Αυστραλία μετά το θάνατο της βασίλισσας: γιατί τα δικαιώματα των Αβορίγινων έχουν προτεραιότητα έναντι της ψήφου για τον βασιλιά

Μπρίσμπεϊν, Αυστραλία
CNN
–

Μέσα σε 24 ώρες από τον θάνατο της Βασίλισσας Ελισάβετ Β’, σχηματίστηκαν οι πρώτες ρωγμές σε μια προσεκτικά προσαρμοσμένη απάντηση της Αυστραλίας στον θάνατο του αρχηγού του κράτους.

Κατά τη διάρκεια ενός τηλεοπτικού αγώνα μεταξύ των ομάδων της Αυστραλιανής Ποδοσφαιρικής Λίγκας (AFLW) στη Μελβούρνη την Παρασκευή, οι παίκτες παραστάθηκαν για μια πολιτειακή αναγνώριση και αμέσως μετά τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή για τη Βασίλισσα.

Ωστόσο, μια δήλωση ότι οι παίκτες στέκονται σε “μη εξουσιοδοτημένα” εδάφη των Αβορίγινων, ακολουθούμενη από έναν φόρο τιμής στον πρώην μονάρχη της χώρας, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν άβολος για ορισμένους.

Μέχρι το Σάββατο, όλα τα άλλα λεπτά σιωπής για τους αγώνες AFLW είχαν ακυρωθεί και ο μάνατζερ ενός συλλόγου, οι Western Bulldogs, εξέδωσε μια δήλωση λέγοντας τις τιμές «Μας αποκαλύπτει βαθιές πληγές».

Το περιστατικό απεικονίζει τον συνεχή πόνο που ένιωσαν οι λαοί των Πρώτων Εθνών στην Αυστραλία από την κατοχή της χώρας τους από Βρετανούς αποίκους το 1788. Σε άλλες χώρες της Κοινοπολιτείας, Ο θάνατος της βασίλισσας Κάποιοι γκρίνιες -μερικοί πιο δυνατοί από άλλους- πυροδότησαν κινήσεις εγκατάλειψης της βρετανικής μοναρχίας για μια δημοκρατία. Αλλά στην Αυστραλία, παρά τις φιλοδημοκρατικές απόψεις του πρωθυπουργού Anthony Albanese, δεν υπάρχει συντονισμένη ώθηση προς αυτή την κατεύθυνση.

Σε συνεντεύξεις και συνεντεύξεις Τύπου μετά τον θάνατο της βασίλισσας, ο Αλμπανέζ έχει επανειλημμένα πει ότι δεν είναι τώρα η ώρα να μιλήσουμε για δημοκρατία. Την Τρίτη, το Αυστραλιανό Ρεπουμπλικανικό κίνημα φάνηκε να συμφωνεί με την αναστολή της εκστρατείας του για το θέμα πέρα ​​από μια περίοδο πένθους «από σεβασμό προς τη βασίλισσα».

Αλλά για τον Αλβανέζο, η απροθυμία να πιέσει για μια δημοκρατία προς το παρόν δεν είναι μόνο θέμα σεβασμού προς τον αείμνηστο μονάρχη. Ο ηγέτης των Εργατικών έδωσε προεκλογική υπόσχεση να διεξαγάγει δημοψήφισμα για την αναγνώριση του λαού των Πρώτων Εθνών της Αυστραλίας στο σύνταγμα κατά την πρώτη τριετή θητεία του, εάν κερδίσει το αξίωμα.

Όταν ο Albanese ρωτήθηκε για αυτό τη Δευτέρα, είπε: «Είπα τότε ότι δεν μπορούσα να φανταστώ μια περίσταση στην οποία αλλάξαμε τον αρχηγό του κράτους μας σε αρχηγό κράτους της Αυστραλίας, αλλά δεν αναγνωρίζαμε τους ανθρώπους των Πρώτων Εθνών. το σύνταγμα και το γεγονός ότι ζούμε με τον αρχαιότερο συνεχή πολιτισμό στη γη. Αυτές είναι λοιπόν οι προτεραιότητές μας σε αυτή τη θητεία».

Η αλλαγή του συντάγματος απαιτεί από την πλειοψηφία των Αυστραλών σε ολόκληρη τη χώρα, καθώς και από την πλειοψηφία στις περισσότερες πολιτείες, να ψηφίσουν «ναι» σε δημοψήφισμα, και είναι ένα διαβόητα δύσκολο έργο. Από την ένωση το 1901, Μόνο οκτώ από τις 44 προτάσεις για συνταγματική αλλαγή Εχει εγκριθεί.

Η τελευταία άρνηση ήρθε το 1999, όταν οι πολίτες της χώρας ρωτήθηκαν αν ήθελαν να αντικαταστήσουν τη βασίλισσα και τον γενικό κυβερνήτη με πρόεδρο.

Εκείνη την εποχή, η εκστρατεία επικεντρώθηκε στη διακοπή των δεσμών με μια παλιά μοναρχία και στο να προχωρήσει ως ένα τολμηρό νέο πολυπολιτισμικό έθνος που στρέφεται στο να χαράξει τον δικό του δρόμο. Τα ζητήματα των ιθαγενών δεν ήταν ψηλά στην ημερήσια διάταξη, αν και τέθηκε μια δεύτερη ερώτηση στους Αυστραλούς, προκειμένου να συμφωνήσουν σε ένα νέο προοίμιο του Συντάγματος που τιμούσε τους λαούς των Πρώτων Εθνών για συγγένεια με τα εδάφη τους.Αυτό απέτυχε επίσης, με τους πρεσβύτερους των Αβορίγινων εκείνη την ημέρα να παραπονιούνται ότι δεν είχαν ζητηθεί η γνώμη τους σχετικά με τη σύνταξη.

Δεν ήταν έκπληξη. Οι αυτόχθονες πληθυσμοί παραπονιούνται εδώ και καιρό ότι οι φωνές τους δεν έχουν ακουστεί από διαδοχικές κυβερνήσεις, τόσο πολύ που το 1999 ένας άνδρας Yauru, ο Peter Yeo, Αντιπρύτανης των Πρώτων Εθνών στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας (ANU), έλαβε τη συμβουλή ενός ντόπιου γέροντα για να μεταφέρουν το μήνυμά τους στη Βασίλισσα.

«Καλύτερα να πας να δεις αυτό το ηλικιωμένο κορίτσι έξω… γιατί εδώ τη λένε με λάθος τρόπο», θυμάται ο Yu. «Ο ηλικιωμένος έλεγε στο CNN ότι η μόνη φορά που άκουσε ιθαγενείς στο όνομα της βασίλισσας. «Ένιωθαν ότι λόγω του σεβασμού της κοινωνίας για τη βασίλισσα, το όνομά της είχε αμαυρωθεί και η φήμη της είχε αμαυρωθεί, και ως εκ τούτου έπρεπε να πάμε και να εξηγήσουμε την κατάσταση», είπε.

Έτσι έκαναν.

Είπε ότι ο Yu και η αντιπροσωπεία του συνάντησαν τη βασίλισσα Ελισάβετ για περίπου 30 λεπτά στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ και έτυχαν θερμότερης υποδοχής από τον μονάρχη από οποιαδήποτε κυβέρνηση στο Ηνωμένο Βασίλειο ή την Αυστραλία.

Σήμερα, ο Yeo λέει ότι οι απόψεις στην κοινότητα των Αβορίγινων της Αυστραλίας για τη βασίλισσα είναι ανάμεικτες – όπως και οι περισσότερες κοινωνίες.

«Υπάρχουν έντονα συναισθήματα», είπε. Εξακολουθούμε να βιώνουμε την πλήρη ισχύ των συνεπειών της αποικιοκρατίας. Την θεωρούμε όμως προσωπικά υπεύθυνη για αυτό; Αυτός είπε. “Αυτός για τον οποίο είμαι υπεύθυνος είναι η Αυστραλιανή Κυβέρνηση… Κυβερνήσεις που παραμέλησαν εσκεμμένα το καθήκον τους περίθαλψης. Γι’ αυτό είμαι θυμωμένος.”

Μέχρι το τέλος της πρώτης του θητείας, ο Αλμπανέζ υποσχέθηκε ένα δημοψήφισμα για την ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο – ένα όργανο που κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα που για πρώτη φορά θα έδινε στους αυτόχθονες πληθυσμό το λόγο στους νόμους που τους επηρεάζουν.

Ο John Warhurst, ομότιμος καθηγητής πολιτικών επιστημών στο ANU και πρώην πρόεδρος του Κινήματος της Αυστραλιανής Δημοκρατίας, λέει ότι ένα δημοψήφισμα για την ψήφο του κοινοβουλίου είναι «χωρίς αμφιβολία η νούμερο ένα προτεραιότητα» έναντι της δημοκρατίας.

«Δεν θα βρείτε επιχείρημα για αυτό μεταξύ των Ρεπουμπλικανών», πρόσθεσε.

Ο Warhurst είπε ότι η ψήφος του Κοινοβουλίου είναι σημαντική για διάφορους λόγους. “Είναι μια γραμμή στην άμμο για το αποικιακό παρελθόν της Αυστραλίας. Είναι μια γραμμή στην άμμο για τις φυλετικές σχέσεις στην Αυστραλία…και νομίζω ότι το μήνυμα διεθνώς θα ήταν επίσης συγκλονιστικό, αν αποτύχουμε να περάσουμε αυτό το δημοψήφισμα.”

Ωστόσο, δεν υποστηρίζουν όλοι οι αυτόχθονες πληθυσμοί αυτήν την έννοια.

Η Tiluna Pete, μια Αβορίγινα από την Ngarloma, την Kariyara και τη Miriam και νησιώτισσα του Torres Strait, είναι υπεύθυνη για την ομάδα Facebook «Voice No to Constitutional Change», η οποία έχει 11.000 μέλη.

Πιστεύει ότι δεν δόθηκε η γνώμη τους σε αρκετούς αυτόχθονες πληθυσμούς κατά τη σύνταξη του εγγράφου που οδήγησε σε σχέδια για τη δήλωση της φωνής του Κοινοβουλίου. Λέει ότι η κυβέρνηση έχει ήδη επίγνωση των ιθαγενών προβλημάτων, αλλά δεν έχει κάνει αρκετά για να τα διορθώσει – και αυτό δεν θα αλλάξει με το δημοψήφισμα για την ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο.

«Το μόνο που θα κάνει είναι να αποδυναμώσει τον αυτόχθονα πληθυσμό και να ενισχύσει το Κοινοβούλιο εναντίον μας», είπε.

Ο Πιτ λέει ότι θα πρέπει να διεξαχθεί δημοψήφισμα μεταξύ των ιθαγενών για να δούμε ποιος υποστηρίζει την αλλαγή πριν τεθούν ερωτήσεις στο ευρύτερο κοινό.

Ο Warhurst λέει ότι η ψήφιση της ψηφοφορίας του κοινοβουλίου θα διευκόλυνε την ψήφιση περισσότερων συνταγματικών αλλαγών – αλλά από την άλλη πλευρά, η απόρριψή της θα μπορούσε να σημαίνει μεγαλύτερη πορεία για τη Δημοκρατία.

Είπε ότι μετά την ψήφιση του κοινοβουλίου, η Αυστραλία μπορεί να είναι έτοιμη να εξετάσει τη ζωή μετά τη μοναρχία.

Είπε ότι αυτό μπορεί να μην συμβεί για άλλα πέντε έως 10 χρόνια, αλλά ότι η εκστρατεία για το θέμα θα πρέπει να ξεκινήσει νωρίς «από την αρχή», επειδή η Αυστραλία δεν είναι το ίδιο μέρος που ήταν το 1999.

Το να πείσεις τους Αυστραλούς ότι ήταν καιρός για μια δημοκρατία θα ήταν πιθανότατα ευκολότερο μέχρι τότε, επειδή η νοσταλγία για τη βασιλεία της βασίλισσας θα έχει περάσει στις παλαιότερες γενιές, που μεγάλωσαν σε πολύ στενότερες σχέσεις με τη βρετανική μοναρχία.

«Η παρουσία της βασίλισσας Ελισάβετ είχε επιρροή για ορισμένους στη διατήρηση του status quo», είπε ο Warhurst. «Λοιπόν, νομίζω ότι τώρα που έχουμε προχωρήσει σε έναν νέο βασιλιά, μέρος του δισταγμού στην αυστραλιανή κοινωνία έχει φύγει».

Ωστόσο, ο Yu, του ANU, είπε ότι το ζήτημα των Αβορίγινων στην Αυστραλία πρέπει να αντιμετωπιστεί πριν γίνει λόγος για οποιαδήποτε δημοκρατία.

«Πώς μπορείς να έχεις μια δημοκρατία χωρίς να τη διευθετήσεις με τους πρώτους λαούς;». Ερωτηθείς. “Για μένα, αυτό είναι ανοησία. Δεν έχει ακεραιότητα. Δεν έχει ηθική λογική ή πνεύμα.”