Απολιθώματα δύο εκατομμυρίων ετών έχουν βρεθεί στο Απολιθωμένο Δάσος στο ελληνικό νησί της Λέσβου, που δείχνουν τεράστια θηλαστικά να βόσκουν κάποτε στις καταπράσινες πλαγιές του, συμπεριλαμβανομένων αλόγων, βοοειδών, ελαφιών και θηρίων.
Οι αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν αποκαλύψει μικρά ζώα, συμπεριλαμβανομένων των οστών τους και μικρά ζώα παρόμοια με τα σημερινά κουνέλια, κοντά στη Θέρμη στο ανατολικό τμήμα του νησιού. Το δυτικό τμήμα της Λέσβου φημίζεται για τα απέραντα ερειπωμένα δάση του και τα μεταλλευμένα αρχεία εκείνης της περιόδου βρίσκονται συνεχώς.
Εφιστά ιδιαίτερη προσοχή στο ανατολικό τμήμα της Λέσβου, καθιστώντας το νησί σχεδόν πανομοιότυπο με το Jurassic Park, εμφανίζοντας όλη τη χλωρίδα και την πανίδα που ζούσε κάποτε εκεί. Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου Δείχνει μια ποικιλία δέντρων που, μετά τον θάνατο από ηφαιστειακές εκρήξεις, μετατράπηκαν σε απολιθώματα λόγω τέφρας.
Μόνο απολιθώματα δύο εκατομμυρίων ετών, τα πιο πρόσφατα αρχαία ευρήματα στο κατεστραμμένο δασικό νησί της Λέσβου
Η έρευνα, που διεξήχθη από ερευνητές που συνεργάζονται με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Απολιθωμένο Δάσος Λέσβου, ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2019. Παρά τις πολλές επιπλοκές που δημιούργησε η επιδημία, έχει πλέον ολοκληρώσει την πρώτη της φάση.
Ο Νίκος Τζούρος, διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στο Πατριαρχικό Δάσος Λέσβου και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, δήλωσε στο ελληνικό πρακτορείο ειδήσεων AMNA: «Η έρευνα έχει αποκαλύψει εκατοντάδες σπονδύλους που ζούσαν στη Λέσβο. , δηλαδή πριν από περίπου δύο εκατομμύρια χρόνια.
«Το πλούσιο υλικό των υπό μελέτη αρχαίων ανασκαφών μαρτυρεί τον πλούτο της πανίδας του νησιού, αποκαλύπτοντας σημαντικά στοιχεία για την πανίδα του ανατολικού Αιγαίου και τα οικοσυστήματα και τη σχέση των νησιών με τη γειτονική Μικρασιατική Χερσόνησο».
Περισσότερα από 500 διαφορετικά δείγματα απολιθωμάτων
Μέχρι στιγμής, οι ανασκαφές έχουν αποκαλύψει περίπου 500 αναγνωρίσιμα δείγματα και πολλά περισσότερα απολιθώματα από απροσδιόριστα είδη.
Νέες ανασκαφές πραγματοποιήθηκαν ως αποτέλεσμα της ανακάλυψης του πρώτου απολιθώματος στα ιζηματογενή πετρώματα στο ανατολικό τμήμα της Λέσβου. Ο Τζούρος είπε στους δημοσιογράφους: «Είναι ένα κομμάτι γνάθου, με μικρή ποικιλία δοντιών και πιθανότατα ανήκει σε ένα μικρό ζώο.
«Στα ιζήματα βρέθηκαν θραύσματα απολιθωμάτων οστών και στην ίδια περιοχή ανακαλύφθηκε η παρουσία μεγάλων τεκτονικών λάκκων που σχηματίστηκαν στα ασβεστολιθικά πετρώματα, τα οποία αργότερα γέμισαν με απολιθωμένα ιζήματα».
Κάποια απολιθώματα έπρεπε να συγκεντρωθούν στην τοποθεσία από εξαιρετικά εξελιγμένους ερευνητές
Αυτό ώθησε τους ερευνητές να σχεδιάσουν μια επίσημη ανασκαφή στην κύρια τοποθεσία απολιθωμάτων από το επόμενο έτος. Εν τω μεταξύ, τα ιζήματα κοσκινίζονταν συνεχώς με την ελπίδα να ανακτηθούν τα μικροσκοπικά απολιθώματα σε αυτά.
Σύντομα ανακάλυψαν αυτό που αποκαλούσαν «μεγάλους όγκους οστεολογικού υλικού», το οποίο πιστεύουν ότι κάποια στιγμή είχε μετακινηθεί προς τα κάτω από ένα υψηλότερο σημείο της τοποθεσίας. Τελικά, αποκαλύφθηκε η παρουσία ενός στρώματος απολιθωμάτων οστών, λέει ο Juros.
«Τα πρώτα απολιθώματα που βρέθηκαν ήταν οι σκελετοί μεγάλων κυρτών θηλαστικών, κυρίως ελαφιών (συνήθως χαρακτηρίζονται από ίσο αριθμό δακτύλων σε δύο ή τέσσερα πόδια).
Ο ερευνητής λέει ότι όλα αυτά τα θεαματικά έργα σταμάτησαν λόγω επιδημικών περιορισμών που δεν επέτρεψαν να ξεκινήσουν οι εργασίες τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του 2020.
Οι ανασκαφές ξεκίνησαν ξανά τον Ιούνιο του 2021, όταν η πιο σημαντική φάση της συστηματικής εργασίας επικεντρώθηκε στο κεντρικό τμήμα του στρώματος όπου παρατηρήθηκε η αυξημένη συσσώρευση απολιθωμάτων οστών. «Η πυκνή συγκέντρωση των οστών στο ίζημα και η ταφή τους χωρίς συγκεκριμένο προσανατολισμό συχνά οδήγησε σε επαναπροσδιορισμό της μεθόδου ανασκαφής για την ασφαλέστερη ανάκτηση των απολιθωμάτων», εξήγησε ο Juros στους δημοσιογράφους.
“Η πυκνή συγκέντρωση των οστών έκανε την εκσκαφή πολύ δύσκολη γιατί οι εργασίες έπρεπε να προχωρήσουν πολύ αργά για να μην προκληθούν ζημιές. Ιδιαίτερα μειωμένη αντοχή των απολιθωμάτων απαιτούσε προσεκτική και ακριβή εργασία”, σημείωσε.
Για το λόγο αυτό, πραγματοποιήθηκαν επιτόπιες εργασίες στα περισσότερα οστεολογικά υλικά από έμπειρους οικολόγους του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους στη Λέσβο.
Σε περιπτώσεις που υψηλές συγκεντρώσεις οστών λειτουργούσαν ως εμπόδιο στην εξόρυξη απολιθωμάτων, δημιουργήθηκαν «απολιθώματα» που αφαιρούνταν στο σύνολό τους και επεξεργάζονταν στα εργαστήρια του μουσείου.
Ο πλούτος του υλικού που ανακτήθηκε κατά τις ανασκαφές αποτελούνταν κυρίως από οστά θηλαστικών, τα περισσότερα από τα οποία ήταν επιμήκη οστά, αλλά χωρίς κρανία και σαγόνια μικρότερων θηλαστικών. Τελικά, όλα τα αναγνωρίσιμα δείγματα αφαιρέθηκαν από τη στοίβα και μεταφέρθηκαν στα εργαστήρια του μουσείου.
Dionysos Alec