Breaking
Πε. Δεκ 26th, 2024

Δάδα και σανδάλια: Τι πρέπει να γνωρίζετε για την τελετή αφής της λαμπαδηδρομίας στην Ελλάδα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού

Δάδα και σανδάλια: Τι πρέπει να γνωρίζετε για την τελετή αφής της λαμπαδηδρομίας στην Ελλάδα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού

Μια ιέρεια προσεύχεται στον νεκρό θεό του ήλιου μπροστά από έναν γκρεμισμένο ελληνικό ναό. Αν ο ουρανός είναι καθαρός, θα ανάψει μια φλόγα που θα κάψει το Παρίσι σε όλο το σημαντικότερο αθλητικό γεγονός στον κόσμο. Μετά αρχίζουν οι ομιλίες.

Την Τρίτη, η φλόγα για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες που θα διεξαχθούν στο Παρίσι θα ανάψει στο λίκνο των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων στη νότια Ελλάδα σε μια προσεκτικά χορογραφημένη τελετή.

Στη συνέχεια, προγραμματίζεται να ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα για περισσότερα από 5.000 χιλιόμετρα (3.100 μίλια) πριν παραδοθεί στους Γάλλους διοργανωτές στην Αθήνα, τον τόπο που χρησιμοποιήθηκε για τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1896.

Ακολουθεί μια ματιά στη λειτουργία και το νόημα της περίτεχνης τελετής που πραγματοποιήθηκε ανάμεσα στα ερείπια της αρχαίας Ολυμπίας πριν από κάθε σύγχρονη Ολυμπιάδα.

Δεν μπόρεσαν να το ανάψουν οι Γάλλοι στο Παρίσι;

Δεν μπορούν να ανακοινωθούν τα Όσκαρ σε τηλεδιάσκεψη;

Η παρέλαση στην Ολυμπία αποτελεί ουσιαστικό μέρος κάθε Ολυμπιακού Αγώνα για σχεδόν 90 χρόνια από το Βερολίνο. Σκοπός ήταν να παράσχει έναν αναπόδραστο σύνδεσμο μεταξύ του σύγχρονου γεγονότος και του αρχαιοελληνικού πρωτότυπου πάνω στο οποίο σχεδιάστηκε αρχικά.

Μόλις η φλόγα μεταφερθεί με κάθε δυνατό μέσο στην πόλη υποδοχής –πετάχτηκε με δορυφόρο, μεταφέρεται στην κορυφή του Έβερεστ και ρυμουλκείται υποβρύχια– ανάβει ένα καζάνι που θα παραμείνει αναμμένο στο οικοδεσπότη Ολυμπιακό στάδιο μέχρι το τέλος των Αγώνων. Στη συνέχεια χρησιμοποιείται στους Παραολυμπιακούς Αγώνες.

Πώς είναι λοιπόν η κατάσταση;

Μια ηθοποιός υποδύεται μια αρχαία Ελληνίδα ιέρεια που κρατά έναν ασημένιο φακό που περιέχει πολύ εύφλεκτα υλικά πάνω από έναν κοίλο καθρέφτη. Το φως του ήλιου αντανακλά κάθε ίντσα του γυαλισμένου μεταλλικού ημισφαιρίου και συγκεντρώνεται σε ένα καυτό σημείο, αναφλέγοντας τη φλόγα.

Αυτό λαμβάνει χώρα μέσα στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας, μπροστά από τον αρχαίο ναό της Ήρας – της συζύγου του Δία, βασιλιά των Ελλήνων θεών, του οποίου ο ερειπωμένος ναός βρίσκεται κοντά.

Τέλος, η δάδα χρησιμοποιείται για να ανάψει τη δάδα του πρώτου διαγωνιζόμενου -σε χρώμα σαμπάνιας φέτος για τη Γαλλία- και μια μακρά σκυταλοδρομία μέσω της Ελλάδας οδηγεί στην παράδοσή της στις 26 Απριλίου στο Παναθηναϊκό Στάδιο στην Αθήνα.

Πρέπει να είναι τόσο περίπλοκο;

Οι φωτιές και οι φορτηγίδες κάνουν ένα εντυπωσιακό θέαμα, και παρόλο που η σκωπτική προσευχή της ιέρειας στον Απόλλωνα μπορεί να μείνει αναπάντητη, ο παραβολικός καθρέφτης λειτουργεί καλά.

Η ιδέα ήταν το αποτέλεσμα της ελληνογερμανικής συνεργασίας πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στη Ναζιστική Γερμανία, οι οποίοι ήταν γεμάτοι φανφάρες, γιορτές – και σβάστικες. Η ιδέα βασίστηκε σε έναν μηχανισμό που αναφέρουν οι αρχαίοι συγγραφείς σε ένα μη ολυμπιακό πλαίσιο και εξυπηρετούσε την επιθυμία να αναμειχθούν τα παιχνίδια της αρχαιότητας με μια σύγχρονη αναβίωση.

Μια καινοτομία του 1936 περιελάμβανε τη μεταφορά της δάδας στο Βερολίνο, και αυτή η ιδέα ακολουθήθηκε με ορισμένες τροποποιήσεις έκτοτε. Η ιδέα της μετάδοσης της φλόγας από κούφιους μίσχους φυτών – μια αναφορά στον ελληνικό μύθο του Προμηθέα που έκλεψε τη φωτιά από τους θεούς – εγκαταλείφθηκε ως μη πρακτική.

Αυτό συνέβαινε σε παλιότερα παιχνίδια;

και τα δυο. Αλλά οι σύγχρονοι αθλητές δεν αγωνίζονται γυμνοί ή όταν κερδίζουν δεν λαμβάνουν στεφάνια από λουλούδια ελιάς και δικαίωμα σε μαρμάρινο άγαλμα στο όνομά τους – και για τους τρεις νικητές δεν λαμβάνουν άγαλμα με την πραγματική τους εικόνα.

Οι πόλεμοι δεν σταματούν για λίγο για να επιτρέψουν τη διεξαγωγή σύγχρονων αγώνων, οι γυναίκες όχι μόνο παρευρίσκονται αλλά και διαγωνίζονται, και πλούσιοι θαμώνες –ή αρχηγοί κρατών– δεν καρπώνονται τη δόξα για τις νίκες των ομάδων των αρμάτων τους.

Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική παράδοση, οι Αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες, που γίνονταν κάθε τέσσερα χρόνια προς τιμή του Δία, ξεκίνησαν το 776 π.Χ. Τα πιο σημαντικά ήταν τα μεγάλα ελληνικά αθλητικά φεστιβάλ, όπου οι εκδηλώσεις περιελάμβαναν τρέξιμο, πάλη και ιπποδρομίες. Θα μπορούσαν να το παρακολουθήσουν έως και 40.000 θεατές.

Όπως στις περισσότερες προβιομηχανικές κοινωνίες, η ζωή στην αρχαία Ελλάδα ήταν πολύ σωματική και ένα καλά ασκούμενο σώμα θεωρούνταν σημάδι τζέντλεμαν.

Οι αγώνες συνεχίστηκαν, με κάποιες μικρές δυσλειτουργίες, μέχρι που οι νέες χριστιανικές αρχές στην Ελλάδα τους απαγόρευσαν ως μέρος του κατακριτέου παγανιστικού παρελθόντος, το 393 μ.Χ.

Μπορεί κάτι να χαλάσει την παράσταση;

η βροχή. Και πυκνή συννεφιά. Τότε ο καθρέφτης δεν θα λειτουργήσει. Αλλά οι διοργανωτές εκδηλώσεων στην Ολυμπία πραγματοποιούν αρκετές πρόβες τις ημέρες πριν από την επίσημη φωταγώγηση, η οποία παρέχει έναν εφεδρικό φακό σε περίπτωση που ο ήλιος δεν λάμπει τη μεγάλη μέρα.

Οι πιθανές διαμαρτυρίες δημιουργούν ακόμη μεγαλύτερο πονοκέφαλο. Δύο φορές αυτόν τον αιώνα – κατά τη διάρκεια των τελετών φωταγώγησης για τους Θερινούς και Χειμερινούς Αγώνες στο Πεκίνο – ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων διέκοψαν τον εορτασμό μέσα στον περιφραγμένο και αυστηρά φυλασσόμενο αρχαιολογικό χώρο. Ακόμη και μετά την αμηχανία που προκάλεσε το πρώτο περιστατικό το 2008, η ελληνική αστυνομία δεν μπόρεσε να προβλέψει και να αποτρέψει το δεύτερο περιστατικό δεκατέσσερα χρόνια αργότερα.

Το άναμμα της Ολυμπιακής δάδας, με ευρεία τηλεοπτική κάλυψη –αν και η επίσημη μετάδοση αγνοεί κάθε μορφή διαμαρτυρίας– αποτελεί πόλο έλξης για ακτιβιστές που θέλουν να κλέψουν τα φώτα της δημοσιότητας. Ακόμα κι αν ήταν δυνατό, τουλάχιστον θεωρητικά, να φυλάξουμε αποτελεσματικά την αρχαία Ολυμπία, η διαδρομή της δάδας μέσω της Ελλάδας είναι πολύ μεγάλη για να είναι απρόσβλητη στις διαμαρτυρίες.

Τα γεγονότα του 2008 στην Ολυμπία και όχι μόνο οδήγησαν στην ακύρωση της λαμπαδηδρομίας εκτός Ελλάδας και της διοργανώτριας χώρας.

Στην πορεία, αν και οι πυρσοί έχουν σχεδιαστεί για να παραμένουν αναμμένοι, υπήρξαν κάποια προβλήματα στο παρελθόν. Κατά τη διάρκεια της σκυταλοδρομίας των Χειμερινών Αγώνων του Σότσι 2014, ο άνεμος έσβησε τη δάδα, η οποία είχε ανάψει κρυφά με έναν αναπτήρα. Η ίδια γρήγορη λύση χρησιμοποιήθηκε στο Μόντρεαλ το 1976, όταν η βροχή έσβησε το Ολυμπιακό καζάνι.

___

Ακολουθήστε την κάλυψη του AP για την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού στη διεύθυνση https://apnews.com/hub/2024-paris-olympic-games

___

AP Sports: https://apnews.com/sports

By Evadne Sofia

"Βραβευμένος μελετητής ζόμπι. Μουσικός επαγγελματίας. Εμπειρογνώμονας τροφίμων. Προβληματικός."

Related Post

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *