Είδος Ιχθυόσαυρου που ανακαλύφθηκε πρόσφατα ήταν γιγάντιος ωκεανός δεινοσαύρων

Το μήκους δύο μέτρων κρανίο του πρόσφατα ανακαλυφθέντος είδους γιγάντιων ιχθυόσαυρων, των παλαιότερων γνωστών ιχθυόσαυρων, ρίχνει νέο φως στην ταχεία ανάπτυξη των θαλάσσιων ερπετών που γίνονται γίγαντες στους ωκεανούς των δεινοσαύρων και μας βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα το ταξίδι των σύγχρονων κητωδών (φαλαινών και τα δελφίνια) για να γίνουν τα μεγαλύτερα ζώα που έζησαν ποτέ.ζουν στη γη.

Ενώ οι δεινόσαυροι κυβερνούσαν τη Γη, οι ιχθυόσαυροι και άλλα υδρόβια ερπετά (που σίγουρα δεν ήταν δεινόσαυροι) κυβέρνησαν τα κύματα, φτάνοντας σε γιγαντιαία μεγέθη και ποικιλία ειδών. Εξελίσοντας τα υδροδυναμικά πτερύγια και τα σχήματα του σώματος που παρατηρούνται τόσο στα ψάρια όσο και στις φάλαινες, οι ιχθυόσαυροι κολύμπησαν στους αρχαίους ωκεανούς για σχεδόν ολόκληρη την ηλικία των δεινοσαύρων.

Αναβιώνοντας το “C. youngorum” που καταδιώκει τους ωκεανούς του Νεβαδάν στην ύστερη τριασική περίοδο πριν από 246 εκατομμύρια χρόνια. Πιστοποίηση: Εικονογράφηση από τη Stephanie Abramovich, ευγενική προσφορά του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Κομητείας του Λος Άντζελες (NHM)

Ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ. Μάρτιν Σάντερ, παλαιοντολόγος στο Πανεπιστήμιο της Βόννης και ερευνητικός συνεργάτης στο Ινστιτούτο Δεινοσαύρων στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Κομητείας του Λος Άντζελες (NHM), λέει. «Από τις πρώτες σκελετικές ανακαλύψεις στη νότια Αγγλία και τη Γερμανία πριν από περισσότερα από 250 χρόνια, αυτά τα «σαύρια ψάρια» ήταν από τα πρώτα μεγάλα απολιθωμένα ερπετά που ήταν γνωστά στην επιστήμη, πολύ πριν από τους δεινόσαυρους, και έκτοτε έχουν αιχμαλωτίσει τη λαϊκή φαντασία».

Ανασκάφηκε από μια μονάδα βράχου που ονομάζεται Fossil Hill Member στα Όρη Augusta της Νεβάδα, το καλοδιατηρημένο κρανίο, μαζί με μέρος της σπονδυλικής στήλης, της ωμοπλάτης και της κορυφογραμμής, χρονολογείται στα ανατολικά Τριασικό (247,2-237 εκατομμύρια χρόνια πριν), που αντιπροσωπεύει την παλαιότερη περίπτωση ιχθυόσαυρου που πήρε επικές διαστάσεις. Το μέγεθος μιας μεγάλης σπερματοφάλαινας με μέτρο πάνω από 17 μέτρα (55,78 πόδια), που πρόσφατα ονομάστηκε Cymbospondylus Youngorum Είναι το μεγαλύτερο ζώο που έχει ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής από εκείνη τη χρονική περίοδο, στην ξηρά ή στη θάλασσα. Στην πραγματικότητα, ήταν το πρώτο γιγάντιο πλάσμα που έζησε στη Γη όπως τη γνωρίζουμε.

Λόγω της απομακρυσμένης τοποθεσίας του, τα απολιθώματα ανακαλύφθηκαν μόλις πρόσφατα στα Όρη Augusta. Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον Δρ. Σάντερ άρχισε να συλλέγει από δημόσιες εκτάσεις εκεί πριν από 30 χρόνια, με τις ανακαλύψεις απολιθωμάτων να εντάσσονται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Κομητείας του Λος Άντζελες (NHM), από το 2008. Προσφορά: Ευγενική προσφορά του Lars Schmitz

“Η σημασία της ανακάλυψης δεν ήταν αμέσως ξεκάθαρη», σημειώνει ο Δρ Sander, «επειδή μόνο λίγοι σπόνδυλοι ήταν εκτεθειμένοι στην πλευρά της κοιλάδας. Ωστόσο, η ανατομία των σπονδύλων υποδηλώνει ότι το πρόσθιο άκρο του ζώου μπορεί να κρύβεται ακόμα στα βράχια. Στη συνέχεια, μια κρύα μέρα Σεπτεμβρίου του 2011, το πλήρωμα χρειάστηκε να ζεσταθεί και δοκίμασε αυτή την πρόταση κάνοντας ανασκαφές, βρίσκοντας το κρανίο, τα μπροστινά άκρα και την περιοχή του στήθους».

Το νέο όνομα του είδους, ντο. Youngorum, ευτυχής σύμπτωση, επιτόπια εργασία με χορηγία της Great Basin Brewery of Reno, που ανήκει και λειτουργεί από τους Tom and Bunda Young, εφευρέτες της τοπικά διάσημης μπύρας Icky που περιέχει έναν ιχθυόσαυρο στην ετικέτα της.

Ο εθελοντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Κομητείας του Λος Άντζελες (NHM) στο Ινστιτούτο Δεινοσαύρων, το γαϊδουράγκαθο των Φίτζι βρίσκεται δίπλα στο κρανίο του “Cymbospondylus youngorum” κατά την προετοιμασία του δείγματος. Πηγή εικόνας: Φωτογραφία από τον Martin Sander, ευγενική προσφορά του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Κομητείας του Λος Άντζελες (NHM)

Σε άλλες οροσειρές της Νεβάδα, οι παλαιοντολόγοι ανακτούν απολιθώματα ασβεστόλιθου, σχιστόλιθου και λασπόλιθου του μέλους του Fossil Hill από το 1902, ανοίγοντας ένα παράθυρο στο Τριασικό. Τα βουνά συνδέουν το παρόν μας με τους αρχαίους ωκεανούς και έχουν δημιουργήσει πολλά είδη αμμωνιτών, τους φολιδωτούς προγόνους των σύγχρονων κεφαλόποδων όπως τα καλαμάρια και τα χταπόδια, καθώς και θαλάσσια ερπετά. Όλα αυτά τα δείγματα ζώων είναι συλλογικά γνωστά ως η Πανίδα των Απολιθωμάτων Λόφων, η οποία αντιπροσωπεύει πολλά Jim Youngoromθήραμα και ανταγωνιστές.

Jim Youngorom Κυνήγησαν τους ωκεανούς πριν από περίπου 246 εκατομμύρια χρόνια, ή μόνο περίπου τρία εκατομμύρια χρόνια αφότου βράχτηκαν τα πτερύγια του πρώτου ιχθυόσαυρου, ένας εκπληκτικά μικρός χρόνος για να γίνουν τόσο μεγάλοι. Μια επιμήκης μύτη και τα κωνικά δόντια το δείχνουν αυτό Jim Youngorom Τρέφονταν με καλαμάρια και ψάρια, αλλά το μέγεθός τους σήμαινε ότι μπορούσαν επίσης να κυνηγούν μικρότερα θαλάσσια ερπετά και νεαρά.

Το απολίθωμα του ιχθυόσαυρου περιβάλλεται από κελύφη αμμωνίτη, την πηγή τροφής που μπορεί να τροφοδότησε την ανάπτυξή του σε γιγάντιο μέγεθος. Πηγή εικόνας: Georg Olechinsky, Ευγενική προσφορά του Πανεπιστημίου της Βόννης, Γερμανία

Ίσως το γιγάντιο αρπακτικό είχε κάποιο σκληρό ανταγωνισμό. Μέσω πολύπλοκων υπολογιστικών μοντέλων, οι συγγραφείς εξέτασαν τη δυνητική ενέργεια που διέρχεται από τον τροφικό ιστό της Πανίδας των Απολιθωμάτων Λόφων, αναδημιουργώντας το αρχαίο περιβάλλον μέσω δεδομένων και διαπιστώνοντας ότι οι θαλάσσιοι ιστοί τροφίμων μπορούσαν να υποστηρίξουν μερικούς μεγάλους, σαρκοφάγους ιχθυόσαυρους. Ιχθυόσαυροι διαφορετικών μεγεθών και στρατηγικών επιβίωσης αναπαράχθηκαν παρόμοια με τα σύγχρονα κητώδη – από σχετικά μικρά δελφίνια έως τεράστιες φάλαινες που τρέφονται με φίλτρο και γιγάντιες φάλαινες που κυνηγούν καλαμάρια.

Ο συν-συγγραφέας και περιβαλλοντικός σχεδιαστής Δρ. C. Youngourum Θα πρέπει να είναι πολύ μικρότερο από αυτό που προτείνει η επιτόπια απογραφή μας. Η περιβαλλοντική απόδοση αυτού του τροφικού ιστού από οικολογική μοντελοποίηση ήταν τόσο ενδιαφέρουσα που οι πρωτογενείς παραγωγοί υψηλής απόδοσης απουσίαζαν σε αυτό. μεσοζωικός Οι τροφικοί ιστοί ήταν ένας σημαντικός μοχλός στην εξέλιξη του μεγέθους της φάλαινας».

Σχήμα από το κείμενο που συγκρίνει το “C. youngorum” με τη σύγχρονη σπερματοφάλαινα καθώς και τους ρυθμούς εξέλιξης του μεγέθους του σώματος με την πάροδο του χρόνου μεταξύ ιχθυόσαυρων και κητωδών. Οι γραμμές που είναι στραμμένες προς τα πάνω υποδεικνύουν μεγαλύτερα μεγέθη σώματος ενώ οι γραμμές που κοιτούν προς τα κάτω δείχνουν μικρότερα μεγέθη. Ο χρόνος εμφανίζεται από το σημείο προέλευσης της ομάδας μέχρι την εξαφάνισή της (για τους ιχθυόσαυρους) ή το παρόν (για τις φάλαινες). Πίστωση: Εικονογράφηση από τη Στέφανι Αμπράμοβιτς, ευγενική προσφορά του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Κομητείας του Λος Άντζελες (NHM)

Οι φάλαινες και οι ιχθυόσαυροι μοιράζονται περισσότερα από ένα εύρος μεγεθών. Έχουν παρόμοια φυσικά σχέδια, και τα δύο αρχικά προέκυψαν μετά τη μαζική εξαφάνιση. Αυτές οι ομοιότητες τα καθιστούν επιστημονικής αξίας για συγκριτική μελέτη. Οι συγγραφείς συνδύασαν τη μοντελοποίηση υπολογιστή με την παραδοσιακή παλαιοντολογία για να μελετήσουν πώς αυτά τα θαλάσσια ζώα έφτασαν ανεξάρτητα σε μεγέθη ρεκόρ.

“Μια αρκετά μοναδική πτυχή αυτού του έργου είναι η ολοκληρωμένη φύση της προσέγγισής μας. Πρώτα έπρεπε να περιγράψουμε λεπτομερώς την ανατομία του γιγαντιαίου κρανίου και να καθορίσουμε πώς αυτό το ζώο σχετίζεται με άλλους ιχθυόσαυρους”, λέει ο ανώτερος συγγραφέας Δρ. Lars Schmitz, καθηγητής βιολογία στο Scripps School of Dinosaur Research and Research. «Δεν σταματήσαμε εκεί, γιατί θέλαμε να κατανοήσουμε τη σημασία της νέας ανακάλυψης στο πλαίσιο του εξελικτικού μοτίβου μεγάλης κλίμακας των ιχθυόσαυρων και των μεγεθών του σώματος φαλαινών, και πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει το απολιθωμένο οικοσύστημα της Πανίδας των Fossil Hill. Τόσο εξελικτικό όσο και Οι οικολογικές αναλύσεις απαιτούσαν μεγάλο αριθμό υπολογισμών, με αποτέλεσμα, τελικά, τη συμβολή της μοντελοποίησης με την παραδοσιακή παλαιοντολογία».

Διαπίστωσαν ότι ενώ οι φάλαινες και οι ιχθυόσαυροι εξέλιξαν πολύ μεγάλα μεγέθη σώματος, η εξελικτική τους πορεία προς τον γιγαντισμό ήταν διαφορετική. Οι Ιχθυόσαυροι είχαν ένα αρχικό κύμα μεγέθους, έγιναν γίγαντες νωρίς στην εξελικτική τους ιστορία, ενώ οι φάλαινες χρειάστηκαν περισσότερο χρόνο για να φτάσουν στα τεράστια εξωτερικά τους όρια. Βρήκαν μια σύνδεση μεταξύ του μεγάλου μεγέθους και του κυνηγιού θηράματος – σκεφτείτε μια σπερματοφάλαινα που καταδύεται για να κυνηγήσει γιγάντια καλαμάρια – και μια σύνδεση μεταξύ μεγάλου μεγέθους και απώλειας δοντιών – σκεφτείτε τις γιγάντιες φάλαινες που τρέφονται με φίλτρο και είναι τα μεγαλύτερα ζώα που έχουν φωλιάσει ποτέ στη Γη .

Η αρχική επιδρομή των Ιχθυόσαυρων στον γιγαντισμό ήταν πιθανότατα χάρη στη μετάλλαξη σε αμμωνίτες και κονδόντια σαν χέλι χωρίς γνάθο για να γεμίσουν το οικολογικό κενό μετά τη μαζική εξαφάνιση στο τέλος της Πέρμιας. Ενώ τα εξελικτικά τους μονοπάτια ήταν διαφορετικά, τόσο οι φάλαινες όσο και οι ιχθυόσαυροι βασίστηκαν στην εκμετάλλευση των κόγχων στην τροφική αλυσίδα για να τους κάνουν πραγματικά μεγάλους.

“Ως ερευνητές, μιλάμε συχνά για ομοιότητες μεταξύ ιχθυόσαυρων και κητωδών, αλλά σπάνια μπαίνουμε σε λεπτομέρειες. Αυτός είναι ένας τρόπος με τον οποίο ξεχωρίζει αυτή η μελέτη, επειδή μας επέτρεψε να εξερευνήσουμε και να αποκτήσουμε κάποιες πρόσθετες γνώσεις για την εξέλιξη του μεγέθους του σώματος σε αυτές τις θαλάσσιες ομάδες .” Τετράπλευρα«Μια άλλη ενδιαφέρουσα πτυχή είναι αυτή», λέει ο Βοηθός Επιμελητής Μαστολογίας (Θαλάσσια Θηλαστικά) στο NHM, Δρ. Jorge Vélez-Guarps. Cymbospondylus Youngorum Η υπόλοιπη πανίδα του Fossil Hill είναι μια απόδειξη της ανθεκτικότητας της ζωής των ωκεανών μετά τη χειρότερη μαζική εξαφάνιση στην ιστορία της Γης. Μπορείτε να πείτε ότι αυτό είναι το πρώτο μεγάλο χτύπημα ενός τετράποδου στους ωκεανούς».

Αναφορά: «Ο πρώιμος γιγαντισμός αποκαλύπτει ταχύτερη εξέλιξη του μεγάλου σωματικού μεγέθους στους ιχθυόσαυρους παρά στα κητώδη» από τους B. Martin Sander, Eva Maria Greebler, Nicole Klein, Jorge Velez Stocking, Tanya Winterrich και William J. Revell & Lars Schmitz, 24 Δεκεμβρίου 2021 Διαθέσιμο εδώ. Επιστήμη.
DOI: 10.1126 / Science.abf5787

Jim Youngorom Θα στεγαστεί μόνιμα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Κομητείας του Λος Άντζελες, όπου εκτίθεται επί του παρόντος. επίσκεψη NHM.ORG/ichthyosaur Να μάθω περισσότερα.