίου (δηλαδή στον Σκορπιό). Στο πλάτος του εκτείνεται 6° από 49° από τον Βόρειο Πόλο έως 55°.
Μέσα σε αυτό, το αστέρι (β CrB) οδηγεί προς τα δυτικά δίπλα στο φωτεινό αστέρι (α CrB) (δηλαδή είναι το πρώτο που ανατέλλει), στον Σκορπιό 0,5 °. Το τέταρτο αστέρι (ι CrB) στα ανατολικά του φωτεινού αστέρα (α CrB) είναι το τελευταίο (δηλαδή ανατέλλει) [. . .]10 49° από τον Βόρειο Πόλο. Το νοτιότερο (δCrB) είναι το τρίτο φωτεινό πλήθος (αCrB) προς τα ανατολικά, το οποίο απέχει 55° ¾ από τον Βόρειο Πόλο.
Μπορεί όμως αυτό το απόσπασμα να αποδοθεί στον Ίππαρχο; Ενώ οι συγγραφείς είναι επιφυλακτικοί σχετικά με την τελική απόδοση, οι συγγραφείς αναφέρουν αρκετά στοιχεία που φαίνεται να συνδέουν το κείμενο με τον Έλληνα αστρονόμο. Για παράδειγμα, ορισμένα δεδομένα καταγράφονται με ασυνήθιστο τρόπο, σύμφωνα με το μόνο άλλο έργο του Ίππαρχου που έχει απομείνει. Οι συγγραφείς μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν αστρονομικούς χάρτες για να προσδιορίσουν ότι οι παρατηρήσεις που καταγράφονται στο κείμενο μπορεί να έγιναν γύρω στο 129 π.Χ., όταν ο Ίππαρχος εργαζόταν στον κατάλογό του.
Μέχρι στιγμής, έχουν ανακτηθεί μόνο οι συντεταγμένες του Corona Borealis, αλλά οι ερευνητές πιστεύουν ότι είναι πολύ πιθανό ο Ίππαρχος να χαρτογράφησε ολόκληρο τον νυχτερινό ουρανό σε κάποιο σημείο, συμπεριλαμβανομένων όλων των ορατών αστεριών – όπως έκανε αργότερα ο Πτολεμαίος. Αλμαγέστη Ερευνητικό άρθρο. Πολλοί μελετητές πιστεύουν ότι ο κατάλογος του Ίππαρχου ήταν μια από τις πηγές που χρησιμοποίησε ο Πτολεμαίος κατά τη σύνταξη της πραγματείας του.
Μάλιστα ο Ουίλιαμς και άλλοι. Βρήκε ότι οι υπολογισμοί των συντεταγμένων του Ίππαρχου ήταν στην πραγματικότητα πολύ πιο ακριβείς από εκείνους του Πτολεμαίου—σωστοί σε ένα βαθμό. Αυτό ήταν ένα εκπληκτικό κατόρθωμα, δεδομένου ότι το τηλεσκόπιο δεν είχε ακόμη εφευρεθεί. Εικάζουν ότι ο Ίππαρχος μπορεί να χρησιμοποίησε έναν οπτικό σωλήνα που ονομάζεται διόπτρα ή μπάλα βραχίονα για να κάνει τους υπολογισμούς του. Ελπίζουν ότι και άλλα μέρη του καταλόγου των Χαμένων Αστέρων μπορούν να βρεθούν να κρύβονται στη βιβλιοθήκη του μοναστηριού καθώς οι φωτογραφικές τεχνικές συνεχίζουν να βελτιώνονται.
DOI: Journal for the History of Astronomy, 2022. 10.1038 / d41586-022-03296-1 (Σχετικά με τα DOI).
Λίστα εικόνων από Μουσείο της Βίβλου, 2021 / CC BY-SA 4.0