Το Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας ετοιμάζεται να προσφέρει στους δύτες αναψυχής πρόσβαση σε τρεις ακόμη αρχαίες τοποθεσίες ναυαγίων. Το πράσινο φως του ακολουθεί την αντιληπτή επιτυχία του πιλοτικού προγράμματος ναυαγίου Περιστέρα στο νησί της Αλοννήσου, το οποίο ξεκίνησε το 2019 και τρέχει σταθερά.
Ένα σχέδιο τεσσάρων τοποθεσιών ανακοινώθηκε το 2019 DivernetΑλλά μόλις τώρα τα νεύρα των αρχών έχουν κατασταλάξει σε μια πιο στενά παρακολουθούμενη εμπειρία κατάδυσης – και φαίνεται να έχει κατασταλάξει για να λειτουργήσει – και είναι λίγο πιο μακριά.
Η Περιστέρα, γνωστή και ως Υποβρύχιο Μουσείο Αλοννήσου, θα είναι ένας από τους τέσσερις χαρακτηρισμένους «Επισκέψιμους Θαλάσσιους Αρχαιολογικούς Χώρους».
Οι άλλες τρεις τοποθεσίες βρίσκονται στο δυτικό Παγασητικό και περιλαμβάνουν το Ναυπηγείο Τηλέγραφου της Ύστερης Αρχαιότητας, το Μεσοβυζαντινό Ναυπηγείο Κύκυνθου και το Βυζαντινό Αγκυρότοπο Κλάρου.
Τώρα ετοιμάζονται να ανοίξουν στα τέλη του 2025 υπό την επίβλεψη της Ελληνικής Εταιρείας Εναλίων Αρχαιοτήτων (EAA), τμήμα του Υπουργείου Πολιτισμού.
Αυστηροί περιορισμοί
Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη ανακοίνωσε την απόφαση, λέγοντας ότι η κίνηση σχεδιάστηκε για την προώθηση της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας και του καταδυτικού τουρισμού. Όπως συνηθίζεται στα ελληνικά ύδατα, αυτό περιλαμβάνει αυστηρούς περιορισμούς στους αυτοδύτες που υπαγορεύονται από «τρεις βασικές απαιτήσεις: διατήρηση της ασφάλειας του κοινού, προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς».
«Η πρόσβαση στον ιστότοπο μπορεί να περιοριστεί μόνο υπό αυστηρές συνθήκες συνεχούς παρακολούθησης και ασφάλειας», τόνισε η Μενδώνη. Δύτες μεταφέρονται σε κάθε τοποθεσία με σκάφη πιστοποιημένων καταδυτικών κέντρων, με εξειδικευμένο προσωπικό υπεύθυνο για την επιβολή των κανονισμών του Υπουργείου Εξωτερικών.
Τα πλοία θα πρέπει να χρησιμοποιούν μόνο την προβλήτα Στενής Βάλα Αλοννήσου ή το λιμάνι της Αμαλιάπολης. Απαγορεύεται η αγκυροβόληση και τοποθετούνται μόνιμα οδοφράγματα στα σημεία των ναυαγίων. Κάθε τοποθεσία θα οριοθετηθεί με χρήση ελαφρών σημαδούρων και η κυκλοφορία ψαρέματος και σκαφών θα απαγορεύεται κατά τη διάρκεια της κατάδυσης.
Ομάδες με όχι περισσότερους από οκτώ δύτες συνοδευόμενες από επαγγελματίες οδηγούς καταδύσεων κατεβαίνουν σε μια γραμμή προς τα βάθη όπου ξεκινούν οι καθορισμένοι «διάδρομοι περιήγησης». Οι δύτες δεν επιτρέπονται σε απόσταση 1,5 m από τον βυθό ή σε απόσταση 1 m από τα υπολείμματα.
Οι βασικές πληροφορίες για τους δύτες αναγράφονται σε κάθε στάση κατά μήκος του προγράμματος εκπαίδευσης. Οι υποβρύχιες και επιφανειακές κάμερες μεταδίδουν εικόνες του ναυαγίου και της επιφάνειας σε πραγματικό χρόνο, επιτρέποντας την απομακρυσμένη παρακολούθηση της κατάδυσης, την αποστολή προειδοποιητικών σημάτων και την καταγραφή τυχόν παραβιάσεων.
Ναυάγιο Περιστέρας
Η Περιστέρα βρίσκεται ανατολικά της Αλοννήσου στο Θαλάσσιο Πάρκο Βορείων Σποράδων. Το ναυάγιο, που ανακαλύφθηκε από έναν ψαρά το 1985 στα 22-30 μέτρα κοντά στη βραχώδη δυτική ακτή του, περιέχει κυρίως το κύριο φορτίο του – περισσότερους από 3.500 αμφορείς με κοφτερό πυθμένα. Οι δύο τύποι που εντοπίστηκαν είναι από τη Μένδη και την Πεπάρηθο (Σκόπελος) και πιθανότατα φέρουν κρασί.
Άλλα ευρήματα περιλαμβάνουν είδη προσωπικού όπως κύπελλα και πλάκες με μελάνι, λάμπες και φυτίλια, και εξαρτήματα πλοίων, όπως εξαρτήματα μολύβδου άγκυρας και καρφιά. Το αγγείο χρονολογείται στο τελευταίο τέταρτο του 5ου αιώνα π.Χ.
Ναυάγιο Τηλέγραφος
Οκτώ τύποι εμπορικών αμφορέων του 4ου αιώνα μ.Χ. ανακαλύφθηκαν το 2000 σε βάθος 17-23 μέτρων στον Κόλπο του Τηλεγράφου, κάτω από βράχο και άμμο. Ίχνη πίσσας μέσα σε πολλά από αυτά δείχνουν ότι κάποτε κρατούσαν κρασί. Ο πιο συνηθισμένος τύπος αμφορέα, με 20 παραδείγματα που βρέθηκαν, προέρχεται από την Πελοπόννησο, τη μεγαλύτερη γνωστή συγκέντρωση στην Ελλάδα.
Άλλοι τύποι προέρχονταν από το βορειοανατολικό Αιγαίο, ενώ ένας μοναδικός αμφορέας αναγνωρίστηκε ως παλαιστινιακός. Οι γλάστρες βρίσκονταν σε δύο αταίριαστες συγκεντρώσεις, υποδεικνύοντας ότι το πλοίο μπορεί να ανατράπηκε και να χύθηκε το φορτίο του.
Ναυάγιο Κύκυνθου
Με κατάλοιπα που έχουν εντοπιστεί από την παλαιοχριστιανική εποχή έως τον 19ο αιώνα, η Κύκυνθος σχηματίζει έναν φυσικό κυματοθραύστη στην είσοδο του κόλπου της Αμαλιάπολης.
Ένας σωρός από μεγάλα αλλά σπασμένα πλοία ανακαλύφθηκε το 2005 σε βάθος 3,5-12 μέτρων από τη βορειοδυτική ακτή. Αυτά είναι μέρη Πίθος, που χρονολογούνται γενικά από τον 9ο αιώνα μ.Χ. σε μεγάλη κεραμική και Το ναυάγιο φαίνεται να είναι ένα σχετικά μικρό εμπορικό πλοίο της μεσοβυζαντινής περιόδου.
Ακρωτήριο Κλάρος
Το ακρωτήριο Κλάρος, στη νοτιοδυτική ακτή του Βαγασιδικού Κόλπου, ήταν ένα επικίνδυνο πέρασμα για τα πλοία που προσπαθούσαν να εισέλθουν στον κόλπο, το καταφύγιο του αρχαίου Νέου. Τα ίχνη τουλάχιστον τεσσάρων αρχαίων ναυαγίων — ενός ελληνιστικού, ενός ρωμαϊκού και δύο βυζαντινών — μπορεί να έχουν απορριφθεί χωριστά, μαζί με πλοία και άγκυρες από άλλες περιόδους.
Δύο συγκεντρώσεις από περίπου 10 σιδερένιες άγκυρες, η μεγαλύτερη συλλογή βυζαντινών άγκυρων που έχουν βρεθεί ποτέ στις ελληνικές θάλασσες, συνδέονται με αμφορείς του 12ου-13ου αιώνα μ.Χ. που βρέθηκαν στην ίδια περιοχή, υποδηλώνοντας το ναυάγιο ενός μεγάλου βυζαντινού εμπορικού πλοίου.
Επίσης στο Divernet: Η Ελλάδα φιλοξενεί 91 ναυάγια για δύτες, ναυάγιο Περιστέρα: Χαμογέλα, είσαι στην κάμερα, Περισσότερες ανακαλύψεις δυτών στην Ελλάδα, Μουσείο καταδυτικών ανακαλύψεων λίγα εκατοστά μπροστά
Dionysos Alec