«Αυτό δεν είναι αντίο, τα λέμε!» Η Hudson West κλείνει λόγω της εστίασης της οικογένειας Λιβανού στο άνοιγμα του Μολύβου

Καθώς το νέο μεσογειακό εστιατόριο Hell’s Kitchen του Molyvos ετοιμάζεται να υποδεχτεί πελάτες αυτό το φθινόπωρο, οι χειριστές της οικογένειας Livanos σχεδιάζουν να κλείσουν την άλλη τοποθεσία τους στο West Side, το Hudson West.

Ίνσταγκραμ ΤαχυδρομείοΗ οικογένεια ανακοίνωσε το κλείσιμο του εστιατορίου κάτω από το VIA 57, το οποίο άνοιξε το 2017 ως Ouisa πριν αλλάξει το όνομα του στο Hudson West το 2021. «Μετά από πέντε συναρπαστικά χρόνια στο Far West Side, η οικογένεια Livanos Hudson αποχαιρέτησε το West Kitchen + Craft Bar στο 26 Αυγούστου 2022 Διαβάστε την ανάρτηση. “Από το άνοιγμά μας τον Ιανουάριο του 2017, είμαστε περήφανοι που υπηρετούμε την κοινότητα που έγινε γρήγορα μέρος της ευρύτερης οικογένειάς μας. Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε δειπνήσει μαζί μας αρχικά στην Ουσία και πιο πρόσφατα στο Hudson West.”

Ο Enrico Livanos – ο οποίος διηύθυνε το Hudson West με τον αδερφό του Johnny – μίλησε στο W42ST για τους θριάμβους και τις δοκιμασίες της λειτουργίας ενός εστιατορίου στο Far West. «Όταν αποφασίσαμε για πρώτη φορά να έρθουμε σε αυτή τη γειτονιά, ήμασταν ενθουσιασμένοι με την ευκαιρία να πρωτοστατήσουμε σε μια νέα περιοχή στο Μανχάταν», είπε ο Ενρίκο. «Σκεφτήκαμε ότι θα μπορούσαμε πραγματικά να σηκώσουμε τη σημαία μας και αυτό ήταν αρχικά», πρόσθεσε.

«Τα πράγματα πήγαιναν πολύ καλά από το 2017 έως το 2018, αλλά τότε είχαμε την πρώτη μας ταχύτητα», είπε ο Ενρίκο. «Είχαμε μια μεγάλη διακοπή νερού στην πολυκατοικία από πάνω μας και πλημμύρισε το εστιατόριο, κάτι που μας έβαλε εκτός λειτουργίας για περίπου δυόμισι μήνες το 2018».

Μετά την επαναλειτουργία του, το εστιατόριο κατάφερε να ανακάμψει, με άνθηση τόσο μεταξύ των τακτικών θαμώνων όσο και της επιχειρηματικής χάρης από το κλειστό πλέον Landmark Movie Theatre. «Το Landmark ήταν ένας εξαιρετικός ενοικιαστής στην περιοχή μας», είπε ο Enrico, προσθέτοντας ότι εκτός από τους θεατές πριν και μετά το show, ο Hudson West μπορούσε συχνά να φιλοξενεί ειδικές εκδηλώσεις για πρεμιέρες και σόου. «Ήταν ακριβώς αυτό που φανταζόμασταν», είπε ο Enrico ως το 2020, «ακριβώς αυτό που φανταζόμασταν». “Καλή δουλειά, καλές ειδικές εκδηλώσεις και τροφοδοσία της τοπικής κοινότητας – ήταν όλα πολύ συναρπαστικά.”

Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Enrico είπε ότι το κλείσιμο της πανδημίας του 2020 «μάς έχει κάνει», με μια μαζική έξοδο κατοίκων του Μανχάταν, το κλείσιμο του Landmark καθώς και εργαζομένων σε κοντινά γραφεία εκπομπής του CBS που φέρνουν σπίτι και πενιχρές παραγγελίες φαγητού που αποδεκατίζουν την προηγουμένως ευημερούσα εγκατάσταση.

Ο Enrico και ο Johnny σύντομα στράφηκαν, επέλεξαν να αλλάξουν το όνομα στο Hudson West και να τροποποιήσουν τις προσφορές του μενού «πιστεύοντας ότι η κοινότητα σε αυτή τη δυτική γειτονιά μπορεί να θέλει ένα πιο εκλεκτικό μενού που να προσφέρει μια ποικιλία από διαφορετικές κουζίνες», πρόσθεσε, «αλλά η δυναμική δεν φάνηκε ποτέ για λήψη αντιγράφων ασφαλείας”.

Κατά τη λήψη της δύσκολης απόφασης κλεισίματος, ο Enrico επιβεβαίωσε ότι οι ιδιοκτήτες, The Durst Organization, ήταν πολύ υποστηρικτικοί, προσθέτοντας: “Αυτή ήταν μια αμοιβαία χωρίστρα καθώς και οι δύο αναγνωρίσαμε ότι η επιχείρηση δεν λειτουργούσε για κανέναν από εμάς – έχουν υπήρξαν προνομιούχοι ιδιοκτήτες και δεν μπορώ να πω αρκετά καλά πράγματα για αυτούς.»

Η οικογένεια Λιβανού έχει μια μακρά κληρονομιά στη λειτουργία εκλεκτών ελληνικών εστιατορίων. Αφού ο John Livanos μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Ελλάδα το 1957, ξεκίνησε από το πλύσιμο των πιάτων στο να οργανώσει το δικό του γεύμα στο Μανχάταν, πριν προχωρήσει στο εξαιρετικό φαγητό στο White Plains και ανοίξει το Livanos, τώρα γνωστό ως City Limits. Τα παιδιά Nick, Bill και Corinna (συν τα παιδιά του Nick Enrico και Johnny) ενώνουν τον πατέρα τους στην επιχείρηση και βοηθούν στο άνοιγμα της Oceana (κοντά στο Rockefeller Center στην W49th Street μεταξύ της έκτης και της έβδομης λεωφόρου), Ousia/Hudson West και το αρχικό Mulivus που βρίσκεται κοντά στο Carnegie Hall.

Το εστιατόριο, που πήρε το όνομά του από την πόλη του John στο ελληνικό νησί της Λέσβου (όπου το πλήρωμα του Livanos επιστρέφει τακτικά σε ένα οικογενειακό σπίτι που έχει διατηρηθεί όλα αυτά τα χρόνια), ο Μόλυβος απολάμβανε τακτική τουριστική και τοπική προστασία μέχρι την πανδημία – μετά το κλείσιμο, εξάντληση των ποδιών κίνηση και έλλειψη επαγγελματικών χώρων Η λήψη στην εμπορική περιοχή εξήγησε ότι το εστιατόριο δεν θα μπορούσε να μείνει στην αρχική του τοποθεσία.

Αφού οι ιδιοκτήτες τους άφησαν νωρίς τη μίσθωση, ο Νικ Λιβανός έβαλε στο στόχαστρο να βρει ένα νέο σπίτι για τον Μόλυβο, ελπίζοντας να εγκατασταθεί σε μια φιλόξενη κοινότητα τακτικών θαμώνων και να διατηρήσει κάποια τουριστική κίνηση για τους καλεσμένους πριν από το θέατρο.

Στο αποκορύφωμα της πανδημίας, ο Nick είπε στο W42ST τον Μάρτιο, «Πάντα περπατούσα στην Ενάτη Λεωφόρο μεταξύ Hudson West και Oceana επειδή ήταν η πιο εορταστική και ήταν η μεγαλύτερη δραστηριότητα». “Ακόμη και όταν οι δρόμοι της πόλης ήταν τρομερά ήσυχοι κατά τη διάρκεια του lockdown, μου άρεσε πολύ. Γνώρισα τις διάφορες βιτρίνες και, στο τέλος, ήταν η καθημερινή μου βόλτα που με οδήγησε να βρω το Hell’s Kitchen για τον Μόλυβο.”

Η γωνία στην οδό W43rd και 9th Avenue -κενή μετά το κλείσιμο του Esca Seafood Restaurant- αποδείχθηκε η σωστή επιλογή. Μετά από μήνες προτάσεων, σχεδιασμού και οικοδόμησης κοινοτικών και συλλογικών συμβουλίων, το νέο Μόλυβος Σκοπεύει να ανοίξει τις πόρτες της σε ενθουσιώδεις πελάτες στα μέσα Σεπτεμβρίου. Ο Νικ ελπίζει ότι το νέο σπίτι του εστιατορίου, που περιβάλλεται από αυτό που περιγράφει ως χαρούμενο κλίμα της «μικρής πόλης» του Hell’s Kitchen, θα είναι ένα μόνιμο σπίτι.

Για τον Ενρίκο, κάτοικο του Hell’s Kitchen, η επιλογή ήταν επίσης σαφής. “Η οικογένειά μου και εγώ αγαπάμε το Hell’s Kitchen – αγαπάμε την κοινότητα της Hell’s Kitchen”, πρόσθεσε. “Είναι ένας πραγματικός προορισμός για φαγητό στη Νέα Υόρκη και είναι συναρπαστικό για εμάς να συμμετέχουμε σε αυτή τη σκηνή και να συνεισφέρουμε ό,τι μπορούμε για να το πραγματοποιήσουμε. Η ευκαιρία να μείνουμε σε αυτήν την περιοχή και να συνεχίσουμε να συνδεόμαστε με τους θαμώνες, τις οικογένειες και τους φίλους που κάναμε Το West 57 ήταν αυτό που θέλαμε», είπε. Έχουμε ακόμα ένα σχετικά κοντινό μέρος για να έρθει ο κόσμος να μας δει και να κάνει αυτό που κάνουμε καλύτερα».

Για τον Enrico, το καλύτερο πράγμα που κάνει η οικογένεια Λιβανού είναι να επικεντρωθεί στην καλή ελληνική κουζίνα και να δημιουργήσει μια οικεία και ζεστή ατμόσφαιρα, κάτι που πιστεύει ότι ο μικρότερος χώρος στον Μόλυβο είναι σωστός. «Είμαι τόσο ενθουσιασμένος που επιστρέφω στην ελληνική κουζίνα», είπε ο Ενρίκο. “Νομίζω ότι γίνεται φυσικά ο πυρήνας της ταυτότητάς μας και μεταφράζεται εύκολα ως προϊόν για την οικογένειά μου. Είμαι ενθουσιασμένος που θα δοκιμάσω ένα νέο επιχειρηματικό μοντέλο.” “Παραδοσιακά αναζητούσαμε τοποθεσίες λίγο μεγαλύτερες και τώρα έχουμε αυτή την ευκαιρία να κάνουμε ένα εστιατόριο 65 θέσεων που θα είναι πιο εύκολο στη διαχείριση και μια ευκαιρία για εμάς να επικεντρωθούμε πραγματικά στην κουζίνα και τη φιλοξενία.”

Προς το παρόν, η οικογένεια ετοιμάζεται να εκδιώξει με στυλ τον Hudson West, ενθαρρύνοντας τους γείτονες να φύγουν επιτέλους για το Branzino πριν ξεκινήσει ο Μόλυβος το φθινόπωρο. “Έχουμε μεγάλη ευγνωμοσύνη για τον αριθμό των ανθρώπων που άφησαν πραγματικά τόσο τεράστιο αντίκτυπο στον αδερφό μου και σε εμένα ως διευθυντές, καθώς και σε ολόκληρη την οικογένειά μου. Οι καλεσμένοι μας έχουν έρθει σε επαφή μαζί μας σε τόσο προσωπικό επίπεδο – έτσι πολλοί από τους πελάτες μας έχουν νιώσει σαν μια ευρύτερη οικογένεια».

«Ήταν χαρά και τιμή να βοηθήσω στην οικοδόμηση αυτής της περιοχής και να προσφέρω ποιοτικό φαγητό, ποιοτικά υλικά και χειροποίητα κοκτέιλ», είπε ο Enrico καθώς ανυπομονούσε για το επόμενο κεφάλαιο. Πρόσθεσε: «Είμαι πολύ, πολύ ευγνώμων σε όλους όσους μας στήριξαν και σε όλους όσους έχουν φιλοξενήσει οτιδήποτε, από ένα πάρτι αποφοίτησης μέχρι ένα γάμο μέχρι ένα baby shower, στους πολλούς ανθρώπους που αποφάσισαν να γιορτάσουν τα 80, τα 90 και τα 100 τους. γενέθλια εδώ». .

«Το προσωπικό και εγώ πάντα απευθυνόμασταν σε αυτούς που ήθελαν να έρθουν και να γιορτάσουν – ακόμα κι αν ήταν απλώς ένα σόλο δείπνο που ήθελαν ένα σάντουιτς και μια μπύρα και να παρακολουθήσουν το παιχνίδι – ήταν πραγματικά ένα μέρος για να έρθουν οι άνθρωποι και να έχουν παράταση από οι τραπεζαρίες τους και μια προέκταση της οικογένειάς τους. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε από καρδιάς όσους έμειναν μαζί μας τα τελευταία πέντε χρόνια και για όλους όσους επικοινώνησαν μαζί μας αυτό το διάστημα. Δεν είναι αντίο, βλ. εσύ κάτω από το μπλοκ!”