Στην άκρη του τεράστιου αεροδρομίου Schiphol του Άμστερνταμ, όπου ακούγεται ο βρυχηθμός των κινητήρων των αεροσκαφών σε απόσταση πάνω από ένα χωράφι με ηλιοτρόπια που ταλαντεύονται στο αεράκι, συγγενείς της πτήσης MH17 συγκεντρώνονται στο πάρκο μνήμης που δημιουργήθηκε στο Vijfhuizen. Ήρθαν εδώ για μια συναισθηματική, συγκινητική τελετή για τον εορτασμό της 10ης επετείου από την κατάρριψη του αεροπλάνου πάνω από την Ουκρανία. Και οι 298 επιβάτες και το πλήρωμα σκοτώθηκαν.
Η σκηνή ήταν ζοφερή και δακρύβρεχτη καθώς οι οικογένειες περπατούσαν ανάμεσα στα 298 δέντρα που φυτεύτηκαν στο όνομα καθενός από τα θύματα. Κατατέθηκαν φρέσκα λουλούδια, τραβήχτηκαν φωτογραφίες, η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Ραδιοφώνου της Ολλανδίας έπαιξε όμορφα και ο Pete Ploeg, ο εκπρόσωπος των οικογενειών, έδωσε μια επίσημη και ήσυχα οργισμένη ομιλία στους παρευρισκόμενους στο αμφιθέατρο του πάρκου. Είπε: «Όλοι έχετε δείξει ότι έχετε την υπομονή και τον πολιτισμό που απαιτείται για να περάσετε από αυτή τη άθλια διαδικασία».
Στην τελετή θα παρευρεθούν ο νέος πρωθυπουργός της Ολλανδίας, Ντικ Σούφ, και ο Ολλανδός βασιλιάς Βίλεμ-Αλεξάντερ. Μιλάει και ο γενικός εισαγγελέας της Αυστραλίας Μαρκ Ντρέιφους.
Αυτό ήταν το μεγαλύτερο εθνικό σοκ που έπληξε την Ολλανδία στη σύγχρονη εποχή. Από τους 298 νεκρούς – 283 επιβάτες και 15 μέλη πληρώματος – οι 196 ήταν Ολλανδοί. Τηλεοπτική αναμετάδοση πλάνα από το 2014 από την «ατελείωτη πομπή» των αυτοκινήτων που μετέφεραν πτώματα από το Schiphol στο Hilversum για αναγνώριση.
43 άνθρωποι από τη Μαλαισία σκοτώθηκαν, μεταξύ των οποίων 15 μέλη του πληρώματος, και 27 από την Αυστραλία. Ογδόντα παιδιά ήταν μεταξύ των νεκρών. Στον μεσαίο ιστό υψώθηκαν οι σημαίες 17 χωρών.
Σημαίες που αντικατοπτρίζουν τις εθνικότητες των θυμάτων υψώθηκαν μεσίστιες (The Athletic)
Υπήρχαν 10 θύματα από το Ηνωμένο Βασίλειο, δύο εκ των οποίων, ο John Alder και ο Liam Sweeney, ήταν οπαδοί της Newcastle United. Ήταν στο αεροπλάνο επειδή η Νιούκαστλ είχε κανονίσει την περιοδεία τους πριν από τη σεζόν 2014-15 στη Νέα Ζηλανδία και το ταξίδι μετ' επιστροφής των 24.000 μιλίων δεν ήταν αρκετό για να τους αποτρέψει από το να παρακολουθήσουν την ομάδα τους.
Αυτό συνδέει το αγγλικό ποδόσφαιρο με τις παραβιάσεις που πυροδότησε η επιθετικότητα του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία, που μας θυμίζει ότι είναι δέκα ετών, όχι δύο ετών. Το ποδόσφαιρο μπορεί επίσης να θέλει να θυμάται ότι η FIFA επέτρεψε στη Ρωσία να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018 τέσσερα χρόνια μετά από αυτό που συνέβη στην Πτήση 17.
Αρχικά, Ρώσοι αυτονομιστές στα ανατολικά σύνορα της Ουκρανίας πανηγύρισαν την κατάρριψη του αεροσκάφους, όπως και ορισμένα κρατικά μέσα ενημέρωσης στη Μόσχα. Όταν όμως έγινε σαφές ότι δεν επρόκειτο για αεροπλάνο της Ουκρανικής Πολεμικής Αεροπορίας αλλά για ένα πολιτικό Boeing 777, άρχισε η απώθηση και η υπεκφυγή συνεχίστηκε καθώς οι οικογένειες της πτήσης MH17 και μια κοινή ομάδα έρευνας υπό την ηγεσία των Ολλανδών κυνήγησαν τη Ρωσία μέσω των δικαστηρίων για να την αναγκάσουν να αποδέχονται την ευθύνη.
Το 2016, οι έρευνες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το αεροπλάνο καταρρίφθηκε από έναν ρωσικό εκτοξευτή πυραύλων Buk που παρείχε η Ρωσία σε μια πολιτοφυλακή πληρεξούσιων, με επικεφαλής τον Igor “Strelkov” Girkin. Μια μετάφραση της λέξης “Strelkov” στα αγγλικά είναι “shooter”.
Το 2022, ο Γκέρκεν και δύο άλλοι καταδικάστηκαν σε ολλανδικό δικαστήριο. Ο Γκίρκιν στη Ρωσία αρνήθηκε να αποδεχθεί την απόφαση. Την Τρίτη, η Ευρωπαϊκή Ένωση εξέδωσε ανακοίνωση λέγοντας ότι «επαναλαμβάνει την έκκλησή της προς τη Ρωσική Ομοσπονδία να αποδεχθεί την ευθύνη της σε αυτή την τραγωδία και να συνεργαστεί πλήρως για την επίτευξη δικαιοσύνης».
Το καθεστώς του Πούτιν είναι απίθανο να αποδεχτεί ποτέ αυτόν τον ρόλο.
Αλλά δεν υπήρχαν ηθοποιοί στο Wijfhuizen. Ο Koen Schansman ήταν ένας από τους Ολλανδούς που έχασαν τη ζωή τους στις 17 Ιουλίου 2014. Ήταν μόλις 18 ετών και είχε αμερικανική υπηκοότητα. Στις 2:44 μ.μ., ο πατέρας του, Τόμας, ήταν ένας από αυτούς που διάβασαν τον κατάλογο των νεκρών. Ο καθένας διάβασε επίσης την αντίστοιχη ηλικία του.
Είκοσι πέντε λεπτά αργότερα αναφέρθηκαν τα ονόματα των Alder (63 ετών) και Sweeney (28 ετών). Σε μια εποχή αφοσιωμένων θαυμαστών, κανένας από τους δύο δεν αναζητούσε τέτοια φήμη. Ο Άλντερ συγκεκριμένα ήταν ένας συγκρατημένος άνθρωπος που δεν θα το ήθελε αυτό, όπως δεν θα απολάμβανε τις μέρες μετά το θάνατό του να μιλά για την αφοσίωσή του στη Νιούκαστλ Γιουνάιτεντ, ένα πάθος που τον είχε δει να χάνει έναν αγώνα εντός πενήντα ετών. Αυτό το παιχνίδι ήταν εναντίον της Γουότφορντ το 2006, αν σας ενδιαφέρει, και το έχασε.
Περισσότερο από μισή ώρα μετά από κάθε όνομα και κάθε δευτερόλεπτο, καθώς οι φωνές των αναγνωστών δυνάμωναν, η κλίμακα της ανθρώπινης απώλειας αυξανόταν. Χρειάστηκαν 31 λεπτά και 22 δευτερόλεπτα για να διαβάσετε κάθε όνομα.
Πολλά έχουν αλλάξει από τον Ιούλιο του 2014 – διεθνώς, πολιτικά και στη Νιούκαστλ Γιουνάιτεντ. Η συνειδητοποίησή μας για τη Ρωσία και την Ουκρανία έχει αυξηθεί. Τοπωνύμια όπως Bucha, Mariupol και Kharkiv έχουν γίνει γνωστά και έχουν μια σημασία που δεν είχαν πριν από μια δεκαετία. Εκείνη την εποχή, το Χάρκοβο ήταν η έδρα της Μέταλιστ, την οποία αντιμετώπισε η Νιούκαστλ στο Γιουρόπα Λιγκ τον Φεβρουάριο του 2013. Ο Άλντερ ήταν εκεί εκείνο το βράδυ.
Ο Alan Pardew ήταν προπονητής της Newcastle υπό την ιδιοκτησία του Mike Ashley και στα μέσα Ιουλίου 2014, καθώς η Πτήση 17 ετοιμαζόταν να απογειωθεί, η Newcastle κανόνιζε συμφωνίες για τον Mathieu Debuchy να μετακομίσει στην Arsenal και τον Deryl Janmaat από τη Feyenoord.
Αισθάνεται σαν μια διαφορετική εποχή – πολύ πριν από την ανάληψη της εξουσίας από τη Σαουδική Αραβία το 2021 – επειδή ήταν, και παρόλο που τέτοιες λεπτομέρειες μεταγραφής μπορεί να φαίνονται ασήμαντες, ήταν σημαντικές για φανατικούς όπως ο Alder και ο Swinney.
Αλλά αναπόφευκτα, καθώς περνούν τα χρόνια και οι εποχές, αυτές οι λεπτομέρειες παραβλέπονται και τα ονόματα των Alder και Sweeney εξαφανίζονται από τη σκηνή.
Για πολύ καιρό, το όνομα του Liam κρατήθηκε ζωντανό χάρη στον πατέρα του Barry, που υποστηρίζεται από τα μέσα ενημέρωσης του Tyneside. Ο Μπάρι ήταν γνωστός τοπικός διαιτητής και κάπου στα αρχεία της Νιούκαστλ υπάρχει μια φωτογραφία του να διευθύνει έναν από τους αγώνες νέων του συλλόγου. Στο βάθος ο γιος του Liam – και ο John Alder. Ο Λίαμ ήταν εκεί εν μέρει για να παρακολουθήσει τον πατέρα του. Ο Γιάννης ήταν εκεί γιατί ήταν πάντα εκεί. Δυστυχώς, ο Barry Sweeney πέθανε τον περασμένο Αύγουστο σε ηλικία 61 ετών.
Το 2014, η Νιούκαστλ Γιουνάιτεντ κατέθεσε στεφάνια σε δύο κενές θέσεις στο γήπεδο του Ντουνεντίν, όπου οι οπαδοί είχαν προγραμματιστεί να παρακολουθήσουν την ομάδα τους. Στο St James' Park, ο σύλλογος έχτισε ένα μικρό μνημείο δίπλα στο κεντρικό περίπτερο της Μελβούρνης. Κατόπιν αιτήματος της οικογένειας, σήμερα πραγματοποιήθηκε εκεί λιτή κατάθεση στεφάνων. Το Club Foundation απονέμει επίσης το ετήσιο κοινοτικό βραβείο Alder Sweeney.
Ο Alan Pardoe καταθέτει στεφάνια στη μνήμη του Liam Sweeney και του John Alder (Marty Melville μέσω Getty Images)
Η ψυχραιμία και η απλότητα ήταν χαρακτηριστικά του χαρακτήρα του Alder. Λίγο μετά την επώδυνη επίθεση, οι οπαδοί της Νιούκαστλ άρχισαν να χειροκροτούν στο 17ο λεπτό του αγώνα, κάτι που σύμφωνα με όσους τον γνώριζαν θα έκανε τον Άλντερ να κουνήσει το κεφάλι του. Το ίδιο ίσχυε και για το γεγονός ότι οι οπαδοί της Σάντερλαντ, των αντιπάλων της Νιούκαστλ, οργάνωσαν μια διαδικτυακή καμπάνια συγκέντρωσης κεφαλαίων για να συγκεντρώσουν 100 £ για να αγοράσουν δύο στεφάνια και οι δωρεές ξεπέρασαν τις 30.000 λίρες.
Ο Sweeney εργαζόταν σε ένα υποκατάστημα ενός σούπερ μάρκετ Morrisons στο Newcastle. Ο Alder εργαζόταν για την British Telecom, δεν ήταν παντρεμένος, δεν είχε παιδιά, οι γονείς του είχαν πεθάνει και η αδερφή του ήταν απρόθυμη να εμφανιστεί δημόσια όπως εκείνος. Αλλά ο Alder, όπως και ο Swinney, αξίζει την προσοχή ως μέλος της κουλτούρας των φιλάθλων του ποδοσφαίρου σε μια περιοχή που επηρεάζεται έντονα από το ποδόσφαιρο. Ταξίδευαν στο ματς γιατί αυτό έκαναν.
«Ο Τζον ήταν φανατικός του ποδοσφαίρου, κατά τη γνώμη μου αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να τον περιγράψω», λέει ο Μάικλ Μπόλαμ στο σπίτι του στο Τάινσαϊντ, όπου διατηρεί μερικά από τα προσωπικά αναμνηστικά που έχει συλλέξει ο Άλντερ από τότε που άρχισε να διατηρεί λευκώματα το 1964.
Η αγάπη του Τζον Άλντερ για τη Νιούκαστλ σήμαινε ότι κρατούσε αρχεία γεμάτα αποκόμματα εφημερίδων (The Athletic)
«Έβλεπε αγώνες ποδοσφαίρου ως θεατής χωρίς να έχει ιδέα ότι το θέαμα ήταν 22 παικτών στο γήπεδο ότι ήταν «σκληρός οπαδός», ένας όρος που θα τον μισούσε.
“Και τώρα είναι στο όνομά του. Και άνθρωποι που τον γνώριζαν λένε ότι αυτή δεν είναι η θέση του John. Αν ο John ήθελε να κάνει δωρεά για φιλανθρωπικούς σκοπούς, το έκανε κρυφά. Δεν ήθελε το χειροκρότημα του 17ου λεπτού ή κάτι τέτοιο.”
Αυτό όμως δεν συνέβη. Ο Άλντερ ήταν πολύ γνωστός σε ένα συγκεκριμένο τμήμα των θαυμαστών: φορούσε πάντα μαύρο κοστούμι και άσπρο πουκάμισο και τον αποκαλούσαν με στοργή «Ο νεκροθάφτης». Και εκεί ήταν, δύο νύχτες πριν την απογείωση του MH17 από το Άμστερνταμ, στο Oldham Athletic. Ο Bolam, ο οποίος διευθύνει τον ιστότοπο θαυμαστών nufc.com από τη δεκαετία του 1990 – και είναι γνωστός στους περισσότερους ως Biffa – ήταν επίσης παρών.
«Ναι, ήταν εκεί ανάμεσα σε μια χούφτα οπαδών στον πρώτο αγώνα προετοιμασίας στο Boundary Park», λέει ο Bolam. «Μπορώ ακόμα να δω τον Τζον ήταν νωρίτερα, απλώς ένα νεύμα, μια αναγνώριση.
«Ήταν ένας ειλικρινής, ανεπιτήδευτος άνθρωπος και του άρεσε να παρακολουθεί αγώνες της Νιούκαστλ. Αυτός και ο Λίαμ δεν ταξίδευαν μαζί – ο Λίαμ πήγαινε σε εκτός έδρας αγώνες με τα λεωφορεία των οπαδών και δούλευε ως αναπηδητής φοβόταν μην φτάσει εκεί για να ξεκινήσει ο αγώνας.
«Αλλά είναι συνδεδεμένοι μεταξύ τους τώρα».
Και αυτό ισχύει. Στο Wieghuizen, δίπλα στους ηλίανθους – που καλλιεργούνται από σπόρους που συλλέχθηκαν από τα χωράφια της Ουκρανίας όπου βρέθηκαν τα συντρίμμια του αεροπλάνου – τα 298 δέντρα είναι τοποθετημένα σε σειρές. Τα δέντρα Alder και Sweeney τοποθετούνται δίπλα-δίπλα, με αριθμούς 223 και 224. Στη βάση του δέντρου του Σουίνι υπάρχει ένας μικρός μαρκαδόρος, που ίσως τον είχε τοποθετήσει ο πατέρας του Μπάρι σε προηγούμενο ταξίδι. Η ετικέτα λέει “Made in Newcastle”, “100% Georgie”.
Μνημόνια για τον Liam Sweeney και τον John Alder (The Athletic)
«Δέκα χρόνια αργότερα, δεν είμαστε πιο κοντά στο να το καταλάβουμε», λέει ο Bolam. “Κάποιος με τον οποίο πήγαινα στον αγώνα σκοτώθηκε με εντολή του Βλαντιμίρ Πούτιν – πώς το αντιμετωπίζεις αυτό; Θα είναι το ίδιο για όλες τις οικογένειες. Είναι κάτι από άλλο κόσμο”.
Ένα οδυνηρό απόγευμα, ανάμεσα στη θλίψη και τα δέντρα και τα δάκρυα και τα ηλιοτρόπια, αυτό το συναίσθημα πρέπει να το ένιωσαν πολλοί συγγενείς, κι όμως είναι αυτού του κόσμου. Οι ομιλητές τόνισαν ότι η επιδίωξη της δικαιοσύνης θα συνεχιστεί.
(Εικόνα επάνω: Getty Images)