Τις τελευταίες δεκαετίες, ολόκληρος ο πλανήτης έχει πραγματοποιήσει ένα πείραμα που θα μπορούσε να μας σώσει από την καταστροφή της κλιματικής αλλαγής. Είναι το είδος του πειράματος που δεν θα επιτρεπόταν ποτέ να συμβεί υπό κανονικές συνθήκες, δεδομένου του πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι και πόσο καταστροφικά μπορεί να είναι τα αποτελέσματα.
Στην πραγματικότητα, δεν είχαμε καν συνειδητοποιήσει ότι το είχαμε μέχρι πρόσφατα. Το 2020, ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός του ΟΗΕ (IMO) επέβαλε έναν κανονισμό που απαιτεί από τα πλοία να περιορίζουν τη ρύπανση του θείου από τα καύσιμα που έκαιγαν κατά περισσότερο από 80% για να βελτιώσουν την ποιότητα του αέρα. Λίγα χρόνια αργότερα, οι επιστήμονες άρχισαν να μελετούν τα σύννεφα που σχηματίστηκαν από την εξάτμιση αυτών των πλοίων που είναι γνωστά ως ίχνη πλοίων.
Αυτό που βρήκαν ήταν ένα δίκοπο μαχαίρι. Ενώ ο αριθμός των δρομολογίων των πλοίων έχει μειωθεί σημαντικά (υποδηλώνοντας ότι υπήρχε κανονισμός του ΙΜΟ), αυτό οδήγησε επίσης σε κάτι άλλο: έναν πλανήτη που θερμαίνεται. Αποδεικνύεται ότι το διοξείδιο του θείου που εκπέμπεται από τα πλοία δεν χειροτέρευε απλώς την ποιότητα του αέρα. Σπορούσε επίσης σύννεφα του ωκεανού σε χαμηλά πεδία – τα φωτίζει και τα έκανε να αντανακλούν το φως του ήλιου μακριά από τον πλανήτη και να δροσίζουν τα πράγματα.
Παρακολούθηση πλοίων πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό λόγω πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων. Αποδεικνύεται ότι το διοξείδιο του θείου που εκπέμπεται από τα πλοία δεν χειροτέρευε απλώς την ποιότητα του αέρα. Σπορούσε επίσης σύννεφα του ωκεανού σε χαμηλά πεδία – τα φωτίζει και τα έκανε να αντανακλούν το φως του ήλιου μακριά από τον πλανήτη και να δροσίζουν τα πράγματα.
NASA, Terra, Modis
«Είχατε ένα φαινόμενο ανάκλασης που αντανακλά το φως του ήλιου πίσω στο διάστημα και δημιουργεί μια ψύξη», είπε στο Daily Beast ο Michael Diamond, επίκουρος καθηγητής μετεωρολογίας και περιβαλλοντικών επιστημών στο Florida State University. “Αν κοιτάξουμε πριν τεθεί σε ισχύ ο κανονισμός και μετά, μπορούμε ήδη να δούμε τα σύννεφα να αλλάζουν. Δεν είναι τόσο φωτεινά όσο παλιά.”
Al-Mass Α Ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε στις 25 Ιουλίου στο περιοδικό Ατμοσφαιρική χημεία και φυσική Μια μελέτη των αλλαγών στα σύννεφα πάνω από τις κύριες ναυτιλιακές λωρίδες στον Ατλαντικό Ωκεανό. Βρήκε στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η απώλεια της φωτεινότητας των νεφών οδήγησε σε αύξηση 50 τοις εκατό του ηλιακού φωτός που έπληξε την επιφάνεια του ωκεανού – προκαλώντας ως αποτέλεσμα θέρμανση.
Αυτά τα ευρήματα – μαζί με μια σειρά από άλλες μελέτες που διεξήχθησαν που εξετάζουν την απώλεια ιχνών πλοίων με υψηλή περιεκτικότητα σε θείο πάνω από τον ωκεανό – μπορεί να βοηθήσουν στην ενίσχυση της γεωμηχανικής, που είναι ένας όρος που περιγράφει τεχνικές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αλλάξουν τεχνητά το κλίμα της Γης. Αν και είναι μια αμφιλεγόμενη και δυνητικά επικίνδυνη στρατηγική, οι υποστηρικτές της λένε ότι γίνεται γρήγορα μια από τις λίγες επιλογές που έχουμε για να αποτρέψουμε τις χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
«Είναι πραγματικά φυσικό να θέτουμε το ερώτημα αν θα έπρεπε να το κάνουμε αυτό σκόπιμα για να μας κερδίσουμε χρόνο για να απελευθερώσουμε τον άνθρακα ή να κλιμακώσουμε τις τεχνολογίες αναγέννησης άνθρακα», είπε ο Ντάιμοντ.
Αν και ακούγεται σαν μια ιδέα που ξεκόλλησε από τις σελίδες ενός μυθιστορήματος επιστημονικής φαντασίας, η ιδέα του αποκλεισμού του ήλιου για να δροσίσει τον πλανήτη κερδίζει γρήγορα δημοτικότητα. Ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε τη χρηματοδότηση ενός πενταετούς ερευνητικού σχεδίου γεωμηχανικής ως απάντηση στην έγκριση του Κογκρέσου που αναπτύχθηκε με την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας.
Αυτές οι πρωτοβουλίες έχουν συνήθως διαφορετικές μορφές. Η πιο κοινή είναι μια μορφή διαχείρισης ηλιακής ακτινοβολίας (SRM), τα οποία είναι συστήματα που αντανακλούν το ηλιακό φως μακριά από τη Γη. Το έχουμε ξαναδεί αυτό να συμβαίνει στη φύση κατά τη διάρκεια μεγάλων ηφαιστειακών εκρήξεων που εκτοξεύουν τεράστια σύννεφα συντριμμιών και αερίων όπως το διοξείδιο του θείου στον αέρα, τα οποία εμποδίζουν το ηλιακό φως και μπορούν να προκαλέσουν πτώση της παγκόσμιας θερμοκρασίας.
Ομοίως, τα ίχνη των πλοίων κάποτε χρησίμευαν για την ψύξη της Γης, όλα αυτά δηλητηριάζοντας τον αέρα. Οι μειωμένες διαδρομές των πλοίων οδήγησαν σε χαμηλότερες εκπομπές διοξειδίου του θείου, αλλά προκάλεσαν και υψηλότερες θερμοκρασίες.
Φυσικά, αυτό εγείρει ένα περίεργο και άβολο ερώτημα: Αν η μείωση των αερίων του θερμοκηπίου πράγματι θερμαίνει τον πλανήτη, γιατί να το θέλαμε να το κάνουμε; Η Diamond έσπευσε να επισημάνει ότι οι βλαβερές συνέπειες των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου είναι πολύ πιο καταστροφικές από τις υψηλές θερμοκρασίες που προκαλούνται από τη μείωση των λωρίδων των πλοίων. Επιπλέον, τα οφέλη από την εξάλειψη των αερίων του θερμοκηπίου όπως το διοξείδιο του άνθρακα, το διοξείδιο του θείου και το μεθάνιο θα παράσχουν τελικά ένα πολύ ισχυρότερο αποτέλεσμα ψύξης.
«Αν μειώσεις [carbon dioxide]Και το μεθάνιο και άλλα αερολύματα, θα έχετε μια βραχυπρόθεσμη επιτάχυνση της θέρμανσης, αλλά αυτό θα αναιρέσει μακροπρόθεσμα».
Χρησιμοποιώντας αυτή την ιδέα, οι ερευνητές θα μπορούσαν να αναπτύξουν τα δικά τους τεχνητά συστήματα λάμψης θαλάσσιων νεφών για να αναπαράγουν τα αποτελέσματα των ιχνών των πλοίων – αλλά χωρίς τοξικό διοξείδιο του θείου ή άλλες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Μια μέθοδος περιλαμβάνει τη χρήση ειδικά σχεδιασμένων ακροφυσίων για τον ψεκασμό ομίχλης θαλασσινού νερού συγκεκριμένου μεγέθους στην ατμόσφαιρα πάνω από τα πλοία για να μιμηθούν τα ίχνη των πλοίων. Μερικοί από αυτούς τους στόλους πλοίων που κατακλύζουν τους ουρανούς πάνω από τους ωκεανούς μας θα έχουν σχεδόν άμεσο αποτέλεσμα στην ψύξη των ωκεανών μας.
Ωστόσο, οι επιπτώσεις μιας τέτοιας ενέργειας θα μπορούσαν να είναι τόσο σοβαρές όσο η κατά λάθος πρόκληση καταρρακτωδών βροχών σε οικοσυστήματα που δεν είναι προετοιμασμένα γι ‘αυτές, ή η αναγκαστική ψυχροποίηση του κόσμου τόσο πολύ που “Μικρή Εποχή των ΠαγετώνωνΤο σενάριο όπου οι καλλιέργειες αποτυγχάνουν προκαλώντας παγκόσμια πείνα.
Υπάρχει επίσης το ερώτημα εάν θα λειτουργήσει πραγματικά ή όχι – κάτι που ήδη ρωτούν οι επιστήμονες όταν πρόκειται για την τελευταία έρευνα τροχιάς πλοίων.
Αυτό θα φαινόταν σαν μια σαφής ένδειξη ότι η ηλιακή γεωμηχανική δεν είναι μόνο μια βιώσιμη επιλογή, αλλά μια επιλογή που έχουμε ήδη χρησιμοποιήσει άθελά μας για να ψύχουμε τον πλανήτη μας εδώ και δεκαετίες. Αλλά οι ειδικοί στην πραγματικότητα διχάζονται ως προς το νόημα των δεδομένων. Αν και ο Diamond πιστεύει ότι τα στοιχεία θα πρέπει να ενθαρρύνουν περισσότερους επιστήμονες και ιδρύματα να επενδύσουν περισσότερο σε ερευνητικές προσπάθειες γεωμηχανικής, ο ίδιος και άλλοι επιστήμονες της ατμόσφαιρας λένε ότι δεν παρέχει πειστικές αποδείξεις ότι η φωτεινότητα των θαλάσσιων νεφών μπορεί να είναι μια ασημένια σφαίρα. Ή απλώς ένα ισχυρό εργαλείο για τα κλιματικά μας προβλήματα .
«Υπήρξε κάποιο σκοτάδι — αλλά όχι τόσο όσο περιμέναμε», είπε στο Daily Beast ο Ντάνκαν Γουάτσον-Πάρις, επιστήμονας της ατμόσφαιρας στο Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας Scripps. Έχει συν-συγγράψει μια σειρά από διαφορετικές μελέτες τα τελευταία χρόνια σχετικά με την επίδραση των ιχνών των πλοίων στη φωτεινότητα των θαλάσσιων νεφών και έχει δει την εξέλιξη των πεποιθήσεών του για το θέμα με τα χρόνια.
2022 φύση Stady Η Watson-Paris βοήθησε στην οδήγηση Τα δεδομένα παρακολούθησης σκαφών χρησιμοποιήθηκαν για την ανάλυση των νεφών πάνω από όπου ταξίδεψαν αυτά τα πλοία για να εκτιμηθεί ο αντίκτυπός τους στα κοντινά σύννεφα χωρίς να μολύνουν τα πλοία. Αυτός και η ομάδα του διαπίστωσαν ότι αυτό οδήγησε σε αύξηση του μεγέθους των νεφών και στην εμφάνιση φωτεινών θαλάσσιων νεφών, τα οποία προκάλεσαν ένα φαινόμενο ψύξης.
Αλλά σε Η προέκδοση δημοσιεύτηκε στις 16 Μαΐου στο Ατμοσφαιρική χημεία και φυσικήΚαι Οι ίδιοι ερευνητές εξέτασαν τα αποτελέσματα της ακτινοβολίας πριν και μετά το 2020 – και ανακάλυψαν ότι δεν υπήρξε μεγάλη αλλαγή μεταξύ των δύο. Αυτό δείχνει ότι τα σύννεφα είναι «σε μεγάλο βαθμό κορεσμένα», σύμφωνα με την Watson-Paris.
«Ακόμη και με τη μείωση των εκπομπών κατά 80 τοις εκατό, τα ίδια τα σύννεφα δεν γίνονται πιο σκοτεινά επειδή έχουν ήδη πολλά αερολύματα», εξήγησε. “Αυτό με κάνει να πιστεύω ότι τα σύννεφα είναι ήδη κάπως κορεσμένα με αερολύματα και ρύπανση. Επομένως, οι μειώσεις των εκπομπών μπορεί να μην είχαν τεράστιο αντίκτυπο.”
Είναι επίσης δύσκολο να μετρηθούν οι επιπτώσεις του μειωμένου ηλιακού φωτός που χτυπά τη Γη λόγω του κανονισμού του ΙΜΟ, σύμφωνα με τον Ρομπ Γουντ, έναν ατμοσφαιρικό επιστήμονα και κύριο ερευνητή του έργου Marine Cloud Lightening του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον. Σημείωσε ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα έχουν αυξηθεί κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και έχει πολύ μεγαλύτερη διάρκεια ζωής στην ατμόσφαιρα από το διοξείδιο του θείου, «συγκρίνοντας λοιπόν τον αντίκτυπο του κανονισμού του ΙΜΟ με την αύξηση [carbon dioxide] Είπε στο The Daily Beast: «Είναι δύσκολο να το κάνεις.
«Επιπλέον, σε χρονικές κλίμακες μιας δεκαετίας ή λιγότερο, η φυσική μεταβλητότητα του κλιματικού συστήματος τείνει να ελέγχει τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας», πρόσθεσε. «Εν ολίγοις, θα πρέπει να περιμένουμε μερικά ακόμη χρόνια για να προσδιορίσουμε τον αντίκτυπο του κανονισμού του ΙΜΟ του 2020».
Επομένως, είναι ακόμη πολύ νωρίς μετά τον κανονισμό του ΙΜΟ για να εξαχθούν ισχυρά συμπεράσματα σχετικά με τον αντίκτυπό του. Ενώ οι ειδικοί της ηλιακής γεωμηχανικής είναι αισιόδοξοι για τη νέα έρευνα, προειδοποιούν ότι όλα πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Η Kelly Wanser, συνιδρυτής και ανώτερη σύμβουλος για το έργο Marine Cloud Brightening στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, δήλωσε στο The Daily Beast. «Συγκεκριμένα, δεν είχαμε επαρκή κάλυψη παρακολούθησης για τη συλλογή των δεδομένων που απαιτούνται για την κατανόηση και την ποσοτικοποίηση αυτών των επιπτώσεων».
Παρόλα αυτά, τόσο ο Wood όσο και ο Wanser πιστεύουν ότι αυτό θα πρέπει να ενθαρρύνει τους ενδιαφερόμενους φορείς όπως οι παγκόσμιες κυβερνήσεις και τα ακαδημαϊκά ιδρύματα να επενδύσουν στην έρευνα γεωμηχανικής. Πρέπει να γίνουν κατανοητά περισσότερα πριν από τη δημοσίευση – ειδικά όταν οι συνέπειες μπορεί να είναι τεράστιες.
«Είναι αμφιλεγόμενο», είπε ο Diamond. «Υπάρχουν πιθανά μειονεκτήματα της τεχνολογίας, όπως η αλλαγή των ροών και των μοτίβων βροχοπτώσεων με τρόπους που είναι δυνητικά επιβλαβείς για συγκεκριμένες κοινότητες και οικοσυστήματα».
«Δεν έχουμε επαρκείς πληροφορίες τόσο για την αποτελεσματικότητα όσο και για τους κινδύνους παρενεργειών της φωτεινότητας των θαλάσσιων νέφους για να γνωρίζουμε εάν πρέπει να επιχειρήσουμε να λαμπρύνουμε τα θαλάσσια σύννεφα ή πώς να το χρησιμοποιήσουμε για να αυξήσουμε την αποτελεσματικότητα και να μειώσουμε τον κίνδυνο», είπε ο Wanser. «Χρειάζεται μεγάλη έρευνα».
Όπως τα σύννεφα πάνω από τους ωκεανούς μας, θέλουμε να προσβλέπουμε σε ένα καλύτερο μέλλον. Δεν θέλουμε να το κάνουμε με το κόστος της ζωής μας — αλλά και πάλι, μπορεί να μην έχουμε πολλές επιλογές σύντομα.