Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες 2020 θα ξεκινήσουν την Τρίτη στο Τόκιο με περίπου 4.400 αθλητές με αναπηρίες, συμπεριλαμβανομένων 46 από την Ελλάδα, οι οποίοι θα αγωνιστούν σε 22 αθλήματα.
Καθώς το Τόκιο ετοιμάζεται να φιλοξενήσει την εκδήλωση, οι διοργανωτές προέτρεψαν τους συμμετέχοντες να ακολουθήσουν τους κανόνες του ιού με ιδιαίτερη επαγρύπνηση.
“Η κατάσταση μόλυνσης σήμερα είναι διαφορετική από ό, τι πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί”, δήλωσε η Χιντεμάσα Νακαμούρα, αξιωματούχος του Τόκιο 2020.
«Και το τοπικό ιατρικό σύστημα βρίσκεται σε πολύ κρίσιμη κατάσταση», είπε στους δημοσιογράφους μετά από μια συνάντηση εμπειρογνωμόνων για να συζητήσουν τα μέτρα Covid-19. “Οι ανάπηροι αθλητές, σε σύγκριση με τους Ολυμπιονίκες, κινδυνεύουν να αναπτύξουν σοβαρότερα συμπτώματα, οπότε πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί”.
Μέχρι στιγμής, έχουν καταγραφεί 86 θετικά τεστ μεταξύ των συμμετεχόντων στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, τα περισσότερα μεταξύ των εργαζομένων και των εργολάβων με έδρα την Ιαπωνία.
Όπως και στους Ολυμπιακούς Αγώνες, που τελείωσαν νωρίτερα αυτόν τον μήνα, οι αθλητές θα δοκιμάζονται πιο συχνά και θα περιορίζονται στα γήπεδα και το χωριό των αθλητών. Οι εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν κεκλεισμένων των θυρών.
Η Ελληνική Παραολυμπιακή ομάδα αγωνίζεται με 46 αθλητές σε 11 αθλήματα
Η Ομάδα Ελλάδας, η οποία έφυγε για Τόκιο την περασμένη εβδομάδα, θα αγωνιστεί με 46 αθλητές σε 11 αθλήματα, όπως στίβο, κολύμβηση, άρση βαρών, ξιφασκία, ποδηλασία, τζούντο, τοξοβολία και πινγκ -πονγκ.
Στους Αγώνες του Ρίο 2016, η Ελλάδα κέρδισε 13 μετάλλια (5 χρυσά, 4 ασημένια, 4 χάλκινα) και κατέλαβε την 24η θέση στον πίνακα των μεταλλίων. Ταν ο δεύτερος καλύτερος χώρος στην ιστορία των Ελληνικών Παραολυμπιακών Αγώνων, μετά τους Αγώνες στο Πεκίνο όπου κατέλαβε την 20η θέση.
Ιστορία των Παραολυμπιακών Αγώνων
Στις 29 Ιουλίου 1948, ημέρα της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 1948, ο Δρ Guttmann διοργάνωσε τον πρώτο διαγωνισμό αθλητών με αναπηρικό αμαξίδιο με τίτλο Stoke Mandeville Games, ορόσημο στην ιστορία των Παραολυμπιακών Αγώνων. Δεκαέξι στρατιώτες και τραυματισμένες γυναίκες συμμετείχαν στον πυροβολισμό.
Οι Αγώνες του Στόουκ Μάντεβιλ έγιναν αργότερα Παραολυμπιακοί Αγώνες, που πραγματοποιήθηκαν για πρώτη φορά στη Ρώμη της Ιταλίας το 1960, με 400 αθλητές από 23 χώρες. Από τότε πραγματοποιείται κάθε τέσσερα χρόνια.
Το 1976, οι πρώτοι Χειμερινοί Αγώνες στην ιστορία των Παραολυμπιακών Αγώνων πραγματοποιήθηκαν στη Σουηδία και, όπως και με τους Θερινούς Αγώνες, διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια και περιλαμβάνουν τις τελετές έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων και τις τελετές λήξης των Παραολυμπιακών Αγώνων.
Από τους θερινούς αγώνες στη Σεούλ της Κορέας το 1988 και τους χειμερινούς αγώνες στο Αλμπέρβιλ της Γαλλίας το 1992, οι αγώνες συμμετείχαν επίσης στις ίδιες πόλεις και τους ολυμπιακούς χώρους.
Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες εξελίχθηκαν από μια μικρή συγκέντρωση Βρετανών Βετεράνων του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου το 1948 σε ένα από τα μεγαλύτερα διεθνή αθλητικά γεγονότα στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες αυξήθηκαν από 400 αθλητές με αναπηρία από 23 χώρες το 1960 σε χιλιάδες αθλητές από περισσότερες από 100 χώρες.
Λόγω της μεγάλης ποικιλίας αναπηριών που έχουν αθλητές με ειδικές ανάγκες, υπάρχουν πολλές κατηγορίες στις οποίες αγωνίζονται αθλητές. Οι επιτρεπόμενες αναπηρίες χωρίζονται σε δέκα επιλέξιμους τύπους αναπηρίας.
Οι κατηγορίες είναι κακός μυϊκός τόνος, κακό παθητικό εύρος κίνησης, μειωμένα άκρα, διαφορά μήκους ποδιών, κοντό ανάστημα, υπερτονία, αταξία, αθέτωση, οπτική δυσλειτουργία και διανοητική ανεπάρκεια.
Αυτές οι κατηγορίες χωρίζονται σε ταξινομήσεις που διαφέρουν από το ένα άθλημα στο άλλο.
“Βραβευμένος μελετητής ζόμπι. Μουσικός επαγγελματίας. Εμπειρογνώμονας τροφίμων. Προβληματικός.”