(Ρεκόρ Ημέρες Αστρολογίας, αριθμητικά)
Ορισμένα άλμπουμ είναι γλυκόπικρα για μένα γιατί, όσο κι αν τα απολάμβανα, δεν μπορούσα να είμαι στην αίθουσα όταν ηχογραφήθηκαν. Το γεγονός ότι δεν τραγουδάω ή δεν παίζω κάποιο όργανο είναι πολύ λογικό από το FOMO.
Έτσι ένιωσα ακούγοντας τον νέο δίσκο του υπουργικού συμβουλίου, Συνεδρίες Sugarhouse. Το ντεμπούτο άλμπουμ του γκρουπ με έδρα την Πενσυλβάνια από το 2017 έχει ηχογραφηθεί κυρίως στο Waitsfield’s Sugarhouse Soundworks και είναι γεμάτο εξερευνήσεις και πειραματισμούς. Κυρίως, φαίνεται ότι το συγκρότημα διασκέδαζε πολύ.
Ο JP Biondo, ο οποίος τραγουδά και παίζει μαντολίνο και κιθάρα, το εξέφρασε σε μια συνέντευξη στο μουσικό site Highway 81 Revisited: «Αυτό το συγκρότημα είναι το δικό του πλάσμα, το δικό του ζώο και πηγαίνει προς όποια κατεύθυνση θέλουν, και μερικές φορές δεν μας λένε πού πάνε».
Άλλα μέλη του συγκροτήματος είναι ο ξάδερφος του JB Vermont, Babi Biondo (banjo, κιθάρα και φωνητικά), Mickey Cuffillo (κιθάρα και φωνητικά), Dylan Skorsky (μπάσο), Todd Kubic (βιολί και πικάπ), Jamie Novak (τύμπανα) και Brian” Nuggets «γκόρμπι (κρουστά). κυλιόμενος βράχος Σημείωσε ότι το υπουργικό συμβούλιο σταμάτησε το 2017. Έχουν επιστρέψει τώρα, αλλά έχουν μπει Συνεδρίες Sugarhouse Διακλαδίζονται από τον προηγούμενο ήχο bluegrass για να ενσωματώσουν τις παραδόσεις της Americana και τις παραδόσεις άλλων ριζών.
Η επιρροή του JJ Cale είναι εμφανής, ειδικά στο “Silver Sun”, όπου οι απαλοί ήχοι και οι απαλοί ήχοι τριξίματος ακούγονται τόσο κατάλληλοι για την άνοιξη. Στο «Cosmos», μια μίξη τζαζ τσιγγάνικου βιολιού και σαξόφωνου κάνει μια πραγματικά χαρούμενη μαρμελάδα.
Η Amy Helm, τραγουδίστρια-τραγουδοποιός και κόρη του Levon Helm του συγκροτήματος, προσθέτει βάθος σε δύο τραγούδια και οι εκφραστικές τους αρμονίες κάνουν πραγματική διάκριση.
Οι εμπειρίες της μπάντας και τα αποτελέσματα δεν πάνε πάντα κατηφορικά. Η απόδοση του δημοφιλούς τραγουδιού “Deep River Blues”, με τα φωνητικά του Lo-Fay, ακούγεται γοητευτικό και vintage μέσα από τους στίχους, αλλά καταλήγει σε κάτι σαν κακοφωνία θρήνου για ενάμιση λεπτό στο τέλος του κομματιού. Το “Down the Line” προσπαθεί να πάρει έναν ήχο grunge και armor που δεν κάνει τίποτα για μένα αλλά με κάνει να νιώθω σαν να βρίσκομαι σε μια μετα-αποκαλυπτική ταινία δρόμου της ερήμου.
Αλλά το άλμπουμ επιτυγχάνει συναισθηματικό βάθος και ελαφρότητα. Στο Talking to My Friends, ο συγγραφέας JB Biondo κλαίει έναν φίλο καθυστερημένα και για τις κούφιες ανέσεις του να κάθεσαι δίπλα σε έναν τάφο. Αντίθετα, το «All Greek to Me» είναι μια ανόητη ταξιδιωτική ιστορία ενός καουμπόι «που έκανε ένα ταξίδι στην Ευρώπη, έφερε τα παπούτσια μου αλλά όχι τους συνδετήρες μου και κατέληξε σε μια χώρα που λένε Ελλάδα». Αντιμετωπίζοντας ένα γλωσσικό εμπόδιο, «μαθαίνει για μια εβδομάδα» με τη Rosetta Stone και μετά συναντά μια γυναίκα στο ταξίδι για το σπίτι.
Μπορεί κανείς να φανταστεί τη σχεδόν υστερική απόλαυση της σύνθεσης ενός τραγουδιού σαν αυτό. Ίσως επιτρέψτε μου την επόμενη φορά παιδιά; Υπόσχομαι να κάτσω ήσυχα στη γωνία, απολαμβάνοντας τα συναισθήματα.
Συνεδρίες Sugarhouse Διατίθεται στο Bandcamp και στις υπηρεσίες ροής.