υπό την προϋπόθεση
Η Συμφωνική Ορχήστρα της Νέας Ζηλανδίας σε δράση. Οι πρώτες ορχήστρες της αρχαίας Ελλάδας αναφέρονταν επίσης σε δραματουργούς και τραγουδιστές.
Στα σύγχρονα αγγλικά, ο όρος «orchestra» αναφέρεται σε μια ομάδα μουσικών (συνήθως) στην κλασική μουσική και, κατ’ επέκταση, σε μια περιοχή όπου μια ορχήστρα παίζει, όπως το pit της ορχήστρας.
Η λέξη έχει ελληνικές ρίζες και συνδέεται στενά με τον κόσμο του αρχαίου ελληνικού θεάτρου. Η ορχήστρα ήταν το «χορευτικό μέρος», όπου η διάσημη ελληνική χορωδία τραγουδούσε και χόρευε κατά τη διάρκεια του ελληνικού δράματος.
Οι μελετητές του αρχαίου ελληνικού δράματος εξακολουθούν να συζητούν το ακριβές σχήμα της πρώιμης ορχήστρας (κυκλική ή γραμμική) και αν οι ηθοποιοί αλληλεπιδρούσαν με τη χορωδία σε αυτό το σημείο ή έπαιζαν τους ρόλους τους χωριστά σε μια υπερυψωμένη πλατφόρμα. Μας αρέσει μια καλή συζήτηση!
Όταν το ελληνικό δράμα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα στα τέλη του έκτου και πέμπτου αιώνα π.Χ., δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για να απαντηθούν οριστικά αυτά τα ερωτήματα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ήταν περίπου δυόμισι χιλιάδες χρόνια πριν, είμαστε τυχεροί που παίρνουμε ακόμη και τις πληροφορίες που λαμβάνουμε.
Το ελληνικό δράμα αποτελείται από τρία είδη θεατρικών έργων: τραγωδίες, σάτιρες (ένα στυλ κωμωδίας που λειτουργούσε ως καθαριστικό πιάτων μετά από τραγωδίες και παρουσίαζε πνεύματα δασών που ονομάζονταν σάτυροι – άντρες με αυτιά και ουρές αλόγων) και κωμωδίες. .
Και τα τρία είδη είχαν τραγουδιστές που ήταν συχνά το highlight του σόου. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στα κοστούμια, στο χορό και στο τραγούδι. Το πιο κοντινό σύγχρονο δράμα στο ελληνικό δράμα είναι τα λαϊκά μιούζικαλ.
Το ελληνικό θέατρο ήταν κρατικά επιχορηγούμενο, αλλά ήταν και η δημοφιλής διασκέδαση της εποχής.
Οι Τραγωδίες είχαν 12μελή χορωδία αργότερα αυξήθηκε σε 15, αλλά τα σατιρικά έργα μπορούσαν να έχουν έως και 50 μέλη. Αποτελούνταν από Αθηναίους πολίτες που εκπαιδεύτηκαν για έξι μήνες για να εμφανιστούν μία φορά μπροστά σε ζωντανό κοινό.
Οι πλούσιοι πολίτες ενεργούσαν ως χορηγοί για τη χορωδία, χρηματοδοτώντας τις πρόβες και τα κοστούμια τους, μια μορφή φόρου περιουσίας που ωφέλησε τις τέχνες του θεάματος. Τι ωραία ιδέα, ίσως πρέπει να την επαναφέρουμε!
Αν βρεθείτε ποτέ στην Αθήνα, μπορείτε να επισκεφτείτε τα ερείπια του Θεάτρου του Διονύσου στους πρόποδες της Ακρόπολης, ένα ετήσιο φεστιβάλ θεάτρου που ονομάζεται «City Dionysia» (προς τιμή του Διονύσου, του θεού του κρασιού και του θεάτρου).
Ένα κοντινό αρχαίο θέατρο που ονομάζεται Ωδείο του Ηρώδη του Αττικού, που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα, χρονολογείται από τη Ρωμαϊκή περίοδο.
πότε Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού στο Βόρειο Ημισφαίριο, μπορεί να έχετε την ευκαιρία να ζήσετε μόνοι σας μια σύγχρονη παραγωγή ενός αρχαιοελληνικού έργου.
Η Οδύσσεια της Αγγλικής Γλώσσας είναι μια τακτική σειρά που εξετάζει την ελληνική και τη λατινική προέλευση των λέξεων και αποτελεί μέρος του εορτασμού της 50ης επετείου του Προγράμματος Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Massey.
Η Αναστασία Μπακογιάννη είναι Ανώτερη Λέκτορας Κλασικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Massey. Ο Oliver Ballance είναι Λέκτορας Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Massey.
“Εμπειρογνώμονας τηλεόρασης. Μελετητής τροφίμων. Αφιερωμένος συγγραφέας. Ανεμιστήρας ταξιδιού. Ερασιτέχνης αναγνώστης. Εξερευνητής. Αθεράπευτος φανατικός μπύρας”
Dionysos Alec