Η αναμενόμενη έναρξη της τουριστικής περιόδου αναβλήθηκε στα τέλη Μαρτίου, ενώ οι πραγματικές τουριστικές ροές δεν αναμένεται να ξεκινήσουν μέχρι τον Μάιο. [EPA]
Η κυβέρνηση είχε αρχικά προγραμματίσει να αρχίσει σταδιακά την άρση μέτρων στήριξης από τον Απρίλιο, αλλά η ανάπτυξη της πανδημίας δεν βοηθά. Αυτό το σχέδιο έχει προωθηθεί αρκετές εβδομάδες, μέχρι τον Μάιο, με την προσδοκία μερικής αποζημίωσης για τις αρνητικές συνέπειες αυτής της καθυστέρησης από τα έσοδα από την τουριστική περίοδο, η αρχή της οποίας όμως έχει αναβληθεί. Η αναμενόμενη έναρξη της τουριστικής περιόδου αναβλήθηκε στα τέλη Μαρτίου, ενώ οι πραγματικές τουριστικές ροές δεν αναμένεται να ξεκινήσουν μέχρι τον Μάιο. Οι ρεαλιστικές προσδοκίες είναι ότι οι εισπράξεις από τον τουρισμό φέτος θα είναι 30-40% από ό, τι ήταν το 2019 και η οικονομική ανάπτυξη θα είναι μεταξύ 2,5% και 3% – πολύ χαμηλότερη από τις προηγούμενες εκτιμήσεις. Η ελληνική οικονομία θα βιώσει μια πλήρη ανάκαμψη πολύ αργότερα από ό, τι αναμενόταν αρχικά και δεν θα μπορούν όλοι να το κάνουν. Μεγάλο μέρος της οικονομίας θα καταρρεύσει – στην πραγματικότητα, έχει ήδη καταρρεύσει και τα μέτρα επιδότησης κρύβουν την αλήθεια. Το άλλο μέρος που καταφέρνει να το πάρει, με κάποιο τρόπο (δεδομένου ότι το κράτος πληρώνει ενοίκια, μισθούς, πάγια έξοδα και παρέχει επίσης κάποια χρηματοδότηση με προπληρωμές, αντικατάσταση απρόθυμων τραπεζών και αφαίρεση χρεών), θα είναι πολύ δύσκολο να συνεχίσει τις κανονικές λειτουργίες και να πληρώσει λογαριασμούς, αυτό μπορεί να αναβληθεί, αλλά εξακολουθεί να αυξάνεται. Η ανεργία θα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει επιχείρηση που δεν σχεδιάζει να απολύσει εργαζομένους.
Ένα άλλο μέρος της οικονομίας θα ανακάμψει και θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί το θετικό κλίμα και τις προσδοκίες ότι η επιδημία θα αρχίσει να υποχωρεί κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, οι οποίες είναι πολύ υψηλότερες προσδοκίες για το φθινόπωρο. Αυτό το μέρος θα υποστηριχθεί από το Ταμείο Ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά το ταμείο δεν θα παρέχει υποστήριξη αδιάκριτα. Είναι ένα εργαλείο για τη μεταφορά πόρων, ανθρώπου και κεφαλαίου, από παραδοσιακούς σε σύγχρονους τομείς, για να συμβάλει στην ανάπτυξη της πράσινης και της ψηφιακής οικονομίας. Η ανισότητα στις ταχύτητες με τις οποίες κινούνται διαφορετικά μέρη της οικονομίας θα γίνει πιο έντονη – μεταξύ πολύ μικρών επιχειρήσεων και ζόμπι, αφενός, και του σύγχρονου τομέα, αφετέρου.
Εάν υπάρχει ένα ολοκληρωμένο και ολοκληρωμένο σχέδιο και στρατηγική, αυτό το σύγχρονο μέρος μπορεί επίσης να λειτουργήσει ως αμορτισέρ, διευκολύνοντας κρίσιμα την αναδιάρθρωση μέρους της παλιάς οικονομίας και βοηθώντας στην ανοικοδόμηση και τον εκσυγχρονισμό πολλών βιώσιμων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, έτσι ώστε Μπορούν να αξιοποιηθούν με τους σύγχρονους τομείς και να έχει μια σειρά την επόμενη μέρα να θεραπεύσει. Όμως ένα τέτοιο φιλόδοξο σχέδιο δεν υπάρχει, ούτε υπάρχει ένα απλούστερο σχέδιο μετάβασης, όπως άλλες ευρωπαϊκές και μη ευρωπαϊκές οικονομίες. Αλλά οι οικονομικές τους αρχές είναι ισχυρές και δεν είναι ίδιες με εμάς. Επομένως, κάποιος θα μπορούσε εύκολα να προβλέψει το σφάλμα στην ελληνική οικονομία, ένα λάθος που θα προκαλούσε μια σειρά από σοκ στην κοινωνία και την πολιτική. Το γεγονός ότι η πολιτική τάξη όχι μόνο προσαρμόζεται σε τέτοια θέματα, αλλά παίζει παιχνίδια τυφλής πόλωσης και διαφωνίας με σκοπό να νικήσει τον εχθρό, κάνει τα πράγματα χειρότερα.