Βρετανός ιστορικός, συγγραφέας και σκηνοθέτης Bethany HughesΠου έχει γυρίσει μια μεγάλη σειρά ντοκιμαντέρ στην Ελλάδα, μίλησε για την υπέροχη αγάπη της για τη χώρα και τους ανθρώπους της πρόσφατα.
Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο καθημερινή αλληλογραφία Αποκαλύπτει ότι “τα ελληνικά νησιά ήταν το μέρος όπου ερωτεύτηκα για πρώτη φορά – δύο φορές. Πρώτα με τον ταξιδιωτικό μου σύντροφο, και δεύτερον με τη γη που ταξιδεύαμε. Ταξιδεύαμε μεταξύ των νησιών με πορθμεία, μοτοσικλέτες και ποδήλατα. , και έψαχνα για αρχαία ιστορία, μύθους και συναρπαστικούς θρύλους.
Ο Hughes εξερευνά τα ελληνικά νησιά από την αρχαιότητα έως και σήμερα στη σειρά ντοκιμαντέρ The Greek Odyssey, η οποία προβλήθηκε το 2020 στο κανάλι 5 στο Ηνωμένο Βασίλειο.
“Τώρα, μετά από 30 χρόνια, στο επικό ταξίδι μιας ζωής, είμαι πίσω στο Αιγαίο. Έχω ταξιδέψει πάνω από 1.700 μίλια με βάρκα, κατά τη διάρκεια καταιγίδων και σεισμών, συνοδευόμενοι από (καλά) δελφίνια και (κακούς) δολοφόνοι μέλισσες, στη σύγχρονη Οδύσσεά μου, “λέει.
«Μας λένε ότι πριν από 3.000 χρόνια, ο θρυλικός Έλληνας πολεμιστής, ο Οδυσσέας, ταξίδεψε με καραβάκι από τον τόπο του Τρωικού Πολέμου στο νησί του Ιθάκη, όπου είχε κάθε είδους περιπέτειες στο δρόμο. Έτσι αποφάσισα να συσκευάσω πλήρωμα ταινιών και ακολουθήστε το μονοπάτι του ήρωα “, προσθέτει.
Ο Hughes έγραψε δύο βιβλία για αρχαία ελληνικά θέματα. Μετέφρασε το πρώτο της βιβλίο, “Helen of Troy: Goddess, Princess, Whore” σε δέκα γλώσσες. Το δεύτερο βιβλίο της, το Chimeluk Cup: Socrates, Athena, and the Search for the Good Life ήταν το βιβλίο της εβδομάδας του BBC4.
Hughes: Οι περιπέτειες έγιναν παχιά και γρήγορα στην Ελλάδα
Γράψε σε καθημερινή αλληλογραφία Η διάσημη ιστορική περιγράφει τις περιπέτειες της, ενώ πηδάει μεταξύ νησιών στην Ελλάδα.
Οι περιπέτειες αναμφίβολα ήρθαν πυκνές και γρήγορες. Ένας σεισμός συγκλόνισε την αποθήκη του ελαιόλαδου όπου έμεινα στην Ιθάκη και είδαμε μια θαλάσσια καταιγίδα παγιδευμένη σε κύματα ύψους 6 μέτρων για επτά ώρες στη μέση του Ικαρίου .
«Δεν υπήρχε τίποτα περισσότερο που να άρεσε ο Έλληνας ήρωας παρά ένα ζεστό λουτρό και ένα τρίψιμο λαδιού. Στη Λέσβο, με προσκάλεσαν να καθίσω σε ηφαιστειακές μπανιέρες με τζακούζι με διασκεδαστικές ντόπιες λεσβίες και στη Μύκονο (αφού προσκόλλησα σε αυτήν τη λευκή καταιγίδα) έλαβα ένα καλό τρίψτε σε λάδι εγχυμένο με το St. John’s wort – μια θεραπεία για πόνους και πόνους. Πόνοι που χρησιμοποιήθηκαν από τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες
Πείτε το “ελληνικό νησί” και έρχεται στο μυαλό το στερεότυπο των γαλάζιων ουρανών, των γαλαζοπράσιων και των μπλε θολωτών εκκλησιών. Βρήκαμε όλα αυτά και πολλά άλλα.
«Στη Μύκονο, ένας από τους τελευταίους ψαράδες από ένα από τα τελευταία ψαροχώρια (τώρα αγοράστηκε για ανάπτυξη διακοπών) με πήρε μαζί του. Γνώρισα τον επτάχρονο γιο του, ο οποίος φοβάται ότι ο τελευταίος της οικογένειάς του μαζεύει τη θάλασσα .
«Στη Σάμο, ένας παραδοσιακός κατασκευαστής σκαφών έχει χτίσει ένα σπίτι στον ουρανό – ένα καφενείο στην κορυφή του δέντρου που σερβίρει φρέσκο αρνί και ψωμί και το Τσίπουρου το τοπικό ελληνικό πνεύμα.
«Στην Κέρκυρα, πέρασα μια ταραχώδη νύχτα με τους συγγραφείς με τις καλύτερες πωλήσεις Sebastian Foulkes και Peter Francopan, που θρηνούσαν την απώλεια τους από την άγρια ομάδα κρίκετ της Κέρκυρας – μια αθλητική κληρονομιά βρετανικής προστασίας που υπήρχε για μισό αιώνα από το 1815 .
Εν τω μεταξύ, η Σαντορίνη είναι η Πομπηία της Ελλάδας. Μπορείτε να περιπλανηθείτε στα τρομακτικά δρομάκια του Ακρωτηρίου, που πνίγηκαν από μια τεράστια ηφαιστειακή έκρηξη γύρω στο 1615 π.Χ. Εδώ, ανάμεσα στα εντυπωσιακά έργα τέχνης και τα τριώροφα σπίτια, θα βρείτε τις ρίζες του μύθου της Ατλαντίδας – έναν εκλεπτυσμένο πολιτισμό που καταπίνεται από τη στεριά και τη θάλασσα.
Η Ελλάδα εξακολουθεί να δημιουργεί τους δικούς της μύθους. Φημολογείται στο υπέροχο νησί της Ικαρίας ότι υπάρχουν περισσότερα άτομα στη δεκαετία του ’90 από οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη – είναι νερό, εποχιακά προϊόντα ή νόστιμη έλλειψη προθεσμιών;
“Συνομιλία με τους νέους Irene και Elene – 90 και 97 αντίστοιχα – μου λένε ότι όλα εξαρτώνται από το ελληνικό χαρακτηριστικό της Philoxenia: αγάπη για τους ξένους. Είναι μια αγάπη που έχω νιώσει για τρεις δεκαετίες, μια αγάπη που κράτησε τουλάχιστον 3.000 χρόνια. “
Η Hughes ολοκληρώνει το ολιστικό της ταξίδι λέγοντας: «Δεν βλέπω καν ότι ο Covid 19 εμποδίζει τους Έλληνες να υποδεχτούν τους ξένους σαν να ήταν παλιοί φίλοι».