Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων, ένας αστρονομικός υπολογιστής 2.000 ετών, κατέχει τον τίτλο του αρχαιότερου γνωστού αναλογικού υπολογιστή στον κόσμο.
Δημοσιεύτηκε μια νέα μελέτη του UCL Antikythera Research Group Επιστημονικές αναφορέςρίχνει φως σε μια προηγουμένως ενδιαφέρουσα πτυχή της συσκευής – μια επίδειξη της αρχαίας ελληνικής έννοιας του σύμπαντος (κόσμος).
«Το μοντέλο μας», εξηγεί ο κύριος συγγραφέας και καθηγητής Tony Freeth UCL Ένας ειδικός μηχανολόγος μηχανικός, “τα φυσικά στοιχεία, η πολυπλοκότητα του συστήματος μετάδοσης κίνησης και η περιγραφή που είναι χαραγμένη στον μηχανισμό ταυτόχρονα. Αντιπροσωπεύει ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα της αρχαίας ελληνικής μηχανικής, με μια μαγευτική θέα του ήλιου, της σελήνης και της σελήνης, και πλανήτες».
Ανακαλύφθηκε το 1901 από Έλληνες σφουγγαράδες κοντά στο μικρό μεσογειακό νησί των Αντικυθήρων, ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων έχει γοητεύσει και προβληματίσει τους ερευνητές για περισσότερο από έναν αιώνα.
Αυτή η περίπλοκη χάλκινη συσκευή με 30 σωζόμενα γρανάζια είχε λειτουργίες για την πρόβλεψη αστρονομικών γεγονότων όπως εκλείψεις, σεληνιακές φάσεις, θέσεις πλανητών και τις ημερομηνίες των Ολυμπιακών Αγώνων.
Σημαντική πρόοδος έχει σημειωθεί στην κατανόηση των εσωτερικών λειτουργιών του μηχανισμού τον περασμένο αιώνα. Η πρόοδος στην τρισδιάστατη απεικόνιση ακτίνων Χ και επιφανειών το 2005 επέτρεψε στους ερευνητές να καταλάβουν πώς η συσκευή προέβλεψε τις εκλείψεις και αντιπροσώπευε τη μεταβλητή κίνηση της Σελήνης. Ωστόσο, το πολύπλοκο σύστημα ταχυτήτων στο μπροστινό μέρος παρέμεινε ένα συνεχιζόμενο παζλ.
Μια σημαντική πρόκληση έγκειται στον κατακερματισμένο χαρακτήρα του μηχανισμού. Απομένει μόνο το ένα τρίτο, διασκορπισμένο σε 82 θραύσματα. Το θραύσμα Α, το μεγαλύτερο θραύσμα, παρουσιάζει χαρακτηριστικά όπως ρουλεμάν, κολώνες και ένα μπλοκ. Το τμήμα D αποτελείται από έναν απροσδιόριστο δίσκο, ένα γρανάζι 63 δοντιών και μια πλάκα.
Προηγούμενες μελέτες, χρησιμοποιώντας δεδομένα ακτίνων Χ του 2005, αποκάλυψαν χιλιάδες κρυμμένους κειμενικούς χαρακτήρες μέσα στα θραύσματα, αδιάβαστους για σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια. Οι επιγραφές στο οπισθόφυλλο περιγράφουν μια κοσμική σκηνή όπου οι πλανήτες κινούνται σε δαχτυλίδια που σημειώνονται με χάντρες μαρκαδόρων. Αυτό το σενάριο έγινε η βάση για τις προσπάθειες ανοικοδόμησης της ομάδας.
Είναι σημαντικό ότι οι ακτινογραφίες του μπροστινού εξωφύλλου αποκάλυψαν δύο βασικούς αριθμούς: 462 ετών και 442 ετών. Αυτοί οι αριθμοί αντικατοπτρίζουν με ακρίβεια τις περιστροφικές κινήσεις της Αφροδίτης και του Κρόνου, αντίστοιχα, όπως παρατηρούνται από τη Γη. Αυτοί οι πλανήτες εμφανίζουν περιόδους κατά τις οποίες οι κινήσεις τους φαίνονται αντίστροφες στο φόντο των αστεριών. Η πρόβλεψη των θέσεων τους απαιτεί παρακολούθηση αυτών των μεταβλητών κύκλων για εκτεταμένες περιόδους.
«Η βασική αστρονομία της πρώτης χιλιετίας π.Χ. ξεκίνησε από τη Βαβυλωνία», εξηγεί ο υποψήφιος διδάκτορας Άρης Ταγανάλης, μέλος της ερευνητικής ομάδας του UCL Antikythera. «Ωστόσο, καμία από αυτές τις γνώσεις δεν παρέχει εικόνα για το πώς οι αρχαίοι Έλληνες πέτυχαν τον εξαιρετικά ακριβή κύκλο 462 ετών για την Αφροδίτη και τον κύκλο 442 ετών για τον Κρόνο».
Χρησιμοποιώντας μια αρχαία ελληνική μαθηματική μέθοδο που αποδίδεται στον φιλόσοφο Παρμενίδη, η ομάδα του UCL όχι μόνο εξήγησε την προέλευση των κύκλων της Αφροδίτης και του Κρόνου, αλλά και ανακατασκεύασε με επιτυχία κύκλους για άλλους πλανήτες, ακόμη και όπου δεν υπήρχαν στοιχεία.
«Μετά από σημαντική προσπάθεια», εξηγεί ο υποψήφιος διδάκτορας Ντέιβιντ Χίκον, άλλο μέλος της ομάδας, «καταφέραμε να συμβιβάσουμε τις ενδείξεις των Θραυσμάτων Α και Δ με έναν μηχανισμό για την Αφροδίτη που μοντελοποιεί με ακρίβεια τη σχέση της 462 ετών πλανητικής περιόδου με τα 63 δόντια. παίζουν σημαντικό ρόλο».
Ο καθηγητής Freeth προσθέτει, “Η ομάδα ανέπτυξε καινοτόμους μηχανισμούς για όλους τους πλανήτες ικανούς να υπολογίζουν τους πρόσφατα ανακαλυφθέντες, πιο προηγμένους αστρονομικούς κύκλους. Αυτός ο σχεδιασμός μείωσε τον συνολικό αριθμό των εργαλείων που απαιτούνται, διασφαλίζοντας ότι ταιριάζουν στον περιορισμένο διαθέσιμο χώρο.”
“Αυτή η ανακάλυψη αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό θεωρητικό άλμα προς τα εμπρός για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο λειτουργούσε η σκηνή του κόσμου μέσα στον μηχανισμό”, τονίζει ο συν-συγγραφέας Dr Adam Wojcik (UCL Mechanical Engineering). “Το επόμενο βήμα είναι να επαληθεύσουμε τη σκοπιμότητά του δημιουργώντας μια οθόνη χρησιμοποιώντας τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν στην αρχαιότητα. Μια ιδιαίτερη πρόκληση θα είναι η αναπαραγωγή ενός συστήματος ένθετων σωλήνων που αποκαλύπτουν αστρονομικά αποτελέσματα.”
Αυτή η ανακάλυψη φέρνει τους ερευνητές ένα βήμα πιο κοντά στην πλήρη κατανόηση των δυνατοτήτων του μηχανισμού των Αντικυθήρων και της ακρίβειας των αστρονομικών του προβλέψεων. Η αρχική συσκευή φυλάσσεται επί του παρόντος στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα.
Dionysos Alec