Αριστοτέλης βαλερίτιδα (1 Σεπτεμβρίου 1824 – 24 Ιουλίου 1879)
Γεννημένος στη Λευκάδα με τις ρίζες του Εφραίμ, ο Αριστοτέλης Βλωρίδης ήταν εξέχων Έλληνας ποιητής, συγγραφέας και πολιτικός.
Αφού τελείωσε το σχολείο στα Επτάνησα, σπούδασε νομικά στην Ιταλία και τη Γαλλία. Αφού ολοκλήρωσε τις νομικές του σπουδές, αποφάσισε να μην ακολουθήσει ποτέ το δίκαιο.
Το 1857, εξελέγη στο Κοινοβούλιο των Ιονίων Νήσων των Ηνωμένων Πολιτειών. Μια ελληνική χώρα υπό βρετανική κυριαρχία, μεταξύ 1815 και 1864. Ο Βαλορίδης ήταν μέλος του «εξτρεμιστικού κόμματος» που ζήτησε την ένωση των Ιονίων Νήσων με την Ελλάδα.
Αφού επιτεύχθηκε η ένωση το 1864, ο Βαλορίδης εξελέγη στο ελληνικό κοινοβούλιο. Πολλές από τις ομιλίες που έκανε στην Αθήνα ήταν βροντές, συμπεριλαμβανομένων ζητημάτων όπως η απελευθέρωση Ελλήνων που δεν ανήκαν στο ελληνικό κράτος, μέρη όπως ο Εφραίμ που επαίνεσε η οικογένειά του και θέματα όπως ένας μεγάλος δικηγόρος για τον σκοπό του Γκρέτον.
Ο Βαλορίδης απέλυσε αρκετούς υπουργούς κυβέρνησης και απογοητεύτηκε με τη συκοφαντία και την ελληνική πολιτική και τα περίχωρά της.
Πίστευε ότι το μικρό ελληνικό βασίλειο που ιδρύθηκε το 1832 δεν ήταν το τέλος της επανάστασης, αλλά απλώς μια αρχή, υποστηρίζοντας ότι ήταν απαραίτητο να απελευθερωθεί ο λαός της Ελλάδας, να ανακτήσει τα χαμένα εδάφη και να συνεχίσει να μεγαλώνει.
Αποσύρθηκε στο μικρό νησί του Μαντόρι στα ανατολικά παράλια της Λευκάδας, όπου συνέχισε να γράφει την ποίησή του.
Αναγνωρίστηκε ως πατριωτικός ιστορικός επειδή πολλά από τα ποιήματά του ήταν γεμάτα με πατριωτικές εθνογραφικές αφηγήσεις και ασχολήθηκαν κυρίως με την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης.
Θα έγραφε πατριωτικά για τον αγώνα των Ελλήνων για ανεξαρτησία και για τις διάφορες ελληνικές προσωπικότητες της εποχής.
“Εμπειρογνώμονας τηλεόρασης. Μελετητής τροφίμων. Αφιερωμένος συγγραφέας. Ανεμιστήρας ταξιδιού. Ερασιτέχνης αναγνώστης. Εξερευνητής. Αθεράπευτος φανατικός μπύρας”