«Διατηρώντας το φρέσκο»: Έλληνες αγρότες χρησιμοποιούν τη φύση για να καθαρίσουν τις καλλιέργειες

Μέγεθος κειμένου

Κάτω από συστάδες πλατάνων, οι Έλληνες αγρότες συλλέγουν το καθαρό νερό ενός ρυακιού για να πλύνουν το πράσο τους, μια παράδοση που τιμάται στο χρόνο που εξοικονομεί χρήματα και μειώνει το αποτύπωμα άνθρακα.

«(Το νερό) κρατά τα πράσα ζωντανά και φρέσκα…και μας βοηθά να τα πλένουμε στο σπίτι χρησιμοποιώντας νερό βρύσης», εξηγεί ο 48χρονος αγρότης Κώστας Αντόνιο.

Η πηγή του ρέματος απέχει 500 μέτρα από το χωριό του, τη Δωροθέα, στην περιοχή Πέλλας της βόρειας Ελλάδας.

«Μάθαμε αυτή τη μέθοδο από τους παππούδες μας και η επόμενη γενιά θα τη συνεχίσει», είπε.

Δεμένα μαζί με σπάγκο και πλαστική ταινία, τα φρεσκοκομμένα πράσα περνούν έξι έως 12 ώρες σε μια αργή ροή.

Μετά από αυτό, οι ρίζες τους – γνωστές τοπικά ως «μουστάκι» – είναι απαλλαγμένες από λάσπη και η καλλιέργεια είναι έτοιμη για αγορά.

Η Δωροθέα, όπου ζουν περίπου 500 άνθρωποι, έχει ετήσια παραγωγή 1.600 τόνων πράσα από μικροϊδιοκτήτες.

Ολόκληρες οικογένειες, από 20 έως 75 ετών, ασχολούνται με την καλλιέργεια, λέει ο Αντόνιο, ο αρχηγός του χωριού.

Κάθε φυτό έπρεπε να ξεριζωθεί και να καθαριστεί με το χέρι και να δεθεί πριν μεταφερθεί με φορτηγό στο ποτάμι, είπε.

“Είναι ένα δύσκολο έργο που χρειάζονται πολλοί. Εδώ η δουλειά είναι πιο εύκολη και τα αποτελέσματα είναι ακόμα καλύτερα από τα πλυντήρια λαχανικών που χρησιμοποιούν οι μεγάλοι παραγωγοί”, λέει η Ευαγγελία Παπαδοπούλου, της οποίας η οικογένεια καλλιεργεί πράσα τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.

«Εδώ μαζεύεται όλο το χωριό», λέει ο 49χρονος. «Εδώ δουλεύουμε, κουτσομπολεύουμε και μαλώνουμε».

Η χρήση του ποταμού αποφεύγει επίσης το βαρετό κόστος λειτουργίας μηχανημάτων για το πλύσιμο των πράσας.

Λιπάνετε με οργανικά φυτοφάρμακα και κομπόστ και φροντίστε να μην μολύνει το ρέμα του πράσου.

«Πίνουμε άφοβα αυτό το νερό», λέει ο 62χρονος Ηλίας Καμπαδάκης, ντόπιος χωρικός και συντοπίτης πράσοπαραγωγός.

Η ποιότητα του νερού ελέγχεται τακτικά σε μια φάρμα πέστροφας παρακάτω.