Γνωρίζατε ότι αυτές οι διασημότητες κάποτε ήταν πρόσφυγες;

ο Αριθμός Από τους αναγκαστικά εκτοπισμένους μέχρι το τέλος του 2020, ο αριθμός έφτασε τα 82,4 εκατομμύρια, με 26,4 εκατομμύρια να θεωρούνται πρόσφυγες.

Η 20η Ιουνίου σηματοδοτεί την Παγκόσμια Ημέρα των Προσφύγων, η οποία ιδρύθηκε για πρώτη φορά το 2001 για τον εορτασμό της πεντηκοστής επετείου της Σύμβασης του 1951 σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων.

Εδώ είναι μερικές εμπνευσμένες ιστορίες για τους αγώνες ορισμένων προσφύγων τις τελευταίες δεκαετίες και τα αξιοσημείωτα επιτεύγματα που έχουν επιτύχει παρά τις εξαιρετικά σκληρές συνθήκες.

Μαρίμα Μονσέφ

Γεννήθηκε στο Μασάντ του Ιράν, η Μαίρη Μονσέφ έφυγε για πρώτη φορά στο Αφγανιστάν πριν γεννηθεί. Αφού η χήρα μητέρα της έφυγε από το Αφγανιστάν για να ξεφύγει από τους Ταλιμπάν, αυτή και η μικρότερη αδερφή της έφτασαν στον Καναδά ως πρόσφυγες το 1996.

Το 2015, η Monsef έγινε η πρώτη γυναίκα που εξελέγη στο Κοινοβούλιο για να εκπροσωπήσει τον Peterborough-Kawartha.

Αργότερα, διορίστηκε Υπουργός Δημοκρατικών Θεσμών στις 4 Νοεμβρίου στην κυβέρνηση του Justin Trudeau.

Yusra Mardini

Η Yusra Mardini είναι ένα από τα εκατομμύρια των Σύρων των οποίων οι ζωές έχουν ανατραπεί μετά τον πόλεμο της χώρας, καθώς προηγουμένως ονειρευόταν να εκπροσωπήσει τη χώρα της σε διεθνείς κολυμβητικές εκδηλώσεις.

Η Γιούσρα, τότε 17 ετών, και η αδερφή της Σάρα αποφάσισαν να φύγουν στην Ευρώπη σε ένα επικίνδυνο ταξίδι με πλοίο το 2015 για να ξεφύγουν από τον πόλεμο της Συρίας.

Οι ασταθείς θάλασσες διεκδίκησαν τη ζωή άλλων γυναικών και παιδιών, αλλά η Γιούσα και η αδερφή της κατάφεραν να επιβιώσουν από το ταξίδι.

Όταν έφτασε στη Γερμανία, ο Yusra συνέχισε να κολυμπά και κατέληξε να αγωνίζεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 ως μέλος της Πρώτης Ολυμπιακής Ομάδας των Προσφύγων.

Επιπλέον, ο Γιούσρα έγινε επίσης ο νεότερος πρέσβης καλής θέλησης της Ύπατης Αρμοστείας.

Γκλόρια Εστέφαν

Ο λατινικός ποπ σταρ γεννήθηκε στην Αβάνα, αλλά έφυγε από την Κούβα το 1959 με την οικογένειά της, όταν η κομμουνιστική επανάσταση με επικεφαλής τον Φιντέλ Κάστρο ανέλαβε τον έλεγχο της χώρας την ίδια χρονιά. Η Estephan ήταν δύο ετών όταν έφυγε από τη χώρα.

Όταν προσγειώθηκαν στη Φλόριντα των Ηνωμένων Πολιτειών, ο πατέρας του Στέφανος προσχώρησε στον αμερικανικό στρατό. Πήρε την ιθαγένεια το 1974 και εντάχθηκε στο συγκρότημα Miami Sound Machine που σηματοδότησε την αρχή της θρυλικής τους καριέρας που έφερε τα επτά βραβεία Grammy.

εδώ είναι μια εβδομάδα

Το διάσημο μοντέλο εγκατέλειψε το Σουδάν με την οικογένειά της λόγω του εμφυλίου πολέμου στο Σουδάν το 1991 όταν ήταν μόλις εννέα ετών. Η Alec Wake και η αδερφή της μετακόμισαν στο Λονδίνο, όπου η Wake ανακαλύφθηκε από ένα πρακτορείο μοντελοποίησης ως έφηβος, ξεκινώντας τη σχετικά μακρά καριέρα της στη βιομηχανία μοντελοποίησης.

Πίστη

Το μοντέλο της Σομαλίας Iman Abdul Majeed και η οικογένειά της μετανάστευσαν από τη Σομαλία στην Κένυα όταν έγινε το πραξικόπημα το 1972.

Ένα χρόνο αργότερα, σε ηλικία 18 ετών, σπουδάζοντας πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Ναϊρόμπι, ο Iman εργαζόταν ως μεταφραστής όταν ανακαλύφθηκε από τον Peter Bird, έναν φωτογράφο και ηγετική προσωπικότητα στον κόσμο της μόδας του Ναϊρόμπι.

Ο Bird έστειλε φωτογραφίες του Iman στη Wilhelmina. Μετά από αυτό, άρχισε να εργάζεται σε ένα μοντέλο μοντελοποίησης και ξεκίνησε την καριέρα της στους διαδρόμους υψηλής μόδας, ενώ εμφανίστηκε επίσης σε δημοφιλή περιοδικά όπως το Vogue και το Harper’s Bazaar.

Ο Γάλλος γίγαντας μόδας Yves Saint Laurent, ο οποίος τον ονόμασε “Αφρικανική Βασίλισσα”, αφιέρωσε ακόμη και μία από τις συλλογές του.

ΜΙΑ

Η Maya Arulpragasam, ράπερ, τραγουδιστής, παραγωγός και ακτιβιστής μεγάλωσε στη Σρι Λάνκα, αλλά χαρακτηρίστηκε από συνεχή μετατόπιση έως ότου η οικογένειά της μετανάστευσε στο Λονδίνο το 1986 κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στη Σρι Λάνκα.

Κέρδισε τη διεθνή φήμη με την πολιτικά φορτισμένη μουσική της και είναι η μόνη καλλιτέχνης που έχει προταθεί για πέντε Academy Awards, ένα Brit Award, ένα Grammy Award, ένα Mercury Award και ένα Alternative Turner Award.

Το 2019, διορίστηκε επίσης μέλος του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (MBE).

Regina Spector

Γεννημένος στη Μόσχα, ο διάσημος τραγουδιστής μετακόμισε στην ηλικία των εννέα στην πόλη της Νέας Υόρκης, για να ξεφύγει από τις θρησκευτικές διώξεις σε τότε που ήταν η Σοβιετική Ένωση.

Αντιμετωπίζοντας το μερίδιο του αντισημιτισμού στη Ρωσία, η Regina έφυγε με ολόκληρη την οικογένειά της, συμπεριλαμβανομένων των γονέων, των θείων και των ξαδέλφων της για να μετακομίσει στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης. Τα διαβατήριά τους καταστράφηκαν από τη ρωσική ασφάλεια των συνόρων για να διασφαλιστεί ότι η Regina και η οικογένειά της δεν επέστρεφαν στο σπίτι τους.

Η Regina κυκλοφόρησε δεκάδες άλμπουμ από το 2001.

Naim Suleymanoglu

Γεννημένος το 1967 σε μια τουρκική οικογένεια που ζει στη νότια βουλγαρική πόλη Momchigrad, ο Naim Suleymanoglu ενδιαφερόταν πάντα για πάλη παρά το ύψος του στα 1,47 μέτρα.

Όταν ήταν 15 ετών, έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ στην άρση βαρών στη Βραζιλία.

Από την άλλη πλευρά, το κομμουνιστικό καθεστώς του Τοντόρ Ζίβκοφ στη Βουλγαρία εφαρμόζει πολιτικές αφομοίωσης εναντίον των Τούρκων που ζουν στη Βουλγαρία. Μεταξύ 1980 και 1990, σχεδόν 500.000 Τούρκοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη Βουλγαρία, και αυτό ήταν επίσης όταν ο Ναΐμ έπρεπε να αλλάξει το τουρκικό του όνομα σε “Νομ Σαλμάνοφ”.

Το ατύχημα προκάλεσε την αποτυχία του Naim κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Κυπέλλου Άρσης Βαρών στη Μελβούρνη το 1986, όπου κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία των 60 κιλών.

Με τη βοήθεια της τουρκικής κυβέρνησης εκείνη την εποχή, ο Νάιμ μεταφέρθηκε πρώτα στο Λονδίνο, έφτασε στην Κωνσταντινούπολη και μετά μετακόμισε στην Άγκυρα με ιδιωτικό αεροπλάνο.

Όταν επιλύθηκε η κρίση με το βουλγαρικό καθεστώς, κατάφερε να ανταγωνιστεί την Τουρκία, η οποία άνοιξε το δρόμο για να πετύχει παγκόσμιο σήμα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ του 1988, όταν έσπασε έξι παγκόσμια ρεκόρ και εννέα Ολυμπιακά ρεκόρ, εκτός από την απόκτηση του πρώτου του χρυσό μετάλλιο. Για την Τουρκία στον τομέα της μη πάλης.

Κέρδισε επίσης χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης του 1992 και στους Ολυμπιακούς Ατλάντα του 1996.

Μάλαλα Yousafzai

Γεννημένη το 1997, στην κοιλάδα του Σουάτ του Πακιστάν, η Μάλαλα επέζησε από μια απόπειρα δολοφονίας όταν ήταν 15 ετών όταν ένοπλοι ταλιμπάν την πυροβόλησαν το 2012 στο δρόμο της επιστροφής από το σχολείο.

Ένας ισχυρός υποστηρικτής της εκπαίδευσης των κοριτσιών σε ένα μέρος όπου οι Ταλιμπάν έχουν κάνει βίαιες προσπάθειες να κρατήσουν τα κορίτσια εκτός σχολείου, η Μάλαλα είναι μια έμπνευση και φωνή σε δεκάδες χιλιάδες κορίτσια σε όλο τον κόσμο. Το 2014, έγινε η νεότερη βραβευμένη με Νόμπελ.

Η πληγή από τη σφαίρα άφησε τη Μάλαλα σε κρίσιμη κατάσταση. Μεταφέρθηκε σε στρατιωτικό νοσοκομείο στο Πεσαβάρ όπου ένα μέρος του κρανίου της αφαιρέθηκε για τη θεραπεία του εγκεφαλικού τραυματισμού της Μάλαλα.

Μετά από αυτό, μεταφέρθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο για περαιτέρω φροντίδα.

Ένα χρόνο μετά την επίθεση, μίλησε στα Ηνωμένα Έθνη και δημοσίευσε το πρώτο της βιβλίο, «Είμαι Μάλαλα».

Άναν Τζακίς

Η Anan Jakeesh εγκατέλειψε το σπίτι της στη συριακή πόλη Σαλαμίια το 2014, επειδή ο πόλεμος είχε πάρει ατημέλητο με τις πολιτοφυλακές και τις ένοπλες ομάδες να καταλάβουν τους δρόμους και να εμπλακούν σε μάχες όπλων σε πολιτικές γειτονιές.

Αρχικά, ο 51χρονος πολιτικός μηχανικός ταξίδεψε στην Τουρκία και στη συνέχεια κάθισε σε ένα μικρό, γεμάτο πλοίο για να εισέλθει στην Ελλάδα. Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ένιωθε ότι θα πεθάνει. Πέρασε μια μέρα χωρίς φαγητό ή νερό και στη συνέχεια διασώθηκε από μια ομάδα εθελοντών.

Λίγες εβδομάδες αργότερα, της χορηγήθηκε άσυλο στη Γερμανία, όπου λαχταρούσε να δει τα παιδιά της και ανησυχούσε για την ασφάλειά τους. Ένα χρόνο αργότερα, γνώρισε την οικογένειά της στη Γερμανία.

Η Ανάν, ένας εξειδικευμένος μηχανικός, συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να ακονίσει τις δεξιότητές της στον τομέα της πληροφορικής, επειδή της χάθηκε η ευκαιρία να αναβαθμίσει τις δεξιότητές της στον υπολογιστή.

Στη Γερμανία, άκουσε για το ReDI School, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που προσφέρει δωρεάν ψηφιακές διαλέξεις και μαθήματα πληροφορικής και σύντομα εγγράφηκε εκεί.

Το 2018, έγινε η πρώτη γυναίκα που συμμετείχε στο Πρόγραμμα Ψηφιακών Γυναικών της ReDI στο οποίο διεξάγεται μια σειρά μαθημάτων μόνο για γυναίκες, προκειμένου να εκπαιδεύσει περισσότερες γυναίκες για την τεχνολογία.

Πηγή: TRT World